نمایش خنکای ختم خاطره

با بلیط های در دست آمدیم، بودید . اما نشد ببینیمتون. پشت درهای بسته موندیم.
ممنون از دبیر محترم جشنواره تئاتر فجر بخاطر رفتار درست و محترمانه شون .

ماجرای امشب ایرانشهر - بخوانیمش فاجعه ایرانشهر- تا مدتها از ذهن افرادی که آنجا بودند نخواهد رفت؛ اینکه درهای ایرانشهر زیر هجوم افرادی که اتفاقا بیشترشان هم بلیط (برای خنکای ختم خاطره) خریداری کرده بودند بشکند، و بعد همچنان سالن نتواند توضیح قابل قبولی برای این بی نظمی و راه ندادن افراد به سالن ارائه دهد و آدمها را عصبانی تر از قبل کند، و کار به خود آقای کارگردان برسد، که البته حضور ایشان متاسفانه کار را بدتر کرد و زیر بار فشار اجرای فجر، ایشان نتوانست برخورد مناسبی با تماشاچیان داشته باشد...

من هم از افرادی بودم که از سری قبل که از دیدن خنکای ختم خاطره جاماندم، حسرت دیدنش در دلم مانده بود، اما وضعیت اسفناک دیشب را که دیدم، عطای تماشای این کار، و هر کار دیگر جشنواره های بعد را هم به لقایش بخشیدم...

جالب است بدانید که برای افراد بلیط به دستی که ... دیدن ادامه » مانند ما در شلوغی پشت در -که به دلیل سوء مدیریت سالن اتفاق افتاده بود- گیر افتادند و به اجرا راه داده نشدند، قول حضور در اجرای سانس بعد داده شد، و زمانی که به آنها اعتراض شد که در صورتی که این افراد به سانس بعد اضافه شوند مجددا همین اتفاق رخ میدهد، راه حلی برای این مشکل نداشتند. افراد زیادی سالن را ترک کردند که جور سوء مدیریت جشنواره در عدم کنترل استفاده از بلیطهای VIP و سنجش میزان بلیط موجود برای هر اجرا و سوء مدیریت سالن ایرانشهر را بکشند و لااقل در اجرای بعد خلل وارد نکنند.

خلاصه که خانم معتمدآریای عزیز، افراد زیادی دیشب دوست داشتند که هنرنمایی شما را روی صحنه تئاتر ببینند، اما از آنجا که شرافت انسانی از هنر مهم تر است و تنها چیزی که دیشب در سالن ایرانشهر به چشم نمیخورد شرافت انسانی بود، دیدار با شما بماند برای زمانی بهتر، و امیدواریم که انتظارمان زیاد طول نکشد...:)

و برای مسئولین محترم ایران کنسرت، هیئت برگزاری جشنواره تئاتر فجر و مسئولین محترم تر سالن ایرانشهر، .... من الله توفیق!!

امشب بالاخره موفق شدم خنکاى ختم خاطره رو ببینم.
چقدر واسه دیدنش هیجان داشتم!
از مطالبى که این چند روز خونده بودم میدونستم چى در انتظار بلیت داراى بى پارتیه! واسه همین از نیم ساعت زودتر وایستادم پشت در!
بلیت داشته باشى، پولشم پرداخته باشى، به موقع هم رسیده باشى ولى استرس از دست دادنشو داشته باشه! نوبره!
خوشبختانه موفق شدم سرجاى خودم بشینم ولى واسم جالب بود که مسئول سالن خیلى راحت میگفت هرکى هرجا میخواد بشینه!
بعد یهو یه خانمى از راه رسید و گفت من بلیت خریدم ولى هیچ جا، جا ندارم! مسئول سالن خیلى راحت گفت این حرفا نیست! یه جا بگیر بشین!
در بسته شد، صداى جیغ و دادى بود که از پشت در میومد و میدونستم خواسته شون چیه. یاد جمله ى یکى از بچه هاى تیوال افتادم: "سرجام نشسته بودم ولى کوفتم شد"
تا نیم ساعت بعد هم صداى داد میومد، نمیدونم آخرش چى شد و چى سر ... دیدن ادامه » بلیت داراى پشت در اومد ولى میدونم دیگه دلم نمیخواد این مدلى تئاتر ببینم.
نمایش عالى اى بود، حیف و صد حیف از حق کشى هایى که در کنارش اتفاق افتاد.

خنکای ختم خاطره یک تئاتر نیست یک دیوان شعر است
دیوانِ عاشقانه های پدران ، مادران ، همسران و فرزندان این دیار است که با هزار آهنگ و نوا تا مغز استخوان آدم نفوذ میکند و یک راست مینشینت بر جانت .
حکایت جانسوزِ عاشقانی شیدا اما ناکام که حالا حالاها قرار است توی گوشَت زنگ بزند چکامه هایشان ...

چه خوش اقبال بودم که این شاهکارِ از دست رفته را در آخرین اجرای جشنواره ی امسال در آغوش کشیدم
عالیجناب آذرنگ تلاءلوءتان بر آسمان هنر مستدام

ممنون از آقای آذرنگ و همه دست اندرکاران این نمایش که به نظر من کاری که در طی سالیان سال با وجود بودجه های میلیاردی کلی موسسات و سازمان ها نتونستن به درستی نشون بدن و توی جون ما تزریق کنن، این کار کرد. چقدر همه چیز تاثیر گذار و عالی بود. درسته که اشک مارو در آوردن اما دستمریزاد به همه عزیزان.
فقط ای کاش برای یادگاری داشتن از این کار صدای نواختن و خواندن ترانه های آقای طالبی رو در اختیار مردم می ذاشتن تا برای همیشه از این ترانه ها با صدای زیبای آقای طالبی لذت ببریم و خاطرات نمایش رو زنده کنیم. من خیلی سعی کردم ترانه ای از ایشون در اینترنت پیدا کنم اما متاسفانه موفق نشدم.

یه تیاتر به معنای واقعی درست و همه چیز به جا
کاش تا مدتها اجرا می رفت و می شد هی دید و لذت برد

بازی بازیگران مخصوصا بهنام شرفی و آقای آذرنگ عالی بود

محشر بود... همیشه احساس می کردم یک فاصله طی نشده هست بین نسل ما و اون دوران یا حداقل برای من که خانواده شهید هم نیستیم یا کسی رو در اطراف مون نداشتیم. با دیدن نمایش انگار از فاصله ام کم شد....
خسته نباشید می گم به کل گروه و امیدوارم باز هم تمدید شه و باز هم لذت ببریم از دیدن بازی های عالی و صدای گرم آقای طالبی.

به یادِ عاشقای بی مزار ........
تا حالا نشده بود توی رورانس بغضم اینجوری بترکه از عشق....
حمید آذرنگ جان و بانو معتمدآریا خیییییلی خوشحالم از اینکه امشب این شانسو داشتم که بلیط گیرم اومد و اجرای بی نظیرِ شما و گروهِ درجه یکتون رو‌از دست ندادم
(امروز چند شنبه ست؟ آقا آذرنگ بهترین صحنه ی این تئاتر بود این صحنه از نظر من )
آقااااااااا خواهش میکنم قبل از اجرا به جز موبایل این دست زدن رو هم تذکر بدن
شاید باورتون نشه ولی ۵ بار دست زدن وسطِ اجرا
۵ باررررررر

وقتی اسم اقای اذرنگ میاد مگه میشه کار رو ندید. مثل همیشه همه چیز دقیق و برنامه ریزی شده. موسیقی انتهای هر اپیزود همخوانی زیادی با ادامه حسو حال ببینده داشت. اپیزود با گویش ترکی آتیشم زد، تا خونه گریه کردم. تنها اشکال کار نحوه قرار گرفتن تماشاگرا بود که من تقریبا سعی کردم بیشتر چشمامو ببندم و بشنوم.گردنم واقعا درد گرفت( سمت چپ بالای جایگاه سی بودم) ولی در کل خیلی لذت بردم.

یک ماه اجرا برای این نمایش واقعا کمه، آیا امکان تمدید یا اجرای دوباره هست؟

خوشحالم که موفق شدم این اجرای فوق العاده رو ببینم. بسیار عالی بود و باید از تک تک اعضای گروه تشکر کرد.

هردم از این باغ بری میرسد...

متاسفانه دیشب به تماشای نمایش "خنکای ختم خاطره" نشستم
من یک هفته طول کشید موفق بشم بلیط رو در جایگاهی که همه پیشنهاد دادن بخرم . حالا دیشب وقتی رفتم و صندلی رو پیدا کردم و سرجام نشستم با یک پدیده ی جدید مواجه شدم آقای دوربین ، آخه چرا تو اجرای عمومی باید فیلمبرداری انجام بشه !!! تجربه جدید کسب کردم تماشای نمایش از مانیتور 5 اینچی ...
ضمن اینکه با توجه به دکور و مدل اجرا ، تماشاچی باید به همه سالن مسلط باشه من در جایگاه B ردیف 4 بودم دقیقا همین ردیف و روی پله ها دوستان با بلیط های خارج از ظرفیت و 2 ردیف پایین تر روی پله ها آقای دوربین نشسته بودن بنابراین من اصلا اتفاقاتی که سمت راست سالن افتاد رو ندیدم یکی برام تعریف کنه :-( حتی اصلا نفهمیدم موسیقی زنده از کجاس سالن داره اجرا میشه .
فقط میتونم احساس تاسف داشته باشم از ... دیدن ادامه » وقت و هزینه ایی که برای این نمایش گذاشتم !!! از تیم اجرایی نمایش واقعن انتظار بیشتری داشتم ...

قصه گمنامی
قصه بودن و نبودن
قصه شهادت و شهید شدن (شهید شدن چون شهادت دادند)
قصه مردگان زنده و زندگان مرده
قصه آدم های این شهر و خاطرات و دردهاشون
قصه گمگشتگی و چشم به راهی
قصه انتظار و منتظر
قصه صبر و درد و خستگی
قصه دیدن، شنیدن ، بوییدن ، حس کردن اما نیامدن
چقدر دلم برای فیلم محجور سرو زیر آب بیشتر تنگ شد (فیلمی خوب و غریب و مهجور )
موسیقی کار و اپیزود پیرمرد رشتی با بازی خود آقای آذرنگ قسمت فاخر کار بود ( کاش صحنه ارمنی هم بدون لهجه و عادی صحبت میکردند احساس میکنم خیلی تاثیرش بیشتر بود )
دکور و طراحی ها و ریتم کار خوب
اما در مورد میزانسن ها ٢ جا دلم خیلی سوخت و از هنرمند بزرگ جناب آذرنگ بعید بود که براش فکری نکرده بود
١- قسمتی که پیرمرد کرد و کور طوری نشسته بود که عملا ٧٠٪‏ سالن از دیدن چهره و بازی خوب امین میری محروم شدند
٢- قسمت مهم و تاثیر گذار زن ترک ( بانو سیمین معتمد آریا ) در لحظه گفتن دیالوگ که ما شهید ندادیم بارهم ٥٠ ٪‏ سالن از دیدن این لحظه ناب محروم شدند
دلم ... دیدن ادامه » برای بازی بانوی بازیگری ایران تو ننه دلاوز خیلی خیلی بیشتر تنگ شد، نمایشی که لذت بازی ایشون هنوز تو دهنمه اما اینجا یکم ....
بازی ها خوب ، بهنام شرفی که همیشه خوبه
با انتهای نمایش یکم مشکل داشتم
در مجموع بازی و قلم اقای اذرنگ و دغدغه هاشون همیشه برام جذاب بوده
خسته نباشید و خدا قوت

سلام . دیشب این نمایش رو بلاخره دیدم . فوق العاده و عالی بود . هم خنده های تلخ با خود داشت و هم بغض و اشک ... و نفهمیدیم چطور زمان گذشت و اجرا به پایان رسید...

من این کار رو دیشب دیدم. اجازه بدید در سه بخش نظر بدم در باره این کار.
1- متن و نمایشنامه؛ نقص در پرداخت و یه پایان پرقدرت به وضوح دیده میشه. ( دارم شبیه فراستی می شم کم کم تو تمام نظراتم دارم به پرداخت ضعیف اشاره می کنم) ولی خدایی یه مقداری میشه بیشتر روش کار کرد.
2- بازی ها و کارگردانی، به شدت عالی تقریبا به جز اون فرشته ی اول کار که بازی دلچسبی نداشت بقیه فوق العاده بودن.
3- احساس لذت، بی نظیر بود.... فرای همه ی ضعف های پرداختی به موضوع و یا گلایه هایی که خانواده شهدا و یا مفقود الاثر ها می کنن من از دو جنبه به شدت لذت بردم. یکی پرداخت به موضوع جنگ از این منظر و خانواده هایی که درگیر جنگ هستند هنوز... و دوم موضوعی فراتر از فضای جنگ و یا موقعیت داستانی ... موضوع انسانی که همه درد چشم انتظاری رو به پایانی خلاف او چیزی که سالها بهش فکر کردند ترجیح می دن....
توصیه ... دیدن ادامه » می کنم ببینید. و در کنارش شاید داشتن یه دستمال بد نباشه احتمالا به کارتون بیاد...

بین صندلی های انتخابی شما یا کنار آن نمی تواند تک صندلی خریداری نشده وجود داشته باشد.


اینو کجای دلم بزارم آخه :-(

گفتنی ها گفته شده. در مورد بازی ها و کارگردانی و موسیقی و صحنه و غیره... که عالی بود.
من البته اون طور که انتظار داشتم شیفته ی بازی ها نشدم و در جاهایی به نظرم جای بهتر شدن وجود داشت. مثلا نقش ارمنی آقای آذرنگ عزیزِ جان... به نظرم تنها جایی که لهجه ایراد داشت اونجا بود. یا چند مورد ریز دیگه...
که البته احساسم به این ایرادات ریز اینه که "فدای سرشون" :)))))

۴/۷۵ از ۵

+ از جمله رورانس هایی بود که بر جانم چسبید. تونستم تقریبا به اندازه ای که دلم راضی بشه دست بزنم... یک بار از صحنه خارج شدند و دوباره برگشتند.

++ ممنون از خانم فیاض برای خوندن و پاسخ دادن به نظرات.

موقع دیدن این نمایش احساس کردم دل تنگی خواه ناخواه باعث میشه که دل نازک بشی، موقع دیدن این نمایش حتما دستمال به همراه داشته باشید
نمایش خیلی خوبی بود و من خیلی دوستش داشتم