بلیت سالن اصلی رو از کجا میشه تهیه کرد

با اینکه بنظرم ایده ی اصلی کار که در پایان مشخص میشه
خوب بود ولی تحمل تا رسیدن به اون نقطه کمی سخت بود، البته ممکنه بگید قرار نبود روایت خطی باشه و شاید از این ایده خوشت نیومده، نخیر برعکس من عاشق کارهایی با روایت های غیرخطی هستم، و نمایش ها و کارهای زیادی هست که با عقب و جلو کردن و در هم شکستن زمان و مکان ایده های بی نظیری رو به مخاطب ارائه می ده،
این نمایش اما در این کار آنچنان موفق نبود.
نورپردازی هرچند مبتکرانه اما نورهای آزار دهنده به شدت زننده بود، به طوری که بین صحنه ها من جلوی چشم هام رو می گرفتم که سردرد نگیرم،
البته که این هم می تونه برای خیلی ها جذاب باشه ولی موجب آزار و سردرد من میشد، درست مثل موسیقی راک که من اعصاب خورد کن می دونمش و بعضی از دوستان عاشق اش هستن :))))
بعضی از دیالوگ های کار هم بسیار خوب بودند که دوستان اشاره کردند،
طراحی ... دیدن ادامه » صحنه و افکت های تصویری خیلی خوب و نوآورانه بودند
اما بخاطر دور بودن صحنه از مخاطب زیاد نمی تونستم طراحی لباس رو مورد قضاوت قرار بدم.
ربات های نمایش هم خوب بودن :)
در کل بنظرم باید از نمایش های آوانگارد و نوآور اینچنینی حمایت بشه و خوشحالم که تجربه ی دیدنش رو داشتم، هرچند کمی زجرآور، خسته کننده و طولانی بود برام :)

انقدر تبلیغ اش رو می کنید هر سال تو اعلان ها و اینا یکمی هم بهش برسید ؛ چیه آخه این اپلیکیشن که نه میشه ازش بلیت خرید نه توی Google Play هست ...

امشب این تئاتر رو در جشنواره دیدم ولی صفحه ای براش توی تیوال ندیدم :D
به هر حال جالب بود
عکس های نمایش هم که اینجا هست با نمایشی که امشب دیدم متفاوته :))
ولی اسم اش و عوامل اش همونن

بی نظیرید، بی نظیر

امروز برای دومین بار کار رو دیدم،
نسبت به دفعه ی پیش تغییراتی داشت که کار رو خیلی جذاب تر از قبل هم کرده بود.
هم شروع و توضیحات خود آقای سلگی هم از اتاق اول به اتاق دوم هدایت کردن، مخاطب رو با اسم خودش صدا زدن و تاثیرگذاری بالاتر و هم در پایان استفاده از گوشی موبایل و اون فرد متجاوز که بین ما قرار گرفته بود.
فقط از نظر پایان، پایان بندی نهایی بار قبل که در تماشاخانه ی باران دیدم بنظرم جذاب تر بود، همون که باز بازیگرها هرکدوم امون رو تک تک تا یه جایی همراهی می کردن و صحبت می کردن فرد به فرد باهامون تو خیابون و بعد رهامون می کردن تاثیرگذارتر بود ( به نسبت اینکه همه رو با طناب نهایی به بیرون هدایت کردن امروز) همینطور اون عکس بچه ها هم که پشت هرکدوم چیزی نوشته شده بود و تو این اجرا نبود هم جالب بود.
همگی بی نظیر بودن، به خصوص بازی ... دیدن ادامه » عالی دو عزیزی که من دیدم.
در حین اجرا بارها بغضم رو فروخوردم تا گریه ام جاری نشه،
امروز که برای بار دوم میومدم به دیدن نمایش کمی استرس داشتم، چون می دونستم محتوای کار چیه، حتا یکی دوبار خواستم نیام و بلیتم رو واگذار کنم، اما چه خوب که اومدم، مطمئنم بار بعدی هم خواهم اومد.
خلاصه که ممنون و ممنون و ممنون
و خدا قوت
همیشه بدرخشید

خیلی جالب بود، به خصوص بعضی اپیزودها بیشتر، غافلگیر و شوکه کننده،
توضیح دادنی ها رو به خوبی توضیح دادن دوستان، من دیگه چی بگم :D

بنظرم خیلی خیلی خیلی قشنگ و جالب بود ...

فیلم خیلی خیلی خوب و باحالی بود
با بازی های عالی و خوش ساخت
همین طور نماها و تدوین و جلوه های ویژه خوب و عالی
فیلمی دیدنی و غیرکلیشه ای با موسیقی های قدیمی و به یاد ماندنی

مردی بدون سایه یکی از بدترین فیلم های جشنواره.
نه داستان خوب پرداخت شده بود و نه بازی ها بر خلاف اسم ها خوب بودند. ' بجز بازی نسبتا خوب لیلا حاتمی'
واقعا چقدر هزینه کردند که قسمتی از فیلم رو در اسپانیا بسازند؟!
یکی از بدترین فیلم هایی بود که دیدم.
فقط آخرش از نظر من جالب تموم شد که اون قسمت رو هم اکثرا خوششون نیومد :)))))))

گفتنی ها گفته شد، قصه ی پرونده ی این غصه ها هم بسته شد

ممنونم ممنونم و ممنونم از تیم اجرایی نمایش با این همه انرژی، با این همه توان که روی صحنه رفتند و قصه ی پر از غصه ی برندهای وطنی رو از ته دل هاشون جار زدن.

با خنده شروع کردیم و به بغض نشستیم،
اجراهای طنز سلیقه ی من نیستن، اما این نمایش به جانم نشست :) اونم بدجور....

شب اجرایی که من رفتم، جناب رفوگران مهمان ویژه برنامه بودن، صاحب کارخانه بیک، و من چقدر خجالت کشیدم که دیگه بیک ی وجود نداره که من هر روز بیک بخرم و به بودنش افتخار کنم...

این حرفی که می زنم برای خودم خیلی جالبه،
اجراهای طنز ( زیاد) انتخاب من نیستن ولی این نمایش دومین نمایش تاثیرگذاری بود که تابحال دیدم....

ممنون که شب آخر اجرا رو لایو گذاشتین تو اینستا که همه ببینن....
( علی الخصوص رورانس شب آخر رو من خیلی دوست دارم :))) )

ممنون ... دیدن ادامه » سوسن پرور عزیز، و ممنون تک تک تیم عزیز نمایش و ممنون از آرش نوذری عزیز که به توصیه ی ایشون به دیدن این نمایش نشستم....

طراحی صحنه زیبا
نورپردازی خوب
بازی های خیلی خوب
موسیقی بجا
یک دیوانگی محض
نمایشی کم نظیر و پایانی بی نظیر
از نظر محتوا نامفهوم اما جذاب!
دیدنش رو البته به هیچ کس توصیه نمی کنم
خودم صرفن از دیدگاه هنر برای هنر از این نمایش لذت بردم و از نظر معنا و مفهوم چیز زیادی دستگیرم نشد، بهتر بگم، " او" ی آرش دادگر رو بیشتر فهمیدم تا "سیزیف" رو ( و بعضی از دوستان احتمالن در جریان هستن که بعد از ۳ بار تماشای " او" فهمیدم که از آن هیچ نفهمیدم :)))) )
البته که خیلی خوشحالم و لذت بردم از دیدنش

راستی از دوستی که کنار دستم بودن تشکر می کنم که با دستشون ضرب پرت شدن کتاب رو گرفتن :) چون بعد از اون به پای من خورد اگر نمی گرفتن چی میشد

و این که بالاخره فهمیدم چرا نباید سمت راست اون بالا ردیف آخر نشست، خیلی باحال بود :)))))

خودم ... دیدن ادامه » هم ردیف یک باکس B نشسته بودم که جای خوبی بود تقریبن، فقط اگه ردیف یک می نشینید مراقب کتاب های پرتاب شده باشید :))

داستان خوب و بازی های زیبا، بخصوص مادر و دختر، از نقاط قوت کار بودند.
فقط ای کاش اون صدایی که در حال صحبت با خانواده بود کمی کمتر روی اعصاب می رفت،. بنظرم در اکثر موارد بار دراماتیک کار رو با نوع حرف زدنش از بین می برد و مدام ارتباط حسی تماشاگر با کار رو خدشه دار می کرد، بخصوص قسمت هایی که گیر الکی می داد، مثل صحنه ی به زور بلند شدن پدر، بعد از کار این انتقاد رو از یکی دو نفر دیگه هم شنیدم که بنظرم بجا بود.
و در پایان باید بگم ننگ و شرم بر جامعه ای که هنوز ساده ترین مسایل ( سکس) منجر به فجیع ترین مسایل میشن.
به قول "برادر" که می گفت از بچگی تنها چیزی که یادم دادن تعصب روی ناموس بود.
در کل نمایشی خوب بود با بازی های خوب، موسیقی بجا، میزانسن مختصر ولی خوب.
اگر وقت کردین ببینید نمایش رو، ارزش دیدن داره.

" هرکسی از ظن خود شد یار من، از درون من نجست اسرار من
سر من از ناله ی من دور نیست ، لیک چشم و گوش را آن نور نیست"

بیشتر از هرچیزی از فرم نوی کار لذت بردم و به اندازه ی خودم از ظن خودم از محتوا برداشت هایی داشتم.
صحنه ی آخر، از بدو ورود تا پایان اجرا و بخصوص خود پایان متفاوت اجرا تجربه
و حس جدید و جالبی بود.
در حین اجرا کاملن احساس تجربه ی یک کابوس در بیداری رو داشتم.
روح داداءیست ها کاملن در وجود گروه اجرایی حلول کرده بود :)))

اگر اهل تجربه ی سبک های نوین اجرایی هستید و از حرکت های آوانگارد لذت می برید حتنن این نمایش رو تجربه کنید در غیر اینصورت هرگز به تماشای اون نرید.

اونا خونه ی ما رو اشغال کردن
اونا تو سینماهای ما فیلمای خودشونو نشون می دن
مردم از چهار صبح توی صف ایستادن

"علاقه‌مندان می‌توانند با خرید ۱۰ فیلم به مبلغ کل ۱۵۰ هزارتومان اما با تخفیف ۵۰ درصد و پرداخت ۷۵ هزارتومان از لحظه خرید خود ۱۰ فیلم بعدی دوره را شرکت کنند. به طور مثال اگر از اکران دو یا سه فیلم این دوره گذشته باشد هیچ ایرادی ندارد زیرا خرید از فیلم سوم یا چهارم تا فیلم سیزدهم و چهاردهم منظور خواهد شد. "

این رو میشه یه توضیحی بدید ؛ متوجه نشدم ؛ ممنون

چرا جدیدا هرجا میشینم یک قدبلند دقیقن ردیف جلو روبروی من می شینه :)
تقریبا 16.67 درصد از کار رو نمی دیدم و گاهی هم نمایش رو در دو پرده جدا می دیدم :))‌
راستی خیلی ممنووون که نمایش رو با بیش از نیم ساعت تاخیر اجرا رفتین ؛ تا الان برام بی نظیر بوده این حرکت ؛ اولین بار بود که چنین تجربه ای رو کسب کردم .
در مورد خود نمایش هم باید بگم ، بجز بازی نسبتن خوب ستاره پسیانی و بازی کمتر نسبتن خوب هوتن شکیبا و طراحی صحنه ی نسبتن خوب و افکت های تصویری و شنیداری نسبتن خوب ، در کل نمایش اصلن جالب نبود .
پایان نمایش هم جالب بود
خنده های بی موقع و بیجای تماشاگران هم گاهی روی اعصاب بود ؛ نمی دونم شاید هم من خنده گاهم مشکل داشت
حیف پولی که بابت این نمایش هزینه کردم و زمانی که براش گذاشتم .
همه ی شما دوستانی که از کار با این آب و تاب تعریف کردید مسئولید :))‌

نمایش رو به دو دلیل دوست داشتم :
یکی : مباحثی که طی نمایش مطرح می شد و حتا اگر دو نفر بصورت دیالوگ از اول تا آخر نمایش فقط در خصوص همون مباحث بحث می کردند لذت می بردم ؛ هرچند شاید برای بعضی دیگه این مباحث تکراری بیاد ولی من همچنان به چنین بحث هایی علاقه دارم ؛ و ممنون از دوستانی که در دیدگاه هاشون کتاب هایی برای مطالعه ی بیشتر ذکر کردن .
دوم : بخاطر بازی های نسبتن خوب و قابل قبول گروه اجرا ؛ و همچنین باید بگم که تغییر دکور گروه رو هم دوست داشتم ؛ خیلی وسیع و در عین حال خیلی ظریف انجام می شد .
( موسیقی کار هم جالب بود و همچنین طراحی لباس )
اما خود نمایشنامه رو زیاد دوست ندشتم .
در کل آخرش چی شد واقعن ؟ شاید من متوجه نشدم ؛ در هر صورت پایان داستان هرچیزی که بود برای من این سوال پیش میاد ؛ خوب که چی ؟!
مثلن نتیجه بگیریم که چون هیلاری برای کاترین دعا می کرد ... دیدن ادامه » یه خانواده ی پولدار سرپرستیش رو به عهده گرفتن ؟! یا برعکس نتیجه بگیریم که این یه اتفاق بود ؟! یا مثلن آخرش هیلاری رفت یا نرفت بالاخره و در هر دو صورت که چی ؟!
ضمن اینکه به دلیل خارجی بودن نمایش نامه کمی هم بعضی قسمت ها برام ناملموس بود ( هرچند زیاد نبود این موارد ؛ کلن نمایش نامه های بومی یا بومی شده رو بیشتر می پسندم )‌
ضمنن ممنون که نمایش راس ساعت مقرر شروع شد ؛ می تونم بگم اصلن انتظارش رو نداشتم !
اما خواهش می کنم از مسئولان سالن باران که صندلی هاشون رو عوض کنند ؛ دهنم سرویس شد امشب ! (‌عذر می خوام بابت این لحن ولی واقعن جز این نبود :/ )
کمی هم احترام به مخاطب و تماشاگر چیز بدی نیست ؛ فکر کنم اگر تشکچه های خارج از ظرفیت رو بهمون می دادن روی اونها راحت تر می شد نشست ؛ حین نمایش مدام دست می زدم روی زمین سخت و با صندلی خودم مقایسه اش می کردم . )
از گروه های اجرایی هم خواهش می کنم اجراهاشون رو در سالنی برن که برای مخاطب ارزش قایل باشه ؛
شخصن تا خبر تغییر صندلی های این تماشاخانه به گوشم نرسه سعی می کنم دیگه اونطرفا ظاهر نشم .
در پایان مجددن تشکر می کنم از گروه اجرایی محترم و عزیز بابت نمایش خوب اشون .

یک تیاتر فیزیکال سنگین
نقش ها رو عالی بازی کردند ، بخصوص خانم های گروه
عالی بودند و پر انرژی
جناب محمد خان ونائی در دیدگاه اشون جمله ای گفتند که دقیقن وصف حال من هم هست : " فهم جزئیات کار برای من واقعا سخت بود. خیلی جاها دقیق متوجه نشدم،گرچه از کار فیزیکال بازیگرها لذت می بردم "
موسیقی های کار شده در اجرا فوق العاده بودند و اکت بازیگران بی نظیر
و اینکه کمی تایم نمایش زیاد بود بنظر من
همچنان هم که تصمیم اشون بر این بود گروه نمایش که رورانس نداشته باشند ؛ باشه به هر حال بدون اینکه تشریف بیارند تشویقشون کردیم ، که واقعن جای تشویق هم داشت .
تبریک می گم بابت این نمایش به همه عوامل محترم و عزیز

پ .ن : ندارد :)