واقعا کار بی نظیری بود و دیدنش رو به همه توصیه میکنم.
بازی خانم صالحی فوق العاده بود و البته بازی های خانم رشیدی و آقای ساعتچیان هم بسیار جذاب بود.

متن کار با طنز جذابش لحظه به لحظه آدم رو با خودش همراه میکرد و نکته جالب برام اونجا بود که تماشاچی ها نظر متفاوتی درباره شخصیت مرد غریبه داشتن و برخی اونو یه کمک و حامی و برخی یک کلاهبردار میدونستن که البته من خودم جز دست دوم بودم. نکته دیگه اینکه دو تا خانم با وجود اینکه فهمیده بودن هر دو به یک مرد علاقمند هستن، نه ناراحت بودن و نه کینه ای به دل داشتن که پارادوکس خیلی جالبی تو ذهن القا میکرد و ذهن من رو درگیر خودش کرده بود.

دست مریزاد میگم به آقای نوری و تیم خوبشون

خیلی وقت پیش این نمایش رو دیدم ولی فراموش کردم که برای آن کامنت بنویسم، شرمنده

متن بسیار خلاقانه و زیبایی داشت. تا پس از نمایش فکر میکردم که نویسنده آن یک نویسنده معروف خارجی است و در عین ناباوری متوجه شدم آقای محمد یعقوبی عزیز این کار را نوشته اند. کارگردانی هم بسیار پر رنگ و تاثیر گذار بود.
بازی ها هم خوب بود مخصوصا نقش سگ و دکتر که بخوبی آدم رو با خودشون همراه میکردن. نورپردازی کمی یکدست بود و بنظرم میتونست بهتر باشه
دست مریزاد به تیم نمایش

در کار فولاد بازی آقای صفا با دست مایه های طنزش خیلی به چشم می آمد و شاید از مهمترین عناصری بود که تماشاچی را به خود جلب می‌کرد و کارگردانی هم خوب بود.
راستش با متن کار اصلا نتونستم ارتباط برقرار کنم و خیلی کلیشه ای بود و فارغ از هر گونه درام که تماشاچی را با خود همراه کند.
موسیقی کار با صدای گوش نواز هنگ درام حس و حال خوبی به فضا میداد.

خسته نباشید میگم به تیم نمایش

دیشب این نمایش فوق العاده را دیدم و لحظه به لحظه از دیدن اجرای سعید پورصمیمی عزیز لذت می‌بردم و البته اجرا و کارگردانی خانم سیف نیز خوبرو قابل ستایش بود.
نورپردازی و دکور هم به ارائه‌ی مفهوم بسیار کمک کرده بود.
متن کار بسیار خوب بود ولی نمیدانم چرا بنظرم کمی کلیشه ای می آمد و با حال و هوای دنیای امروزی سازگار نبود البته این یک نظر کاملا شخصی است و در هر اجرای نمایشی چه سینما چه تئاتر عوامل بسیار زیادی هست که از آن یک کار خوب می‌سازد و فیلمنامه و نمایشنامه صرفا یکی از آن المان ها هست.

دست مریزاد میگم به این تیم خوب و کارآمد

به جرات میتونم بهترین مونولوگی بود که تا بحال دیده بودم. بازی و اکت آقای بهنام حسن پور فوق العاده بود و تا لحظه آخر آدم رو مبهوت و هشیار نگه می‌داشت و به معنای واقعی یک درام عالی بود. رویکرد جدیدی از اچ آی وی مثبت و نگرش جامعه بهمون ارائه داد که خیلی جای تفکر داره.
چقدر تاسف بار بود که متوجه شدیم چنین شاهکاری توسط اساتید دانشگاه رد شده بود و حتی لحظه ای فهمیده نشده بود.

دست مریزاد به تبم نمایش

بعد مدت ها بود که یه نمایش کمدی میدیدم. بازی ها خوب بود و کارگردانی هم پر رنگ بنظر میرسید.
بنظرم روی دکور و نورپردازی کمی بیشتر میشه کار بشه البته برای نور باید دید سالن امکانات مورد نظر رو داره یا نه.
در کل بنظر کار خوبی بود و توصیه میکنم ببینیدش.

نمایش من یک تاجی ام کاری بسیار خلاقانه است که باید آنرا چندین بار دید تا به لایه های عمیق آن پی برد.
بازی فوق العاده خانم بهرامی هر لحظه آدم را مجذوب خود میکند.
بدون شک موزیکال بودن نمایش و صدای فوق العاده خانم دامرودی که به نوعی راوی هم بودند حال و هوای کار را دگرگون کرده است و طراحی لباس ها نقشی بسیار مهم در این اثر داشتند.
و اما دو بازیگر صامت داستان جذاب ترین و نوآورانه ترین بخش کار از دیدگاه من بودند.
دست مریزاد به آقای محمد زعفرانی عزیز و تیم توانمندشان

کار بسیار طولانی بود که نمیتونست مخاطب رو با خودش همراه کنه و هشیار نگهش داره اونم در دو ساعت و نیم نمایش.
بازی ها متوسط بود و متن کمی ناکلموس برای مخاطب ایرانی و این دوره شاید در دوره خود چخوف کاملا قابل باور و جذاب بوده باشد برای مخاطبین شوری سابق

بازهم کاری درخشان از اقای کوشک جلالی که از دیدنش لذت بردم.

بشخصه تا اونجاییکه داستان وارد موضوع سیاسی نشده بود (کمی پس از میانه داستان) ارتباط بیشتری تونستم با کار برقرار کنم و بنظرم فضای طنز و شاعرانه ای حس و حال خوبی برای نمایش ایجاد کرده بود ولی پس از آن مخاطب کمی از داستان به بیرون پرت میشد ممکن است بخاطر این باشد که خیلی با تاریخ و اتفااقات آن دوران آشنا نباشد.
بازی آقای آهنین جان و خطیبی رو خیلی دوست داشتم و البته بازی فوق العاده خانم تیموریان
استفاده بجا از خوانش شعر و موسیقی، طراحی لباس و دکور نیز بر ارزش های این کار افزوده بود

نمایشی بسیار فاخر و درخشان که واقعا هر لحظش آدم رو به فکر وا میداشت و درگیر میکرد ذهن آدم رو و سوال جدیدی جدیدی مطرح میکرد.
بغیر از بازی های درخشان خانم بوبانی و رحمانی باید گفت کارگردانی هم بسیار درست و حساب شده بود و طراحی و چیدمان دکور هم کمک شایانی به ارائه مفهوم کرده بود.
دست مریزاد میگم به تیم این نمایش و براشون آرزوی موفقیت روزافزون دارم.

وقتی از سالن میای بیرون و به تماشاچی ها ها نگاه میکنی متوجه میشی همه مبهوت هستن و این نشونه یه نمایش خوب هست.
گرچه بعنوان یه مرد خیلی چیزای این نمایش برام ملموس نبود و در اینکه این اثر اثری درخشان بود بود شکی نیست و بازی خانم غرفایی و محمدی هم به انتقال این مفهوم کمک بزرگی کرده بود.

نمایشی بسیار زیبا و تحسین برانگیز

به شخصه حتی فکرش رو هم نمیکردم تا لحظه آخر یک نمایش دو ساعته و ده دقیقه ای حتی لحظه ای خسته نشوم اونهم با نشستن روی صندلی نه خیلی راحت
کارگردان به خوبی تونسته بود در دو ساعت با آمیختن طنز با لحظات مهم و جدی، مخاطب رو با خودش همراه کنه
لایه های درونی زیادی در این نمایش وجود داشت که با بازخوردی که از مخاطبین اطرافم گرفتم متوجه شدم که مایل هستن حداقل یکبار دیگه این کار رو ببینند
نکته دیگه قوت این نمایش بازی های اون بود که به شکل غیر قابل باوری همگی عالی و بدون نقص بودند و علیرغم بازی فوق العاده سروان شایگان باید بگم واقعا تفاوت فاحشی بین بازی ایشون و دیگر بازیگران حس نکردم همه بازی ها بجا و فوق العاده بودند. بازی سرباز عبدی که منو دیوانه میکرد واقعا دست مریزاد.

امیدوارم همگی این شانس رو داشته باشن که یکی از بهترین اجراهای تئاتر کشور رو ببینن

دم همگی عوامل گرم

کار متفاوتی بود و کارگردانی خوب کار خودش رو نشون میداد و مخصوصا وقتی فهمیدیم که اشخاص غیر حقیقی هستند و میزان سن ها هم جذاب بود ولی بنظرم بازی ها میتونست کنی بهتر و روونتر باشه. در کل کار خوب و قابل تاملی بود

کار بسیار ارزشمندی بود و دیدنش رو به همه توصیه میکنم.
نکته ای که تو این نمایش دوست داشتم پرهیز از زیاده گویی بود و اینکه تو کمترین زمان پیامش رو منتقل کرد و مخاطب رو خسته نکرد