مسعود سلامی
مسعود سخاوت دوست
اصغر نژاد ایمانی
نوید فرح مرزی
عباس رستگار پور
آرش قاسمی
فرید ناظر فصیحی
آرش آقابیک
روزبه سجادی حسینی
نرگس آبیار
سید محمد امامی
سجاد پهلوان زاده
سید محمدصادق لواسانی
شرکت تصویر گستر پاسارگاد
ایران خیلی بزرگه اما این وقتی خوبه که ادم بدشانسی نباشی. برای بعضی ها زندگی یه جور قماره..ترکیبی از خوش شانسی و بدشانسی..حالا دیگه فرق نمی کنه توی ایران باشی یا اونور دنیا، یا اینکه ساواکی باشی یا انقلابی، یا با همشهری ات ازدواج کرده باشی یا با یه خواننده امریکایی.. خلاصه هرکی باشی و هرجوری باشی مواظب باش که مصادره در کمین نشسته
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
درود بر «بهبود» بامزه، آقای مهران احمدی
من در سفر برون شهری با اتوبوس فیلم را تماشا کردم و حقیقتا لذت بردم. هیچ سکانس و اتفاق اضافه ای در فیلم نبود. همه ی شخصیت ها در پیوند با هم در فیلمنامه ای فکر شده خلق شده بودند. اتفاق ها زنجیروار به هم گره خورده بودند. تدوین خوب!
رضا عطاران درخشان تر از همیشه، در کانون فیلم است. فقط حس می کنم و شاید به غلط حس می کنم انگار یک جوری، هومن سیدی را در فیلم جا داده اند تا ستاره های فیلم کامل شود. اصلا شروع فیلم هم با هومن سیدی به نظرم بیشتر برای جلب نظر تماشاگر عام است، مگرنه، فیلم نیازی به فلاش بک نداشت؛ فلاش بکی که با هومن سیدی شروع می شود، اما به حوادث پیش از تولد وی بر می گردد و از زبان راوی کل روایت می شود. غیر از این تناقض در متن فلاش بک و حضور «زورکی» هومن سیدی، هنرمند محبوب من، هیچ ضعف دیگری ندیدم.