نشست خبری و رسانه ای نمایش «مفیستو»با حضور اصحاب رسانه و با اشاره کارگردان به اینکه اثر نمایشی فقط در کشورهایی که شرایط فرهنگی و اجتماعی مناسب دارند و از امنیت بالا برخوردار هستند، اجازه اجرا داده می شود در سالن اصلی تالار مولوی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی گروه، نشست خبری نمایش «مفیستو»به کارگردانی مسعود دلخواه، صبح روز چهارشنبه، ۳۱ خرداد در سالن اصلی تالار مولوی با حضور خوب و استقبال حداکثری خبرنگاران و عکاسان رسانه و عوامل نمایش در سالن اصلی تالار مولوی برگزار شد.
در آغاز نشست، مسعود دلخواه در صحبت‌هایش درباره تعالی فرهنگ با تعامل نهادهای مختلف درباره نقش رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی و حمایت از فرهنگ گفت: تعالی فرهنگ از سوی یک گروه امکان پذیر نیست حتی از عهده یک نهاد و یا وزارتخانه هم خارج است. برای گسترش فرهنگ از همان ابتدا باید آموزش و پرورش حضور پررنگی داشته باشد و پس از آن تحصیلات عالیه می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. در کنار آن وزارت فرهنگ هم می‌تواند بسیار کارآمد عمل کند. در ادامه فیلمی که چکیده‌ای از تمرینات گروه نمایشی مفیستو را به تصویر می‌کشید در سالن به نمایش درآمد. این فیلم بخشی از تمرینات و آماده سازی گروه از زمان انتخاب بازیگران تا روزهای پایانی تمرین را نمایش داد.
سپس مسعود دلخواه درباره ویژگی‌های این پروژه گفت: این پروژه چند ویژگی دارد. یکی اینکه از طریق فراخوان افراد آن انتخاب شده‌اند و افراد انتخاب شده ۸۰ نفر هستند که حدود سی و دو بازیگر در پروژه حضور دارند که بیست و دو نقش را بازی می‌کنند. ۱۰ بازیگر رزرو هستند. ضمن اینکه، بعضی از نقش‌ها را دو بازیگر بازی می‌کنند. از دیگر ویژگی‌های این کار این است که، ما برای نوازنده‌ها و خواننده‌های این نمایش هم فراخوان جدا دادیم. در نهایت، در فراخوان‌هایی که منتشر کردیم حدود ۷۰۰ نفر از تهران و شهرستان‌ها برای شرکت در این پروژه ثبت‌نام کردند.
او ادامه داد: ویژگی‌ مهم این کار این است که نسل جوان، در آن همکاری می‌کنند که بسیاری از آنها از دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های هنری مشغول تحصیل هستند. اما ویژگی دوم آن، این است که مرکز تئاتر مولوی در این سالها توانسته نقش خوبی را در خدمات رسانی به دانشجویان و دانشگاهیان بازی کند و با شروع پروژه مفیستو مدیریت تالار مولوی و معاونت فرهنگی دانشگاه تهران تمام تلاش خود را برای در اختیار قرار دادن امتکاناتشان به کار گرفتند.
مسعود دلخواه درباره هزینه‌های گروه اظهار کرد: هیچ بودجه‌ای به دستمان نرسیده و همه هزینه‌ها بر عهده کارگردان بوده است. ما روی قول‌ها زندگی می‌کنیم و من همیشه یک انسان امیدوار هستم. اما، از طرف مرکز هنرهای نمایشی به خصوص مهدی شفیعی قول‌هایی برای حمایت داده شده است. البته قول حمایت از این پروژه‌ توسط حامیان اصلی که عبارت از معاونت فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری و معاونت محترم فرهنگی دانشگاه تهران به ما داده شده است و من مطمئن هستم که دوستان پیرو قول های مساعدی که داده اند همانند همیشه از این پروژه عظیم تئاتر دانشگاهی و دانشجویی حمایت خواهند کرد.
وی با توضیح داستان مفیستو و رمانش گفت:‌رمان مفیستو اثر کلوس مان از رمان های معروف آلمان در قرن بیست است چند اقتباس از آن شده که یکی اقتباس آرین مشکین است که توسط ناصر حسینی مهر به فارسی ترجمه شده خود اثر بیش از چهار ساعت است اما ما تلاش کردیم با یک دراماتورژی کوچک آن را به دو ساعت و نیم برسانیم که البته آن را کمتر هم خواهیم کرد.
دلخواه در ادامه گفت: جریان این نمایش درباره یک گروه است که هر یک توسط فاشیست‌ها به سمتی می روند، یکی از آنها بازیگر معروف آلمان است که شخصیت واقعی است ما هم وفادار به مستندش شدیم. این کار همواره یک زنگ خطر برای شرایط و اوضاع غیرقابل پیش بینی است به نطر من مفیستو در جوامعی آزادانه اجرا می‌شود که امنیت فرهنگ و اجتماعی داشته باشند.
کارگردان مفیستو در ادامه یادآور شد: این اشتباه است که عده‌ای تصور می‌کنند تالار مولوی در اختیار مسعود دلخواه است،‌من در اختیار دانشجویانم هستم، در نهایت اگر این پروژه موفقیت آمیز باشد و مورد حمایت قرار بگیرد، دانشجویان موفق شده اند و اگر من دوباره دست به چنین پروژه‌ای زدم نشان از اطمینان و رضایت خاطرم دارد.
سپس محمد امروآبادی مدیر سایت تیوال نیز در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره شرایط فروش این نمایش گفت: سایت تیوال بنا به رسالت خود مبنی بر حمایت از همه پروژه ها، آماده است تا همه ابزارهای تبلیغاتی  و زیرساختهای خود را در اختیار این پروژه قرار دهد.
در پایان این نشست از پوستر نهایی نمایش «مفیستو» که از ۸ تیر ماه در سالن اصلی تالار مولوی به صحنه می‌رود، رونمایی شد.

نمایش«هملت تهران ۲۰۱۷» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی کیومرث مرادی هر شب بجز شنبه ها ساعت ۲۱ در تماشاخانه تازه تاسیس شهرزاد بروی صحنه می رود.
سینا ساعى (خواننده گروه تیک تاک)، زهرا بهروزمنش، آرمیتا فروزنده، محیا صدرزاده، دریا خلیلی، پانته‌آ قدیریان، دلنیا قادرپور، فرهاد رادمان، میلاد معیّری، محمد مسگری، سلمان صالحی، رضا داوودوندی بازیگران این اثر نمایشی هستند.
گفتنی است خرید بلیت روزهای جدید (یکشنبه ۴ تیر، دوشنبه ۵ تیر، سه شنبه ۶ تیر) همراه با تخفیف دانشجویی، هم اکنون در تیوال باز شده است. نمایش«هملت،تهران ۲۱۰۷» از ۲۸ خرداد ماه در تماشاخانه تازه تاسیس شهرزاد به روی صحنه رفته و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده است

نمایش های «آناکارنینا» به کارگردانی آرش عباسی و «روال عادی» به کارگردانی محمدرضا خاکی از شامگاه روز یکشنبه ۳۰ خردادماه اجرای عمومی خود را در تماشاخانه ایرانشهر آغاز کردند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل تماشاخانه ایرانشهر، نمایش «آناکارنینا» به نویسندگی و کارگردانی آرش عباسی که بر اساس رمانی با همین نام اثر لئو تولستوی شکل گرفته است، از ساعت ۱۹:۳۰ یکشنبه ۳۰ خردادماه، اجرای عمومی خود را در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرد.
در این اثر نمایشی معصومه رحمانی و بهنام شرفی به ایفای نقش می پردازند.
نمایش «روال عادی» نوشته ژان کلود کریر که توسط محمدرضا خاکی کارگردانی شده نیز از ساعت ۲۱ یکشنبه ۳۰ خردادماه ,و با حضور هنرمندانی چون نادر مشایخی، بهزاد فراهانی، حسین مسافرآستانه، عبدالرضا اکبری، مهدی میامی، مجید گیاهچی و قاسم زارع اجرای عمومی خود را در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرد.
در این اثر نمایشی که از آثار موفق اجرا شده طی یک دهه گذشته تئاتر ایران است، مسعود دلخواه و کوروش سلیمانی به ایفای نقش می پردازند.
مسعود دلخواه برای ایفای نقش در این نمایش که پیش از این در سال ۸۹ در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر اجرا شده بود، جایزه بهترین بازیگری جشنواره بین المللی تئاتر فجر را از آن خود کرد.
پیش از این نمایش «پالت» به کارگردانی محمد حاتمی نیز اجرای عمومی خود را در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرد و ساعت ۲۱:۳۰ به صحنه می رود.
لوریس چاکناواریان، یارتا یاران، صادق موسوی، آرش رصافی، هوشنگ قوانلو، بهزاد خداویسی، پرویز تأییدی، خسرو بامداد، بهروز خوش‌فطرت نیز به تماشای نمایش‌های «روال عادی»، «آناکارنینا» و «پالت» نشستند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل تماشاخانه ایرانشهر، اجرای عموم نمایش «بوف نه‌چندان کور» به کارگردانی محمدعلی سجادی با حضور چهرهای چون آهو خردمند، حمیدرضا قطبی، منوچهر اکبرلو، امرالله امرایی، داود خیام آغاز شد.
نمایش «بوف نه‌چندان کور» به کارگردانی محمدعلی سجادی با بازی مسعود کرامتى، رحیم نوروزى، نازنین کریمى و الهام نامى همه‌روزه به‌غیراز شنبه در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر در ساعت ۱۹ به صحنه می‌رود.

 

نمایش توفان به کارگردانی و بازیگری مازیار سیدی در روزهای پایانی خود در دو سانس و با تخفیف اجرا می شود. اجراهاى ساعت ١٨، براى دانشجویان همه رشته ها، با ٥٠٪‏ تخفیف، باقیمت ١٠هزار تومان بصورت روز فروش در گیشه موجود است. اجراهاى ساعت ٢٠:٣٠، براى دانشجویان تمام رشته ها، با ٢٥٪‏ تخفیف، با قیمت ١٥هزار تومان بصورت روز فروش در گیشه موجود است. در این سه روز، بلیت هاى هر دوسانس، هم بر روى سایت تیوال و هم در گیشه سالن استاد خورشیدی موجود است.
 از عوامل نمایش توفان می توان به استاد مشاور پروژه: دکتر اسماعی شفیعی، استاد مشاور دراماتورژی: رضا سرور، استاد مشاور گریم: افسانه قلی زاده، استاد مشاور نور: صبا کسمایی، مربی بدن و حرکت: راحله تعبدی و مربی موسیقی: پویا پورامین، امیر سلامی اشاره کرد.

 

به گزارش تیوال به نقل از ایران تئاتر
شناسه مطلب: ۹۵۴۷۷

ایران تئاتر- رضا آشفته:ما در میان ابرها به جستجوی انسان می پردازیم و در آن مکاشفه ای صورت می گیرد که مبنایش یک سفر دراز است و باید سلوکی روحی را به دنبال داشته باشد؛ چنانچه هر تماشاگری بریده های وجودی خودش را در این سفر می جوید.

 درمیان ابرها کوششی بی توشه چون بر زمین، مدار رنج و بیهودگی تکرارپذیر است اما به بلندای آسمان می توان چیزی حایل بین انسان و خدا را آشکار گردانید و این شهودی است که در این تئاتر ما را مرعوب خویش می گرداند. انسان به واسطه تبعیدگاه زمین دچار ترس و لرز است و در جایی دیگر آرام و قرارش را خواهد یافت.در میان ابرها، با کورسویی از ابدیت ما را مواجه می کند؛ چیزی میان زندگی و مرگ و شاید خلسه ای که می خواهد روشنگرانه در این تعلیق انسانی، ما را به شکوفایی انسان متوجه گرداند.

ما دچار یگانگی انسان هستیم و در این بازنگری هاست که باید خود را بیابیم. کشفی بزرگ که دردهای انسانی را تعمیم می دهد و انگار در تکثیر درد است که به دنبال بخشودنیم. اینها مهاجرند چون آرام و قرار ندارند و باید که از ایل قشقایی تا کانال مانش و انگلستان پیش بروند؛ مگر در آنجا خبری هست؟!

ما در میان ابرها به جستجوی انسان می پردازیم و در آن مکاشفه ای صورت می گیرد که مبنایش یک سفر دراز است و باید سلوکی روحی را به دنبال داشته باشد؛ چنانچه هر تماشاگری بریده های وجودی خودش را در این سفر می جوید. کوششی بی توشه چون بر زمین، مدار رنج و بیهودگی تکرارپذیر است اما به بلندای آسمان می توان چیزی حایل بین انسان و خدا را آشکار گردانید و این شهودی است که در این تئاتر ما را مرعوب خویش می گرداند. انسان به واسطه تبعیدگاه زمین دچار ترس و لرز است و در جایی دیگر آرام و قرارش را خواهد یافت. باید که بگریزد از زمین به جایی دیگر و به اشتباه از مرزی به مرزهایی دیگر و این تکاپو به ظاهر آرام بخش است اما در باطن رفاه باطنی انسان نیست که او را به رستگاری رهنمون کند. امیر رضا کوهستانی در بستر گزاره های نامعلوم، به دنبال بیان قصه ای غریب و ناآشناست. ما باید که شناخته های تجربی خودمان و مولفه های زیستی خودمان را به این دستاویز تئاتر گره بزنیم. شاید که در این چالشگری ها است که بشود به فهم شهودی درمیان ابرها نزدیکتر شد. وگرنه غریبانه می مانی که این چه سفر دراز و خسته کننده ای است؟!

پساختارگرایی
نقد پساساختارگرا از آن دست نقدهایی است که می تواند معیار درستی را پیش رویمان قرار دهد که در کالبدشکافی در میان ابرها که نمایشی ساخت شکن است، ما را با افق روشن تری مواجه گرداند. هر چند ترسیم این راه به قاعده بریدن از اصول و مبانی نقد خواهد بود و ما باید در این رویارویی به دنبال ارائه تفسیرهای متناقض از یک وضعیت برآییم اما فهم متن به قاعده برخورداری توان فکری مخاطبان متنوع و متفاوت خواهد بود.

طبیعتاً همان گونه که از نام این رویکرد بر می آید، پسا ساختارگرایی در ادامه حرکت ساختارگرایی و در جهت کمال و پر نمودن خلأهای آن بر صحنه حاضر شده است. پیشوند پسا برگردان واژه Post است که در زبان لاتین به معنای «بعد» است. این اصطلاح را مراکز علمی آمریکایی برای توصیف و تعریف آثار مشابه و همسویی که از سوی فیلسوفان قاره ای و فرانسوی و نیز از سوی نظریه پردازان انتقادای در اواسط قرن بیست، به خصوص در دهه های شصت و هفتاد به رشته تحریر در می آمد به کار بردند. این رویکرد در نقطه مقابل ساختارگرایی که یک جریان و نحله فکریِ رایج در اوایل نیمه قرن بیست اروپا بود، شکل گرفت. ساختارگرایان اعتقاد داشتند فرهنگ انسانی به واسطه ساختارهایی که بر مبنای زبانی بنیان شده باشد، قابل ادراک است. پسا ساختارگرایان علاوه بر آنکه مدعی شدند علوم انسانی به واسطه پیچیدگی خود انسان ها و عدم امکان گریز از ساختارها ثابت نیستند، عنوان می کردند که ساختار نمی تواند خود شمول باشد.

همچنین پسا ساختارگرایان اذعان داشتند که معنای مورد نظر و مقصود یک نویسنده نسبت به معنای ادراکی خواننده، در درجه دوم اهمیت قرار دارد. ایشان این ایده را که متن، یک هدف و منظور واحد یا یک معنای واحد دارد و یا یک وجود واحد است، مردود می دانستند. منظور و مقصود و نیز معنا و وجود متن، چیزهایی بودند که خواننده بدان ها هستی می بخشید و اینها حضور و وجود خود را مدیون خواننده بودند.

ساختار
باید گفت که نمایش امیر رضا کوهستانی، به لحاظ ساختاری چندان پیرو ساختار مدرن و کلاسیک نیست، بلکه نوپردازی اش فراتر از آن چهارچوب مشخص و پذیرنده است.

ساختار در نمایش در میان ابرها، به ظاهر در گریز از هنجارهاست و نمی خواهد پای بند اش را به  اصول و قواعد شناخته شده نشان دهد.  در گریز یا نافرمانی، به دنبال ارائه فضایی سیال و در گریز از مرکز است که در آن، باید چنین باشد. دو دلیل در آن موج می زند؛ اول اینکه روایتها هم سطح و هم زمان نیستند و در آن توالی مکانی نیز وجود ندارد و دوم اینکه روایتها تلقین گر امری مشهود هستند و ما به جای واقعیت پیرامونی، در واقع با جهان دیگری همراه می شویم که زمینی نیست و متافیزیک بر آن چیره می شود.

ساختار متکی بر روایت های چند گانه است. اول مادر (شیوا فلاحی)؛ دوم ایمر (محمدحسن معجونی) و سوم دختر (شیوا) که در آنها مادر در رودخانه فرزندش را بدون شوی حامله می شود. مرد یا شوهر که دامهایش در رود غرق شده اند، خود نیز غرق می شود. حالا زن می ماند در کنار رود و گاهی در رود شناور است تا اینکه احساس می کند از رود حامله است. دقیقا این همان توهمی است که در کنار همبستر شدن با شوی پیش از مرگ نمی خواهد همخوانی داشته باشد و زن این توهم را به گونه ای دیگر به باوری مقدس و پاک بدل می سازد. بنابراین زن ایمر، فرزند پسر را می زاید با آنکه ایل نمی داند و نمی خواهد بداند چون به هر تقدیر ایمر می تواند فرزند همان شوی مُرده باشد و چندان لطفی ندارد که با توهم زن بخواهد بجنگد. ایمر بزرگ می شود در کنار ایل قشقایی و حالا در جوانی به دنبال کار و ثروت است اما چون مدیون عمو و خانواده اش است که او را بزرگ کرده اند بنابراین دسته جمعی می خواهند کوچ کنند و از ایران بنابر دعوت یکی از دوستان به لندن بروند. ایمر که نتیجه رود قره قاج است در رود ساوای – در مرز بوسنی و صربستان- ابتدا غرق می شود اما بعد نجات می یابد. در این غرق شدن قایق، بقیه اعضای خانواده اش می میرند. نتیجه آنکه ایمر می ماند که از نداری و ناچاری کار کند در بار مادر و دختری... تا اینکه سروکله دختری از ایران پیدا می شود با بچه ای در شکم که مدعی است او هم بدون شوی حامله است. این زن باور دارد که در زیارتگاهی به دعای متولی باردار شده است اما دوست دارد بچه اش را در کشور دیگری بزاید که به همین دلیل بتواند برای پسر و خودش اقامت بگیرد. دختر از ایمر می خواهد که همراهی اش کند از بالکان تا انگلستان و هر چه دستمزدش می شود می دهد. حتی می تواند پدر بچه اش بشود و او هم اقامت بگیرد. اما ایمر نمی پذیرد و به ناچار دختر می گوید که پدر بچه مرده است که نرم بشود و تن بدهد به راه سخت و صعب العبور... از بالکان به ایتالیا و از آنجا به فرانسه می روند که در پاریس دختر می زایاند  آن هیچ را و... می مانند در جوار مرزی فرانسه و انگلستان. در کاله که بتوانند از این دریای توفانی در گذرند... دچار بلاتکلیفی اند. بعد هم انگار با قایق می روند و دوباره واژگون می شود و ایمر در آب غرق می شود و در گوشش صدای دریا می ماند تا ابدیت...

در این ساختار گاهی روایت ها می شکند و ما دچار نوعی دیالوگ خواهیم شد که در باطن دیالوگ نیست بلکه تقطیع مونولوگهای ایمر و دختر است که درباره عرض حال خویش اظهار نظر می کنند چون درواقع بین آنها چالش و درگیریی به معنای نمایشی و به واسطۀ شکل گیری درام اتفاق نمی افتد. اینها فقط در کنار هم هستند که از دل رویدادها عبور کنند و پیش برنده قصه یا سرنوشت شان باشند. این سرنوشت از پیش نوشته است و اینها بازیگران این راه ناجورند. باید که بگریزند و بگذرند از آنچه باید سر راهشان باشد. هرچند این سرنوشت ناروشن و تلخ باشد.

سرنوشت اینان شوم نیست چون تسلیم و پذیرنده اند و سر چالش با چیزی را ندارند. چنانچه ایمر تسلیم می شود که این بار به واقع با دختر ازدواج کند و به حکم عقد نکاح همسرش شود و او را اولاددار کند. او به دنبال کار و درآمد آمده است و باید که به انگلستان برود و می رود...

این روایتگری و نمایشگری توامان برای خود فراز و فرودی  دارد که چندان ربطی به منطق نقاط عطف و اوج داستان ارسطویی ندارد. مسیر دایره وار است و انگار از نقطه ای دور و پرت به مرکز ثقل که زهدان مادر است سوق می یابد و البته که پایان باز هست و در این خرده  پیرنگهای سه گانه، در نهایت تعلیقی از سرنوشت ایمر ایجاد می شود؛ مردی که باید از ایران به انگلیس برسد و ممکن هست که رسیده باشد و ممکن هست که روحش رسیده باشد و جسمش در دریا یا کانال مانش غرق شده باشد.

یک دایره از زمین تا آسمان که گستره عظیمی را دربر می گیرد؛ دربرگیرنده کلیت ساختار  در میان ابرهاست. انسان هبوط کرده و به دنبال عروج است. زمین محل گناه و پاک شدن از گناه است. انسان از گناه نخستین اش رنج می برد و زمین زندان و تبعیدگاه اوست. برای بیرون رفت از زمین نیازمند پرهیز و سختی است و برای همین سفر می کند و موانع را پشت سر می گذارد. جایی برای تن پروری و مال اندوزی نیست تا سبکبال و پاک نشود عروج هم ناممکن هست. این نگرش معناگرایانه هست که چالش درونی و شهودی را به درک ابعاد پنهان انسان فرامی خواند بی آنکه کلمه ای از آن بحث بشود چون اینها آدمهای معمولی اند که چنین دغدغه ای هم ندارند. یعنی به سادگی زندگی می کنند و در عمل به دنبال رفاه باطنی یا آرامش خویش هستند. هر چند دختر دچار توهم مریم شدن باشد و خود را در زیارتگاهی با دعاهای مرد متولی آبستن کرده باشد. اینها همان معناهای ژرفی است که داستان  را دو پهلو می گرداند تا آمیزه ای از درد و حرمان نقطه گریز را تشدید کند. آنها دیگر بر زمین خوشبخت نیستند بلکه رستگاری را در جایی دیگر می جویند که حتما ریشه در آسمان دارد که خاستگاه حقیقی و پایدار انسان است.

مهاجرت
مهاجرت آن نگاه آرمان گرایانه است که در نمایش در میان ابرها، ما را به یقین دور می کند از آن انقباض و کوری که نمی خواهیم و تمایلی به بیرون رفت از خویشتن نداریم. به هر تقدیر، سرنوشت گاهی چنین می خواند که انسان از گریز از خویشتن، و اجتناب از مرکز ثقل پایدار، به کوچ و سفر تن در دهد. این اجباری بودن و اختیاری بودن کوچ نیز چندان مهم نیست، مهم دور شدن از اصل خویش است که ما را با ناشناخته ها مواجه می گرداند.

مهاجرت معمولا به جابه‌جایی مردم از مکانی به مکان دیگر برای کار یا زندگی می گویند. مردم معمولاً به دلیل دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکننده‌ای مانند فقر، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت اجتماعی و عمومی مهاجرت می‌کنند. دلیل دوم می‌تواند شرایط و عوامل مساعد جذب کننده مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد بیشتر و مسکن بهتر در مقصد مهاجرت باشد.

مهاجرت (migration) به مثابهٔ ادامهٔ منطقى توزیع و ترکیب نهائى و جابه‌جائى جمعیت در مکان جغرافیائی، مهم‌ ترین شکل تحرک مکانى جمعیت است که در تمام ادوار تحولات جامعه وجود داشته و در برخى از مراحل تکامل اجتماعى آن اهمیت به‌سزا پیدا مى‌کند. دورهٔ انتقال جامعه از نظام‌هاى ماقبل صنعتى به نظام مبتنى بر صنعت شاهد حرکت‌هاى کلان از مناطق روستائى به نقاط شهرى و از سرزمین‌هاى کم توسعه به مناطق توسعه نیافته است که در بسیارى از جوامع شکل حادى پیدا مى‌کند و از حالت 'پدیدهٔ اجتماعی' (social phenomenon) به‌صورت 'مسئلهٔ اجتماعی' (social problem) تبدیل مى‌شود.

در میان ابرها، بیانگر مهاجرتی غریب است. ایمر دلش سودایی مهاجرت است و باید که حالا بنا بر دعوت دوستان و ضرورت همکاری با همنوعان سر از انگلیس درآورد که هنوز هم با آن سر دشمنی دارد.

رودها

رود به لحاظ نمادشناسی بیانگر مفهوم حرکت و تلاش است و شاید این خود دلیلی موجه است برای آنکه در نمایش در میان ابرها سه رود اساسی نقش آفرینی می کنند. این رودها عبارتست از قره قاج، ساوا و مانش.

رود که در زبان پارسی میانه هم رود گفته می‌شد، آبی است روان که از به هم پیوستن آب چند چشمه در دره‌های کوهستانی به وجود آمده و جریان می‌یابد تا به دشت‌ها، دریاچه‌ها و یا دریاها و اقیانوس‌ها بریزد.

رودخانه به بستر و مسیر حرکت «رود» گفته می‌شود که معمولاً عبارت «رودخانه» با «رود» اشتباه می‌شود و جای آن استفاده می‌شود. رودخانه‌ها معمولاً در اولین مرحله در پای کوه‌ها، تشکیل مخروط افکنه‌ها را داده و پس از طی مسیری با انباشت مواد آبرفتی خود به توسعه دشتها کمک می‌کنند.

قره قاج نام یکی از رودخانه های بزرگ استان فارس هست که از سرچشمه های کوههای بن رود واقع در  روستای زنگنه پشت کوههای دشت ارژن و از کوههای کوه نار سرچشمه می گیرد و ازمسیر روستاهای خان زنیان، خانه خویس، کوار ،جهرم ،قیر و کارزین و غیره   گذشته و استان فارس را طی کرده و  به رودخانه مند تغییر نام داده و دراستان بوشهر به خلیج فارس می ریزد،

ساوا یک رود در جنوب شرقی اروپا است که به رود دانوب در بلگراد می‌پیوندد.

کانال مانش (به فرانسوی: Manche) یا کانال انگلیس (به انگلیسی: English Channel) قسمتی از اقیانوس اطلس است که این اقیانوس را به دریای شمال پیوند می‌دهد و در شمال فرانسه و جنوب انگلیس قرار می‌گیرد. طول کانال مانش حدود ۵۶۰ کیلومتر و عرض آن از ۲۴۰ کیلومتر در عریض‌ترین نقطه تا ۳۴ کیلومتر در تنگه دوور متغیر است. مساحت کانال مانش در مجموع حدود ۷۵ هزار کیلومترمربع است.

در نمایش اشاره ای به این می شود که در روزگاری پدر بزرگ ایمر کشتی می ساخته و در دریای خلیج آنها را به سمت کشتی های غول پیکر انگلیسی می راندند که باعث انفجار آنها می شده است اما امروز نوه همان مرد باید در انگلیس پناه بگیرد اما در منطقه کاله در فرانسه روزها و شبها منتظر است که بشود از آنجا و از طریق مانش عبور کند که شاید در انگلستان پناه بجوید. این دو دو نگاه متفاوت است یکی در گذشته علیه انگلیس است و امروز می خواهد همسو و هماهنگ با آن باشد که آن هم معلوم نیست که شدنی هست یا خیر!

از دیدگاه یونگ، کهن الگوهای زیادی هستند که در ناخودآگاهیِ جمعیِ بشر وجود دارد؛ یکی از این کهن الگوها آب و گذر از آب است.  در کهن الگوی گذر از آب، قهرمان خسته و کوفته سراسر راهِ ناهموار را به پای در می نوردد، با دیو سختی و رنج دست و پنجه نرم می کند، تا سرانجام به رودی، دریایی، چشمه ای و یا برکه ای می رسد؛ از آب می نوشد یا خود را در آن شستشو می دهد، شنا می کند یا با زورقی از آن می گذرد؛ پس از گذشتن از آب، قهرمان، دیگر به دوره ی تاریکِ رنج، بازنمی گردد، و رؤیای پیروزی و روشنی را بدل به آفتاب واقعیت می کند؛ و یا برعکس خورشید حقیقت، بدل به تاریکی و سرگردانی می شود.

در این تکاپو و سیر و سفر ایمر راه سخت و دراز را می پیماید که در جایی دیگر رفاه بیابد و این نبرد منجر به مرگ هم خواهد شد که ذات طبیعت است. ندانستگی ها شاید مسبب اصلی باشد. ایمر  در رودها به دنبال آرامش است. او در آب خود را می شوید و این انگیزه ای جز پاک شدن از گناهان ندارد. انسان در ناخودآگاهش همواره این گناه نخستین را لمس و احساس عذاب وجدان می کند. بنابراین در این سلوک نمادین و معنوی انسان در هر جایی که روی زمین باشد، این احساس را با خود همراه دارد و پیامدش گریز از خویشتن است بنابراین سفر یک  راه حل است برای خروج از این وضعیت.

Aتعلیق و پایان باز
پایان در نمایش میان ابرها، باز است. یعنی دقیقا معلوم نیست که ایمر چه سرنوشتی می یابد.  از آب رد  می شود یا در آن غرق می شود. ایمر با زن ازدواج می کند و بعد تصمیم به رفتن می گیرد که باید با قایق از مانش بگذرد و باز قایق غرق می شود و مثل رود ساوا این بار هم در زمان غرق شدگی آب هر دو گوشش را پر می کند و فقط صدای دریاست که شنیده می شود و... در این پایان باز فرصتی ذهنی برای سهم خواهی و مشارکت مخاطب ایجاد می شود. این همان گستره معنایی است که در این فضای سیال و تلقین گر اتفاق نابی است.

منابع:
احسان عباسلو، پساساختارگرایی، سایت راسخون
مهاجریت چیست، سایت مهاجرت
انواع مهاجرت، سایت ویستا
کهن الگو ی گذر از آب در شاهنامه (بخش نخست)، سایت رهاویaA

به گزارش تیوال به نقل از ایران تئاتر
شناسه مطلب: ۹۵۵۰۴

دکتر رحمت امینی به‌عنوان دبیر هنری بیست و پنجمین جشنواره‌ی سراسری تئاتر «سوره» انتخاب شد.

به گزارش ایران تئاتر، دکتر رحمت امینی طی حکمی از سوی فاضل نظری؛ معاون هنری حوزه هنری؛ به‌عنوان دبیر هنری بیست و پنجمین جشنواره‌ی سراسری تئاتر سوره منصوب شد.
در متن این حکم، خطاب به رحمت امینی آمده است: نظر به تجربه‌های ارزشمند و صلاحیت‌های علمی و هنری جنابعالی، به پیشنهاد مدیر محترم مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری به‌موجب این حکم به‌عنوان دبیر هنری بیست و پنجمین جشنواره‌ی تئاتر سوره منصوب می‌شوید؛ جشنواره‌ای که اهداف اصلی آن شناسایی هنرمندان جوان متعهد و کمک به جریان‌سازی و تولید آثار همسو با گفتمان انقلاب اسلامی است. ان‌شاء‌الله از رهگذر تعامل و همکاری مؤثر با همکاران سپهر جشنواره‌های حوزه هنری و همچنین بهره‌مندی از تجارب و تخصص هنرمندان و پیشکسوتان عرصه‌ی هنرهای نمایشی و توجه به ارزش‌های محوری حوزه هنری قدم‌های مؤثری در جهت تحقق اهداف جشنواره‌ برداشته شود.
گفتنی است بیست و پنجمین جشنواره‌ی سراسری تئاتر سوره 15 تا 20 مردادماه سال جاری در تهران برگزار می‌شود.

 

به گزارش تیوال به نقل از ایران تئاتر
شناسه مطلب: ۹۵۵۰۴

به گزارش ایران تئاتر نشست رسانه ای نمایش مفیستو با حضور دکتر دلخواه و عوامل اجرایی نمایش در تالار مولوی برگزار شد .

در ابتدای نشست  دکتر دلخواه ضمن اشاره به اهمیت فرهنگ در حوزه تئاترعنوان کرد: کار فرهنگی انفرادی نیست و توسط یک نهاد و ارگان قابل حمایت نیست و باید تمام نهادها زیر ربط مثل صدا و سما و رادیو هم مشارکت داشته باشند و فرهنگ سازی لازم را برای اهمیت و جایگاه تئاتر انجام بدهند.

در ادامه نشست  فیلم بخشی از تمرینات گروه برای نمایندگان رسانه ها به نمایش در‌آمد .

در ادامه جلسه پرسش و پاسخ دکتر دلخواه در باره پرسش خبرنگار ایران تئاتر در باره اجرای نمایشی پر بازیگر و پر هزینه ، در حالی که اغلب اجراها با چند بازیگر محدود و کم هزینه اجرا می شوند عنوان کرد :‌ من آدم آینده نگری هستم و معتقدم باید نمایش را اجرا کنم که کار فرهنگی باشد وبتوانم از جوان ها حمایت کنم و از سوی دیگر در تئاتر باید تنوع اجرایی باشد و مخاطب بتواند انتخاب کند و برود یک نمایش جمع و جور و با دو سه بازیگر ببینید و یا برود نمایش های پر بازیگر و فاخر ببیند و از طرفی تعداد زیادی سالن خصوصی در این سالها راه اندازی شده است و علاقه دارند نمایش هایی با حضور بازیگران ستاره روی صحنه ببرند و این مسئله عیب و ایرادی هم ندارد . اما موقعی کار دچار چالش می شود که همه سالن ها بخواهند چنین نمایش های را در اختیار بگیرند . مشکل عمده تئاتر ما در حال حاضر تعداد بیشتر کارگردان ها نسبت به بازیگران است و این بحران باعث شد تا هرکسی مقداری پول فراهم کند بتواند برود و سالن های خوب مثل تالار وحدت و سالن اصلی تئاتر شهر را در اختیار بگیرد و آن وقت تئاتری واقعی و اصیل باید بنشیند کنج خانه . سیستم ستاره سازی سیتسمی بود که در قرن 18 در اروپا رواج داشت و امروزه شیوه منسوخ شده ای است و تازه ما داریم به سمتش رویکرد پیدا می کنیم !.

در ادامه نشست دکتر دلخواه ضمن اشاره به اعلام فراخوان برای انتخاب عوامل اجرایی نمایش مفیستو در سال قبل گفت : در زمستان سال قبل فراخوانی در باره انتخاب عوامل در فضای مجازی منتشر کردیم که با استقبال خوب جوانان دانشگاهی مواجه شد و 700 نفر متقاضی مشارکت در کار ما بودند .در پروژه مفسیتو در حدود 80 نفر فعالیت دارند و 32 بازیگر در نقش های اصلی و 22 بازیگر در گروه همسرایی  و ده نفر هم به عنوان نوازنده حضور دارند و چون طبق قرار داد اجرای نمایش با تالار مولوی  نمایش مفیستو 45 اجرا دارد. به جز 5 نقش اصلی ، بقیه نقش ها دو بازیگر دارند و هر کدامشان این فرصت را دارند که بیست و دو اجرا روی صحنه بروند .

پریسا رضایی بازیگر نمایش نیز در ادامه نشست عنوان کرد : نزدیک به چهار ماه است که روزی هفت ساعت تمرین می کنیم تا اجرای با کیفیت و خوبی را روی صحنه داشته باشیم و چون شاگرد دکتر دلخواه بودم و به خصوصیات کاری ایشان آشنا بودم با کمال میل در این نمایش حضور پیدا کردم و صبوری و متانت دکتر دلخواه در این مدت برایم خیلی ارزشمند بوده است.

 در بخش پایانی نشست دکتر دلخواه ضمن اشاره به این نکته که تا به حال یک ریال کمک مالی برای اجرای نمایش دریافت نکرده است عنوان کرد : من آدم خوشبینی هستم و به وعده های حمایتی دوستان در وزارت علوم خوشبین هستم و تا به امروز بدون اینکه ریالی به عوامل دستمزد داده باشم ،از جیبم در حدود سی میلیون تومان هزینه کرده ام.


گزارش از احمد محمد اسماعیلی

ایوب آقاخانی نویسنده و کارگردان صاحب سبک تئاتر کشور و سرپرست گروه تئاتر پوشه از قطعی شدن بازیگر نقش شهید محمدجهان آرا در سومین حلقه از تریلوژی پرتره نگاری های جنگ خود خبر داد و گفت: این نقش حساس را کامبیز دیرباز، بازیگر محبوب، تئاتر، سینما و تلوزیون ایفا خواهد کرد.
آقاخانی افزود: دیرباز ۱۸ سال پیش با ایفای نقش سیاوش در مجلس «سیاوش خوانی» امیر دژاکام به طور جدی در تئاتر حضور پیدا کرد و امروز نیز در نقش یک قهرمان ملی تاریخ جنگ تحمیلی کشورمان به کارگردانی بنده روی صحنه می رود.
وی با اشاره به اینکه این سومین حلقه از تریلوژی پرتره نگاری هایم است، اظهار داشت: بعد از شهید احمد کشوری، شهید دکتر مصطفی چمران و شهید محمد جهان آرا آخرین و سومین پرتره جنگی است که به نگارش آن پرداختم.
نمایش جدید گروه تئاتر پوشه، همزمان با هفته دفاع مقدس، نیمه دوم شهریور ماه ۱۳۹۶ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه خواهد رفت. بزودی عوامل و نام اصلی  این نمایش اجرا می شود و لازم به ذکر است که کامبیز دیرباز آخرین بار هشت سال پیش با نمایش «یک زن، یک مرد» به کارگردانی آزیتا حاجیان روی صحنه تئاتر رفته است.

طبق برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته ،این اثر نمایشی از ۹ تیر ماه ۹۶ از ساعت ۱۹ به مدت زمان یک ساعت در تماشاخانه تالار آفتاب ، با بازی علیرضا دلارام و مینا حمیدی و دراماتورژی و کارگردانی بهنام نجم الدین ، میزبان علاقه‌مندان تئاتر سمنان خواهد بود.
این در حالی است که بهادر نجم الدین مدیر تولید،دریا علیزاده منشی صحنه، خانم خرمیان طراح دکور ،امیر حسین دلارام طراح نور، عرفان طوسی مجری نور، مینا حمیدی طراح چهره پردازی ، غزل شاهی مدیر صحنه،علیرضا دلارام ساخت دکور و طراح ماسک ، تبلیغات و طراح پوستر و بروشور گروه  تبلیغاتی سیاه مشق از دیگر عوامل دست اندرکار این پروژه نمایشی هستند.
بهنام نجم الدین تهیه کننده و کارگردان این اثر نمایشی در خصوص  اجرای این اثر یاد آور شده است که با کسب اجازه از مترجم ، ساختار دراماتیکی این اثر را به حدی که روح و هسته اصلی متن محفوظ بماند مورد تغییراتی قرار داده است و همچنین کارگردان نمایش « آژیتاسیون، سه مونولوگ از شکسپیر» ، تصریح نمود که این اثر یکی از رادیکالترین نمایش آنارشیستی است که در شهرستان سمنان به اجرا خواهد رفت، زین خاطر شرایط سنی برای تماشای پوزه چرمی در نظر گرفته شده است.زیرا در طول نمایش مسائلی بیان می‌شود که فقط کسانی که به بلوغ فکری رسیده‌اند تا مرز بیندنیای واقعی و دنیای دروغین عشق و خشونت را  می توانند تمیز دهند به تماشای آن بنشینند به همین دلیل افراد زیر ۱۸ سال تماشای  اثر به آنها پیشنهاد نمی شود.
نمایش « پوزه چرمی» برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ در تئاتر تالیای هامبورگ اجرا شده است و پس از آن تاکنون بیش از ۳۸۸ کارگردان در شهرهای مختلف چهان از جمله بوینوس آیرس، پکن، لندن، لس آنجلس و چندین شهر اروپایی به صحنه رفته است . همچنین این نمایش سال ۲۰۰۳ توسط علیرضا کوشک جلالی در کشور آلمان در شهر کلن و در شهر تهران اجرا شده است و اینبار توسط بهنام نجم الدین به تاریخ نهم تیر ماه در  تماشاخانه تالار آفتاب شهرستان سمنان به اجرا گذاشته خواهد شد.

برنامه «سنگلج با خلج» با سخنرانی قطب الدین صادقی در ارتباط با آثار اسماعیل خلج افتتاح خواهد شد.
به گزارش روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، برنامه نمایشنامه خوانی آثار اسماعیل خلج با صحبت های قطب الدین صادقی و مدیر کل هنرهای نمایشی در ارتباط با آثار این نمایشنامه نویس روز چهارشنبه ۳۱ خردادماه آغاز خواهد شد. نمایشنامه خوانی آثار «اسماعیل خلج» تحت عنوان «سنگلج با خلج» از تاریخ ۳۱ خرداد تا ۲ تیرماه در تماشاخانه سنگلج برگزار می شود.
این آثار به کارگردانی خود نویسنده و با حضور بازیگرانی همچون گلاب آدینه، مریم بوبانی، شادی صیادی نیا، اکبر رحمتی، مهدی میامی، مجید گیاهچی، محمد صدیق مهر و اسماعیل خلج خوانش خواهد شد.
برنامه «سنگلج با خلج» به این صورت خواهد بود که در شب اول نمایشنامه «گلدونه خانم»، در شب دوم دو نمایشنامه «صغری دلاک» و «بابا شیرعلی» و در شب سوم بخش هایی از نمایشنامه های «داستان های ناتمام»، «هفت نمایشنامه کوتاه» و «جمعه کشی» توسط بازیگران نمایشنامه خوانی خواهد شد.
برنامه نمایشنامه خوانی آثار اسماعیل خلج با صحبت های قطب الدین صادقی و مدیر کل هنرهای نمایشی در ارتباط با آثار این نمایشنامه نویس روز چهارشنبه ۳۱ خردادماه و در ساعت ۱۸ آغاز خواهد شد.

اجرای نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی با حضور جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در تالار استادناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر آغاز شد.
به گزارش اموررسانه ای نمایش «پالت»، جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون کشورمان یکشنبه شب ۲۸ خرداد ماه با حضور در تالار استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر ، نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی را افتتاح کرد.
وی پیش از آغاز اجرای نمایش با تقدیر از امکانات مناسب تماشاخانه ایرانشهر بیان کرد: امیدوارم همواره در کشور شاهد گشایش تالارهای نمایشی با کیفیت باشیم. به هر روی هنر تئاتر فضای بسیار دشواری دارد و لازم است امکاناتی فراهم شود که عوامل اجرایی نمایش بتوانند به راحتی یک اثر نمایشی را روی صحنه ببرند.
مشایخی ادامه داد: همه آنچه که ما در تئاتر به عنوان بازیگر روی صحنه می بریم برای مردم و رضایت ذهن و اندیشه آنهاست. شما بازیگری را تصور کنید که چندماه تمرین کرده اما درست در لحظه ای که می خواهد روی صحنه حاضر شود با یک لحظه ترس از مخاطب فهیم خود تمامی دیالوگ هایش را فراموش می کند. این تجربه ای بود که من بارها و بارها شاهد آن بوده ام و همواره به این موضوع فکر می کنم که این فراموشی فقط و فقط به دلیل حضور مردمی است که ما هنرمندان خاک پای آنها هستیم. ما اگر چیز در هنر آموخته ایم فقط به جهت حضور مردم است.
این بازیگر پیشکسوت با تقدیر از گروه اجرایی نمایش «پالت» عنوان کرد: من همواره به محمد حاتمی علاقه زیادی داشته و دارم و می دانم اثر نمایشی که او برای شما تماشاگران آماده کرده مانند خودش پاک، شریف و انسانی است. به هر حال تئاتر مانند سینما نیست که پس از هر اشتباه بتوان آن را روی صحنه دوباره اجرا کرد. اما من بر این باورم در چنین لحظاتی هم باید به افتخار حضور مردم محکم ایستاد و کار را به سرانجام رساند زیرا این مردم هستند که به هنرمند نمره می دهند.
وی پس از پایان اجرای نمایش نیز خطاب به محمد حاتمی گفت: محمد حاتمی تو در این نمایش تمام حرف دل و جانم را زدی و زمانی که از فردوسی بزرگ و تمامی مشاهیر ایران سخنی به میان آوردی خشنودم کردی. امیدوارم خودت و یارانت همیشه پیروز باشید.
محمد حاتمی نیز با تقدیر از حضور جمشید مشایخی در اولین اجرای نمایش «پالت» بیان کرد: بسیار مفتخرم که امشب در خدمت استاد جمشید مشایخی هنرمند بزرگوار و گرانقدر تئاتر کشورمان هستیم که به اعتقاد من پدرمعنوی همه ما در حرفه بازیگری هستند. من بر این باورم حضور جمشید مشایخی در چنین اثر نمایشی برکت کار ماست که من هیچ گاه این اتفاق را فراموش نمی کنم.
نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی وتهیه کنندگی امیرحسین پورعظیمی  هر روز غیر از شنبه ها ساعت ۲۱:۳۰ در تالار استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می رود.
سوسن پرور، یزدان جیریایی، مهران رنج بر، بهنام شرفی، سمیرا کریمی، محمد نادری و محمد حاتمی (به ترتیب حروف الفبا)  بازیگران نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی و تهیه کنندگی امیرحسین پور عظیمی هستند. این در حالی است که ایمان یزدی مدیرتولید، دیاکو خاکی دستیار کارگردان و برنامه ریز، روزبه حسینی دراماتورژ، محمد حاتمی طراح صحنه و نور، هلیا شکری طراح لباس، فهیمه حسینی طراح پوستر، بروشور و عکاس، علی شایانفر ساخت دکور، فرزانه میرزا بابایی، سارا احمدی و یاسمن لطفی دستیاران لباس، نیما قپانوری کارگردان ویدئویی و ساخت تیزر، شمیس پورشاه رضایی منشی صحنه، مهران انامی مدیر صحنه، امیرقالیچی تبلیغات مجازی و علیرضا سعیدی امور رسانه ای عوامل اجرایی نمایش را تشکیل می دهند.
 گروه موسیقی «ایونت» به سرپرستی حسام هوشیانی و نوازندگی آریا قاسمی نوازنده گیتار و خواننده، آروین سیدان نوازنده هارمونیکا، امیرحسین قائم مقامی نوازنده گیتار سولو، حسام هوشیانی نوازنده کوبه ای نیز کار آهنگسازی و اجرای موسیقی نمایش را به عهده گرفته اند.

نادر برهانی مرند نویسنده وکارگردان مطرج تئاتر نمایش "به طرز غریبی" به نویسندگی شهاب مهربان و سپهر زمانی و به کارگردانی آوا فیاض را امروز دوشنبه ۲۹ خرداد در پلاتو اجرای تئاتر شهر افتتاح می کند.
مدت زمان این نمایش ۵۰ دقیقه است که در خلاصه داستان آن آمده: "بازیگری یه بازی خیلی جدیه که میتونه به طرز غریبی گِیم اُوِرت کنه!". در این نمایش(به ترتیب حروف الفبا) مهدی بوسلیک، مهدی حسینی نیا، اسما رمضانی، سارا شاهرودیان و مریم نقیبی بازی می کنند.
سیاوش پاکراه به عنوان مشاور متن و همچنین عامر مسافر آستانه و فواد خراباتی به عنوان مشاوران کارگردان،فیاض را در این پروژه همراهی می کنند.
آوا فیاض از ۱۲ سالگی شروع به ساخت فیلم های کوتاه کرده است و در ۱۴ سالگی تندیس طلایی سیفژ فرانسه را برای دومین فیلم خود "معنای زندگی" دریافت کرد.او تا کنون ۷ فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است که "حس صورتی" با بازی بهاره رهنما آخرین آنهاست.همچنین در بیش از ۱۵ تله فیلم و سریال به عنوان دستیار کارگردان یا عکاس حضور داشته است. اما در زمینه تئاتر به عنوان یکی از فعالان تولید،تبلیغات و روابط عمومی شناخته شده و در این حوزه با کارگردانان بزرگی چون کیومرث مرادی،نادر برهانی مرند،محمد یعقوبی،علیرضا کوشک جلالی،پارسا پیروزفر،حمیدرضا آذرنگ و ... همکاری داشته است.
"به طرز غریبی" روایتگر داستان های مستندی از علاقمندان به بازیگری و تجربیاتشان در این راه است.آوا فیاض درباره شکل گیری این اثر گفت : "از زمانی که با سمت دستیار کارگردان فعالیت می کردم و شوق علاقمندان به بازیگری را می دیدیم و در کنارش داستان های تلخ و شیرینشان را می شنیدم دوست داشتم مستندی درباره این راه پر فراز و نشیب بسازم، برای تاثیر گذاری بیشتر مدیوم تئاتر را انتخاب کردم.این داستان ها درد و دل تمامی علاقمندان این شغل پر زرق و برق است."
این نمایش فقط دو هفته از ۲۹ خرداد تا ۱۶ تیر ماه در پلاتو اجرای مجموعه تئاتر شهر اجرا خواهد داشت.

پروژه‌ی مولتی مدیای «سى» بر اساس دو داستان «زال و رودابه» و «رستم و اسفندیار» از شاهنامه‌ی فردوسی کاری از «همایون شجریان» و «سهراب پورناظری» از پانزدهم مرداد ماه در مجموعه‌ی کاخ سعدآباد روی صحنه می‌رود.

به گزارش تیوال، به همین مناسبت نشست خبری این رویداد شب گذشته (شامگاه ۲۸ خردادماه) با حضور عوامل آن و اهالی رسانه برگزار شد. در این نشست همایون شجریان (خواننده)، سهراب پورناظری (آهنگساز)، اصغر دشتی (کارگردان)، امیرحسین ماهوزی (دراماتورژ)، نغمه ثمینی (نویسنده) و مهدی پاکدل، سحر دولتشاهی و امیر جدیدی به عنوان بازیگران پروژه حضور داشتند.

نغمه ثمینی، نویسنده این اثر در این نشست با بیان اینکه این دومین اقتباس او از شاهنامه در سال های اخیر است، افزود: این اثر یک بازخوانی آزاد از قصه ای است که در شاهنامه با آن مواجه هستیم.

او در ادامه با بیان اینکه این کار نه کنسرت است و نه تئاتر بلکه جایی است که این دو به یکدیگر متصل می‌شوند و یک اثر واحد می شوند، افزود: در این اثر سحر دولتشاهی در نقش رودابه، امیر جدیدی در نقش زال، و مهدی پاکدل در نقش رستم ایفای نقش خواهند کرد و دیگر بازیگران نیز بزودی معرفی می شوند.

همایون شجریان نیز در این نشست با بیان اینکه هدف از این اجرا این است که نسل های مختلف بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند، تصریح کرد: به دلیل آنکه این اثر در فضای باز باید اجرا شود با همکاری سازمان میراث فرهنگی کاخ سعدآباد را انتخاب کردیم.

این خواننده افزود: در این اثر اشعاری از شاعران مختلف خوانده می شود و فقط قرار نیست از شعرهای شاهنامه استفاده شود.

سهراب پورناظری، آهنگساز پروژه «سی» نیز با اشاره به اینکه از گذشته به اجرای یک پروژه ملی مانند شاهنامه فکر می کرده است، بیان کرد: به همین منظور نشستی با حمید نعمت‌الله، کارگردان داشتیم که او تمام افکار ما را بهم ریخت و ایده ای داد مبنی بر اینکه فیلمی 30 دقیقه‌ای ساخته شود و دریچه ای جدیدی را به روی ما باز کرد اما به دلیل گرفتاری نعمت الله در فیلم سینمایی جدیدش نتوانستیم در این پروژه از او به عنوان کارگردان سینما استفاده کنیم و او به عنوان مشاور پروژه در کنار ما حضور دارد.

وی با بیان اینکه این اثر تلفیقی از موسیقی، نمایش و ویدئو مپینگ است، افزود: موسیقی این اثر شامل موسیقی نواحی، سنتی و معاصر ایرانی به همراه موسیقی کلاسیک غربی است و در آن سازهایی مانند تنبور، سنتور، عود، دوتار، چنگ، بالابان، سه‌تار، تار، سازهای کوبه‌ای و ارکستر غربی وجود دارد.

در بخش پایانی این نشست پرسش و پاسخ با حضور عوامل  و خبرنگاران برگزار شد.

نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی شامگاه یکشنبه ۲۸ خردادماه با حضور استاد جمشید مشایخی بازیگر مطرح و با سابقه سینما و تئاتر ایران اجرای عمومی خود را در تماشاخانه ایرانشهر آغاز می کند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل تماشاخانه ایرانشهر، نمایش «پالت» جدیدترین اثر نمایشی محمد حاتمی است که از شامگاه یکشنبه۲۸ خردادماه، ساعت ٢١:٣٠ اجرای عمومی خود را در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر آغاز می کند.
قرار است این نمایش اجرای عمومی خود را با حضور استاد جمشید مشایخی آغاز کند.
بازیگران «پالت» به ترتیب حروف الفبا سوسن پرور، یزدان جیریایی، مهران رنجبر، بهنام شرفی، سمیرا کریمی، محمد نادری و محمد حاتمی هستند.
دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از دراماتورژ: روزبه حسینی، تهیه کننده: امیر حسین پور عظیمی، مدیر تولید: ایمان یزدی، طراح صحنه‌و‌نور: محمد حاتمی، طراح لباس: هلیا شکری، دستیاران لباس: فرزانه میرزا بابایی، سارا احمدی یاسمن لطفی، ساخت‌دکور: علی شایانفر، کارگردان ویدئویی و ساخت تیزر: نیما قپانوری، دستیار کارگردان و برنامه ریز: دیاکو خاکی، منشی صحنه: شمیس پور شاه رضایی، مدیر صحنه: مهران انامی، تبلیغات مجازی: امیر قالیچی، امور رسانه ایی: علیرضا سعیدی و حنیف سلطانی، طراح پوستر و بروشور و عکس: فهیمه حسینی، سرپرست گروه: حسام هوشیانی، موسیقی: گروه ایونت، نوازنده گیتار، خواننده: آریا قاسمی، نوازنده هارمونیکا: آروین سیدان، نوازنده گیتار سولو: امیر حسین قائم مقامی و نوازنده کوبه ایی: حسام هوشیانی

نمایش «بنگاه تئاترال» به نویسندگی «علی نصیریان» و کارگردانی «هادی مرزبان» ۴۳ سال بعد از یک دوره ی اجرا بار دیگر در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه می رود.
به گزارش روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، نمایش «بنگاه تئاترال» به نویسندگی «علی نصیریان» و کارگردانی «هادی مرزبان» از تاریخ ۵ تیرماه و در ساعت ۲۰ در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه می رود.
در این نمایش بازیگرانی چون  ایرج راد، سعید امیر سلیمانی، فرزانه کابلی، امین زندگانی، میر طاهر مظلومی، محمود بصیری، داود فتحعلی بیگی، علی فتحعلی، سامان تیرانداز، آیه قبادیان، مجید غفاری، فائقه شلال وند، باقر مرادی، حاتم میرزایی، فواد منیرزاده، محمد کمانی، پریسا ذوالفقاری، شاهین علیپور، نوشین نامی، سجاد احمدنیا، ثمینه حسینی، الهه نورمحمدیان، مسعود مرادیان، علی یارلو، کامران طاهری، سید شهاب حسینی، محمدامین پازوکی، کیمیا نوری، فائزه راد، سایه شیرزاد، الهه اخوان، محمد محمدی‌نیا، پرستو فوقی، رویا علیزاده، شقایق جلینی، غزاله آبی، نگار مقدسی، نوشین اسدزاده ایفای نقش می کنند.
نمایش «بنگاه تئاترال» روایت پهلوانی جوانی است که با جادو و وردی که برایش خوانده شده، خاری در سینه دارد. پهلوان دیگر دیگر داستان سعی دارد تا خار را از سینه پهلوان جوان بیرون بکشد اما تلاش‌های او مثمرثمر واقع نمی‌شود.
عوامل دیگر این نمایش عبارتند از: خواننده: محمد حشمتی، آهنگساز: علی المعی، نوازنده تار: مجتبی جعفری، نوازنده ترومپت: عباس حیدری، دستیاران کارگردان: مهری آسایش، مجید غفاری، طراح حرکت: فرزانه کابلی، طراح صحنه: رضا مهدیزاده، طراح لباس: صدف شجاعی، طراح نور: امیر ترحمی، طراح گریم: فریبا حسینی، طراح پوستر و گرافیک: محمد وفایی
عکاس: امیر کورش اعرابی، منشی صحنه: اکرم حاج حسینی، مدیر صحنه: حسن عسگری، دستیاران صحنه: حمیدرضا ژاله، مریم حیدرزاده، دستیاران لباس: سحر شجاعی، مریم خسروی، رضا جلالوند، دوخت لباس: فتانه باغستانی، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: محمد وفایی
این نمایش اولین بار ۴ دهه پیش سال پیش به کارگردانی «علی نصیریان» و با نقش آفرینی عزت اله انتظامی، مهین شهابی، پرویز کاردان، علی نصیریان، اسماعیل داورفر، محمد مطیع، داریوش مودبیان، ذبیح اله طاهری، ایرج راد، سروش خلیلی و داوود آریا در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه رفته است.
نمایش «بنگاه تئاترال» به نویسندگی «علی نصیریان» و کارگردانی «هادی مرزبان» از تاریخ ۵ تیرماه و در ساعت ۲۰ در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه می رود.

تماشاخانه ایرانشهر در دور جدید اجراهای خود از هفته جاری میزبان ۴ اثر نمایشی می شود که در سالن های دکتر ناظرزاده کرمانی و استاد سمندریان مجموعه به صحنه می روند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل تماشاخانه ایرانشهر، این مجموعه تئاتری از هفته جاری در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی میزبان نمایش «آناکارنینا» به کارگردانی آرش عباسی می شود که برگرفته از رمانی با همین نام اثر لئو تولستوی است. این نمایش ساعت ۱۹:۳۰ به صحنه می رود.
همچنین نمایش «پالت» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاتمی دیگر نمایشی است که در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی ساعت ۲۱:۳۰ اجرا می شود.
سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر نیز پذیرای ۲ اثر نمایشی می شود. نمایش «بوف نه چندان کور» به نویسندگی و کارگردانی محمدعلی سجادی برداشتی آزاد از اثر صادق هدایت است و قرار است از هفته جاری ساعت ۱۹ به صحنه برود.
نمایش «روال عادی» نوشته ژان کلود کریر به کارگردانی محمدرضا خاکی نیز دیگر اثری است که در سالن استاد سمندریان اجرای عمومی خود را آغاز می کند و ساعت ۲۱ به صحنه می رود.