دیشب با ۶ تا از دوستانم کار را دیدم. متن نغمه ثمینی و بازی های درخشان سعید چنگیزیان و خانم معتمداریا واقعا ما رو شیفته کرد. سه زن مهاجر از لیبی و افغانستان و عراق با نوزادی وارد خاکی امن شده بودند... خانم معتمداریا انقدر نقش سه زن را متفاوت و خوب بازی کردند که مثل همیشه لذت بردیم. مشکل ما با آخر کار بود. این نمایش شروعی خوب میانه ای دررررخشان و پایانی بسیار بسیار بد داشت. فرم کار به صورتی است که یک صداپیشه خانم نقش مترجم عربی و فارسی و کوردی رو بازی می کنهو ما تا اخر کار چهره اش رو نمی بینیم. البته صداپیشگی این کار بسیار بسیار به جا و عالی بود ، منتها چرا واقعا اون خانم اونم با گریم و بدن و بیان انقدر ضعیف، باید آخر کاری بیاد و شروع کنه به دیالوگ با بازیگر مرد. شاید در جایی که اوج کار بود یعنی وقتی زن لیبیایی می افته، پایانی درخشانتر داشت، نحوه چینش تماشاگرها دوسویه است و ما در باکس بی بودیم و اتفاقا دید خیلی خوبی داشتیم منتها صدا پیشه که میاد شروع می کنه به دیالوگ رو به ما بود و این باعث شد حظی که تا پایان بردیم را کم کند. ایده های صحنه هم جالب بودند. حتی نوع تغییر لباس خانم معتمداریا بسیار ساده و جذاب و کاربردی بود.


چقدر هم خوب که خود کارگردان در جلوی در وردپودی چک می کرد گوشی تماشاچیا همه خاموش باشد. و این واقعا هم به سکوت سالن کمک می کند و هم احتمالا این مدلی دیگا باید فرهنگ سازی بشه، چون افرادی با این حال هم گوشی روشن کرده بودند و اخر کار فیلم می گرفتند... نویز روی بلندگو هم دیده نشد که جای شکرش ... دیدن ادامه ›› باقیه...

درباره متن اگر بخواهم بنویسم، یک متن زنانه ی مردانه بود، منظورم این است که زنانه بود اما پر از سانتی مانتالیسم و شاعرانگی بیجا نیست. اتفاقا وقتی می خوایم از زخم تن و روح یک زن عراقی بنویسیم شاعرانگی به چه کاری می اد؟ عدم قطعیت خوبی در متن بود که هر کدام از این زنها می توانست مادر باشد و نباشد که من واقعا حسش کردم.
راستی ، بلیت خارج ظرفیت رو از گیشه می تونید بخرید از ساعت ۵ به بعد. دو نفر از دوستان من خریدند و نمایش رو دیدند.

دست نریزاد می گم اول از همه به سهند خیر ابادی که من رو شیفته ی قلم خودش کرده
تابستان امسال مختلف الاضلاع رو دیدم از قلم اش و الان دراماتورژ رو و برای دراماتورژ و عواملش خوشحالم که یک متن به قول خودشون با اصالت دارند. چقدر حس می کنه مخاطب این رو که برای متن روزها و ساعت ها و سالها مطالعه شده و کم فروشی نیست این بلیت ۲۵ هزار تومنی....
بازی ها خوب بود نه عالی ، ولی قابل قبول بود. صحرا خانم ررو توی برخورد جسم سخت به سر دیده بودم اون جا هم خوب بودند،
من رودیت هایی که داشت رو پسند کردم
رورانس هم عالی بود.
کاش تناشاچی ها یک رو ز یاد بگیرند همه ، تا نور روی سصندلی ها نیومده کف مرتب نزنند.
کندی کار جالب و به جا بود. توهین امیز نبود و می تونید حتی با نوجوان ۱۰ ۱۲ ساله ... دیدن ادامه ›› کار رو ببینید.
البته ارجاعات فراوانی به نمایش مختلف الاضلاع داره اما ندیده باشید هم لذت می برید. یه جاهایی توهین به شخصیت زن داشت که یکی دو تا از همگروهی های ما بدشون اومده بود.
نمایشی است که براش زحمت کشیده شده ۰ برای لباس و صحنه نه

ایا این متن ، چاپ شده. اگر بله ، کدام ناشر؟

ما عین سگ زندگی میکنیم عین سگم میمیریم فکر میکنی برا کسی فرقی میکنه

نمایش را شب اول اجرا دیدیم و بیشتر بچه ها و من دوستش داشتیم. در حد اولین اجرای یک کار ، خیلی خوب بود. قصه ای که مهدی زندیه نوشته و مهدی زندیه خوب می داند که چی را کجا بگذارد که تماشاچی در لحظه به آن نیاز دارد چی را کجا نگذارد که تماشاچی و درام و قصه به آن نیازی ندارد. از صحنه اول مخاطب حس می کند که با یک کار هایپر رئال و خوب طرف است. قصه از تاریکی و شک شروع می شود و در تاریکی و شک هم به پایان می رسد. شخصیت های این نمایش هر کرپدام خرده روایت هایی برای خودشان دارند که بدنه یک روایت خانوادگی و اجتماعی را می سازد. بازی ها تا حد زیادی خوب و قابل قبول است مخصوصا آقای شیخ الاسلامی که ۴ تا کار بعد عید ازش دیدیم که همه با هم متفاوت بود . رضا نه شبیه شاهد در عزازیل است و نه می سوده در لانچر و نه نقشی که در گرگها کراوات نمی زنند داشت و نقشی است متفاوت. بازی اقای حسینی و اقای نادری هم خیلی رضایت بخش بود ( نسبت به شب اول اجرا خوب بود واقعا )
ریتم کار جاهایی کن می شد اما خب حوصله سر بر نبود اصلا و طنز تلخ کار باعث شده بود که برای مخاطب جذاب باشد. مگ طراحی نور را ابتدای کار دوست داشتن اما در ادامه خیلی با نور کار نشد. طراحی صحنه خیلی به نظرم می خورد به کار و واقعا زیر زمینی بدد که حسش می کردی.
آموزنده هم بود واقعا نمی دونستم کوکایین رنگش اون رنگیه ف ر می کردم باید مثل نمک باشه....
شخصیت خاله ، بسیار جا افتاده و خوب بود و بار پذیر،
دستشون درد نکنه هیچ چیزی روی کره زمین ایده آل نیست و این کار هم ارزش دیدن حتما دارد . خدایی دمشون گرم که بروشور دادند چون باید با عوامل آشنا شد و تبلیغات ... دیدن ادامه ›› کارشون رو به بقیه کرد. راستی . مخاطبای خوبی هم امشب بودند . واقعا سالن پر بود و هیچ کار خلاف مقررات سالن از قبل حرف زدن و .... مدیدیم . چه خوب. که همیشه هم غر نزنیم گاهی خوبی ها رو بگیم دلگرمی بشه برا تیم اجرایی....

نگاهی نو به موضوعی دست مالی شده. تئاتر مستند که هم خیلی درام خوب شکل گرفته و هم بازی بسیار خوبی شاهد هستیم.
مونولوگی که اگر اسمش را کار دانشجویی بگذاریم ، سطح بالاست و از ثانیه اول، تماشاگر را درگیر می کند. خیلی وقت بود توی سالن کوچک مولوی ندفته بودیم و اونجا همیشه کارهای خوب دیدیم و این کار هم بی ادعا بود . خیلی ممنون که زاس ساعت شروع می کنید. خیلی ممنونیم که بروشور و یک بروشور اضافی اطلاع رسانی درباره موضوع می دهید و این که توجه تئاتر این روز ها به سلامت هست شایسته تقدیر است . نمایش های خوبی امسال دیدیم که درباره بیماری ، اعتیاد ، خودکشی، سلامت روان و .... بود و این یعنی رسالت تئاتر ( یکی از رسالت هاش ) آموزش و ایجاد دغدغه سلامت جسم و روان که شاید ما جهان سومی ها نوجهی بهش نداریم.
طراحی نمایش و کارگردانی را استاندارد و خوب دیدیم چون واقعا تا لحظه اخر این کشمکش درونی برای من ایجاد شد که شاید من هم....
موضوع را لو نمی دهم برید و این نمایش بی ادعا و نگاه خیلی خاصش به ایدز ببینید...

چرا پیامک اجراهای فوق العاده نمیاد؟

از ۱۸ فروردین تا امشب ، کارهای خوب زیادی توی عمارت نمایشی نوفل لوشاتو دیده ام. چه خوب که سالن ها دقت می کنند دپو گروه های خوب را پذیرا هستند.

تیوال پلاس فقط یک بلیت می دهد چرا.

بلیت فروشی سانس جدید فرداست؟

اچ ای وی مثبت باشه جمله صحیحی است. اچ آی وی مثبت داشته باشه جمله اش از نظر ویرایشی ایراد داره.
دوستانم اومدن و میمون رو دیدند. خیلی دوست داشتند در اولین فرصت میام منم . کار دانشجویی رو دلم می خواد حمایت کنم

نمایش آواز قو در سالن ناطر زاده این شب ها اجرا دارد. با ۱۵ تا از دوستان قرار داشتیم و دیشب در سانس ویژه به تماشای خانم سیف و اقای پور صمیمی نشستیم. من خیلی دوستش داشتم. از لحظه ورود اقای پورصمیمی با ان مورپزیک خوب تا پایانش ... متن نمایشنامه با ان چیزی که من خوانده ام یه کوچولو فرق داشت. ولی خیلی بازی و طراحی نور و موزیک و همه جیز عالی بود. مثل همیشه سر ساعت شروع و سر ساعت پایان. نظم فکق العاده و سکوت تماشاچی های گل... از دیدن یک تئاتر خوب لذت بردیم. و بعد کار که با دوستان گپ می زدم اکثرا خیلی دوست داشتند. البته من شخصا بخاطر خود استاد پور صمیمی رفته بودم. واقعا هم دوستشان داشتم. در طراحی دکور و صحنه شاید می شد بهتر عمل کنند. اما در کل دوستش داشتیم.
مرسی که ساعت ویژه گذاشتند تا ما هم بتوانیم ببینیم
انید دارم بارها و سالها اقای پور صمیمی رو ببینیم در صحنه ... ارزوی تندرستی و شادکامی و برکت دارم برای همه گروه های تئاتری و تماشاچی های خوب ...
پ.ن ارزو دارم همه سالنها مثل سالن دیشب پر باشد. کیفیت کارها عالی باشد و همه راضی

من این نمایش را ندیدم . از دوستانی که بهشان اطمینان دارم هم نشنیدم دیده باشند. اما با این که ندیدم ، برید ببینید، بلکه دوستان ، دست از سر گروه ما بردارند که چرا مشق شب رو نمی بینیم. کار دانشجویی قطعا ارزش دیدن و حمایت دارد . امیر نجفی هم کارهای دیگری ازش دیدم و دوست داشتم. ان شالله که مشق شب هم شایسته است.
پ.ن به امید کنار گذاشتن همه خصومتهای شخصی، به امید پاک بودن فضای تئاتر. ان شالله وقت کنیم دوست داریم بیاییم ببینیم ،
آرزوی موفقیت روز افزون برای همه گروه های خوب تئاتری دارم.

حدسم درست بود. یک بازی بسیار بسیار بسیار درخشان دیدیم امشب از سه بازیگر خوب این نمایش . شکیب شجره که اصلا مدهوش کرده . بود همه را... طراحی لباس و گریم بسیار جالب و در خدمت اجرا بود... طراحی نور و صدا هم عالی بود.متن نمایش اما کمی سخت فهم است و احتمالا باید دوبار ببینیم تا جاهای خاصش را درست درک کنیم، صدای سالن نوفل لوشاتو ( این نکته مربوط به سالن است نه گروه اجرایی ) ماه هاست که خراب است باعً آزار . امشب به عوامل سالن گفتم. دیشب هم گفتم. پریشب هم گفتم (دیشب و پریشب هم عمل و هم فولاد زنگ نمی زند را دیدم و این صدای سالن باعث ازار بود جدا بار چندم است که می نویسم )
کارگزپردانی کار هم درخشان بود و طراحی حرکات بدن و نور و .... را بسیار بسیار حرفه ای انجام داده بودند.
اگر مدت هاست تئاتری که منسجم و مفهومی ندیدید و دنبال کار خیلی خاص هستید اعتماد کنید و این کار را ببینید. برای همه گروه های اجرایی که الان اجرا دارند آرزوی موفقیت دارم

شکیب شجره عزیز رو دیشب تو حیاط عمارت نمایشی نوفل لوشاتو دیدم. اما انگار عکسی که در پوستر هست متفاوته با گریم نمایشش. حالا امشب بریم ببینیمشون .

اولا ممنونم از بروشور و نطم شروع و پایان.
موزیک زنده خیلی باحالی داشت که اگر اشتباه نکنم اسم ساز هنگ گرام است، موضوع اما جدید و جالب نبود. البته بازی ها استاندارد و قابل قبول است و مخصوصا افشین سنگ چاپ عزیز را خیلی دوست داشتم روی صحنه ببینم، شخصیت ها در سطح مانده اند تا حدی و شاید تیپ هستند به نطرم، پرداخت به موضوعات تبعات پس از جنگ به ارزش کار افزوده و نقطه ای از کار که دوست داشتم بود. از نور تقریبا هیچ استفاده ای نشده هرچه موزیک عالی است...

نمایش را روز اول با دوستانم دیدم . بازی ها و طراحی صحنه و لباس عاااالی بود. اما متن کار را نپسندیدم ( سلیقه من نبود شاید! ) طولانی بود و اخرش کمی خسته شدم. موضوعات جالبی را مطرح کرد که خیلی دوستش داشتم مثلا اتانازی
کلینیک خاصی که کمک می کنه خودتون بکشید
یا مثلا ایجاد پرسش های مهمی می کرد
اگه سگ دوست داری چرا نداری
چرا گربه ای ک دوست داری می زاری تو قفس
چرا اگه ناراضی هستی خودت ... دیدن ادامه ›› نمی کشی
و....
اجرای این نمایش ساعت ۵ هست که باتوجه به شروع مدارس و دانشگاه ها از مهر خیلی ساعت خوبیه برا افرادی که می خوان زودتر برن کار ببینیند از این موضوع غافل نشیم که پاییز ساعت ها جا بجا می شه رفت و امد سخت...

نمایش پاتریک کلایورت را با جمعی از دوستان دیدیم. کمدی و بامزه است و بازی های خوبی ارائه می دهند. چیزی که خیلی این روزها همه از من می پرسند این که اگر بخواهیم خانوادگی بریم یه کمدی که توهین و کلام زشت و شوخی جنسی نداشته باشد و بچه های ۸ تا ۱۶ ساله را ببریم ... کدام است. من پیشنهاد می دم اگر می خوایید ۱ ساعت بخندید و از سالن با روی خوش بیایید بیرون و بچه ها رو هم ببرید گروهی ، پاتریک کلایورت براتون مناسبه. اتفاقا فصای فرهنگسرای نیاوران هم بسیار جالب و فرهنگی است و بچه ها قطعا خوش می گذرانند. البته نمایش برای کودک نیست اصلا. کمدی بزرگسال است. ما دوستش داشتیم و کلی خندیدیم . موزیک و نور خوبی استفاده کرده بودند . ساعت اجرای خوبی هم دارد.

چه پارادوکس جالبی دارد این اسم
عمل!
البکه خب در حد یک جراحی کوچک ، سخت است ، باید رگ را پیدا کنی ، جنس را بری و پیدا کنی و ، مکان عمل کردن را پیدا کنی و در آخر اگر زنت هم مشکلی ندارد با هم بنشینید به عملکرد رو خودتان....

اول کار که اسم نمایش را می شنوی شاید ذهنت نرود سمت این قضایا( مثل من اما اگر ذهنت برود هم شک می کنی ! )

یک قصه ی ابد و یک روزی و یک خانواده ی خیلی کِیسِ خاص ( این ترکیب در نمایش بسیار پر کاربرد است ) . قصه ای که از ثانیه اول محاطب را میخکوب می کند و ریتم و تمپویی که تا ثانیه آخر میخکوب می شوی ، نور تماشاگران را که انداخت من گفتم، حیف که تمام شد. همه زندگی سمانه و حامد و دیگران را دیدیم و باز هم کم بود...
طراحی فرم ... دیدن ادامه ›› اجرا بسیار بسیار بسیار به جا و حرفه ای است. من ، شخصا از صحنه ای که بازیگری اکت ندارد و در ان صحنه می ماند و در و دیوار را نگاه می کند خوشم نمی آید ( سلیقه من است هااا تعمیم نمی دهم ) اما یک لحظه نمی شود که صحنه ای پِرت برود. مخصوصا که با توجه به کوچکی سالن، ( ای کاش در تمدید کار این نمایش در سالن بهتر و بزرگتری اجرا شود و بیاییم و لذت بیشتری ببریم جا تنگ بود انصافا ) سعی کرده بودند نظم در بیان و حرکات رعایت شود. دست مریزاد اساسی هم می گم به عرفان ابراهیمی عزیز که هر شب نمایش رگ را دارد و بلافاصله این نمایش عمل را دارد و چقدر هر دو را عالی اجرا می کند . امسال ۳ تا کار از ایشون دیدم هر سه درخشان یکی هم بی پنج بود که اونم کمدی و متفاوت و جذاب ... شخصیت پردازی هر شش کاراکتر نمایش عمل به نظر م خوب بود. پدری که شاید باعث و بانی این گند و کثافت است، مادری که حامد می گدپوید مادیپری نکرده ، ( مفهوم زندگی خانوادگی را چقدر خوب نشان می داد ) برادری که ....
این نمایش، از هر جهت برای من نو بود، قصه موضوعش (اعتیاد ) شاید نو نباشد اما جنبه ای از آن که زوج مصرفی است را من ندیده بودم نه در فیلم و نه در تئاتر و نه حتی در رمان و داستان ( به این شکل البته که دو نفر ... )
عشقی که بین حامد و زنش تباه می شود به خاطر مواد ، دل مخاطب را شاید بسوزاند اما هدف این نمایش این نیست.
استفاده از کلمان و واژگان مخصوص این قضایا بسیار به جا بود،
کیلو کشی
خرج عمل
و...
چیز دیگری که برایم جالب بود هویت شهر تهران بود از پل مدیریت و شمشادهای پشت اتوبان تا مفت آباد و درمانگاه بروجردی و کمپ زوج درمانی در حومه شهر... چقدر این نمایش را دوست دارم در قالب سینمایی ببینیم، یا رمانش را بخوانم و کِیف کنم...
از تک تک المان های شخصیت پردازی به خوبی استفاده شده بود. مادر نماز خوانی که بچه هایش قانل و معتاد می شوند اما نه قانل بالفطره.
میزانسن و اکسسوار صحنه واقعا به کار بُد داده بود از صحنه غذاخوردن سر سفره تا اون قداره و تا گلدون رز قرمز که آب تهش برا خودکشی کافیه....
دست مریزاد می گم به خانم کارگردان و تیم خیلی خفنشون. انصافا هر چی بخوام بگم باز هست.... پیشنهاد می کنم این نمایش رو که شب های اولش هم هست برید و با اطمینان ببینید و لذت ببرید...