فیلم ›۳۶۰ درجه

کاشکی بابای من هم پولدار و معروف بود منم فیلم میساختم

- این فیلم نیز مانند "بیگناهان" بسیار جذاب و پرگره‌ بود. فرد بیگناه (میلاد کی مرام) تاوان عدم همکاری خود را به پلیس پس داد. اگر چه برای درک بهتر فیلم، باید دوباره آن را تماشا کرد اما به نظر من، پلیس در نهایت موفق شد؛ چون در آخرین صحنه فیلم، پاترول به دنبال سرژیک رفت و فیلم به پایان رسید.

من اصلا این فیلم رو دوست نداشتم.
فضای فیلم انگار واقعی نبود و دیالوگ ها تقلید از فیلم های خارجی بود.

- پایان فیلم مانند سایر فیلم های شاخص ژانر پلیسی-معمایی قابل پیش بینی نیست. مثلا این که تا آخرین لحظه شخص اصلی باند قاچاق معرفی نمی شود. اما پایان آن در سینمای اخیر ایران سابقه ندارد چرا که مامور پلیس و فرد بیگناه پیروز میدان نیستند.
-بر خلاف نظر بعضی از دوستان تشابهی بین این فیلم و آثار کیمیایی ندیدم. به نظرم فیلم یک سر و گردن بالاتر از آثار اخیر ایشان است.

360 درجه فیلمی هستش در سبک فیلم های قهرمان محور مسعود کیمیایی ولی بسیار عقب تر و ضعیف تر از فیلم های ایشون
360 درجه فیلمی قهرمان محور و مرام محور هستش فیلمی که پلیس و هوش پلیس را بسیار عقب تر از دزد ها نشون میده طوری که پلیس باید 3 سال انتظار بکشه تا دزد اصلی داستان از زندادن بیرون بیاید
360 درجه فیلمی ست با بازی های نه چندان دلنشین از بازیگرانش مثلاً میلاد کی مرام ملکه بسیار با این میلاد کی مرام فاصله داره یا حتی پریناز ایزدیار که اصلاً به داستان نمیخوره و بازی بسیار ضعیفی از خودش نشون میده
360 درجه داستانی داره که تقریباً از اواسط داستان خودش ، خودش را لو میده و در واقع میشه فهمید که نویسنده چه چیزی در ذهن خودش داشته

کلاً فیلمی نیست که دوست نداشته باشیم ولی فیلمی هم نیست که دوستش داشته باشیم از اینرو گزینه دیدم برایش مکفی هستش

من اکران خصوصی این فیلم بودم و دیدمش فوق العادس