قیمت رو میذارید 100 هزار تومان اونوقت 50 درصد تخفیف میذارید؟!
نه ممنون :)

فیلم تئاترها چرا انقدر گرونن ؟
اون هم با محدودیت یک هفته‌ای در دیدن!
و معمولن فیلمبرداری و صداگذاری و تدوین مناسبی هم که ندارند فیلم تئاترها.
البته چه بهتر این قیمت‌ها باعث میشه وسوسه خریدشون رو هم نداشته باشم :)

جالبه!
گفتن اکران شنای پروانه منتفی شده ولی فروش بلیتش در سینماتیکت فعاله!

از اجرای این کار در شرایط جدید خبری دارید ؟
مجدد اجرا میره نمیره ؟ خبری؟ چیزی؟

بهبه چه عالی تبریک میگم،
خوشگل هم شده (اینجا چنتا ایموجی گذاشتم که نیومد و بعدش هم هرچی نوشته بودم پاک شد، پس ویرایش رو زده و ادامه رو مجدد مینویسم)

جالبه که اومدم یکسری از نظرات دوستان رو لایک کنم ولی دیدم نوشته زدودن دوست دارم، چجوری قبل از زدن اون گزینه تیوال خودش از طرف من فهمید اونا رو دوست دارم جالبه :))))

بی‌نظیر بود،
کاش چندبار تماشا می‌کردم ...

/نمایش ×بیگانه در خانه× از فردا اجرای خود را در تئاتر مستقل تهران ادامه نمی دهد/

(اینستاگرام محمد مساوات)

چراا ؟ دوباره چی شده؟ :) کسی خبر داره ؟

پ.ن (آپدیت) :

"/ به زودی گروه نمایش ×بیگانه در خانه× اجراهای خود را در یک سالن دیگر ادامه خواهد داد./

خب خیالم راحت شد :) پس احتمالن تمدید هم میشه در سالن جدید."

دوستان نظرتون راجع به آخرین پستی که جناب مساوات در خصوص این اجرا توی اینستاگرام گذاشتن چیه ؟! ( ایموجی تعجب :) )

" این آخرین تئاتری هست که من کار کردم
و بیش از این خار در چشم و استخوان در گلویتان
نمی شوم/
بله بهتر است صحنه به دست اهل اش بیفتد و
این شجره طیبه (تئاتر) به سر منزل مقصود
برسد.
(یا حق)

تمام"

به نقل از اینستاگرام سید محمد مساوات

https://www.instagram.com/p/B7IZnbuJUll/?igshid=1g2sypmip1di1

مراسم قطع دست مک دونا رو دوست ندارم ولی اجراش رو دوست دارم ببینم :)
از تصاویر هم به نظر میاد کار خوبی باشه !
پس "می خواهم ببینم"

کاملن مشخص بود که بازیگران چقدر زحمت کشیده اند تا در نقش های خودشون ظاهر بشن, و چقدر خوب بودن؛
که این مساله قطعن نشون دهنده ی تلاش و استعدادشون و همین طور زحمات جناب فرزین محدث در هدایت بازی ها بود.
کار، متن جالبی هم داشت که باید هم کار سرکار خانم اسدپور بزرگوار ، چه در مقام نویسنده و چه در مقام کارگردان خوب ، بجا و جالب باشه،
به خصوص جذابیت کار در صحنه ی پایانی.
حضور جناب محدث و صحبت های گرم اشون در پایان کار هم دلنشین بود.
و بسیار بسیار موجب خوشحالی و دلگرمی دیدار حضوری با جناب آرش خان رزمجوی نازنین بود که بالاخره موفق شدم حضورن عرض ارادت کنم خدمتشون و همچنین دیدار با دو بزرگوار تیوالی عزیز و دوست داشتنی ( شرمنده اسم ها رو فراموش ... دیدن ادامه ›› کردم :)) )

راستی یک تشکر هم از زهره مقدم عزیز :)) بابت تذکر خشمناک به دوستان ردیف پشتی برای رعایت سکوت که منجر به برقراری سکوتی در شأن و منزلت تئاتر تا پایان کار شد :))

پیروز باشید و سلامت و منتظر کارهای بعدی و خوب و دلنشین دیگه از این گروه محترم هستم

ارادتمند؛ شاهین

بهبه چه عالی، ایشالا به زودی می بینم )

دوستانی که معتقدن توی این صفحه اطلاعاتی نوشته نشده و ناراحت شدن کاملن حق دارن ولی همون طور که دوستان دیگه هم گفتن توی پیج اینستای آقای مساوات اطلاعاتی گذاشته میشه، هرچند درستش اینه که اینجا هم خالی نباشه ولی حداقل برای کسانی که در انتخاب و رفتن به نمایش یا نرفتن دچار تردید هستن می تونه مراجعه به اونجا مفید باشه :)

این هم از اولین جمله های نگارش متن این نمایشنامه که البته بعدن همه شون حذف شدن :) به نقل از اینستای آقای مساوات :


"من اسمم رومیناس. در طول اجرا هر وقت شروع کردم به کندنِ لاکِ انگشتام یعنی دارم یه حرفی می زنم ولی نمی تونم اون حرف رو به زبون بیارم. این تئاتر برای منه، همه چی ش، متنش، کارگردانی ش، بازی هاش، حساش، حرفاش، نگاهاش، نگرانی هاش، خوشحالی هاش، تشویق هاش. پس در پایان اجرا این رو فراموش نکنید که شماها، همتون به عنوان تماشاگر فقط و فقط دارید برای من دست می زنید. وقتی اجرا تموم بشه و از سالن برید بیرون ممکن نیست من رو فراموش کنید. چون این جا روی این صحنه من دارم واقعی ترین لحظه های بازی م رو زندگی می کنم یا دارم واقعی ترین لحظه های زندگیم رو بازی. حالا من بعد از این جمله ها شروع می کنم به کندنِ لاک انگشتام ولی حرف نمی زنم، شما هم تک تکتون موبایلتون ... دیدن ادامه ›› رو در بیارید بزارید روی سایلنت، خاموش نکنید چون اتفاقای اون بیرون که اسمش زندگیه خیلی مهم تر از اتفاقای روی صحنه س.شاید کسی که دوستون داره نگرانتون شده، گوشیتون اگه زنگ خورد دکمه ی _آن_ رو بکشید تا کسی که پشت خطه بفهمه شما دارید تئاتر می بینید یا تو سالن سینما هستید و یه چیز مهم تر بهتون بگم اون هم اینه که ؛
این نمایش درباره ی عشق نیست. حالا می خوام بدون این که دلیل خاصی داشته باشم روی این صحنه چند قدم راه برم، چشم از من بر ندارید، من چند قدم راه می رم و بعد بدون این که شما دلیلش رو بدونید فریاد می کشم و روی زمین می افتم، فریاد می کشم و روی زمین می افتم، محمد همکارم همین طور که داره لباساش رو عوض می کنه، بدون این که به من توجه کنه به کارش ادامه میده، من فریاد می کشم و روی زمین می افتم و اون من رو نمی بینه و نمی شنوه. اون یه زنی رو می بینه که روبه روش نشسته و داره لاک انگشتاش رو آروم آروم می کَنه.
.
اولین جمله های نگارش متن/بیگانه در خانه/ ولی بعد تر همه شون حذف شدن، عنوانِ نمایش هم که /درباره ی عشق/ بود، از کار افتاد."