نمایش لانچر 5 در اصل به ما نشون میده که معنیه اصلی تئاتر چی هست، ( چیزی که توی اکثر نمایش های دیگه نمیبینیم ) نشون میده که محور اصلی تئاتر ینی کنش های فردی ( چیزی که توی این تئاتر به بهترین شکل کارگردانی و بازی شد). نمایش با توجه به طولانی بودن زمان اجرا از ریتم نمی افته و برای تماشاچی خسته کننده نمیشه، البته یه نکته خیلی مثبت این نمایش وجود طنزهاییه که اصلا جنسی نیست و کاملا توی موقعیته و باعث میشه خنده ی زیادی رو بگیره؛
بازی امیر نوروزی توی این نقش میتونم بگم بهتر از این نمیشد، کاملا توی نقش هستن و به بهترین و ساده ترین شکل ممکن بازی میکنن، کارگردان این نمایش با انتخاب امیر نوروزی نشون داد که این موقعیت ها هستن که نشون میدن یه کاراکتر دارای چه خصوصیاتی مثل جذبه هستش؛ (( به جای اینکه یه بازیگر قد بلند و هیکلی رو انتخاب کنن، ترس و توی سربازا و توی موقعیت نشون میدن و اینطوری تماشاچی کاملا میپذیره)).
در کل این نمایش نشون میده مهمترین چیز موقعیت های درست هستش و بدون بازیگرهای چهره و مطرح میشه یه نمایش بسیار موفق و عالی داشت.