تازه‌ترین برنامه‌ی نمایش فیلم‌های خارجی در کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر سه‌شنبه اول بهمن برگزار شد، به نمایش و نقد و بررسی «سرزمین مین» محصول مشترک دانمارک و آلمان در سال ۲۰۱۵ اختصاص داشت.
در ابتدای نشست نقد و بررسی، علی‌ فرهمند که به همراه مازیار فکری‌ارشاد به عنوان کارشناس مهمان در جلسه حضور داشت با اشاره به نامزدی این اثر در بخش فیلم‌های خارجی اسکار ۲۰۱۵ هم‌زمان با درخشش فیلم «فروشنده» (اصغر فرهادی) در این رقابت گفت: «چند سال پیش خبری منتشر شد که ثابت می‌کرد ایران با چهل و دو هزار کیلومتر مربع زمینِ مین‌گذاری شده و بیش از هفده میلیون مین خنثی نشده، بزرگ‌ترین کشور آلوده به مین به حساب می‌آید؛ و همین نکته نشان می‌دهد برخلاف تصور، موضوع فیلم «سرزمین مین» که در آن به پاک‌سازی یک ساحل بزرگ در طول جنگ جهانی دوم پرداخته شده، موضوع پیش پاافتاده و کهنه‌ای نیست.»
وی گفت: «بر اساس همین خبر در ایران از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۷ حدود ده‌هزار نفر بر اثر اصابت مین کشته شده‌اند. افرادی که متاسفانه بخش عمده‌ای از آن‌ها غیرنظامی بوده‌اند.»
مازیار فکری‌ارشاد نیز ضمن تایید این نکته گفت: «تماشای «سرزمین مین» ثابت می‌کند بسیاری از کشورها، از جمله دانمارک هم نظیر ما با معضل مین‌های خنثی نشده روبه‌رو بوده‌اند؛ و این فیلم‌ها در کنار کمک به تفکر فقط قرار نیست سرگرم‌کننده باشند.»
وی افزود: «این فیلم درباره‌ی حضور تعدادی از سربازان بسیار جوان آلمانی در جریان جنگ دوم جهانی است که در دوران اسارت مجبورند ضمن تحمل تحقیر، با خطر مرگ نیز دست و پنجه نرم کنند. به تعبیری می‌توان گفت «سرزمین مین» فیلمی درباره‌ی مرد شدن این سربازها در مسیر غیر انسانی و بسیار دشوارِ پیش روی آن‌هاست.»
این منتقد سپس گفت: «این فیلم که برخلاف اغلب آثار مرتبط با جنگ جهانی دوم به اسارت نیروهای آلمانی می‌پردازد، ثابت می‌کند در فضای جنگ، مرزها از بین می‌رود و تمام طرف‌های آن ناخواسته درگیر نابودی و تباهی می‌شوند.»
در ادامه‌ی جلسه، علی فرهمند نیز با اشاره به رویکرد متفاوت «سرزمین مین» برای پرداختن به موضوع جنگ گفت: «داستان این فیلم که درباره‌ی کودکی‌های از دست رفته است، یادآور رمان «سلاخ‌خانه‌ی شماره‌ی پنج» (نوشته‌ی کورت ونه‌گات‌جونیور) نیز هست که البته در آن با رویکردی طنازانه به این موضوع پرداخته شده است.»
وی گفت: «ظاهراً ایده‌ی اولیه‌ی «سرزمین مین» درباره‌ی اسارت تعدادی پسربچه توسط سربازان دانمارکی بوده اما وقتی کارگردان فیلم (مارتین زندولیئت) وارد گورستان مربوط به سربازان جنگ جهانی می‌شود درمی‌یابد اغلب گورها متعلق به پسربچه‌های پانزده تا هفده ساله است و به همین دلیل داستان را تغییر می‌دهد.»
فرهمند هم‌چنین گفت: «سازنده‌ی این فیلم معتقد است وقتی پای جنگ در میان باشد مهم نیست در کتاب تاریخ چه چیزی نوشته شده باشد؛ همه‌ی کشورها در وقوع آن جنایتکارند.»
وی افزود: «فیلم «سرزمین مین» از الگویی پیروی می‌کند که شامل جامپ‌کات‌های عامدانه برای ایجاد پرش در جهت حرکت شخصیت اصلی است و فیلم‌ساز برای انجام این کار یک حرکت را از زوایای مختلفی فیلم‌برداری کرده تا در مرحله‌ی تدوین، آن‌ها را با اصل عدم تداوم به نمایش بگذارد. در حقیقت، پیش از آن که داستان چیزی به مخاطب خود بگوید، تصویر آن را به تماشاگر عرضه کرده است.»
فرهمند سپس «شاخص‌ترین نقطه‌ی مثبت این فیلم» را «رخوت حاکم بر آن» توصیف کرد و گفت: «اسم اصلی فیلم نیز «زیر شن» بوده که به نوعی در مسیر اشاره به همین رخوت بوده است. رخوتی که در جنگ به نمایش درآمده در این فیلم دیده می‌شود.»
وی هم‌چنین با اشاره به «برخی آثار شاخص سینمای جنگ در جهان» که به گفته‌ی او «به اشتباه از آن‌ها به فیلم‌های ضدجنگ یاد شده» گفت: «در این فیلم‌ها چنان با جذابیت به جنگ پرداخته شده که بعید به نظر می‌رسد بخشی از مخاطبان سینما مشکلی با صحنه‌های خشن آن‌ها داشته باشند. در حالی که فیلم‌های ضد جنگ می‌کوشند تا مخاطب خود را از جنگ متنفر کنند؛ و از این زاویه، فیلم «سرزمین مین» اثر موفقی است.»
در ادامه‌ی جلسه، مازیار فکری‌ارشاد گفت: «در کل، فیلم «سرزمین مین» اثر متفاوت و نوآورانه‌ای نیست اما وقتی وارد جزییات آن ‌شویم با ویژگی‌هایی مواجه می‌شویم که به نظر می‌رسد عامل اصلی موفقیت‌های آن بوده است.»
وی افزود: «در یکی از سکانس‌های این فیلم که به آموزش خنثی کردن مین پرداخته شده، تماشاگر بر اساس کلیشه‌هایی که از فیلم‌های مشابه قبلی به یاد دارد همواره منتظر است تا در جدال بین مرگ و زندگی، یکی از آن‌ها دچار مشکل شده و همان‌جا کشته شود اما این انتظار به شکلی عامدانه برآورده نمی‌شود تا فیلم‌ساز در جایی و زمانی دیگر– که کم‌تر کسی منتظر وقوع چنین حادثه‌ای است– ترس را به جان مخاطب خود انداخته و او را غافلگیر کند.»
در ادامه‌ی جلسه، دیگر منتقد مهمان برنامه، «تغییر ناگهانی شخصیت اصلی فیلم» را «یکی از ایرادهای فیلم» دانست و افزود: «روند تغییر او به صورت محسوس صورت نمی‌گیرد و این بی‌شک یکی از ایرادات دراماتیک فیلم به حساب می‌آید.»
علی فرهمند هم‌چنین گفت: «از سوی دیگر، تغییراتی را در یکی از سربازها مواجهیم که به پختگی و در نهایت، مرگِ آگاهانه‌ی او منجر می‌شود.»
وی در بخش پایانی این جلسه‌ی نقد و بررسی، فیلم‌نامه‌ی «سرزمین مین» را «حاصل خرده‌پیرنگ‌ها» دانست و افزود: «این پیرنگ‌ها برای پخته شدن شخصیت‌ها طراحی و نوشته شده‌اند. شخصیت‌هایی که فضای تلخ جنگ بر آن‌ها سیطره انداخته است.»
مازیار فکری‌ارشاد نیز در این بخش، حضور برخی شخصیت‌های فرعی نظیر مادر و دختری که در مجاورت ساحل آلوده به مین زندگی می‌کنند را اضافی توصیف کرد و افزود: «در حقیقت، حضور آن‌ها بهانه‌ای برای ایجاد یکی دو صحنه‌ی دراماتیکی است که فیلم‌ساز در فیلم طراحی کرده.»
وی گفت: «حضور این دو شخصیت در همسایگی با خطر مرگ، حتی از نظر منطقی هم درست و قابل قبول به نظر نمی‌رسد؛ و این بی‌شک یکی از نقطه‌ضعف‌های چنین فیلمی است.»

فیلم سینمایی «یلدا» ساخته مسعود بخشی در بخش جنریشن جشنواره فیلم برلین پذیرفته شد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، با اعلام پذیرش «یلدا» ساخته مسعود بخشی در بخش رقابتی جنریشن هفتادمین جشنواره جهانی فیلم برلین، نخستین نمایش اروپایی این فیلم پس از حضور بین المللی در ساندنس آمریکا، در جشنواره برلین خواهد بود.
در حالی که پیشتر انتخاب «یلدا» در بخش رقابتی چهل و‌نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم رتردام، مهمترین جشنواره کشور هلند قطعی شده بود، به دلیل همزمانی جشنواره رتردام با ساندنس در آمریکا، نخستین نمایش اروپایی یلدا در جشنواره فیلم برلین خواهد بود.
«یلدا» در بخش مسابقه رسمی جنریشن (بالای ۱۴ سال) برای جایزه خرس کریستال این بخش رقابت خواهد کرد. کارلو شاتریان مدیر هنری جشنواره جهانی برلین با مقایسه «یلدا» با آثار سیدنی لومت کارگردان برجسته سینمای آمریکا، آن را فیلمی مدرن و مهم توصیف کرده و ماریان ردپت مدیر بخش جنریشن، «یلدا» را یک فیلم تفکربرانگیز دانسته که از طریق فضای محدود یک استودیوی تلویزیونی، قادر به ترسیم پرتره‌ای از یک جامعه است.
«یلدا» که هفته آینده در بخش مسابقه اصلی جشنواره ساندنس آمریکا روی پرده می‌رود، داستانی پیرامون بخشش دارد و توسط علی مصفا، و با مشارکت موسسه فرهنگی مستقل بن گاه (مسعود و محمود بخشی) و بنیاد سینمایی فارابی تهیه شده است.
این فیلم تولید مشترک ایران با فرانسه، آلمان، سوئیس، لوکزامبورگ و لبنان است و پیرامید اینترنشنال پخش و فروش جهانی آن را بر عهده دارد.

همزمان با نمایش فیلم سینمایی «سلفی با دموکراسی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی عطشانی در بخش بازار جشنواره فیلم برلین، پوستر این فیلم رونمایی شد.
به گزارش سایت کمپانی امریکن برایتلایت فیلم که پخش جهانی فیلم «سلفی با دموکراسی» را بر عهده دارد، پوستر بین‌الملل این فیلم همزمان با اکران در بخش بازار جشنواره فیلم برلین رونمایی شد.
این فیلم روز یکشنبه ۴ اسفندماه برابر با ۲۳ فوریه ساعت ۱۳ در سالن Cinemaxx17 برلین برای نخستین بار روی پرده می‌رود.
حجم بالای جلوه‌های ویژه کامپیوتری «سلفی با دموکراسی» که توسط فرید ناظرفصیحی و تیم ویژوئال طراحی و اجرا شده، تجربه جدیدی در خاورمیانه محسوب می‌شود.
پولاد کیمیایی، پژمان بازغی، آتیلا پسیانی، سیما تیرانداز، امیرعباس گلاب، دنیا مدنی، نیما شاهرخ‌شاهی، مهدی صبایی، قاسم زارع و کورش تهامی از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند.
«سلفی با دموکراسی» داستانی ماورائی دارد و روایت متفاوتی است از کسانی که در جنگ ایران و عراق حضور داشته‌اند و داستان آن تقریبا در ادامه داستان فیلم «دموکراسی تو روز روشن» اتفاق می‌افتد.
عوامل فنی این پروژه عبارتند از: تهیه‌کننده و کارگردان: علی عطشانی، نویسنده: مسعود و امیرعلی احمدیان، تهیه‌کننده اجرایی: سید محمد احمدی، مدیر فیلمبرداری: محمود عطشانی، دستیار یک و برنامه‌ریز: امیر رونقی، مدیر تولید: سعید دلاوری، مشاور تهیه‌کننده: سید محمدتقی هاشمیان، صدابردار: محمد شاهوردی، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده، طراح صحنه و لباس: آبتین برقی، سرپرست جلوه‌های ویژه رایانه‌ای: فرید ناظر فصیحی، مسئول جلوه‌های ویژه میدانی: حسن راستگو، صداگذار: سید محمود موسوی‌نژاد، چهره‌پرداز: فرزانه زردشت، مدیر امور بین‌الملل: امیدعلی چوگانی، منشی صحنه: مهتاب شهرابی، مدیر تدارکات: علیرضا یارمحمدی، هماهنگی تولید: سامان صادقی‌مهر، مجری طرح: بیتا فیلم تهران، عکاس: مجید محبوبی‌راد، مشاور رسانه‌ای و مدیر روابط عمومی بیتا فیلم: مریم قربانی‌نیا، پخش جهانی: امریکن برایتلایت فیلم پروداکشنز

فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد»، فیلم کوتاه «وقت لبخند انار» و انیمیشن کوتاه «آقای گوزن» در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک کلکته به نمایش درمی‌آیند.
به گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری، فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» به کارگردانی محمدرضا خردمندان به همراه فیلم کوتاه «وقت لبخند انار» به کارگردانی رهبر قنبری و انیمیشن کوتاه «آقای گوزن» به کارگردانی مجتبی موسوی در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک کلکته در کشور هندوستان به نمایش درمی‌آیند.
بانی این جشنواره آکادمی «شیشو کیشور» است که این مرکز بر پرورش و نشان دادن استعدادهای جوان و ایجاد انگیزه در خلاقیت در بین کودکان و نوجوانان در زمینه هنرهای خلاقانه تمرکز دارد و در عین حال به انتقال ارزشهای انسانی نیز کمک می‌کند.
نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودک کلکته از ۲۹ دی‌ماه تا ۲ بهمن‌ماه در شهر کلکته هندوستان در حال برگزاری است.
پخش بین‌الملل فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد»، فیلم کوتاه «وقت لبخند انار» و انیمیشن کوتاه «آقای گوزن» برعهده سازمان سینمایی حوزه هنری است.

سریال «خواب زده» به کارگردانی سیروس مقدم و تهیه‌کنندگی الهام غفوری به شبکه نمایش خانگی آمد.
سریال «خواب زده» به کارگردانی سیروس مقدم و تهیه‌کنندگی الهام غفوری که در ژانر ماورایی و هیجان ساخته شده امروز به شبکه نمایش خانگی آمد. سعید نعمت‌اله نویسندگی «خواب زده» را برعهده داشته و این اولین سریال مقدم برای شبکه نمایش خانگی است. «خواب زده» از امروز 1 بهمن در بستر روبیکا و پلتفرم دانلود سلام سینما قابل مشاهده است و نسخه فیزیکی آن توسط دنیای هنر پخش می‌شود.
خلاصه داستان: رها و هماى قصه با دیدن یک خواب مشترک با هم آشنا می‌شن و این شروع ماجراهاى عشقى و ورودشان به زندگى یکدیگر است...
لادن مستوفی، امیرعلی دانایی، مهدی سلطانی، ایرج نوذری، پریوش نظریه، فرید سجادی‌حسینی، مارال فرجاد، کوروش سلیمانی، مجتبی طباطبایی، ارسلان قاسمی، باران حاج‌رضایی، بیتا احمدی، باحضور: علیرضا شجاع‌نوری، با معرفی: سیما بابایی بازیگران «خواب زده» هستند و از دیگر عوامل سریال می‌توان به: مدیرفیلمبرداری: فرشاد گلسفیدی، تدوین: خشایار موحدیان و سعید سیاح، طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق، آهنگساز: افشین عزیزی، خواننده: علی زند وکیلی، طراح صحنه و لباس: آرزو غفوری، مدیر صدابرداری: فرشید احمدی، طراح گریم: مرتضی کهزادی، عکاس: علی بیات، اصلاح رنگ و نور: سامان وفایی، طراح جلوه‌های ویژه بصری: محسن فرج‌اللهی، مصطفی نوحه‌خوان، مدیرتولید: محمود اتحادی، جانشین تولید: محمدرضابهرام آهی، مدیر تدارکات: مهدی رهبری، مدیر برنامه‌ریزی: داود باقری، دستیاراول کارگردان: احسان سجادی‌حسینی، طراح گرافیک و عنوان بندی: سیروس سلیمی اشاره کرد.
قسمت‌های بعدی سریال «خواب زده» هر سه‌شنبه منتشر خواهد شد

چهارمین برنامه نمایش و نقد آثار سینمای جهان در کانون فیلم خانه سینما، به درام جنگی تحسین‌شده «سرزمین مین» به کارگردانی مارتین زندولیئت اختصاص دارد؛ فیلمی محصول مشترک دانمارک و آلمان در سال  ۲۰۱۵ که عنوان دانمارکی‌اش «زیر شن» است و پس از اولین نمایش جهانی‌اش در جشنواره تورنتو و تحسین اغلب منتقدان، تا نامزدی جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان هم پیش رفت.
«سرزمین مین» که بر اساس ماجرای واقعی پس از پایان جنگ جهانی دوم ساخته شده، پس از نمایش و تحسین در جشنواره تورنتو در رویدادهای سینمایی مهمی روی پرده رفت و تحسین شد، از جمله جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام و بردن دو جایزه شامل بهترین فیلم به انتخاب تماشاگران، و حضور در جوایز فیلم اروپا و کسب جایزه بهترین فیلم‌برداری و...
«سرزمین مین» به همراه نشستی با حضور مازیار فکری‌ارشاد و علی فرهمند در روز سه‌شنبه، اول بهمن، ساعت ۱۸، در سالن سیف‌الله داد در خانه سینما روی پرده می‌رود. علاقه‌مندان برای حضور در این برنامه می‌توانند به نشانی خانه سینما، واقع در خیابان بهار، کوچه سمنان، شماره 29 مراجعه کنند.

فیلم سینمایی «آتابای» پنجمین ساخته نیکی کریمی، درامی عاشقانه است که امسال در بخش سودای سیمرغ به رقابت می‌پردازد. نیکی کریمی، تنها فیلمساز زنی است که در سی و‌ هشتمین جشنواره فیلم فجر امسال حضور دارد.
«محمدحسین هوشمندی» طراحی پوستر فیلم آتابای را به عهده داشته و «محمد روح‌الامین» طراح لوگوی آن است.
فیلمنامه آتابای به قلم هادی حجازی‌فر و براساس طرحی از نیکی کریمی نوشته شده است.
در خلاصه داستان فیلم آمده است: آتابایِ ۴۰ساله به همراه پدر و خواهرزاده‌اش در روستای پیرکندی(خوی) زندگی می‌کنند. او سال‌ها پیش، دانشجوی معماری در دانشگاه هنرهای زیبای تهران بوده و یک سال مانده به فارغ‌التحصیلی، به علت مشکلات روحی ناشی از عشق نافرجام به هم دانشگاهی‌اش، ترک تحصیل کرده و به زادگاه خود بازگشته است...

با استقبال کم‌نظیر مردم از پیش‌فروش بلیت‌های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در سینماهای مردمی، در کم‌تر از نیم‌ساعت از آغاز پیش‌فروش، بلیت‌های اکثر سالن‌های نمایش‌دهنده فیلم‌های جشنواره فروخته شد.
به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، تنها دقایقی پس از آغاز پیش فروش اینترنتی بلیت‌های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، حدود ۵ هزار و هفتصد سری (حدود پنجاه و هشت هزار قطعه) بلیت اینترنتی با موفقیت فروخته شد.
بر این اساس، در نیم ساعت اولیه آغاز پیش‌فروش اینترنتی، ظرفیت فروش بلیت مردمی سینماها در اکثر سالن‌ها بسته شده و در برخی سالن‌ها، تنها تعداد بسیار کمی باقی مانده است.
ظرفیت عمده سالن‌های پردیس سینمایی آزادی و کوروش، کوروش ۲، سینما فرهنگ، سینما باغ کتاب و سینما استقلال به اتمام رسیده است.
بنا بر این گزارش، تمام بلیت‌ها در این سالن‌ها به فروش رسیده و ظرفیت سالن‌های باقی مانده، در حال اتمام است.
استقبال مردم از پیش‌فروش اینترنتی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بیش‌تر از سال‌های گذشته گزارش شده است.

با تکمیل نخستین پروژه طرح توسعه سینماهای حوزه هنری، پردیس «بهمن» تهران همزمان با آغاز سی‌و‌هشتمین جشنواره فیلم فجر افتتاح خواهد شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری، پروژه توسعه و تبدیل سینما «بهمن» تهران به پردیس ۴ سالنه، پس از چهار ماه تلاش در آستانه افتتاح قرار گرفته است.
بازسازی این سینمای باسابقه و خاطره‌انگیز شهر تهران، از ابتدای مهر ۹۸ توسط موسسه «بهمن سبز» حوزه هنری در قالب طرح بزرگ توسعه و ساخت سینما در سراسر کشور آغاز شد و اکنون آماده بهره‌برداری رسمی همزمان با جشنواره فیلم فجر است.
«بهمن سبز» در این طرح ضمن بازسازی کامل سالن ۲ و تبدیل آن به سالنی کاملا مجهز و مدرن، دو سالن اختصاصی و جدید به مجموع سالن‌های این سینما افزود تا پردیس «بهمن» تهران با داشتن ۴ سالن سینمایی باکیفیت و جمعا ۱۰۵۰ صندلی در جمع پردیس‌های چهارسالنه قرار گیرد.
این سینما که مرکزیت آن در شهر طی سال‌ها آن را به سینمایی در دسترس دانشجویان و سینما دوستان تبدیل کرد، از روز دوشنبه ۳۰ دی همزمان با شروع پیش فروش بلیت‌های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به عنوان سینمای مردمی این رویداد در دسترس مخاطبان خواهد بود.
سازمان سینمایی حوزه هنری، موسسه فرهنگی تبلیغاتی بهمن سبز و موسسه سینما شهر در این پروژه همکاری داشته‌اند.

سریال «خواب زده» اولین اثر سیروس مقدم در شبکه نمایش خانگی، از اول بهمن توزیع می‌شود.
سیروس مقدم کارگردان سریال‌های شاخص تلویزیونی همچون پایتخت، اغما، مدینه و زیر هشت، برای اولین‌بار در شبکه نمایش خانگی سریال «خواب زده» به نویسندگی سعید نعمت‌اله و تهیه‌کنندگی الهام غفوری را ساخته است. «خواب زده» اولین اثر مقدم برای شبکه نمایش خانگی است که از اول بهمن‌ماه هر سه‌شنبه در بستر روبیکا و پلتفرم دانلود سلام سینما توزیع می‌گردد و پخش نسخه فیزیکی سریال در سراسر کشور بر عهده شرکت پخش دنیای هنر است.
در خلاصه داستان آمده: رها و هماى قصه با دیدن یک خواب مشترک با هم آشنا می‌شن و این شروع ماجراهاى عشقى و ورودشان به زندگى یکدیگر است...
علیرضا شجاع نوری، لادن مستوفی، سیما بابایی، امیرعلی دانایی، مهدی سلطانی، پریوش نظریه، ایرج نوذری، آدرینا توشه، ‌‌فرید سجادی‌حسینی، کوروش سلیمانی، مارال فرجاد، ندا عقیقی، باران حاج‌رضایی، مجتبی طباطبایی، فرهاد مهدوی، نازنین فلاحی، عرفان ابراهیمی بازیگران این سریال هستند.

بهرنگ علوی با نقش و چهره‌اى متفاوت در روزهاى پایانى فیلمبردارى، مقابل دوربین فیلم سینمایی «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی قرار گرفت.
به گزارش مشاور رسانه‌ای، فیلم سینمایی «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی و تهیه کنندگى پگاه احمدى که اوایل آذرماه آغاز شده بود، آخرین روزهای فیلمبرداری را سپرى مى‌کند و بهرنگ علوی جدیدترین بازیگری است که به جمع بازیگران این پروژه اضافه شده تا نقشی متفاوت را رقم بزند.
علوی که با بازى در فیلم «دربند» شناخته شد، پیش از این در آثاری همچون «مرگ ماهی»، «لانتوری»، «سد معبر» و بسیاری از دیگر آثار سینماى اجتماعى و همچنین سریال‌ پر مخاطب «هشت و نیم دقیقه» و... به ایفای نقش پرداخته و تاکنون کاندیدای دریافت سیمرغ نقش مکمل مرد در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «دربند»، کاندیدای بازیگری برای سریال «هشت و نیم دقیقه» در جشن حافظ و برنده دیپلم افتخار بازیگری مرد از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر برای نمایش «زبان اصلی» بوده است.
قصه فیلم سینمایی «شهربانو» به قلم پژمان تیمورتاش با مضمونی اجتماعی و مبتنی بر چالشی در یک خانواده روایت می‌شود.
بازیگران «شهربانو» تاکنون فرشته صدرعرفایى، گلاره عباسى، سامان صفارى، محمد ولى‌زادگان، على کیان‌ارثى، آزاده اسماعیل خانى، یاسمن ترابى، ندا کوهى، محدثه محمدزاده، على اردلان، امید سعیدى، عرفان پورمحمدى، احمدرضا معراجى و ترنم کاظمى هستند. بازیگران دیگرى نیز در این پروژه حضور دارند که متعاقبا معرفى خواهند شد.
عوامل سازنده فیلم سینمایی «شهربانو» عبارتند از: کارگردان: مریم بحرالعلومى، فیلمنامه: پژمان تیمورتاش، مدیرفیلمبردارى: مسعود امینى تیرانى، مدیر صدابردارى: على کیان ارثى، طراح صحنه: بابک کریمى طارى، طراح لباس: فرحناز نادرى، طراح گریم: امید گل‌زاده، تدوین: سینا گنجوى، آهنگساز: امیریل ارجمند، برنامه‌ریز: حبیب قلى‌زاده، دستیار اول کارگردان: مجید مافى، عکاس: پویان بحق، تصویربردار پشت صحنه: على یعقوبى، مشاور رسانه‌اى: مریم قربانى‌نیا، مدیر تدارکات: حسین میرزامحمدى، مدیرتولید: روح‌اله مهاجرى، تهیه‌کننده: پگاه احمدى، سرمایه گذار و مجرى طرح: مریم بحرالعلومى.

در حالیکه قرار بود سریال خواب زده از ۲۴ آذر در بستر روبیکا و پلتفرم دانلود سلام سینما توزیع گردد، عوامل این سریال با احترام به این روزهای تلخ مردم توزیع این سریال را به تعویق انداختند. سیروس مقدم کارگردان سریال‌های شاخص تلویزیونی در این سال‌ها، سریال «خواب زده» به نویسندگی سعید نعمت‌اله و تهیه‌کنندگی الهام غفوری را برای شبکه نمایش خانگی ساخته است. «خواب زده» اولین اثر مقدم برای شبکه نمایش خانگی است و زمان جدید پخش آن به زودی اعلام می‌گردد.
در خلاصه داستان آمده: رها و هماى قصه با دیدن یک خواب مشترک با هم آشنا می‌شن و این شروع ماجراهاى عشقى و ورودشان به زندگى یکدیگر است...
علیرضا شجاع نوری، لادن مستوفی، سیما بابایی، امیرعلی دانایی، مهدی سلطانی، پریوش نظریه، ایرج نوذری، آدرینا توشه‌‌فرید، سجادی‌حسینی، کوروش سلیمانی، مارال فرجاد، ندا عقیقی، باران حاج‌رضایی، مجتبی طباطبایی، فرهاد مهدوی، نازنین فلاحی، عرفان ابراهیمی بازیگران این سریال هستند. 

تورج اصلانى کارگردان فیلم سینمایى «حمال طلا»، جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره بین‌‌المللی فیلم «چاتراپاتی شیواجی» را به کاپیتان «ولادیمیر گاپوننکو» خلبان اکراینی و جان‌باختگان ایرانی و خارجی تقدیم کرد. 
فیلم سینمایى «حمال طلا» Gold Runner به کارگردانى و تهیه‌کنندگى تورج اصلانى و به نویسندگی تورج اصلانى و هادی نادی در جدیدترین و سومین اکران بین‌المللی خود؛ به نمایندگی از سینمای ایران در بخش رقابتی جشنواره بین‌‌المللی فیلم «چاتراپاتی شیواجی» Chhatrapati Shivaji در کشور هندوستان روی پرده رفت و جایزه بهترین فیلمنامه به تورج اصلانى و هادی نادی اهدا شد که تورج اصلانی با نهایت تأسف و تألم، این جایزه را به کاپیتان «ولادیمیر گاپوننکو» Volodymyr Gaponenko خلبان اوکراینی پرواز شماره PS752 و 176 جان‌باخته این هواپیما اعم از نخبگان برجسته دانشگاههای ایران و دیگر ملیت‌های جهان تقدیم کرد. 
جشنواره بین‌‌المللی فیلم «چاتراپاتی شیواجی» CSIFF که با شعار «فیلم‌های خوب ارزش‌های زندگی را بالا می‌برند» در هر دوره، جوایز خود را در بخش‌های مختلف از جمله؛ بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه، بهترین تدوین، بهترین فیلمبرداری، بهترین بازیگری زن، بهترین بازیگری مرد، بهترین موسیقی، بهترین کارگردانی و ... اهدا می‌کند. 
این جشنواره، با هدف فراهم آوردن فرصتی برای ارائه آثار فیلمسازان جهان در یک جشن سینمایی و فراهم ساختن بستری برای فیلمسازان در شبکه‌های حرفه‌ای فیلم برگزار می‌شود. این رویداد سینمایی به دنبال تقویت روابط کاری مناسب است و به فیلمسازان بااستعداد، کمک می‌کند تا پروژه‌های آنان توسط تماشاگران جهانی مشاهده شود. 
جشنواره بین‌‌المللی فیلم «چاتراپاتی شیواجی» به اکران فیلم‌های جدید و خلاقانه از بهترین فیلمسازان بااستعداد از سراسر جهان برای مخاطبانی از کشورهای مختلف اختصاص دارد که با کشف این آثار سینمایی به حوزه فرهنگی و آموزشی نیز اهمیت ویژه‌ای می‌دهد تا نسل بعدی فیلمسازان را پرورش دهد. این یک حامی جدی برای تحولات اجتماعی است و باعث تنوع فرهنگی و تفاهم بین ملت‌ها می‌شود که در نهایت، توسعه سینمای باکیفیت را به دنبال دارد و برگزاری جلسات بین متخصصان سینمای جهان، سینمای این قاره پهناور را گسترش می‌دهد.
فیلم سینمایى «حمال طلا» در آخرین حضور بین‌المللی خود؛ در بخش رقابتی «سینمای جهان» World Cinema در هفتمین دوره جشنواره بین‌‌المللی فیلم «دهوک» Duhok در اقلیم کردستان عراق به نمایش درآمد و تورج اصلانى برای کارگردان این اثر سینمایی جایزه «استعداد تازه» New Talent را تصاحب کرد و از طرف اعضای هیئت داوران، تندیس طلایی «برگ مو» و لوح افتخار به این سینماگر ایرانی اهدا شد.

خانه سینما به درخواست روسای صنوف و جمع کثیری از اعضای خود، طی این بیانیه اعتراض خود را به صدا و سیما اعلام کرد. متن به شرح زیر است:
سال‌هاست رسانه‌ انحصاری ملی که مدعی ارتقای فرهنگ و هنر و دانش اجتماعی و حقوق شهروندی است نه تنها از انجام تکالیف ملی و اصلی‌اش جا مانده، بلکه هرازچندگاهی با خروج خود از مرزهای اخلاق و انسانیت -به بهانه دفاع از ارزش ها- را در شبکه‌های متعددش به رخ می کشد و در مسیر این ماموریت، چه چهره‌هایی شاخص تر از هنرمندان جامعه برای آنکه هدف تخریب قرار گیرند؟
اهانت اخیر و بی‌شرمانه صدا و سیما به بانویی محترم از جمع کارگردانان سینمای ملی ایران و فرزند هنرمندش، پیش و بیش از آنکه خدشه‌ای به ساحت اعتبار و ارزش این سرمایه فاخر فرهنگی و هنری کشور وارد کند، برای ما سینماگران و همه کسانی که سینمای اجتماعی او را در تمام این سال‌ها دنبال کرده‌اند، گواه گویایی است بر تداوم عامدانه روند ایجاد تفرقه و تخریب توسط سازمان مذکور.
خانه سینما به درخواست روسای صنوف و جمع کثیری از اعضای خود، طی این بیانیه ضمن اعلام وظیفه اخلاقی،فرهنگی، حرفه‌ای و صنفی خود در حراست از  حیثیت کلیه اعضا-به ویژه یکی از فاخرترین چهره‌های فیلمسازش- و ضمن اظهار تأسف برای مدیریت سازمانی که ظاهراً بر محتوای تولیدات رسانه‌اش هیچ نظارت هوشمندانه‌ای ندارد، به نمایندگی از جامعه اصناف سینمایی کشور به مردم ایران اعلام می‌کند که همسو با مطالبات مدنی و حق‌جویانه آنها، چشم بر روی اینگونه توهین‌ها و عملکردهای رسانه ملی نخواهد بست.
همچنین به همه همکاران سینمایی خود پیشنهاد می‌دهد که با خودداری از حضور در برنامه‌های به اصطلاح سینمایی و تحلیلی این رسانه، همدل و همراه، در این اعتراض حرفه ای مشارکت کنند تا این رسانه گمان نبرد که به اتکای قدرت و بودجه وافرش می‌تواند هر تهمت و توهینی را نثار سینمای ایران و چهره‌های فرهنگی این سرزمین کند.

اکران فیلم سینمایی «اولین امضاء برای رعنا» از چهارشنبه (۲۵ دی‌ماه) در گروه سینمایی «فرهنگ» آغاز خواهد شد.
با ثبت قرارداد اکران فیلم سینمایی «اولین امضاء برای رعنا» ساخته علی ژکان در گروه سینمایی «فرهنگ»، این فیلم از روز چهارشنبه (۲۵ دی‌ماه) در این گروه روی پرده خواهد رفت. در آستانه اکران سازندگان از اولین پوستر این فیلم نیز رونمایی کردند. طراحی این پوستر برعهده آرزو نصیرپور بوده است.
پخش این فیلم برعهده موسسه نیمروز فیلم قرار دارد.
علیرضا جلالی‌تبار، شهرزاد کمال‌زاده، شقایق رهبری، حمیدرضا هدایتی، شهین تسلیمی، فلور نظری، نادر نادرپور، محسن عبداللهیان، حمید فلاحی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
«اولین امضاء برای رعنا» یک درام اجتماعی است. فیلم روایتگر زندگی داستان نویسی به نام جهانگیر گلستانه است که چند سال قبل با دختری به نام رعنا ازدواج کرده. آنها در خانه‌ای اجاره‌ای زندگی می‌کنند و اجاره مختصری می‌پردازند، اما طولی نمی‌کشد که…

کانون فیلم خانه سینما در تازه‌ترین برنامه‌ی خود که با مشارکت انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی برگزار شد نسخه‌ی ترمیم‌شده‌ی «رگبار» ساخته‌ی تحسین‌برانگیز بهرام بیضایی را به نمایش گذاشت.
در این برنامه که شامگاه یک‌شنبه بیست و دوم دی‌ماه برگزار شد دکتر مصطفی جلالی‌فخر (منتقد سینما) و جابر قاسمعلی (فیلم‌نامه‌نویس) حضور داشتند و این فیلم را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار دادند.
در ابتدای این جلسه، ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم خانه سینما ضمن ابراز تاسف و هم‌چنین تسلیت به خانواده‌های داغدار و بازماندگان سقوط هواپیمای اکراینی، به ضرورت فعالیت‌های فرهنگی در برابر اِعمال سکوت و انفعال اشاره کرد و افزود: «لغو کردن مراسمی نظیر جشن‌ها و برنامه‌های بزرگداشت، تنها کاری است که در شرایط فعلی و در ابراز همدردی با مردم کشورمان و خانواده‌های عزادار می‌توان انجام داد اما در همین وضعیت آن‌چه که از اهمیت به‌سزایی برخوردار است مقاومت در برابر تعطیلی پاتوق‌ها و مراکز فرهنگی، و از آن مهم‌تر، پیدا کردن راهی برای مبارزه با سکوت و خانه‌نشینی است.»
وی گفت: «کانون فیلم خانه سینما که خوش‌بختانه از ابتدای راه‌اندازی، از مساعدت و همکاری مدیریت خانه سینما برخوردار بوده، در این روزهای آکنده از سوگ و غم، ضمن پرهیز از برگزاری برنامه‌های طنز یا جشن می‌کوشد تا با برگزاری جلسات نمایش فیلم و نقد و بررسی، از تعطیل شدن– حتی موقتی– جلسه‌هایی با اهداف فرهنگی جلوگیری کند.»
صفاریان سپس در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به ترمیم و بازسازی «رگبار» در بنیاد سینمایی مارتین اسکورسیزی گفت: «مدیران این بنیاد برای انجام این کار از نسخه‌ی پزیتیو این فیلم که در اختیار آقای بیضایی بوده استفاده کردند و در نخستین نمایش این نسخه‌ در آمریکا، مارتین اسکورسیزی ضمن ابراز تاسف مدعی شد که ظاهراً این فیلم در داخل ایران نابود شده! در حالی که نسخه‌ی پزیتیو فیلم مورد بحث در آرشیو فیلمخانه‌ی ملی ایران موجود است و همین نکته،‌ ادعای این فیلمساز سرشناس آمریکایی درباره‌ی فیلم «رگبار» را نقض می‌کند.»
وی گفت: «آن‌چه که تماشای «رگبار» از پی سال‌های گذشته را به تجربه‌ای دریغ‌آلود تبدیل می‌کند، حسرت مواجهه با آدم‌ها و تجربه‌هایی است که قبلاً آن‌ها را داشته‌ایم و اینک آن‌ها را از دست داده‌ایم. حسرتی که مهاجرت استاد بهرام بیضایی و غیبت ایشان در سینمای امروز ایران، تنها یکی از آن‌هاست.»
دبیر کانون فیلم خانه سینما در ادامه‌ی جلسه با اشاره به این که «رگبار» به عنوان نخستین ساخته‌ی بهرام بیضایی در سال 1351 ساخته شده، ضمن اشاره به تحسین و دریافت جوایزی از جشنواره‌ی فیلم سپاس و هم‌چنین واکنش منفی برخی منتقدان مطبوعات) به برخی حاشیه‌های تولید آن (نظیر وقفه‌های طولانی مدت، بی‌نظمی و اختلاف سلیقه میان بهرام بیضایی و باربد طاهری) اشاره کرد و افزود: «می‌توان گفت مشکلات بهرام بیضایی با اغلب تهیه‌کنندگان فیلم‌هایش که متاسفانه تا آخرین ساخته‌اش ادامه داشت، از همین فیلم آغاز شده و این نکته در یادداشت گلایه‌آمیز او پس از پایان تولید این فیلم نیز انعکاس داشته است.»
بخش بعدی جلسه به صحبت‌های جابر قاسمعلی اختصاص داشت. این فیلم‌نامه‌نویس با اشاره به علاقه‌ی خود به اغلب آثار بهرام بیضایی، او را «یک استاد مسلم در زمینه‌ی هنر نمایش و سینما» دانست و گفت: «با این وجود در میان فیلم‌های بیضایی «رگبار» را چندان دوست ندارم و این‌بار که فیلم را دیدم اشکالات آن بیش‌تر برایم روشن شد.»
وی سپس با اشاره به تاثیر این فیلم در موج نو سینمای ایران گفت: «مهم‌ترین ویژگی این فیلم نسبت به جریان اصلی و رایج سینمای دهه‌ی پنجاه، تفاوت‌هایی در انتخاب داستان و چگونگی روایت آن است. به عبارتی دیگر در این فیلم نیز مثل خیلی از فیلمفارسی‌های آن دوران با یک مثلث عشقی روبه‌رو هستیم اما نخستین جسارتی که بیضایی می‌کند روایت این داستان بارها و بارها تکرار شده در زمانی بالغ بر صد و بیست دقیقه است. مدت زمانی که جزو استانداردهای اکران در زمان تولید این فیلم نبوده است.»
قاسمعلی گفت: «این فیلم نخستین اثر بلند و سینمایی بهرام بیضایی است و طبیعی است که نواقصی دارد. اما این نقص‌ها بیش‌تر از آن که از نحوه‌ی تولید ضعیف و غیر استاندارد چنین فیلمی ناشی شده باشد ریشه در پرداخت خام‌دستانه‌ی فیلم‌ساز نسبت به عناصر، نمادها و نشانه‌هایی نظیر آینه است که در فیلم‌های بعدی او شکل و قالب بهتری پیدا می‌کند.»
وی افزود: «به‌هرحال باید پذیرفت ذهنیت بیضایی در گذر زمان پخته‌تر شده و خود به عنصری از فیلم تبدیل شده است. اما نکته این‌جاست که اگر برخی نشانه‌ها در فیلم‌های بعدی و بهتر او به عنصری نمادین یا دراماتیک تبدیل شده، به‌خاطر نزدیکی لحن آن فیلم‌ها به اسطوره‌هاست. در حالی که در «رگبار» زبان، لحن و رویکرد فیلم، واقع‌گراست.»
این فیلم‌نامه‌نویس سپس به نقش و حضور قدرتمند زنان در سینمای بیضایی اشاره کرد و افزود: «زنان فیلم‌های بیضایی عموماً زنانی مقتدر، آرمان‌خواه و نسبت به مردان بسیار پیشروتر هستند. در حالی که شخصیت زن فیلم «رگبار» یک زن معمولی است که جایگاه و قداست زن آرمانی خصوصاً در فیلم‌های متاخر بیضایی را ندارد.»
در ادامه‌ی جلسه، دکتر مصطفی جلالی‌فخر در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان درباره‌ی نوع نگاه اسطوره‌ا‌ی در آثار بهرام بیضایی و تقابل آن با روزمرگی‌های مورد اشاره در «رگبار» گفت: «اگر این یافته‌ی روان‌شناسی را بپذیریم که تمام آدم‌ها یک معشوق خیالی دارند باید اشاره کرد که این فیلم به‌شدت به اسطوره نزدیک شده و عشق کاملی را به تصویر آورده که در آن، این معشوق خیالی با تمام ابعاد ظاهر می‌شود.»
وی گفت: «این فیلم چهل و هفت سال پس از تولید آن مورد نقد و بررسی قرار گرفته در حالی که آن را باید با مختصات زمان و زمانه‌ای که در آن ساخته شده سنجید.»
جلالی‌فخر افزود: «به نظرم «رگبار» فیلم گرمی است و آدم‌ها و شخصیت‌هایش هنوز هم تماشاگر را تحت تاثیر قرار می‌دهند. آن‌هم در مقایسه با سینمای امروز ایران که متاسفانه بخش عمده‌ای از تولیدات آن، توان شخصیت‌پردازی و روایت سر راست داستان را ندارند.»
این منتقد سینما سپس «رگبار» را «یکی از موفق‌ترین آثار در تلفیق‌ رئالیسم و سوررئالیسم» توصیف کرد و افزود: «بیضایی در این فیلم موفق شده هم یک فیلم واقع‌گرا بسازد و هم یک ملودرام درست و عاشقانه که از لحظه‌های حسی بسیار قوی و موفقی برخوردار است. به عنوان مثال ذات عاشقانه‌ی سکانس دیدار آقای حکمتی (زنده‌یاد پرویز فنی‌زاده) و عاطفه (پروانه معصومی) به‌قدری قوی است که حتی طنز الصاقی فیلم‌ساز نیز نمی‌تواند جوهره‌ی آن را کم‌رنگ کند. به این ترتیب زمانی که تماشاگر در پایان همین سکانس با یک لحظه‌ی سوررئال (نظیر پر شدن درخت‌ها از بچه‌هایی که نظاره‌گر ابراز علاقه‌ی آقای حکمتی به عاطفه هستند) مواجه می‌شود، درام صحنه اُفت نمی‌کند و هم‌چنان یک عاشقانه‌ی شاعرانه باقی می‌مانَد.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود «رگبار» را «یک تجربه‌ی عاشقانه» توصیف کرد و افزود: «این فیلم روایتی از یک تراژدی نیست و حتی غمگین هم نیست. شخصیت محوری این فیلم یک تجربه‌ی غنی و عاشقانه را با خود می‌بَرَد که شاید نتوان آن را پیروزی او دانست اما در عین حال شکست رقیب عشقی‌اش هم نیست. چون عشقی که در فیلم مورد پرورش قرار گرفته، در پایان نیز هم‌چنان خوب و کامل و تاثیرگذار باقی مانده است.»
در ادامه‌ی جلسه، دیگر منتقد مهمان برنامه نیز با اشاره به «لحن کودکانه و سرخوشانه‌ی فیلم‌‌» که به گفته‌ی او «هنوز هم در «رگبار» قابل ردیابی است» گفت: «اوج این لحن در ایده‌ی نابی که در سکانس دنبال کردن خط روی دیوار وجود دارد دیده می‌شود. لحنی که حتی به تدوین فیلم تسری پیدا کرده و در برش‌های بعضاً نادرست و کمبود نماهای معرف در فیلم نیز نمود یافته است.»
قاسمعلی ریشه‌ی این مسائل را در عدم برخورداری فیلم‌ساز از یک دکوپاژ دقیق دانست و افزود: «فراموش نکنیم که بیضایی در «رگبار» کاری می‌کند که نسبت به زمان خودش بسیار جلوتر است. به عنوان مثال شخصیت منفی این فیلم (رحیم با بازی منوچهر فرید) شبیه هیچ‌کدام از آدم بدهای جریان اصلی سینمای آن دوران نیست و در بخشی از فیلم به شغل او (قصابی) و ادبیاتی که استفاده می‌کند اشاره می‌شود که در سینمای فارسی دهه‌ی پنجاه کم‌تر سابقه داشته است.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به استفاده از خرده‌پیرنگ‌ها در روایت داستانی که به تعبیر او ساختار کلاسیک ندارد گفت: «در این فیلم با قهرمانی روبه‌رو هستیم که برخلاف رویه‌ی سینمای آن سال‌ها و هم‌چنین سال‌های بعد کتک می‌خورَد. موضوعی که حتی در سال‌های اخیر نیز پذیرفتنی نیست.»
در ادامه‌ی جلسه، دکتر جلالی‌فخر نیز «پرداخت شخصیت‌های خاکستری» و هم‌چنین «پرهیز از اشاره به آدم‌های سیاه و سفید» را از مهم‌ترین ویژگی‌های «رگبار» برشمرد و افزود: «شاید بدترین شخصیت این فیلم مدیر مدرسه است که بیضایی با نمایش فضای خانوادگی و حرکات مشمئزکننده‌‌ای که برای او طراحی کرده سعی داشته تا تصویر یک آدم مزاحم را از او ارائه دهد.»
وی سپس با اشاره به نقش عناصر نمادگرایانه در برخی لحظات فیلم گفت: «این عناصر در بعضی لحظه‌های فیلم بیش‌ از آن که کارکردی در جهت خود فیلم داشته باشند مختل‌کننده هستند. مثل حضور فردی با عینک دودی تیره که به نظر می‌رسد نمادی از نیروهای امنیتی است و در پایان فیلم شخصیت اصلی داستان را مجبور می‌کند که آن محل را ترک کند.»
در بخش پایانی این جلسه‌ی نقد و بررسی، جابر قاسمعلی گفت: «یکی از جالب‌ترین نکته‌های «رگبار» این است که چنین فیلمی با وجود عدم برخورداری از ساختمان کلاسیک داستانی، از عناصری وام گرفته که مربوط به ساختارهای داستانی است.»
وی گفت: «یکی دیگر از مختصات ساختارهای داستانی، حضور خرده‌پیرنگ‌ها در یک شاه‌پیرنگ اساسی است که در این فیلم در حضور نامرئی بعضی آدم‌های فرعی داستان تجلی پیدا کرده است. آدم‌هایی نظیر شخصیت خیالی مدیر خیاط‌خانه (زنده‌یاد مهری ودادیان) که فقط سایه‌ی او روی دیوار دیده می‌شود، زنی که صاحب‌خانه‌ی آقای حکمتی و هنوز منتظر آمدن فرزندش است؛ و مهم‌تر از همه، مادر عاطفه (زنده‌یاد عصمت صفوی) که پزشک معالجش در توصیف او به زیبایی می‌گوید در حال مرگ است اما فقط دست‌هایش کار می‌کند.»
قاسمعلی هم‌چنین گفت: «باید پذیرفت مهم‌ترین شخصیت فیلم «رگبار» آقای حکمتی است که همان‌طور که از اسمش هم برمی‌آید واجد حکمت خاصی است؛ و البته شکل تکامل‌یافته‌ی او در فیلم‌نامه‌ی درخشان «طومار شیخ شرزین» (نوشته‌ی استاد بیضایی) و شخصیت شرزینِ دبیر حضور دارد. نماینده‌‌ای از خِرَد ایرانی که متاسفانه به دست بی‌خِرَدان قربانی می‌شود.»

فیلم سینمایی، " کامیون " به نویسندگی و کارگردانی کامبوزیا پرتوی هفته آینده در جشنواره بین‌المللی پنج قاره کلکته هندوستان به نمایش در می آید.
فیلم "کامیون" به کارگردانی کامبوزیا پرتوی که در جشنواره های بین‌المللی آمیانز فرانسه ، دهوک کردستان و فجر توانست جایزه بهترین فیلم و فیلم‌نامه را از آن خود کرده و در بخش‌های متعددی نیز کاندید شود، هفته آینده به دعوت رسمی جشنواره بین‌المللی پنج قاره، در کلکته به نمایش درمی‌آید.
بهروز چاهل مجری طرح این فیلم با اشاره به اینکه جشنواره بین‌المللی پنج قاره توسط شورای عالی روابط فرهنگی هندوستان ICCR برگزار می‌شود اعلام کرد: قرار است روز 22 دی‌ماه نشست خبری به‌صورت تخصصی پیرامون این فیلم ایرانی با حضور مدیر خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در دهلی‌نو و اینجانب در شهر کلکته هندوستان برگزار شود.در ۲۳ دی‌ماه نیز در نشست خبری دیگری در شهر دهلی‌، داوران بین‌المللی سینما به تحلیل این فیلم خواهند پرداخت.
بازی بسیار متفاوت آقای سعید آقاخانی و تکنیک کامبوزیا پرتوی برای به تصویر کشیدن روند فیلم در یک کامیون در شرایط سرد زمستان و همچنین فیلم‌نامه جذاب آن، از ویژگی‌های بارز این فیلم بلند است.
سعید آقاخانی، نیکی کریمی، تروسکه جولا (بازیگر زن کرد)، یعقوب پرسا و رامین راستاد بازیگران اصلی این فیلم هستند.
مدیریت فیلم‌برداری فیلم «کامیون» برعهده تورج اصلانی بوده و تدوینش را مجتبی خرقه‌پوش برعهده‌گرفته است.
همچنین از دیگر عوامل اصلی فیلم می‌توان به سمیرا شجایی مدیر هماهنگی، بابک اسکندری طراح گریم، بابک صبحی طراح صحنه و میلاد موحدی آهنگساز فیلم اشاره کرد. مجری و سرمایه گزار فیلم کامیون هومن احمدی توفیقی، مدیر موسسه خط سوم است و کامبوزیا پرتوی و محمود آسوده دیگر سرمایه گزاران فیلم هستند.
گفتنی است «کامبوزیا پرتوی» پیش از «کامیون» فیلم‌های سینمایی متعددی همچون «ماهی»، «گلنار»، «بازی بزرگان»، «کافه ترانزیت» و «پرده» را کارگردانی کرده و با این آثار جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی را از آن خود کرده است. وی همچنین نویسندگی فیلم‌نامه‌های دیگری همچون؛ «محمد رسول‌الله»، «شیرک»، «دایره»، «ایستگاه متروک»، «هرشب تنهایی»، «دیشب باباتو دیدم آیدا»، «من ترانه 15 سال دارم»، «خیابان‌های آرام» و ... را بر عهده داشته است.

فیلم سینمایی «بی‌وزنی» به نویسندگی و کارگردانی مهدی فرد قادری به بخش اصلی آکادمی «شمال کارولینا» راه پیدا کرد.
به گزارش مشاور رسانه‌ای پروژه؛ فیلم سینمایی «بی‌وزنی» به کارگردانی مهدی فرد قادری و تهیه کنندگی مرتضی شایسته که پیش از این در جشنواره فیلم های ایرانی لندن به نمایش در آمده بود و هفته آینده در بخش مسابقه جشنواره منار بلغارستان اکران خواهد شد، در جدیدترین حضور بین‌المللی خود در آکادمی «شمال کارولینا» حضور خواهد داشت و برای دریافت جایزه «بنیان‌گذاران»، «کارگردانان» و «مدیر آکادمی» با فیلم های دیگر از سراسر جهان به رقابت می پردازد. این آکادمی هر ساله در شهر نیویورک برگزار می‌شود. 
پخش بین‌المللی این فیلم را موسسه «پرشیا فیلم» به مدیریت علی قاسمی بر عهده دارد و جوایز برندگان آکادمی «کارولینا» دی ‌ماه سال جاری در نیویورک اهدا می‌شود.
«بى‌وزنى» به‌عنوان یک فیلم اجتماعى با قصه‌اى زنانه، فیلمنامه‌اى متفاوت دارد که فرد قادرى در راستاى نگاه منحصر به فرد خود در این اثر نیز فضایى تجربه‌گرا و متفاوت و روایتى نو در سینماى اجتماعى را به تصویر کشیده است. 
امیرعلی دانایی، بهاره کیان افشار، نسیم ادبی، یاسر جعفری، جلال فاطمی، سپیده مرادپور و تینا پاکروان بازیگران این فیلم هستند.

کانون فیلم خانه سینما که به احترام برگزاری عزای عمومی در کشور، جلسه‌های نمایش فیلم خود را به تعویق انداخته بود، شامگاه سه‌شنبه هفدهم دی‌ماه و هم‌زمان با برگزاری مراسم خاک‌سپاری سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، تازه‌ترین برنامه‌ی خود را به نمایش تازه‌ترین نسخه‌ی «دیده‌بان» اختصاص داد.
این فیلم که به همت و تلاش مدیریت و کارکنان سخت‌کوش فیلمخانه‌ی ملی ایران در این مرکز ترمیم و بازسازی شده، محصول 1367 بنیاد سینمایی فارابی است و پس از «هویت» دومین فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا در مقام کارگردان به حساب می‌آید.
در ابتدای نشست نقد و بررسی این فیلم تحسین‌شده که خسرو دهقان و جبار آذین به عنوان منتقدان مهمان در آن حضور داشتند، ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم خانه سینما ضمن روایت حاشیه‌هایی از تولید «دیده‌بان» که به گفته‌ی او «بخشی از نگاه خاص مدیران سینما» در آن سال‌ها را به نمایش می‌گذارد گفت: «ابراهیم حاتمی‌کیا چند سال قبل از این، «هویت» را نوشته و کارگردانی کرده بود اما آن فیلم چه به لحاظ تکنیکی و چه از نظر محتوا به قدری متفاوت با آثار بعدی این فیلم‌ساز است که خیلی‌ها از جمله خود او ترجیح می‌دهند «دیده‌بان» را به عنوان نخستین اثر کارنامه‌اش تلقی کنند.»
وی سپس با اشاره به نقش تاثیرگذار خسرو دهقان در کشف ابراهیم حاتمی‌کیا به عنوان یک استعداد نوظهور در سینمای آن سال‌ها گفت: «اغلب مخاطبان مطبوعات یادشان هست زمانی که هنوز هیچ‌کس این فیلم‌ساز را نمی‌شناخت، ایشان در مقاله‌ای به این موضوع اشاره و حاتمی‌کیا را به عنوان یکی از هنرمندان بزرگ آینده معرفی کرد.»
صفاریان در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به «دیده‌بان» به عنوان «یکی از شاخص‌ترین فیلم‌های سینمای ایران در حوزه‌ی دفاع مقدس» گفت: «این فیلم برخلاف تصور رایجی که در آن سال‌ها نسبت به برخورد سرد و بی‌تفاوت جشنواره‌های جهانی با فیلم‌های جنگی وجود داشت، نخستین فیلم در این حوزه بود که در جشنواره‌های بین‌المللی مورد توجه و تحسین قرار گرفت.»
بخش بعدی جلسه به صحبت‌های خسرو دهقان اختصاص داشت. این منتقد سینما با اشاره به تاثیر ریشه‌های فعالیت حاتمی‌کیا بر دنیای ذهنی و فیلم‌های او گفت: «نخستین‌بار که با اثری از ابراهیم حاتمی‌کیا مواجه شدم زمانی بود که برای تماشای فیلم به یکی از دوره‌های آغازین جشنواره‌ی فیلم فجر رفته بودم و خیلی اتفاقی به تماشای «هویت» نشستم که نخستین فیلم اوست.»
وی گفت: «آن‌چه که باعث شد تماشای این فیلم در ذهنم تاثیرگذار جلوه کند صداقت شفاف و قابل تحسینی بود که در «هویت» وجود داشت و باعث شد فیلم بعدی حاتمی‌کیا یعنی «دیده‌بان» را با دقت و جدیت بیش‌تری دنبال کنم. فیلمی که وقتی موفق به تماشای آن شدم، در یادداشتی به استعداد سازنده‌اش اشاره کرده و خوش‌بختانه پیش از سایرین او را هنرمندی معرفی کردم که آینده‌ی درخشانی خواهد داشت.»
جبار آذین نیز ضمن تاکید بر خاطره‌انگیز بودن تماشای «دیده‌بان» پس از سال‌ها، به کیفیت چشم‌گیر نسخه‌ی ترمیم شده‌ی این فیلم اشاره کرد و افزود: «در طول سال‌های گذشته بارها درباره‌ی ابراهیم حاتمی‌کیا و «دیده‌بان» گفته و نوشته شده است. سال‌هایی که اغلب با جبهه‌گیری نسبت به فیلم‌های این‌گونه فیلم‌سازان گذشت اما آن‌چه که باعث ایجاد تمایز میان فیلم‌های این فیلم‌ساز و سایر فیلم‌سازان هم‌دوره‌‌اش شد، تفاوت در نوع و کیفیت سینماگری او نسبت به بعضی از فیلم‌سازان حوزه‌ی جنگ بود.
وی گفت: «در حقیقت مهم‌ترین نکته‌ای که باعث گشوده شدن دریچه‌ی تازه‌ای رو به سینمای دفاع مقدس شد واقع‌گرایی ویژه‌ی حاتمی‌کیا نسبت به شخصیت‌ها و وقایع دوران دفاع مقدس بود. دریچه‌ای که باعث شد سایر فیلم‌سازانی که به هر شکل تمایل به ساخت یا همکاری در تولید آثار جنگی داشتند فیلم‌های خود را متناسب با مختصات جنگی که در کشور به وقوع پیوست شکل دادند. ویژگی خاصی که باعث شکل‌گیری سینمای دفاع مقدس شد.»
آذین سپس مهم‌ترین وجه تمایز فیلم‌های ابراهیم حاتمی‌کیا و برخی فیلم‌سازان هم‌ردیف او را پرهیز از تقلید نسبت به فیلم‌های اکشن و هالیوودی دانست و افزود: «حوادث و قهرمان‌پروری‌هایی که در آن نوع فیلم‌ها رواج داشت، با واقعیت‌هایی که در جبهه‌های جنگ ایران و عراق رخ می‌داد چندان تطابق نداشت. البته در جبهه‌های ما نیز جنگ و حادثه در بالاترین شکل خود وجود داشت اما آن‌چه که باعث جدا شدن سینمای دفاع مقدس ایران از سینمای جنگی دنیا می‌شد اضافه شدن عنصری بود که در بعضی فرهنگ‌ها وجود داشت. عنصری که از ترکیب زمین و آسمان به وجود آمده و باعث شده بود جنگیدن سربازان ایرانی به‌خاطر خدا و فدا کردن جان خود در راه میهن، یک نکته‌ی متمایز با فیلم‌های هالیوودی باشد.»
وی هم‌چنین با اشاره به فراز و فرودهای کارنامه‌ی ابراهیم حاتمی‌کیا گفت: «به‌هرحال باید پذیرفت فیلم‌های «دیده‌بان» و «مهاجر» از ساخته‌های او آثاری هستند که در دهه‌ی شصت باعث پایه‌ریزیِ گونه یا ژانر سینمای دفاع مقدس شدند.»
در ادامه‌ی جلسه، ناصر صفاریان نیز حضور «فرهنگ ایرانی در جبهه‌های نبرد علیه دشمن» را از جمله ویژگی‌های این نوع فیلم‌ها برشمرد و افزود: «شخصیت محوری فیلم «دیده‌بان» برخلاف آثار قهرمان‌پرورانه‌ی این نوع سینما با مقوله‌ی ترس از مرگ روبه‌رو است و این یکی از ویژگی‌هایی است که این فیلم را از سایر آثار هم‌دوره‌ی خود متمایز می‌کند.»
وی گفت: «در این فیلم شاهد آن هستیم که این شخصیت بر اساس سیر عرفانی، پذیرای مرگ می‌شود و در پایان، گرای منطقه‌ی حضور خود را می‌دهد تا جان سایر هم‌رزمانش در امان بماند.»
خسرو دهقان نیز «سینمای دفاع مقدس» را «تنها ژانر قابل بحث سینمای ایران» دانست و افزود: «واقعیت این است که ما شروع‌کننده‌ی جنگ نبودیم. فقط دفاع کردیم و این نکته به تدریج وارد فرهنگ ما و سپس واژگان سینمای ایران شد.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به استقبال عمومی جشنواره‌های جهانی از فیلم‌های ایرانی گفت: «سینمای امروز ایران حاصل فعالیت جوانانی است که در دهه‌های اخیر کوشش کردند تا فیلم‌های خوب و درخشان بسازند. فیلم‌هایی که در بخشی از آن‌ها عنصر صداقت دیده می‌شود و به همین خاطر تاثیرگذار و دلی از کار درمی‌آیند.»
دهقان سپس به کارنامه‌ی فیلم‌سازی حاتمی‌کیا اشاره کرد و گفت: «منحنی کارنامه‌ی او از صفر به صد نمی‌رسد و از فراز و فرود بسیاری برخوردار است. اما در مجموع، فیلم «دیده‌بان» محصولی از خواسته‌های قلبی اوست و به همین خاطر هنوز و پس از گذشت این همه سال جواب می‌دهد و در یاد ماندنی است.»
بخش پایانی این جلسه‌ی نقد و بررسی به جمع‌بندی صحبت‌های منتقدان مهمان برنامه اختصاص داشت. در این بخش از برنامه، خسرو دهقان با اشاره به «رفاقت» به عنوان «تم اصلی اغلب فیلم‌های حاتمی‌کیا» گفت: «او در این فیلم‌ها نگران ضربه خوردن به بچه‌محل‌ها و دوستان نزدیکی است که با آن‌ها بزرگ شده است. دوستانی که قهرمان‌های فیلم‌های او را تشکیل داده‌اند.»
جبار آذین نیز در این بخش با اشاره به «لزوم چیدمان درست در ساختار فیلم‌های تاثیرگذار» گفت: «چیزی که در سینمای سال‌های اخیر ایران و حتی جهان فاجعه‌آمیز جلوه‌ می‌کند غیبت پررنگ عنصر شخصیت‌پردازی است. آدم‌هایی که بیش از آن که شخصیت باشند تیپ هستند. تیپ‌هایی که تعدادی از آن‌ها در فیلم «دیده‌بان» نیز حضور دارند.»
چیزی که در این نوع آثار می‌بینیم شامل پردازش بخشی از ویژگی‌ها و خصوصیت‌هایی در میان آدم‌هاست که قابل مشاهده و تصویر کردن است. در حالی که سینما اغلب به درون و باطن آن‌ها نزدیک نشده و آن بخش از وجود آن‌ها را نادیده می‌گیرد.»