به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، شبنم فرشادجو در مصاحبه با یک تلویزیون اینترنتی گفت: بازیگرهایی که لوندی می‌کنند جور دیگری قرارداد می‌ببندند.

خانم فرشادجو تو مصاحبه‌شون گفتن: بسیاری از بازیگران با لوندی قرارداد می‌بندند و من مثل میوه‌فروش‌ها چونه می‌زنم. خب خانم فرشادجو دقیقاً نگفتن کدوم بازیگرها با لوندی و عشوه‌گری قرارداد می‌بندن. به همین خاطر چندتا سوال واسه ما پیش می‌آد. هر بازیگری که زیاد کار می‌کنه با لوندی و عشوه‌گری قرارداد بسته؟ جمشید هاشم‌پور که یه زمان پر کار بود، عشوه‌گری می‌کرد تا کار بگیره؟ دقیقاً چه‌طور عشوه‌گری می‌کرد؟ واسه تهیه‌کننده پشت چشم نازک می‌کرد و فندقی می‌خندید؟ کف دستش رو می‌بوسید و فوت می‌کرد سمت کارگردان؟

نه خب واسه آدم سوال پیش می‌آد. وقتی این تلویزیون اینترنتی تیتر می‌زنه: بعضی از بازیگرها لوندی می‌کنن، این بعضی‌ها کیان؟ احمد پورمخبر با ناز می‌رفت بغل رضا عطاران می‌نشست و لپش رو می‌کشید و بهش چشمک می‌زد؟

اصلا لوندی از نظر شما یعنی چی؟ احمد ایران‌دوست که جدیداً پرکار شده مقدار عشوه‌گریش رو بیشتر کرده؟

خانم فرشادجو تو مصاحبه‌شون فرمودن من مثل میوه‌فروش‌ها تو قرارداد چونه می‌زنم. خب آخه خاتم فرشادجو میوه‌فروش‌ها که بنده‌خداها قیمت رو نوشتن رو یه تیکه مقوا و با چوب کردن لایه میوه‌ها. یعنی هرکس عشوه‌گری بلد نیست مثل میوه‌فروش‌ها قرارداد می‌بنده؟ یعنی میوه‌فروش‌ها عشوه‌گری بلد نیستن؟

من خودم میوه‌فروشی دیدم که برای فروختن هندونه‌هاش جوری دست‌هاش رو توی هوا می‌لرزوند که جمیله تو برنامه‌ی رنگارنگ اینطور عشوه‌گری نمی‌کرد.

پایان پیام

به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، سحر قریشی گفت: با یک سری برچسب زشت، حرف‌هایم را به لیلا حاتمی ربط دادند. هنوز هم می‌گویم رنگ موی تیره و آرایش کم نشانه‌ی روشن‌فکری نیست.

خانم قریشی یه سری صحبت‌ها کردن که یه سری‌ها فکر کردن منظور خانم قریشی، خانومه لیلا حاتمیه. البته این موضوع فقط مختص به خانم قریشی نیست. اکثر بازیگران وقتی در مورد یه فرد نامعلومی صحبت می‌کنن، ناخودآگاه تمام ذهن‌ها می‌ره به سمت یه شخص خاص. بعد دوباره می‌آن مصاحبه می‌کنن که ما منظورمون فلانی نبود ناموساً. خب عزیز من یه جوری صحبت کن که ذهن‌ها به سمت یه شخص خاص نره یا اگه می‌ره سمت چند تا شخص خاص بره تا این‌ داستان‌ها پیش نیاد. البته این که دوست داشته باشی دوباره بیایی مصاحبه کنی یه بحث دیگه است.

کلا ذهن ما آماده است سمت یه شخص خاص بره، شما هم می‌آیی چهارتا کد می‌دی ذهن لامصب رو می‌فرستی سمت یه شخص خاص. خب این‌جا یا مشکل صحبت‌های شماست، یا ذهن ماست یا اون شخص خاص. خب اون شخص خاص که بنده‌خدا جز ماتیک نزدن و خط چشم نکشیدن، هیچ گناهی نکرده. ذهن انسان هم که سیاله و همیشه در حال گردش. منتظره یه چی بگی بره بچسبه به یه شخص خاص. می‌مونه صحبت‌های شما. حالا که این‌طور شد، برای این که این داستان‌ها کمتر پیش بیاد، طوری صحبت کنید که ذهن آدم به سمت چند تا شخص خاص بره. این‌طوری نه برای شما مشکلی پیش می‌آد نه برای اون شخص خاص. ذهن سیال ما هم که می‌ره می‌چسبه به چند شخص خاص و عشق دنیا رو می‌کنه.

مثلاً وقتی دارید در مورد آرایش نکردن یه خانم بازیگر صحبت می‌کنید، بگویید: هر کس که موهاش رو مشکی کنه و کمتر میک‌آپ کنه نشونه‌ی روشن‌فکری نیست. اگر این‌طوره پس اون آقا جمشید که مو نداره و همیشه وسط بیابون داره با قاچاقچی‌ها مبارزه می‌کنه روشن‌فکر نیست؟ یا مثلاً فلان آقا وقتی تو سفیدبرفی بازی کرد روشن‌فکر نبود ولی وقتی تو اخراجی‌ها بازی کرد روشن‌فکر شد؟ یا مثلاً فلان خانم که اگر آرایشش رو پاک کنی شوهرش بهش می‌گه ببخشید مادرجان همسر من رو ندیدید الان این‌جا بود؟

خلاصه اگر این‌طور صحبت کنید ذهن ما هنگ می‌کنه که به کدوم یکی بچسبه. شما هم می‌تونید چهار بار مصاحبه کنید و بگید منظورتون فلانی نبوده.

پایان پیام