نمایش مرگ دیوانه

احتمالاً حافظه‌های قوی در اولین برخورد با صحنه‌ی این تئاتر -یعنی مواجهه با گروهی از دیوانگان- فوراً به یاد تئاتر ها، داستان‌ها یا فیلم‌های مشابهی که درباره دیوانه‌ها دیدن میفتن. اما با شروع تئاتر خیلی زود قانع خواهید شد که به هیچ وجه پای الهام‌گیری، کپی و تقلید در کار نیست و داستان قراره غیرمنتظره پیش‌بره.

** خطر اسپویلر **

حتی وقتی «مرگ» وارد صحنه می‌شه، یه کارکتر جدید ازش میبینید. کسی که نه به نقش‌های کلیشه‌ای مرگ در فضاهای جدی‌تر و درام شباهت بیش‌ از اندازه داره نه به نمونه‌های مربوط به عرصه‌های طنز.

به نظرم قسمت پایانی داستان دچار مشکل بخصوصی بود: روند احساساتی شدن و وا دادن مرگ منطقیه و خوب روایت شده اما خیلی سریع این اتفاق میفته. با کمی پرداختِ بیشتر شاید میشد پایان ایده‌آل‌تری براش رقم‌زد.

بازیگر‌ها خوب بودند.
از کارگردان ... دیدن ادامه » تشکر می‌کنم.
کمی از اینکه نظارتی روی ترتیب نشستن ها و شماره صندلی ها نبود ناراحت شدم. ناچار شدم گوشه بشینم درحالیکه صندلی وسط رو رزرو کرده بودم.
نهایتاً از همه اعضای گروه تشکر می‌کنم، لذت بردم.