تا حالا فیلمی ندیده بودم که تا این حد بهم حسِ "فیلـــمــه دیگه" دست بده … اینقدر دور از ذهن ، اینقدر غیر واقعی …
بیشتر شبیه یک تبلیغ در راستای حفظ محیط زیست با کمی مایه ی کومیک و در کنار آن روایت یک داستان عاشقانه.
از تبریزی بیشتر ازین انتظار داشتم.
ولی در نهایت به فیلم چهار نمره دادم . چرا ؟!
نمیــدونم !
سلام دوستان.
من یک سری بیلیت جشنواره سودای سیمرغ ١ در پردیس ملت دارم. منتها نمیتونم تاریخ های ١٦ و ١٧ و ١٨ و ١٩ رو برم.
در صورت تمایل با من تماس بگیرین.
Dorara.dortaj@gmail.com
نمیشه گفت ضعف فیلم کجاست.
ریتم یه کم کُنده، ولی قابل تحمله .
موسیقی فیلم عالیه .
بازی ها قابل قبول تا خوبن .
ولی نـــ. ، من دوست نداشتم.
پر از صحنه های بی ربط ، اضافه .
این که هومن سیدی ایده ی نویی برای سینما داره، دلیل نمیشه فیلمی بسازه که تا این حد فیلنامه ی ضعیفی داره. تا این حد که مثل یه نمایش رادیویی ، یه راوی باید برای "شنونده/بیننده" توضیح بده.
قبل ازین که این فیلم رو ببینم ، نظر خیلی ها رو خوندم. خیلی ها گفته بودن که فیلمنامه ضعف داره، اما بعضی ها طوری از بقیه اجزای فیلم تعریف کرده بودن که آدم فکر میکرد حتمن ارزش دیدن داره، که نداشت! بالاخص که بعضی ها میگفتن بازی آقای صفری در حد کاندید شدن برای بهترینه !!!!
کدوم بازی ؟!؟!
آیا روایت کردن نوعی بازی محسوب میشود ؟!