فیلم پسر داییِ مادرم

تهیه کننده: الن برلینر

خلاصه: سفر الن برلینرِ کارگردان به ذهن مه‌آلود و آزایمرزده‌ی پسر داییِ مادرش، ادوین هانیگ، شاعر و مترجم پرآوازه امریکایی. حاصل پنج سال همراهی، همدلی و گفتگوی فیلمساز با ادوین و دوستان و شاگردان سابق‌اش، پرتره‌ی به یادماندنی، منحصر به فرد و پراحساسی‌ست که هرگز از یادش نخواهید برد. برلینر این بار نیز چون فیلم‌های پیشین‌اش دستمایه‌ی فیلم را در حوالی خود جسته است: پدربزرگ مادری‌اش در «غریبه‌ی صمیمی»(1991)، پدرش در «به کسی ربطی نداره» (1996)، نام آلن برلینر و همنام‌هایش در «شیرین‌ترین صدا» و ستیز شخصی‌اش با بی خوابی در «بازو بیدار» (2006). او پیش‌تر و در سال 2010 نسخه‌ی تجربیِ 19 دقیقه‌ای از این فیلم را با نام «55 روشِ گفتنِ یادم نمی‌آید» در جشنواره‌ی نیویورک به نمایش داده بوده است.