اگر جنبه تبلیغاتی نداره، میشه روشن بفرمایید منظور از "این اجرا شامل صحنه هایی است که ممکن است برای همه سلیقه ها مناسب نباشد" دقیقاً شامل چه گروه مخاطب‌هایی میشه؟
خشونت، صدای بلند، الفاظ رکیک، نمایش حرکات خارج ار عرف، ...؟

پیش فروش بلیط روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه آغاز شد.

رویایی از جنس بلوغ
"خواب زن(ظن) چَپه ، خواب دختر چی؟"
دوره بلوغ، مرحله انســجام هویت اســت. دوره نوجوانی به سن تضادها، سن گروهها، سن تخیل و رؤیا و سن مشکلات و مسائل تقسیم شده است. در این میان بلوغ دختران و نحوه برخورد با آن اهمیت ویژه ای دارد. واقعیت برای نوجوان، در بردارندهء مشــکلات فراوانی است. دیگران او را به درستی نمی فهمند و او میکوشــد به کمک تخیل، کمبودها را جبــران کند؛ اما هر گاه فاصله میان رؤیا و واقعیت از میان می رود و واقعیت در رؤیا حل می شــود، رابطه او با دنیای خــارج نیز مختل می گردد. دراین معنا، نوجوان به کمک تار و پود خیال برای خود دنیای رؤیایی می سازند و محتوای این رؤیاپردازی ها برحسب علایق و محیط تربیتی اش متفاوت است.
چیرگی محمودی در نگارش داستانی زاییده تخیل دخترانه با همان ظرافت و پرداختن به نکات روانشناختی آن ،قابل ستایش ... دیدن ادامه » است. دغدغه های دخترانه ای که در گذر از مرز کودکی نمود پیدا می کند. دختر نوجوانی که آنچنان محبوس رؤیا و تخیل است که تخیل برایش از واقعیت، واقعی تر می شــود؛ به داستان سرایی می پردازد و حفظ تعادل یا پیدا کردن میزانی درســت از واقعیت و تخیل برای او مشــکل است. دختری که توجه عابران برایش مساله است و حتی برای این جلب توجه به چسابدن نوشته ای پشت لباسش متوصل می شود. در دل داستان غیر خطی محمودی داستانکهایی نیز از مسائل خانوادگی، اجتماعی ، تقابل اعضا ، واکنشهای احساسی افراد و دروغها و کتمانها نهفته شده است. حتی بزرگسالان هم گاهی چنان در کنج رینگ ناچاری گرفتار می آیند که کودک هراسان شخصیت شان دروغگویی را به عنوان راه حل بر می گزیند.
عنوان نمایش نیز عروسکی چوبی مبدل به انسان را تداعی می کند که داستان معروفش با سادگی و تغییر و مخاطرات و دروغ گره خورده است. پینوکیو کودک عروسکی خام در مرز انسانیت که گاهی دروغ می بافد و این تخیل با هر بار بازتعریف به سبب صفت بارز کم حافظگی اش شکل تازه ای به خود می گیرد گاهی بخشی از آن حذف و گاهی حرفی به آن اضافه می شود.
مهمترین رکن نمایش -دکور- از دو راهروی موازی سلفونی تشکیل شده که به منتهی به درهایی است و این درها، درگاهی برای ورود و خروج تخیلات به راهروی ذهن را متبادر می کند. استفاده از سلفون نیز به شکلی خلاقانه، شفافیتی از جنس کودکی و اعوجاجی از جنس تخیل را نشانه رفته است.
طراحی نور به خوبی داستان را همراهی می کند و در آخر به زیبایی تصویر خونبار ساخته شده از نقاشی های کودکانه را به شاهکاری چشم نواز بدل می سازد. تصویری از خون که نقطه اشتراکی است از هردو لایهء جنایت و قاعدگی .
در آخر (البته نه کم اهمیت) نباید غافل شد از نقش آفرینی های تمرین شده و دیدنی بازیگران نمایش، خصوصاً دو نوجوان مستعد (پارمیدا حسینی و گل آرا غفرانی) ، که به طور شگفت آوری با کیفیت، باورپذیر و بدون ادابازی است و همین طور هنرمندی کارگردان اثر در بازی گیری درست، طراحی میزانسن و اجرایی درخشان.
پینوکیو اثری است خوش ساخت، خوش ریتم ، روان و جذاب که باید آن را نه در "زنگِ بیکاری" که تا فرصت هست دید.

منبع: فصلنامه شورای فرهنگی اجتماعی زنان ۲۰۴ سال یازدهم / شماره ۴۱ / پاییز ۱۳۸۷

با سلام.
یک عدد بلیط ردیف اول باکس وسط صندلی وسط (صندلی9) برای اجرای امشب دوشنبه 25 آذر موجود است.
در صورت تمایل برای خرید تماس بگیرید.
09373315001

دیشب برای بار دوم این اجرای جذاب رو تماشا کردیم و معمای پیچیده اش رو همان دقت و اشتیاق بار اول دنبال کردیم .
جزو معدود کارهایی است که ارزش چند بار دیده شدن را دارد.
بازیگران بسیار ماهرانه شخصیت پردازی شده اند و هر کدام دنیای پیچیده خودشان را دارند.
بعد از اجرا به همراه گروه تیوالی #من_یک_تماشاگرم، با عواملِ نمایش و استاد فریدون شهبازیان، نشست و گفتگوی جذابی داشتیم .
ممنون از تک تک عوامل خستگی ناپذیر نمایش قتل در موقعیت ۳۵ درجه شمالی
ممنون از تیوال

۲۵ آذر

کار جذابی بود و هرچی جلوتر میرفت به جذابیتش افزوده میشد ، خصوصا که دو ساعت تمام مشتاقانه نمایش رو دنبال میکنی ، بازی خانم مشعشعی عالی و بسیار مسلط بود ، کارگردانی عالی و در کل راضی از نمایش بیرون خواهید اومد . مرسی از امین میری و گروهش

دوستان سلام. کسی برای سه شنبه ساعت 18 بلیت اضافی نداره!؟

بی شک یکی از زیباترین و تامل برانگیزترین تئاترهایی بود که دیدم... موسیقی، نورپردازی، دکور و لباس ها...انقدر میخکوب هر ثانیه از نمایش بودم که نمیتونستم چشم بردارم.. مخصوصا بازی آقای جمشیدی و آقای شومون.. من تمام تئاترهای آقای جمشیدی رو میرم میبینم ولی این نمایششون انقدر به دلم نشست که باید دوباره ببینم.. انقدر دوستش داشتم که نمیخواستم تموم بشه... واقعا ارزش دیدن داره و هرکسی ببینه با رضایت کامل از سالن خارج میشه :)

یکی از بهترین اجراهایی بود که در این اواخر دیدم، بازی ها مخصوصا بازی خانوم ها فوق العاده بود، متن اقتباسی بود از داستان شازده احتجاب که به نظر من شروع و پایان خوبی داشت . پیشنهاد میکنم ببینید.

مقدس قصه گناه حوا و هبوط انسان به جهان
مقدس قصه زندانی شدن انسان در زندان جهان

قصه انسان و تنهایی
قصه انسان و جنون
قصه انسان و زندان جهان و دیوانگی
قصه تلاش بی ثمر آدمی برای رسیدن به آرامش
قصه تقدس بخشیدن
قصه انسان و منجی
قصه انسان و خانواده
قصه خواهر و برادر
قصه برادر و برادر
قصه مادر و فرزند
قصه گناه و تاوان
قصه سرکوب و کتک
قصه ... دیدن ادامه » فرار و آزادی
قصه تسلیم و ماندن
قصه ارزش ها و بی ارزشی ها
قصه تلاش های بی ثمر


حوا گناه کرد و انسان در زندان جهان محبوس ماند و تنها راه نجات انسان و فرار از این زندان مرگ ( خواب هم به نوعی مرگ هست ) است .
شروع با خواب و بیدار شدن و پایان با خوابیدن و خواب
همه انسان ها در این جهان ، دیوانگانی هستند ، آدمی دچار جنون شده و خودش نسبت به این وضعیت آگاهی نداره و تنها در راه فرار و رسیدن به آرامشه
آرامشی دروغین که تنها با مرگ به آن می رسیم
برای من اتاق به نوعی جهان و حکومت ها بود که ناظری مستبد و دیکتاتور بر آن نظارت میکنه و ارتباط با دنیای بیرون فقط یک تلفن هست که فقط زنگ میخورد ، دیوانگانی انسان نما در پی یافتن منجی برای خویش به جان یکدیگر میافتند برای گناه مادر
آدمی که خود باعث گرفتاری خویش هست با تقدس بخشیدن و پرستیدن مفهوم ، شی یا انسانی

طراحی صحنه بشدت جذاب و خوب بود ، همچنین بازی ها و کارگردانی اما برای من گنگ نامفهوم و نتونستم ارتباط درستی پیدا کنم بین اتفاقات و چیزهایی که میدیدم ( مثلا عکس پدر و رابطه مادر و ناظر آیا چادر مادر مقدس بود یا ناظر؟ )
در مورد خشونت کار اول بشدت مخالف بودم اما خوب فکر کردم دیدم این جهان جز خشونت چی هست
در مجموع کار حساب شده و قابل تامل و دوست داشتنی بود
دم همتون گرم ❤

بازی های تاثیرگذار ستاره های واقعی و بی ادعای این روزها، لذت تماشای یک تئاتر فراموش نشدنی را برایمان رقم زد.
بدرخشید، سال های طولانی...

با عرض سلام و ادب
بیش از هرچیز از کارگردان نمایش به خاطر حسن خلق و احترام به مخاطب نهایت قدردانی را دارم.
دیشب نمایش را دیدم.در عین مزیت هایی چون طراحی صحنه بی نظیر،بازی روان بازیگران و جریان بی سکته و روان نمایش، اما از نظر من به این موضوع فوق العاده مهم و جذاب عمیقا پرداخته نشد.متن از دیالوگ هایی که ذهن آدم رو تا ساعت ها مشغول خودش بکنه خالی بود.(به جز جمله اخر براون:مشکل اینجاست که من همیشه خوب بودم).متوجه لحن و طرز صحبت کردن آقای براون نشدم.اگه در واقع این شخصیت یک آدم سالم از نظر روانی بود چرا مثل بقیه شخصیت ها حرف نمیزد ؟ به طور کلی نمایش خوبی بود که در یک روال یکنواخت پیش میره و از اول داستان متوجه خواهی شد که جریان از چه قراره و متاسفانه تا آخر هم فرقی نخواهد کرد (یعنی تماشاچی از همان ابتدا میدونه که چرا آقای براونی بیمارستان را برای اقامت ... دیدن ادامه » برگزیده) و جای برای کنجکاوی نمیمونه.
هرچند کار به پای خرده نان نمیرسه اما در کل هر نمایشی که جناب کوروش سلیمانی کارگردانی کنند را باید دید.

چقدر عالی بود ، چقدر لذت بردم ...

این نمایش یکی از بهترین اجراهایی بود که امسال دیدم
در زمان 135دقیقه من اصلا متوجه گذر زمان نشدم همه چیز بجا بود کاملا اجرای دلچسبی بود ترکیب تراژدی و طنز
امیدوارم دوباره تمدید بشه و بتونم یکبار دیگه ببینمش

دو بار این نمایشو دیدم تا بفهمم چرا سروان شایگان،با اینکه بعد از بازپرسی از کمالی حقیقت ماجرا رو میفهمه ولی بلافاصله و خیلی سریع برای صادقی (منشی) گزارش نهایی رو بلند بلند اعلام میکنه تا اون بی گناهی کمالی رو در پرونده ثبت کنه
علتش تو نگاهیه که در آخرین لحظه به تمثال اعلیحضرت میکنه.انگار تصویر بهش میگه:قرار نیست هر کسی برای احقاق حق و گرفتن انتقام،مستقلانه اقدام کنه..در واقع
در کنار همه کارکترها و اِلِمانهایی که در این نمایش وجود داره،اون قاب عکس بر روی دیوار،تاثیر مخوفی بر روی همه ی اتفاقات داره...تاثیری که بی شک تداعی کننده ی یک مفهوم لکانی است"نام ِ پدر "

قرمز رو تجربه کنید.....
نه برای دیدن نمایش برای دیدن خود واقعیتون

نمایش درماندگان آخر اسفند خیلی ارزشمند بود و بازیهاشم خیلی عالی
تمام کاراکترها شخصیت پردازی شده بودند
نورپردازی و طراحی صحنه و میزانسن جالبی هم داشت
لذت بردم

مسافرانی از شیکاگو رو امشب دیدم و شوکه شدم از شخصیت هایی که به کار اضافه شده بود که الحق شباهت بی نظیری به شخصیت های اصلی مسافرانی از شیکاگو هتل کالیفرنیا داشتند. باید به کارگردان این کار برای اضافه کردن این شخصیت ها تبریک گفت.
بازی یکدست و زیبای بازیگران هم یک ساعت خنده به لبهامون آوردند، تو این غصه بازار این روزها.... توصیه می کنم به دوستان. برای ساعتی حال خوش به دیدن این نمایش برید.

وایسید..سرپا...این شمایید که باید پا به پای بازیگر بروید...فضای خفقان رو حس کنید و شاید برید یه گوشه زار بزنید و شاید برای نجات بازیگر مظلوم با بازیگر ظالم دست به یقه شوید...شما بازیگرید یا تماشاگر؟
تجربه ی بی بدیلی بود..هرگز فراموشش نمیکنم.