رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تربت حیدریه از ثبت ملی آبشار رود معجن این شهرستان خبر داد.

معاون میراث فرهنگی استان مرکزی از ثبت ملی شدن سه اثر طبیعی استان خبر داد.

محسن کریمی در جمع خبرنگاران بیان کرد: دو درخت چنار کهنسال روستای واران شهرستان دلیجان، درختان کهنسال مسجد واران شامل دو چنار کهنسال و درخت توت کهنسال روستای قلعه محی‌الدین شهرستان تفرش، به ثبت آثار ملی رسید.

وی عمر طولانی، قطر زیاد تنه، تاج گسترده، ارتفاع زیاد و سازگاری با محیط زیست را از جمله قابلیت‌های ارزشمند این درختان برای ثبت دانست و گفت: محیط تنه درختان واران ۷۶۰ و ۸۲۵ سانتی متر و قطر تنه برابر سینه آنها ۲۹۰ و ۳۰۰ سانتیمتر است .

معاون میراث فرهنگی با بیان اینکه قدمت این درختان ۳۰۰ تا ۳۵۰ سال تعیین شده است، افزود: درخت توت کهنسال قلعه محی الدین تفرش نیز بعنوان یک موجود زنده کهنسال، دارای ارزش تاریخی و طبیعی است. قطر تنه این درخت ۳۰۰ ساله ۱۷۵ سانتیمتر و اندازه محیط تنه آن نیز ۵۲۰ سانتیمتر است.

کریمی با اشاره به وضعیت حیاتی مناسب این درختان، بیان کرد: در استان مرکزی تاکنون ۱۸ اثر طبیعی ملی که عمدتا شامل درختان کهنسال هستند، به ثبت رسیده است و ثبت ملی تالاب میقان، جنگل‌های بلوط شازند، بستر رودخانه قره چای و سرچشمه محلات در دستور کار بعدی معاونت میراث فرهنگی برای ثبت در فهرست میراث ملی طبیعی کشور قرار دارد.

منبع: ایسنا

به گزارش میراث آریا به نقل از مرکز زوابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی گیلان، شهرود امیر انتخابیمدیر کل میراث فرهنگی گیلان درخصوص این اثر طبیعی، گفت: این آبشار به ارتفاع ۱۵ متر و حوضچه دایره‌ای شکل به عمق دو متر، در ناحیه کوهپایه‌ای در اعماق جنگل‌های پهن برگ از سری جنگل‌های هیرکانی و در مسیر حرکت رودخانه پرآب لومیررود (دیناچال رود) در شهرستان رضوانشهر، واقع شده است. آبشار ویسادار در ارتفاع ۳۷۰ متری از سطح آب‌های آزاد قرار دارد و تنها آبشار در منطقه است که از فروریزش آب یک رودخانه دائمی و پرآب منطقه پدید آمده است.» او ادامه داد: «از دلایل اصلی برای ثبت این اثر جذابیت منحصر به فرد، اکوسیستم ویژه، زیست‌بوم منحصر به فرد و وجود برخی گونه‌های گیاهی و جانوری خاص در منطقه می‌توان نام برد، اما متاسفانه ساخت‌و‌سازهای بی‌ضابطه در عرصه آبشار باعث برهم‌خوردن حریم منظر این اثر طبیعی شده است.» امیر افزود: «پرونده ثبتی آبشار ویسادار در همایش شورای ثبت ملی آثار طبیعی در بندر انزلی ارائه شد و با تایید هیات داوران شورای ثبت آثار طبیعی به عنوان یک میراث ارزشمند در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.»

دو جمجمه‌ی کوچک‌تر از حد معمول که قدمت یکی از آن‌ها به ۱۲۰۰ و دیگری به ۱۷۰۰ سال پیش بازمی‌گردد، در مکانی که دانشمندان از آن به عنوان شاه‌راهی باستانی برای مهاجرت به استرالیا عنوان می‌کنند، کشف شد.

رنگ‌ها همیشه تاثیر گذارند، مخصوصا زمانی که قرار باشد در محله‌ای که دیوار خانه‌ها تماما رنگی است زندگی کنی یا این‌که ساعاتی در آن سپری کنی؛ محله رنگارنگ بوکاپ، آفریقای جنوبی حس شادی را برای گردشگرانی که از آن دیدن می‌کنند به همراه دارد.

به گزارش ایسنا، محله «بوکاپ» یکی از قدمی‌ترین مناطق مسکونی شهر کیپ تاون، آفریقای جنوبی است که دامنه‌های تپه سیگنال واقع شده و خانه‌های رنگی این محله باعث شهرت آن در بین گردشگران شده است.

گفته شده است که ساکنین این محله رنگارنگ، نوادگان برده‌هایی هستند که در قرن۱۶ و ۱۷ میلادی توسط هلندی‌ها از کشورهای مالزی، اندونزی، سریلانکا، هند و چند کشور آفریقایی به این منطقه آورده شدند و به گروه «مالایا» شهرت داشتند.

بریتانیا در سال ۱۷۹۵«کیپ تاون» را از هلند پس گرفت و همین مسئله باعث شد تغییرات زیادی در این منطقه به وجود آید؛ تغییرات به وجود آمده در این منطقه شامل آزادی مذاهب، لغو تجارت بردگان و پایان دادن به مسئله برده‌داری بود. پس از پایان یافتن مسئله برده‌داری، برده‌هایی که دیگر از قید بردگی رها شده بودند در این محله اجتماعی تشکیل دادند.

در این سال‌ها ازدواج‌هایی بین مردمان جنوب شرق آسیا، برده‌های هند، ماداگاسکار و بومیان آفریقایی صورت گرفته است که بانوان بومی این محله برای ازدواج با مردان مسلمان به دین اسلام روی آورده‌اند و اسلام دین غالب این محله شده است و ساکنین آن خود را «مسلمانان کیپ» می‌نامند.

فلسفه خانه‌های رنگی محله «بوکاپ» در آفریقای جنوبی به این ترتیب است که در ابتدا خانه‌های این محله فقط به رنگ سفید نقاشی می‌شدند اما پس از آن‌که برده‌داری در کیپ‌تاون ممنوع شد به افراد حاضر در محل اجازه خرید خانه و تملک زمین داده شد و از آن پس اهالی بوکاپ تصمیم‌ گرفتند به مناسب آزادی که در اختیار آن‌ها قرار گرفته خانه‌هایشان را به رنگ‌های شاد نقاشی کنند.

یکی دیگر از جذابیت‌های بوکاپ به غیر از خانه‌های رنگارنگش مسجدی است که در این منطقه ساخته شده است. مسجد اول (Auwal Mosque) عنوان قدیمی‌ترین مسجد کشور آفریقای جنوبی را به دوش می‌کشد که در سال ۱۷۹۴ساخته شده است و مسلمانان از سال۱۸۰۴ اجازه ورود به آن را پیدا کردند.

از دیگر جذابیت‌های این منطقه برای گردشگران قدیمی‌ترین خانه این محله است که به موزه بوکاپ تبدیل شده است؛ وسایل در این خانه قدیمی که به موزه تبدیل شده است به گونه‌ای چیده شده که شکل زندگی ثروتمندان محله مالایی در قرن نوزده را به نمایش می‌گذارد و هم‌چنین تاثیرات سنت‌های اسلامی بر روی فرهنگ و هنر «کیپ‌تاون» را نمایش می‌دهد.

چند ملیتی بودن ساکنین این منطقه در غذا، رقص و موسیقی بوکاپ کاملا مشهود بوده، به عنوان مثال غذای مرم بوکاپ ترکیبی از سبک‌های خاورمیانه، هلند و جنوب شرقی آسیا است و مردم از میوه و ادویه‌جات به مقدار زیاد در غذاهای خود استفاده می‌کنند.

خانه‌ها و مساجد محله «بوکاپ» به شکل رنگین‌کمانی رنگ شده‌اند و تمام همسایه‌ها باهم در استفاده از رنگ‌ها اتفاق نظر داشته‌اند تا مشکلی پیش نیاید؛ قدم زدن در خیابان‌های یک طرفه و سنگ‌فرش شده بوکاپ با رنگ‌های رنگین‌کمانی خود یکی از رویایی‌ترین حالات در سفر است که هر گردشگری دوست دارد آن را تجربه کند.

موزه‌ی هنر متروپولیتن نیویورک، ماه آینده بیش از ۳۰۰ اثر از مجموعه‌ی چینی خود را در حراجی ساتبیز به فروش می‌رساند.

ششمین جشنواره ملی پسته ایران - دامغان، ۳۱ مرداد لغایت ۵ شهریور ۱۳۹۸ در جاده سلامت دامغان برگزار می‌شود. در کنار این جشنواره نمایشگاه صنایع دستی و سوغات، صنایع کشاورزی و مواد غذایی نیز برگزار خواهد شد. همچنین اجرای برنامه های آئینی، موسیقی سنتی و پاپ، استند آپ کمدی و دیگر برنامه های هنری و شاد در شب‌ها از دیگر برنامه‌های جنبی این جشنوراه است.

دریاچه تخت سلیمان پر است از رازهای گوناگون و در طول تاریخ چهره سلاطین و پادشاهان زیادی را به خود دیده است. این دریاچه یکی از رمزآلودترین نقطه‌های تاریخی فلات ایران است و افسانه‌ها و روایات تاریخی زیادی در مورد آن نقل شده است.

این دریاچه و محوطه تاریخی بزرگ اطرافش در ۴۵ کیلومتری شمال شرقی شهر تکاب واقع شده است. گفته می‌شود که این ناحیه پایتخت اشکانیان بوده است. تا قبل از ورود اسلام این محل بزرگترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و عبادی ایرانیان محسوب می‌شده و اهمیت بالایی داشته است.

اقوامی همچون مادها، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و مغولان هریک در دورانی اطراف این دریاچه زیسته‌اند و در نهایت دریاچه شاهد تاریخ بسیاری از این اقوام بوده است. این‌جا را محل تولد زرتشت می‌دانند و آتشکده بزرگ آذرگشنسپ در آن بنا شده بوده که آتش جاودان این معبد تا هفت قرن فروزان باقی می‌ماند. آتشکده آذرگشنسپ یکی از سه آتشکده مقدس زرتشتیان و نماد قدرت آیین زرتشتی به‌شمار می‌رفته است.

ویژگی های دریاچه

آب چشمه رسوبی دریاچه تخت سلیمان از عمق بیش از ۱۱۲ متری و از درون زمین می‌جوشد. شاید برایتان جالب باشد بدانید که چرا عمق دریاچه اینقدر زیاد است! در حقیقت بدلیل بالا بودن رسوبات چشمه آرتزین تامین کننده آب دریاچه و در گذر زمان با رسوب شدن املاح آب، لبه‌های چشمه بالا آمده و امروزه تا این ارتفاع رشد کرده‌اند. مهمترین آثار باستانی قرار گرفته در اطراف دریاچه بقایای بجای مانده از آتشکده آذرگشنسپ و تالارهای دوره ساسانی هستند.

طول دریاچه ۱۱۰ متر است و عرضی به طول ۸۰ متر دارد. آبی که از چشمه کف دریاچه می‌جوشد در ابتدا ۴۰ درجه سانتی‌گراد دما دارد اما با رسیدن به سطح دریاچه این عدد به ۲۱ درجه می‌رسد. دمای دریاچه در تمامی طول سال ثابت و بدون تغییر است. به‌دلیل وجود مقادیر زیادی از عناصر سخت مانند منیزیم، پتاسیم، سدیم، سولفات، کلر و کلسیم نوشیدن آب دریاچه ممکن نیست و نمی‌توان حیاتی در سطح آن و یا اعماق دریاچه پیدا کرد. دو جوی در شمال و جنوب محوطه، آب سرریز شده از دریاچه را به سوی مزارع زراعی هدایت می‌کنند. تپه‌ای که دریاچه و محوطه باستانی بر روی آن قرار گرفته‌اند ۶۲ متر ارتفاع دارد و رسوبات حاصل از چشمه کف دریاچه آن را بوجود آورده است. به‌طور میانگین هرساله ۹ میلی‌متر رسوب بر روی این تپه ایجاد می‌شود.

چگونگی شکل‌گیری دریاچه

روایت‌های گوناگونی درباره چگونگی جوشیدن چشمه دریاچه وجود دارد. برخی اعتقاد دارند که سلیمان پیامبر عصای خود را به زمین می‌کوبد و از محل اصابت عصا چشمه‌ای جوشان بیرون می‌آید که کم کم به دریاچه امروزی تبدیل شده است.

عده‌ای نیز بوجود آمدن دریاچه را به هرمزد پادشاه ایرانی نسبت می‌دهند. می‌گویند که او پس از شنیدن خبر تولد حضرت عیسی فرستاده‌ای با پیام تبریک و سلامتی به نزد حضرت مریم می‌فرستد و او نیز کیسه‌ای خاک برای هرمزد در بازگشت به فرستاده می‌دهد. فرستاده در بین راه و در محل تخت سلیمان بیمار می‌شود و کیسه را پیش از مرگ همان‌جا دفن می‌کند. پادشاه پس از شنیدن این خبر دستور ساخت تعدادی ساختمان در این محل می‌دهد و همزمان با ساخت‌وساز چشمه‌ای از زمین می‌جوشد که مایه آبادانی محل می‌گردد.

گنج‌های درون دریاچه

مشهورترین افسانه‌های روایت شده درباره این دریاچه به گنج‌های فراوانی که در اعماق آن وجود دارد ارتباط دارند. با وجود آن‌که برخی روایات تاریخی به بودن اشیای قیمتی در دریاچه تخت سلیمان گواهی می‌دهند اما در دوره‌های تاریخی پیشین هیچ کس چیزی پیدا نکرده است. احتمالا دورترین اتفاقی که به وجود اشیای قیمتی اشاره دارد به سلسله هخامنشی و دوران کوروش کبیر باز می‌گردد. می‌گویند پس از غلبه بر پادشاه لیدیه، اولین پادشاهی که ضرب سکه را رواج داد، اموال بسیاری بدست آمد و هنگام بازگشت به ایران خزانه اشیای قیمتی او را به عنوان نذر در آب مقدس دریاچه انداخت.

روایت‌های دیگر از این دریاچه افسانه‌ای

روایتی دیگر به جنگ‌های میان رومیان و اشکانیان و در سال ۳۶ پیش از میلاد اشاره دارد که طی آن‌ها قلعه تخت سلیمان توسط آنتونیو محاصره می‌شود. نگهبانان آتشکده مقدس در این زمان‌ها با انداختن اشیای قیمتی موجود در آتشکده و معبد به داخل دریاچه آن‌ها را از دسترسی دشمن در امان نگاه می‌دارند و نیز برای حفظ خود از دشمن همزمان اشیا را نذر دریاچه و خدای آب می‌کنند. به باور زرتشتیان این دریاچه به الهه آب یعنی آناهیتا تعلق دارد و ریختن این اشیا به عنوان نذری کاری مرسوم بوده است. خسروپرویز و روم شرقی همواره در جنگ بودند. در سال ۶۲۴ پیش از تصرف کامل قلعه تخت سلیمان موبدان نذورات و گنج‌های درون آتشکده را در دریاچه ریختند تا دشمن دستش به آن‌ها نرسد. در زمان وقوع جنگ‌های ایرانیان و اعراب در صدر اسلام نیز با اشغال ایران بعید نیست گنج‌هایی مجدد به درون دریاچه ریخته شده باشد. به این ترتیب باید گنجینه‌ای عظیم در داخل دریاچه دفن شده باشد.

انگشتر حضرت سلیمان

برخی احتمال می‌دهند که انگشتر سلیمان نبی در کف دریاچه وجود داشته باشد. بر اساس باورها و روایات این مجموعه را حضرت سلیمان بوسیله قدرت‌های ماورالطبیعه ساخته که این قدرت بواسطه این انگشتر جادویی در او وجود داشته است. طبق افسانه‌ای، شیطان انگشتر او را به درون دریاچه می‌اندازد و با ظاهر سلیمان بر تخت پادشاهی تکیه می‌زند. برخی از گم شدن انگشتر درون دریاچه برای همیشه می‌گویند و عده‌ای هم اعتقاد دارند یک ماهی انگشتر را خورده بوده و سلیمان آن را درون شکم ماهی پیدا کرده و قدرت خود را مجددا بازمی‌یابد.

برخی افراد تخت سلیمان را محل نگهداری «گرال» می‌دانند. گرال جام مقدس مسیح است که در آخرین شب قبل از مرگش از آن می‌نوشد. تاکنون هیچ اثری از این جام دیده نشده است. عده‌ای شهر تخت سلیمان را محل زندگی سلیمان پیامبر می‌دانند و اعتقاد دارند او بخاطر داشتن ارتباط با نیروهای فرازمینی توانسته سازه‌هایی عظیم در این محل برپا کند که افراد عادی از عهده‌اش بر نمی‌آیند. گل کف دریاچه تخت سلیمان به باور عده‌ای دارای خاصیتی سحرآمیز است که هر جانوری را می‌بلعد و به قعر دریاچه می‌برد. همچنین دریاچه تخت سلیمان بسیار برای زرتشتیان مقدس است و اهمیت بالایی در بین پیروان این دین دارد.

گردش یک سفر یک کتاب |تخت سلیمان همراه با علی شمس|

قطار تهران - آنکارا که چهارشنبه هفته گذشته رسما و با افتتاح از سوی مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران آغاز به کار کرد، هر هفته ۲۵۰ مسافر را با قیمت ۷۱۰ هزار تومان به ترکیه می‌برد.

قیمت بلیت قطار تهران آنکارا چقدر است؟

قیمت بلیت قطار تهران - آنکارا بر اساس توافقات صورت گرفته بین دو کشور ۴۳ یورو تعیین شده که معادل ریالی آن از مسافران دریافت می‌شود و البته هیچ یک از آژانس‌ها نمی‌توانند، بالاتر از این قیمت با مشتریان حساب کنند و علاوه بر رصدهایی که بر قیمت‌ها صورت می‌گیرد، مردم اگر شاهد گرانفروشی یا دریافت هزینه اضافی بودند، می‌توانند به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران اطلاع دهند تا با متخلفان برخورد شود.

میر حسن موسوی - معاون مسافری شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران - در این باره به ایسنا گفت: در صورت استقبال مسافران از قطار تهران - آنکارا که هم اکنون بلیت آن با تخفیف معادل ۷۱۰ هزار تومان برای بزرگسالان در نظر گرفته شده است، اجازه دادیم شرکت مجری چند واگن را به ناوگان ریلی‌اش اضافه کند که البته به نظر می‌رسد فعلا برای ایام تعطیل و اعیاد نیاز به افزایش ظرفیت باشد اما این اجازه در صورتی داده می‌شود که بتواند بلیت هایش را بفروشد.

وی با بیان اینکه قیمت بلیت قطار تهران- آنکارا به صورت ارزی ۴۳ یورو تعیین شده که با تغییرات نرخ ارز قیمت آن نیز تغییر می‌کند، افزود: نرخ بلیت برای خردسالان که شامل کودکان تا ۱۲ سال است، نیم بها محاسبه می‌شود.

مسیر ۶۰ ساعته تهران تا آنکارا با قطار و کشتی

این قطار پس از حرکت از تهران در تبریز نیز مسافرگیری می‌کند و سپس به سمت ایستگاه مرزی رازی حرکت می‌کند، مسافران در ایستگاه رازی و پس از آن ایستگاه مرزی کاپیکوی ترکیه از قطار پیاده شده و تشریفات گمرک و گذرنامه (خروج از ایران و ورود به ترکیه) را انجام می‌دهند که تخمین زمان این سفر از مبداء تا مقصد حدود ۶۰ ساعت بوده و درصورت تشریفات گمرکی کمتر، کوتاه‌تر نیز می‌شود.

موسوی درباره چگونگی طی این مسیر هم گفت: قطار تهران - آنکارا به‌صورت ترکیبی از تهران تا دریاچه وان با واگن‌های کشور ایران حرکت می‌کند و پس آن برای عبور از دریاچه وان از قایق‌های فری‌بُوت‌ استفاده کرده و نهایتا از آن سوی دریاچه تا آنکارا نیز مسافران با واگن‌های کشور ترکیه که مورد قرارداد و مشابه قطارهای شرکت رجاست، راهی آنکارا می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه اگر دیگر شرکت‌ها مانند رجا بخواهند، می‌توانند در مسیر تهران - آنکارا به شرط بستن قرارداد با طرف خارجی مشابه فعالیت کنند و منعی برای آن‌ها وجود ندارد، افزود: یکی دیگر از مسائلی مد نظر قرار دارد، توسعه قطارهای گردشگری با توقف در شهرهای مختلف ایران و ترکیه است که در این باره نیز مذاکرات مختلفی صورت گرفته و آماده همکاری با بخش خصوصی در این زمینه هستیم.

قطار چه روزی به آنکارا می رود؟

قطار تهران - آنکارا چهارشنبه هر هفته ساعت ۲۱:۵۰ دقیقه حرکت می‌کند و همزمان با این قطار یک قطار از آنکارا به سمت تهران می‌آید که توافقات لازم بین دو کشور برای حرکت به موقع و با تشریفات گمرکی کمتر و شرایط راحت‌تر برای مسافران فراهم شده است.

حالا باید دید مسافران و گردشگران تا چه اندازه از این قطار بین‌المللی که البته طی روزهای گذشته فروش بلیت اینترنتی آن با ارسال تصویر پاسپورت و ویزا امکان پذیر شده، استقبال می‌کنند و آیا ویژگی‌هایی مانند، دیدن مناظر مختلف، تجربه کردن دریاچه وان ترکیه و البته قیمت بسیار پایین‌تر آن نسبت به سفرهای هوایی را به سفر با هواپیما ترجیح می‌دهند.

منبع: ایسنا