آمار تفکیکی پروانه اجرای نمایش در نیمه اول سال منتشر شدآمار تفکیکی پروانه‌‌های صادرشده برای اجرای نمایش در سطح شهر تهران در شش ماهه اول سال ۱۳۹۹ از سوی شورای ارزشیابی و نظارت اداره‌کل هنرهای نمایشی منتشر شد.
به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، آمار پروانه‌‌های صادرشده از سوی شورای ارزشیابی و نظارت این اداره‌کل در شش ماهه اول سال ۱۳۹۹ برای اجرای نمایش در سطح شهر تهران تحت ۷ عنوان «تماشاخانه‌های خصوصی»، «تماشاخانه‌های دولتی»، «نمایشهای کمدی شبانه»، «نمایشهای مخصوص بانوان»، «نمایش‌هایی برای کودکان و نوجوانان»، «نمایشنامه‌خوانی» و «جُنگ و استندآپ کمدی» منتشر شد.
جمع کل پروانه‌‌های صادرشده در شش ماهه اول سال جاری از سوی شورای ارزشیابی و نظارت اداره‌کل هنرهای نمایشی ۲۱۶ عنوان است که به تفکیک عبارت است از: ۷۰ پروانه برای اجرای نمایش در «تماشاخانه‌های خصوصی»، ۱۸ پروانه برای اجرا در «تماشاخانه‌های دولتی»، ۵۰ پروانه برای اجرای «نمایشهای کمدی شبانه»، ۶ پروانه اجرا برای «نمایشهای مخصوص بانوان»، ۱۸ پروانه برای «نمایشهای کودکان و نوجوانان»، ۴۵ پروانه برای «نمایشنامه‌خوانی» و ۹ پروانه برای اجرای «جُنگ و استندآپ کمدی».
تفکیک موضوعی ۲۱۶ پروانه صادرشده از سوی شورای ارزشیابی و نظارت اداره‌کل هنرهای نمایشی چنین است: نمایش‌هایی با موضوع طنز ۵۰ عنوان، نمایشهای اجتماعی و ملودرام ۱۳۸ عنوان، آثاری با مضمون دفاع مقدس ۸ عنوان و آثار آموزشی و سرگرم‌کننده ۲۰ عنوان.
همچنین در طول نیمه اول سال ۱۳۹۹ و متاثر از شرایط شیوع ویروس کرونا، ۴۳ جشنواره برای برگزاری در فضای مجازی از شورای ارزشیابی و نظارت اداره‌کل هنرهای نمایشی پروانه گرفتند.
تعطیلی اجراهای مرکز تئاتر مولوی به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی (ع) مرکز تئاتر مولوی، روز پنجشنبه سوم مهر ماه تعطیل خواهد بود .به گزارش روابط عمومی مرکز تئاتر مولوی، اجراهای نمایشی این مرکز به دلیل مصادف شدن با سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در روز پنجشنبه سوم مهر ماه تعطیل می باشد.
بر اساس این گزارش اجرای نمایش « دوستان کٌمٌدی» به کارگردانی امیرمحمد ابراهیمی و نمایش « عبور » به کارگردانی بهروز سروعلیشاهی از روز جمعه چهارم مهر ماه بعد از اذان مغرب از سر گرفته خواهد شد.
از علاقمندان دعوت می شود برای دیدن نمایش" دوستان کٌمٌدی " و " عبور " در روز جمعه به ترتیب در ساعات 18:15 و 20:30 به نشانی خیابان انقلاب، خیابان ۱۶ آذر، جنب باشگاه دانشجویان، مرکز تئاتر مولوی مراجعه کنند.
سبز و برقرار باشید.
خانم ارغوان نفستان گرم
نه متن خاصی بود نه صحنه پردازی و نور پردازی خاصی نه دکور و لباس خاصی و نه اجرای چندان دلچسبی...
بر عبث می پایم که به در کس آید
پی نوشت: حتما هنگام تماشای این اجرا ، لباس گرم داشته باشید
محمد مجللی و رضا بهکام این را دوست دارند
باید واقعا تحسین کرد این تیم رو و همچنین کارگردان عزیزشون رو بابت این نمایش زیبا
دمتون گرم 👊🌹
نمایش درخورد توجهی بود.
به دیدنش حتما می ارزه.
شب اول با صحبت های خواهر شهید هادی حال هوای خوبی هم پیدا کرد.
"نقل نسل سوخته "
وارد سالن سایه که می‌شویم، صحنه با نورپردازی آبی، و با 4 صندلی چرخان که در محور مرکزی متصل به میزی‌ست، خودنمایی میکند.. صدای تلاطم آب در فضا می‌پیچد، بازیگری پشت به صحنه ایستاده و صندلی ها را می‌چرخاند.. نور می‌رود و نمایش پس از آن آغاز می‌شود.
بین یه عالمه ماهی، داستان و فرجام 5 دوست اهل جنوب و شط کارون و اروندست که از کودکی تا جوانی همچون انگشتان یک دست، در کنار هم بزرگ شده‌اند. پدران آنها در عالم رفاقت تصمیم گرفتند پسرانشان ، آنقدر دوستان نزدیکی باشند که هرکدام مثل یکی از انگشتان دست مکمل وجدایی ناپذیر از دیگران باشد. در صحنه چهار کاراکتر حضور دارد و یکی از آنها، که فقط نامی از او برده می‌شود ، فرد غایب و رازدارترینِ این جمع دوستانه است.. هر کدام از بازیگرها، درباره خودش و رابطه‌اش با دیگران، رو به تماشاگران نقل روایت میکند. از زمانی که سالهای دور درجنوب زمزمه‌های جنگ شروع شد و پدرانشان تصمیم گرفتند به تهران بیایند و ساکن پایتخت شوند. تا بزرگترشدن‌شان و فرجامی که برای هرکدام‌شان ... دیدن ادامه ›› رقم می‌خورد.
حکایت این جوانان، داستان نسل سوخته‌ای‌ست که دوران نوجوانی‌شان با تغییر و تحولات جامعه و با یکدیگر، چنان درهم تنیده شد که جدایی یکی، فروپاشی دیگری بود. نسلی جامانده از خاطرات شیرین کودکی، و جنگی که نمی‌شد از آن بی‌اعتنا گذشت..
جوانانی که در بحبوحه انقلاب با تغییرات اساسی جامعه روبرو شدند، و با کوچ از شهر و دیارشان، در مرزی از گذشته تا تحولات متغیر روز با حضور پررنگ نوع و شکل زیستی متفاوت و پس از آن ظهور جنگ، مصائبی را تجربه کردند که تمام زندگی آنان را تغییر داد .. و هرکدام را به راهی کشاند که هرچه تلاش کردند، همراهی هر پنج انگشتان دست را ممکن نبود.
اجرا با تک‌گویی‌ها و مونولوگ‌‌های هر کدام از کاراکترها پیش می‌رود و شامل خرده روایت‌هایی‌ست که در نهایت به شفاف‌سازی ماجرا و سرنوشت هرکدام ختم می‌شود.
متن از آغاز تا جایی با قدرت و گیرایی پیش می‌رود. نوع روایت، با جملاتی جذاب و نقالیِ ایرانی توام‌ست. تک گویی‌های موازی، جذابیت نقل‌ها را حفظ کرده، هرچند وارد جزییاتی می‌شود که تا آخر نمایش کارکرد و منطق طرح آنها مشخص نمی‌شود و حتی ربطی به آنچه در ادامه اتفاق می‌افتد ندارد، که با این میزان داده‌ی کلان و مازاد، حتی کوچکترین اشاره‌ای به وضعیت اجتماعی و بحران‌های جامعه‌ی آن دوران نمی‌شود. که بدون شک یکی از مهمترین فاکتورهای تعیین‌کننده رخدادهای بعدی و فرجام این چندتن‌ست که آنقدر به یکدیگر نزدیک بودند که مانند انگشتان دست، بی هم، نا تمام و ناقص می‌ماندند.
با این حال در نقطه‌ی اوج و تراژیک داستان، شتاب و ابهام زیادی وجود دارد. چنانکه مخاطب که از ابتدا خرده‌خرده در جریان وقایع، خصوصیات شخصی و ماهیت روابط این 5 دوست قرارگرفته، بدرستی از آنچه باعث تصمیمات آنان و در نهایت از دست رفتن‌شان می‌شود، قرار نمی‌گیرد. بجز شرح کامل یکی‌دو نفر از آنان، مابقی تنها در یکی دو جمله سرنوشت‌شان اشاره و رد می‌شود. این پرداخت شتابزده نهایی، جان اجرا را می‌گیرد و از ساحتِ گیرایی‌اش کم میکند و اگر متن حوصله‌مندتر به پایان‌بندی خود نزدیک می‌شد، بدون شک اجرا نیز قدرتمندتر به ظهور می‌رسید.
طراحی صحنه با وجود 4 صندلی بهم مرتبط که حرکت یکی، دیگری را نیز به چرخش وامی‌دارد، ومحوری متصل‌کننده دارد، هوشمندانه و نقطه‌قوتِ مهمی در اجراست . نگاه ریزبین و نکته‌سنج کارگردان، چه در خلق و پرداخت کاراکترها توسط بازیگران، و چه در استفاده از عناصر دیگر اجرایی، و فرم روایی، در انسجام و چفت و بستی‌ست که حتی خطوط دایره‌وار مداری کف صحنه را نیز، حاوی معنا و محتوا میکند.
یکدستی بازی‌ها، نشان از تمرین مداوم گروه دارد که هرکدام به اندازه به درک نقش خود رسیده‌اند. و با حفظ تنوع کاراکتری و بازی، از تکرار و تصنعی‌بودن نیز دور شده‌اند. استفاده از نورهای آبی و فضاسازی، ارجاع به پیوند مکانیتِ مشترک کاراکترها به رود اروندست که نقطه اوج خاطرات کودکی، و مجروح و مفقود شدن دو تن از آنان‌ست ...
در مجموع امیر دلفانی در کارگردانی اثرِ "بین یه عالمه ماهی" موفق‌ترست و توانسته از متنی که از خرده روایت و مونولوگ تشکیل‌شده، و تنها قصد قصه‌گویی دارد، جذابیت بصری و پرداخت متفاوت‌تری ارائه‌دهد. و از ظرفیت‌های طراحی صحنه و میزانس‌ها، با کارکردی معنادار بهره ببرد.
«بین یه عالمه ماهی» اگرچه در برهه تاریخی خود با جنگ پیوند دارد اما نمایشی درباره‌ی جنگ نیست.. بلکه تئاتری اجتماعی، درباره نسلی‌ست که فرجامشان تراژدی خون و درد‌ست.
نیلوفرثانی
28 شهریور99
منتشر شده در سایت پایگاه خبری تئاتر
مهدی حسین مردی، آذین حجازی، رویا، mahaya، جعفر میراحمدی، محسن جوانی، پوریا صادقی و رضا بهکام این را دوست دارند
تیوال پشتیبانی آنلاین
من و همسرم برای سه شنبه شب ردیف جلو صندلی ۵-۶ رو خریده بودیم اما چون به ما گفتند تاتر با تاخیر شروع میشه ما با اینکه ۲۰ دقیقه زودرسیدیم ۸:۱۰ اومدیم و متاسفانه صندلی مارو داده بودن به مهمانان اقای بنفشه خواه و مارو به اجبار به ردیف دوم هدایت کردند که ما هم چون بهمون خیلی برخورد این رفتار خیلی غیر حرفه ای سالن رو ترک کردیم و نمایش رو ندیدیم . واقعا متاسفم برای عوامل این تاتر که انقدر که حتا اصول اولیه حرفه ای تاتر که احترام به مخاطب هست را بلد نبودند!!!! من خیلی خیلی عصبانی هستم و در واقع مهمانان اقای بنفشه خواه مهمان ما شدند چون هزینه صندلی هاشونو ما دادیم!!!
اطلاعات تماس
آذین حجازی، پوریا صادقی، فاطمه معصومی، آقامیلاد طیبی، مونا گوهری و رضا بهکام این را دوست دارند
برای منم یک بار اتفاق افتاد خیلی کار غیر حرفه ای برای یک گروه نمایشی.
هر گروه نمایشی اگر قرار هست میزبان مهمانی باشند باید از قبل ردیف و صندلی برای مهمان ها در نظر بگیرن، نه صندلی که فروخته شده.
در صورتی که مخاطب اصلی نمایش کسانی هستن که وقت گذاشتن و بلیط تهیه کردن و علاوه بر اینها از شما حمایت کردن.
من با این مسئله چند سالی هست که مشکل دارم.
درسته سالن نمایش جای جنجال و بداخلاقی نیست و پیشفرضمون اینه لااقل دیگه در همچین مکانهایی شاهد اینگونه بی اخلاقیها نباشیم، ولی خب اگه همچین اتفاقی برای من بیفته هرگز زیر بار خواسته غیر منطقی و غیر حرفه‌ای عوامل نمایش نمیرم و حتماً سر صندلی که بلیتشو دارم خواهم نشست.
لااقل یه همچین جاهایی منفعل نباشیم، چون بارها شاهد بودیم همین اخلاق‌مداری و کوتاه اومدن ما، نه تنها دیده نشده، بلکه این اطمینانو به طرف مقابلمون هم میده که بدون هیچ نگرانی و استرسی، دوباره حقی رو ضایع کنه و رفتار اشتباهشو در شبها و نمایشهای بعدی هم تکرار کنه.
درخواست شما جدا از دیوار نوشت به صورت پشتیبانی چت آنلاین به دست ما رسیده است و همکارانمون پاسخ مربوطه را نیز برای شما ارسال کرده‌اند.
همکاران بخش پشتیبانی ما درحال هماهنگی با سالن مربوطه و ریشه یابی مشکل هستند، از طرف تیوال بخاطر مشکل پیش آمده پوزش میخواهیم.
تیوال در تلاش است تا در روز مورد نظر شما باهماهنگی سالن و گروه محترم نمایشی بلیت جایگزین برای شما صادر شود.
لطفا منتظر تماس همکاران پشتیبانی ما باشید.
باسپاس
ژولیت گفت کاش یه روز برسه بتونیم باهم دراز بکشیم
----------
ما یه نظریه داریم: هرکسی که فکر میکند، احمق است
----------
حوصلمون سر رفته؛ وقتشه که بمیریم...
ولی اینبار میخوام یک انتقاد جدی به همه ی کارهای روی صحنه وارد کنم؛ اینکه چرا یک اجرای مخصوص و ویژه برای عکاسان نمیزارید؟!
چرا امشب دو نفر باید جلوی من مدام در حال عکاسی باشند؟!
فقط موندم اینهمه عکس اونم در هر اجرای یک نمایش دقیقا به چه کار میاد؟؟؟؟؟
https://www.asianews.ir/fa/newsagency/2537/%DA%AF%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B9%D8%B4%D9%82-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%88%D8%B1
دو تا بلیت این نمایش (ردیف اول) برای سه‌شنبه ۸ مهر موجود هست
09194194859
گروه محترم همیاری ، در صورت امکان صفحه ی موسیقی نمایش علمدار را ایجاد فرمایید ، تا دوستان نظراتشون رو در مورد این نمایش به اشتراک بگذارند .
سپاس از زحمات شما
http://monapix.ir/gallery/see-a-little-of-me/
ممنون 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
تئاتر ایران پز تئاتر محیطی می‌دهد اما به آن نمی‌پردازد / لزوم توجه به تئاتر محیطی در دوران کرونا در گفت‌وگو با چنگیزیان، کمالی مقدم و اتحاد
بازاندیشی اغلب سبب پیشرفت می‌شود
علی اتحاد که این روزها نمایش "شب سیصد و شصت و ششم" را در باغ فرهنگسرای نیاوران اجرا میکند، درباره تجربه اجرا در فضای باز، گفت: ساده‌ترین پاسخ ... دیدن ادامه ›› به این پرسش این است؛ بسیار تجربه مطبوعی‌ست. با این حال ترجیح می‌دهم که کمی بیشتر در این باره بگویم. تجربه کار در فضاهای نامتعارف برای من تجربه آشنایی است. احتمالا می‌دانید که کارهایم عمدتا جایی میان "نمایش" و "پرفورمنس‌آرت" شکل می‌گیرد، از این جهت هر بار تلاش کرده‌ام مکان مناسب آن اجرا را بیابم و یا اجرایی از پیش موجود را در فضایی تازه بازسازی کنم.
او همچنین افزود: این شیوه سبب می‌شود که امکانات "عرصه نمایش" وسیع‌تر شود؛ توجه کنید که ترجیح می‌دهم به جای "صحنه" که تعریفی مشخص دارد از عبارت "عرصه نمایش" استفاده کنم. به این ترتیب هر بار کار برای من به عنوان مولف، بدل به چالشی تازه می‌شود. می‌خواهم بگویم حالا که "کووید-۱۹" شرایط را به این سو برده ترجیح می‌دهم به جای انفعال، از این شرایط به نفع کارم استفاده کنم. "شب سیصد و شصت و ششم" در مراحل تمرین با این امید شکل گرفت که شاید روزی بشود در فضاهای نامتعارف اجرا شود. با این حال سال گذشته کار را از تماشاخانه‌های معمول آغاز کردم چون پیش از این مرجع مربوطه بر سر صدور مجوز نمایشی در فضاهای غیر نمایشی سخت‌گیرتر بود.
اتحاد همچنین اضافه کرد: مگر کار هنرمند همین نیست که هر روز در پی راهی تازه برای بیان خیالات‌اش باشد؟ ما هراس‌هایی داریم و آرزوهایی و مدام گِردِ این هراس‌ها و آرزوها چیزی می‌تنیم و مدام گوشی و چشمی می‌جوییم که آنچه ساخته‌ایم را برایش شرح دهیم یا پیش چشم‌اش بیاوریم؛ زمینه این داد و ستد خیالی چه صحنه باشد و چه باغ یا هر کنج دیگری برای من تفاوت چندانی ندارد. جلوی تنفس را که نمی‌شود گرفت. این خیال‌پردازی‌ها برای هنرمندان به مثابه نفس کشیدن است. اگر روزی - شبیه به فیلم‌های پساآخرالزمانی - هیچ زیرساخت آشنایی روی زمین نماند من چه میکنم؟ احتمالا هنوز هم در حال خیال‌پردازی‌ام؛ نه؟
این کارگردان در پاسخ به این پرسش که آیا این امکان اجرایی را مناسب این روزها می‌دانید؟ یادآور شد: به هر حال جمع انسانی بستر شیوع بیماری را فراهم میکند. البته که فضای بسته به گفته متخصصان به مراتب خطرناک‌تر از فضای باز است. در این زمینه تخصصی ندارم و مثل بسیاری شهروندان گوش سپرده‌ام به اخبار هر روزه. حرفم اما چیز دیگری‌ست؛ جویبار حیات را که نمی‌شود متوقف کرد. می‌بینید که مردم ما کم طاقت شده‌اند. از حوالی اردیبهشت بود که یکی پس از دیگری مراکز عمومی باز شدند و کافه‌ها و رستوران‌ها و معابر مملو از جمعیت شد. حالا در این میان تماشاخانه‌ها هم سهمی دارند که نمی‌شود نادیده‌اش گرفت. پیش‌تر هم در گفت و گویی اشاره کردم که نمی‌شود دستور قرنطینه صادر نکرد اما از مراکز فرهنگی توقع داشت که کارشان را متوقف کنند؛ آن هم بی‌هیچ حمایت مالی از سوی مراکز دولتی.
او همچنین افزود: دقیق‌تر اگر به پرسش شما برگردم باید بگویم که فضای باز هم به لحاظ روانی و هم به لحاظ عملی در این روزها فضای مناسب‌تری‌ست. با این همه خیال نمی‌کنم بشود بیش از یک ماه دیگر در این قِسم فضاها به کار ادامه داد. پاییز از راه می‌رسد و گروه من هم ناچار خواهد شد دیر یا زود پی سقفی بگردد برای ادامه فعالیت‌اش. امیدوارم شرایط حاضر، سبب شود مدیران فرهنگی کشور به فکر ساخت فضاهای مناسب بیافتند. به سادگی می‌شود فضاهای نیمه بسته تدارک دید. به کافه‌ها نگاه کنید: در فصل سرد فضاهای بازشان را تعطیل نمی‌کنند. سقفی کاذب می‌زنند و وسایل گرمایشی اضافه می‌کنند و به مشتریان‌شان اجازه می‌دهند که از فضای باز لذت ببرند. می‌شود برای نمایش هم چنین تدابیری اندیشید. این پیشنهاد را به مثابه واکنش در نظر نگیرید؛ حرف من این است که اگر شیوع کووید هم پیش نمی‌آمد خوب می‌شد که چنین فضاهای جایگزینی در اختیار داشتیم. فضای تازه ذهنیت تازه می‌آفریند و ذهنیت تازه هنرمند، روح "صحنه هنری" کشورمان را هم تازه خواهد کرد.
علی اتحاد در ادامه صحبت‌هایش اظهار کرد: به نظرم کار "صحنهای" و کار در فضای باز دو قِسم متفاوت نمایشی‌اند. خیال میکنم نباید این دو را جایگزین هم کرد. همانطور که وقتی کارگردانی روی صحنه تالار وحدت کار میکند تقریبا محال است که دل‌اش نخواهد از امکانات فنی صحنه "وحدت" استفاده کند؛ مقصودم امکاناتی چون بالابرهای هیدرولیک و پرده‌های عرضی و کف متحرک و سامانه صوتی و نوری حرفه‌ای است. فضای باز هم همین‌طور است. حالا که دارم کارم را در باغ فرهنگسرای نیاوران باز اجرا میکنم؛ نمی‌شود که معماری بنا، درختان کهنسال‌اش، صدای خش خش برگ‌ها، صدای اتومبیل‌هایی که از کمی آن‌سوتر می‌آید، صدای جریان آب در جوی‌ها و حوض‌های باغ، نسیم خنک آخر تابستان، بوی چمن تراشیده و نور مهتاب را نادیده بگیرم و خیال کنم که هنوز دارم کارم را در سالن تاریک نمایش اجرا میکنم. این پیش‌فرض اساسا نادرست است.
او افزود: اثر هنری در هر فضایی چه مولف‌اش دوست داشته باشد و چه نداشته باشد رنگ و بوی آن فضا را به خود می‌گیرد. خیال میکنم باید این قِسم کار را در ذهن‌مان به کلی از کاری که در صحنه معمول نمایشی اجرا می‌شود تفکیک کنیم و این تفکیک به ما اجازه بازاندیشی می‌دهد و البته که بازاندیشی اغلب سبب پیشرفت می‌شود.
لینک کامل خبر:
http://www.honaronline.ir/بخش-نمایش-3/152787-تئاتر-ایران-پز-تئاتر-محیطی-می-دهد-اما-به-آن-نمی-پردازد-لزوم-توجه-به-تئاتر-محیطی-در-دوران-کرونا-در-گفت-وگو-با-چنگیزیان-کمالی-مقدم-اتحاد
و اما برداشت من از نمایش انتخاب یک متن خوب،
چهار بازیگر خوب و مسلط در یک فضاسازی انتزاعی .
ذهنیت کارگردان و دوست داشتم.
دیدن این اجرا رو پیشنهاد میکنم.
واقعا اجرای شیرینی بود ...
اول باید بگم که سیستم سرمایشی سالن یه پنکه سقفی قدیمی و لق بود که هر لحظه امکان میدادم روی سر یه نفر فرود بیاد
اما کار نیما ذاکر قابل توجه بود. کارگردانی خلاقانه به همراه بازی هوشمندانه نقاط ضعف احتمالی رو پوشش میداد.
بازیگرهای خانوم هم خیلی خوب بودن و به همراه بازیگر مرد تسلط خوبی روی نقش‌هاشون داشتن
از متن هم نگم که آلبر کامو بی‌نظیر نوشته و هر لحظه تعلیق و کشمکش داره
البته اینم نباید فراموش کنم که گروه فرم تمرکز رو از روی نمایش کم میکرد و ... دیدن ادامه ›› در اکثر مواقع اجازه نمی‌داد متوجه کلام بازیگران بشیم. واقعا طراحی فرم هیچ ارتباطی با درام و مفاهیم دراماتیک اثر نداشت و در جهتی متفاوت از جهت دراماتیک نمایش حرکت میکرد. اگر طراحی حرکات در راستای نمایش بود شاید اتفاق مثبتی به شمار می‌رفت اما در حال حاضر نه تنها چیزی به اثر اضافه نکرده، بلکه کیفیت بازی بازیگران رو هم تحت‌تأثیر قرار داده
به طور کلی نمایش خوبی نسبت به مختصات سالن و شرایط موجود بود و به همه پیشنهاد میکنم این نمایش رو ببینن
فراخوان بخش صحنهای و خیابانی سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر همراه با یادداشتی از حسین مسافرآستانه منتشر شد.فراخوان بخش صحنهای و خیابانی سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر منتشر شدبه گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، فراخوان بخش صحنهای و خیابانی سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر منتشر شد.
حسین مسافرآستانه دبیر سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر به مناسبت انتشار فراخوان این رویداد چنین نوشته است:
«سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر را در حالی پیش رو داریم که حال‌واحوال زمین چندان خوب نیست و انسان در همه جای این کره خاکی روزگار سختی را تجربه میکند. روزگاری که پیش از این، تاریخ معاصر کمتر به خود دیده است.
پیش‌تر از این بسیار شاهد بودیم که هرگاه عرصه زندگی بر انسان تنگ آمد و بشر در شداید و بحران‌های زندگی گرفتار شد و استیصال، یاس و افسردگی بر او چیره شد این هنر بود که با جلوه‌گری هرچه تمام‌تر امید را به ارمغان آورد و احوال جامعه را بهبود بخشید. جشنواره تئاتر آوینیون یکی از نمونه‌های بارزی است که جامعه مایوس و افسرده فرانسه بعد از جنگ جهانی دوم را با احیاء روحیه امید، به زندگی و تلاش برگرداند.
اهمیت و نقش هنر به ویژه تئاتر (به دلیل ارتباط رویاروی بیشتر)، در شرایط بحران‌زا بیشتر از هر زمان دیگری نمود پیدا میکند.
این دوره از جشنواره در حالی برگزار می‌شود که مردم در شرایط سخت کرونایی زندگی می‌کنند، در این میان عده‌ای هستند که جلوه‌ای تاریخ‌ساز از شکوه انسانیت را به نمایش می‌گذارند. کسانی که تحت عنوان مدافعان سلامت با گذشتن از جانشان آفریننده لحظات زیبایی از انسانیت هستند.
در جشنواره سی‌ونهم تئاتر فجر، هنرمندان نیز با تاسی از جامعه محترم پزشکان، پرستاران و دیگر عزیزان درگیر در حوزه درمان (مدافعان سلامت) در همین روزگار سخت با حضور در صحنه‌های تئاتر و براساس رعایت تمام شرایط با آفرینش لحظات زیبایی از انسانیت آثاری را به نمایش خواهند گذاشت که خاطره‌ساز خواهد شد و در جهت ایجاد امید و حال خوب مردمان شریف این کشور، از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد.
طبیعی است که حال‌وهوای برگزاری این دوره از جشنواره تئاتر فجر نسبت به تمام دوره‌های پیشین متفاوت خواهد بود. شکل برگزاری (چگونه برگزار شدن) جشنواره تابعی از شرایطی است که ستاد ملی کرونا اعلام خواهد کرد.
قطعا بهره‌مندی از فضای مجازی بخشی از فعالیت ستاد برگزاری این دوره از جشنواره خواهد بود و همچنین چگونگی استفاده از فضای فیزیکی (سالن نمایش یا فضای باز) با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی مدنظر است. به هر صورت آنچه مهم است این است که تئاتر در چنین شرایطی رسالت حضور موثرتر برای همراهی و همدلی و ایجاد روحیه مقاومت و نشاط را دارد و هنرمندان علیرغم دشواری‌های پیش رو در انجام این رسالت فرهنگی و هنری همراه مردم خواهند بود.»
نمایشهای صحنهای سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر در یک بخش «رقابتی» (مسابقه بزرگ تئاتر فجر) و یک بخش «غیر رقابتی» (بخش ویژه) اجرا خواهند شد و حداکثر ظرفیت پذیرش آنها به ترتیب ۳۲ و ۲۵ اثر خواهد بود. بخش خیابانی نیز با پذیرش حداکثر ۳۵ نمایش برگزار خواهد شد.
در بخش خیابانی سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر بخشی ویژه تحت عنوان «سرباز انقلاب» در نظر گرفته شده است که در راستای ترویج فرهنگ ایثار، مقاومت و همچنین تکریم و پاسداشت مقام شامخ سردار دلها شهید حاج قاسم سلیمانی با همکاری و حمایت بنیاد شهید و ایثارگران برگزار خواهد شد.
پیش از این فراخوان بخش‌های «مسابقه نمایشنامه‌نویسی» و «مسابقه و نمایشگاه عکس و پوستر تئاتر» سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر منتشر شده بود.
سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر به دبیری حسین مسافرآستانه برگزار می‌شود.
فراخوان بخش صحنهای و خیابانی سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر پیوست خبر شده است.
به مناسبت سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع)؛ نمایش های تئاتر شهر سوم مهر ماه اجرایی ندارندنمایش های به صحنه رفته در تالار های قشقایی و سایه مجموعه تئاتر شهر روز پنجشنبه سوم مهر ماه اجرایی ندارند.
به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، تالارهای قشقایی و سایه مجموعه تئاتر شهر روز پنجشنبه سوم مهر ماه به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع) اجرایی ندارند.
هم اکنون نمایش های «بیداری» به کارگردانی داود دانشور در تالار قشقایی و «بین یه عالمه ماهی» به کارگردانی امیر دلفانی در تالار سایه تئاترشهر روی صحنه هستند.
نمایش «بیداری» به نویسندگی ژولیان گارنر و کارگردانی داود دانشور که از روز یکشنبه شانزدهم شهریور ماه با بازی (به ترتیب حروف الفبا) رضا امامی، گیلدا حمیدی، افشین زارعی و فرزانه نشاط خواه اجرای خود را در تالار قشقایی آغاز کرده، ساعت 19:30 به مدت زمان 60 دقیقه و قیمت بلیت 30 هزار تومان به صحنه می رود.
«بیداری» روایت یک معلول ذهنی است . او در اثر جرمی که مرتکب شده در زندانی تحت مراقبت و توسط سرزندانبان تحت آموزش قرار می گیرد تا اینکه یک اتفاق و خشونتی که بر او اعمال می شود موجب می گردد تا سرزندانبان او را برای مدتی به یکی از روستاهای اطراف شهر منتقل کند تا به زندگی طبیعی بازگردد اما آشنایی معلول ذهنی در روستا با یک زن اتفاقاتی را رقم می زند که پس از چند ماه موجب شگفتی می شود.
نمایش «بین یه عالمه ماهی» به نویسندگی و کارگردانی امیر دلفانی هم از روز سه شنبه هجدهم شهریور ماه اجرای خود را در تالار سایه شروع کرده است.
نمایش «بین یه عالمه ماهی» روایت کوچ پنج خانواده جنوب کشور است که در دهه 40 شمسی به پایتخت کوچ می کنند. در این نمایش که ساعت 19 با مدت زمان 60دقیقه و قیمت بلیت 30 هزار تومان به صحنه می رود، خشایار قائد رحمتی، مهدی یگانه، امیر دلفانی و ایمان عبدی به عنوان بازیگر حضور دارند.
