نمایش نینوچکا

یه کمدی دوست داشتنی
یه نفس هوای تازه، وسط این روزهای دم کرده
بعد از بیرون اومدن از سالن و روشن کردن گوشی، تازه یادم اومد “مُو کیُمو، اینجا کجاس...” و گوشی گفت:”التماس نکن!!!” [با گویش حسام بیگِ روزی روزگاری بخوانید]

با خاطره ی فیلمی که ارژنگ خان امیرفضلی از چند داستان کوتاه صادق هدایت بازی کرده بودند به دیدن این نمایش رفتم و لذتی بردم. و خنده های خوب. دوست داشتم همون لحظه دوباره کار رو ببینم.

بی نهایت ممنونم که نذاشتید اتفاقاتی که برای اجراتون افتاد، به حال و هوای نمایش سرایت کنه. عمیقا فراموش کردم همه ی روزگار بیرون سالن رو. دم همتون گرم.

نمایشی کم نظیر!
کمتر نمایشی رو در حوزه طنز دیدم که بتونه معانی ایدئولوژیک رو بصورت زیربنایی به چالش بکشه و در عین حال در یک فراز و نشیب یک داستان جذاب، سقوط و صعود تفکرات انسانی رو نشون بده...
ابتدای نمایش حسی از یک کار طنز فرمالیته (که جز این هم از دنیای طنز امروز کشورمون یافت نمیشه) در ذهن تماشاچی تداعی میشه، ولی ذره ذره عمق پیام داستان به روح تماشاچی میشینه...
قدرت بیان پیچیده ترین و تلخ ترین حقایق به ساده ترین شکل ممکن هنر طنز این نمایش بود...
دو بار برای دیدنش رفتم، با دو دوست متفاوت در هر نوبت، که هر دوی اونها دوباره به دیدن نمایش با دوستان دیگه شون رفتن...
هنوز هم از فکر کردن بهش لذت می برم و لبخند روی لبام میاد...
اگر باز هم برای دیدن نمایش های طنز برم، با امید دیدن کاری در حد نینوچکا به سالن نمایش میرم، هر چند که واقعن بعید میدونم برای مدت ها ... دیدن ادامه » اثری با این حد جذابیت ببینم...

بازی آقای امیرفضلی خیلی خوب بود...
خانم افشاری نژاد هم مسلط بودن (چه صدای خوبی دارن ایشون ❤️)
بقیه بازی ها معمولی و گاهی تپق هم دیده میشد...
یه داستان معمولی داشت که با دکور خوب، تونسته بود فضاسازی خوبی انجام بده... ولی تم عاشقانه اش کمرنگ بود...
با تشکر از همه عوامل...

پ.ن: اینکه بچه ها رو میارن تئاتر تا این نوع نمایش ها رو ببینن واقعا رو اعصاب منه :((
بچه ها یا متوجه نمیشن و همش میپرسن این یعنی چی؟ یا اینکه چیزهایی که الان براشون زوده رو متوجه میشن که به نظر من عواقب خوبی نداره...

من بسیار دوست داشتم نمایش نینوچکا رو .
حسو حال زمانی نمایشنامه حفظ شده بود و خیلی کم ایرانیزه شده بود.
بازی ها هم جذاب بود .
بازی اقای امیر فضلی هم عالی بود.

ضمن عرض خسته نباشید به همه عوامل این تئاتر
به نظر بنده ، تنها نقطه قوت این تئاتر بازی جناب امیر فضلی بود.
سایر گزینه ها و مولفه ها برای من جذابیت خاصی نداشت ، بازی ها ، محتوا و ....

نمایش متوسطی بود.
بازی آقای امیرفضلی مثل همیشه خوب و خانم دلشاد و خانم افشاری نژاد قابل قبول بود. متن نمایش و کارگردانی متوسط. ردیف دوم a10 نشسته بودم لامپ روشن سمت راست صحنه که دکور منزل بود چشم من و همراهانم رو خیلی اذیت کرد که دچار سردرد شدیم.