با طعم ولپـــــــــــــــــــن!
بعد از مدتی "تئاتر" دیدیم ! عرض کردم "تئاتر" !
مهدی کوشکی رو باید دید! کارشو؛ حرفشو؛ ایدههاشو !
بازی با لت !
میری میشی ولپن! میشی گُرباچیو ! ولتر ! بوناریو !
متن عالی! دراماتورژی کوشکی معرکه؛ حسین ایرجی دستیار!
طراحی صحنه در عین هیچ بودن پر بود از همه چی ! به خیالت احترام میذاشت !!!
بازیها روان و عالی!
انتخاب موسیقی !!! آرش صباغ و علی کوزهگر ! انتخاب آهنگ از یکی از شاهکارهای دنیای موسیقی the doors: pepole are stange
که واقعا این انتخاب موسیقی و اجرای خوبش حالی داد به ما اساسی !!!
خسته نباشید نقطه سر خط .
نمایشی بود سرشار از خلاقیت و ذوق همراه با بازیهایی درخشان و کم نقص. تک تک بازیگران در جای خود قرار داشتند به خوبی از عهدۀ نقش برآمدند. طراحی میزانسنها بسیار دقیق و با سلیقه به عمل آمده بود. این نمایش ثابت می کند که تئاتر چه نیروی فوق العاده ای می تواند داشته باشد. بدون هیچ دکور و یا آکساسوار و تنها و تنها با یک لت با استفاده از خلاقیت دراماتیک چه فضاهای بدیع و اجرای دوست داشتنی ای ممکن است که به وجود آید و در این حال هم تفکر و هم لذت و سرگرمی تماشاگر را تأمین کند. در یک کلام می توان گفت: واقعاً عالی بود.
خوب بود
فقط نانو وقتی لباس ولپن رو از تن مسکا درآورد یادش رفت انگشتر پادشاهی رو هم در بیاره چرا که اون انگشتر حکم مهر رو هم داشت - در ضمن بازی خانم آوا شریفی فوق العاده بود.
ممنون - خسته نباشید