▲
««چه کردی تو امیر جدیدی »»
هرچی تاتر بد تو این یکسال دیده بودم شسته شد رفت، همیشه همینطور بدرخشی روی صحنه.
رضا بهاروند کارگردانی جوان و خلاق که یک کار مقبول و چشمگیر به روی صحنه آورد منتظر کار بعدی شما هستم.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به همدیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
خرید بلیت روزهای تازه این نمایش، از یکشنبه ۳۰ تیر تا سه‌شنبه ۱ مرداد، به کارگردانی سهراب حسینی و با بازی نسیم ادبی، امروز (پنجشنبه) ساعت ۱۴ آغاز خواهد شد.
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
خرید بلیت سانس‌های تازه این نمایش به کارگردانی شادی اسدپور و بازی فرزین محدث (روزهای یکشنبه ۳۰ تیر تا سه‌شنبه ۱ مرداد) امروز پنجشنبه ساعت ۱۲ آغاز خواهد شد.
مهدی رزمجو این را
دوست دارد
زبان ژان ژنه به صورت روان تر و امروزی تر
شکل تماشاخانه کمکی خیلی بزرگی به ارتباط بین بیننده و بازیگر کرده
یعنی به شکلی که قدری در نمایش فرو میره تماشاگر که گرمای سالن رو نمیفهمه :))
طراحی صحنه به شکل مینیمال و سادست
و این شکل از ابزورد از ژان ژنه باب سلیقه هرکس نیست و ممکنه کاملا حوصلتون سر بره و بخوایید که نمایش تموم شه
ولی اگر به این نوع از ابزورد علاقه دارید قطعا بدونید که مخاطب خاص این نمایشید
شکل تماشاخانه کمکی خیلی بزرگی به ارتباط بین بیننده و بازیگر کرده
یعنی به شکلی که قدری در نمایش فرو میره تماشاگر که گرمای سالن رو نمیفهمه :))
طراحی صحنه به شکل مینیمال و سادست
و این شکل از ابزورد از ژان ژنه باب سلیقه هرکس نیست و ممکنه کاملا حوصلتون سر بره و بخوایید که نمایش تموم شه
ولی اگر به این نوع از ابزورد علاقه دارید قطعا بدونید که مخاطب خاص این نمایشید
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
انقدر برام جذاب بود اومدم اینجا اکانت ساختم تا بنویسم. به دعوت دوستم امشب مهمان این نمایش بودم و واقعا لذت بردم. همه بازیگرا و کارگردانو فالو کردم و بسیار خوشحالم که دیدم به تئاتر عوض شد
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
روایت یک داستان بسیار تلخ که مشکل روز جامعه است همراه با کمدی زیاد باعث دلنشین شدن نمایش شده بود.میزانسن ها بسیار ساده بود اما درست بود به علت رئال بودن متن.بازی ها اکثرا خوب بودند بجز نقش ساقی که فریادها زیاد بود... اما نقش پلیس بسیار خوب بود.در کل کار قابل دفاع بود و لذت بردم
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
تشکر از اجرای خوبتان. لطفا اسم آهنگی که پخش میشد را بفرمایید ممنون
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
یک نمایش فوق العاده با بازیگران عالی ، متن نمایشنامه بسیار عالی و واقعا لذت بردم کاش تمدید میشد و می تونستم دوباره این نمایش زیبا رو ببینم .
نقش مردان و زنان در جامعه و فرهنگ مردسالاری که در تمام دنیا وجود داره و باعث مثلا ابتذال خانمها میشه در صورتیکه ابتذال همیشه از دو طرف هست هم مردان و هم زنان
نقش مردان و زنان در جامعه و فرهنگ مردسالاری که در تمام دنیا وجود داره و باعث مثلا ابتذال خانمها میشه در صورتیکه ابتذال همیشه از دو طرف هست هم مردان و هم زنان
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
از بین کارهایی که اخیرا دیدم این کار رو خیلی دوست داشتم، یک اجرای عالی و دغدغه مند و پر معنا...
تو این روزهای گرانی که دغدغه همه نان به مفهوم کلی آن است وجود اجراهایی از این دست به شدت حس میشه.
اینکه از نان به عنوان نمادی استفاده کرده بود که بیانگر مفاهیم زیادی چون قدرت و مقام است و با نان خانه، ماشین و حتی ابزار و آلات جنگی درست کرده بود کاملا هوشمندانه و در عین حال در خدمت رساندن مفهوم بود.
با اینکه هیچ دیالوگی رد و بدل نمیشد اما حرکات بازیگران که البته گاها ناهماهنگی هایی داشتند، مخاطب رو جذب میکرد.
زحمت زیادی برای آکسسوار کشیده بودند و من افسوس میخوردم از استقبال کم مخاطبین.
در کل اجرای متفاوتی با سایر اجراها بود و من که تا الان از نصیر ملکی جو کاری رو ندیده بودم تصمیم گرفتم حتما کارهای بعدیشون رو دنبال کنم.
تو این روزهای گرانی که دغدغه همه نان به مفهوم کلی آن است وجود اجراهایی از این دست به شدت حس میشه.
اینکه از نان به عنوان نمادی استفاده کرده بود که بیانگر مفاهیم زیادی چون قدرت و مقام است و با نان خانه، ماشین و حتی ابزار و آلات جنگی درست کرده بود کاملا هوشمندانه و در عین حال در خدمت رساندن مفهوم بود.
با اینکه هیچ دیالوگی رد و بدل نمیشد اما حرکات بازیگران که البته گاها ناهماهنگی هایی داشتند، مخاطب رو جذب میکرد.
زحمت زیادی برای آکسسوار کشیده بودند و من افسوس میخوردم از استقبال کم مخاطبین.
در کل اجرای متفاوتی با سایر اجراها بود و من که تا الان از نصیر ملکی جو کاری رو ندیده بودم تصمیم گرفتم حتما کارهای بعدیشون رو دنبال کنم.
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
دلتنگِ جماعتی قحطی زده ام که چند روز از زندگی سی ساله ام را مهمانشان بودم....
دلتنگ الا هستم که علیرغم خونسردی ظاهری دلش برای زندگی سعادتمند می تپید...#آناهیتا درگاهی#
دلتنگ اما هستم که بودن در کنار پدر مست و پاتیل خود را به سفر به اروپا ترجیح می داد#نورا پیدایش فرد#
دلتنگ وسلی هستم که کتک می خورد و حرف می شنید و می شکست تا خانواده اش سقوط نکنند#هامون سیدی#
دلتنگ وستون هستم که علیرغم انکه چیزی برای از دست دادن نداشت در آخرین دقایق حضور در خانه اش ، بند کفش الا را محکم می بست ...#میرسعید مولویان#
دلتنگیم آقای کارگردان...
دلتنگیم آقای مترجم...
دلتنگیم آقای کاربلد...
دلتنگیم آقای خطیبی...
آنقدر سطح توقع ما را از تئاتر بالا برده اید که بعید می دانم دیگر اثری را به این راحتی ها دوست بدارم...
ایکاش تمدید می شد...
بقول دوستان طناز ، نفرینتان بد گرفت...
♡♡♡
به یادتونیم حتی اگر مجال دیدار نباشد....
به امید دیدار به زودی زود... در پستچی پابلو نرودا...
❤❤❤
مرضیه
دلتنگ الا هستم که علیرغم خونسردی ظاهری دلش برای زندگی سعادتمند می تپید...#آناهیتا درگاهی#
دلتنگ اما هستم که بودن در کنار پدر مست و پاتیل خود را به سفر به اروپا ترجیح می داد#نورا پیدایش فرد#
دلتنگ وسلی هستم که کتک می خورد و حرف می شنید و می شکست تا خانواده اش سقوط نکنند#هامون سیدی#
دلتنگ وستون هستم که علیرغم انکه چیزی برای از دست دادن نداشت در آخرین دقایق حضور در خانه اش ، بند کفش الا را محکم می بست ...#میرسعید مولویان#
دلتنگیم آقای کارگردان...
دلتنگیم آقای مترجم...
دلتنگیم آقای کاربلد...
دلتنگیم آقای خطیبی...
آنقدر سطح توقع ما را از تئاتر بالا برده اید که بعید می دانم دیگر اثری را به این راحتی ها دوست بدارم...
ایکاش تمدید می شد...
بقول دوستان طناز ، نفرینتان بد گرفت...
♡♡♡
به یادتونیم حتی اگر مجال دیدار نباشد....
به امید دیدار به زودی زود... در پستچی پابلو نرودا...
❤❤❤
مرضیه
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
نمایش خیلی خوبی بود، توصیه میکنم حتما این روزای آخر رو برین ببینین. خیلی دنبال عنوان نمایشنامه‌اش گشتم پیدا نکردم ممنون میشم اگه عنوان انگلیسیش رو اینجا بزارین.
اجرای خیلی خوبی هم داشتن، هرچند داستانش غم انگیز بود ولی لذت بردم...
اجرای خیلی خوبی هم داشتن، هرچند داستانش غم انگیز بود ولی لذت بردم...
مرضیه ذکیانی این را
خواند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
اول از متنش شروع میکنم چون به نظرم اولین و مهمترین نقطه قوت همه کارها متنِ... متن نمایشنامه خیلی خوب بود و از اینکه شخصیت ها مدام با دیالوگ های صریح و موجزشون همدیگر رو به چالش میکشیدن خیلی لذت بردم و دلم خواست متنش رو بخونم. خیلی از دیالوگهاش رو آدم دوست داره بنویسه رو کاغذ و بارها بخونه.
بازی خانم حجار رو دوست داشتم... خیلی خوب مرز بین نقش کمدی و تراژدی رو رعایت میکردند و کاملا مسلط بودند به نقش...
طنز اپیزود "دون کیشوت و سانچو" بعد از اپیزود اول خیلی خوب به کار نشسته بود.
اینکه هر اپیزود یه جورایی به اپیزود دیگر ربط داشت رو خیلی دوست داشتم.
تنها نقطه ضعف کار به نظرم طراحی صحنه اش بود که یکم شلوغ بود و میتونست بهتر از این باشه... بعضی از آکسسوارها و خصوصا لباسهای بازیگران رو میتونستند پشت صحنه بذارند که اینجوری بهتر بود.
در کل انقدر از ... دیدن ادامه » اجرا لذت بردم که وقتی تمام شد و یک سری از تماشاگرهای ردیف های جلو از جاشون بلند شدند ناراحت بودم که تموم شده و دوست داشتم بیشتر ادامه پیدا میکرد چون زیستن در چنین تجربه ای رو دوست داشتم.
بازی خانم حجار رو دوست داشتم... خیلی خوب مرز بین نقش کمدی و تراژدی رو رعایت میکردند و کاملا مسلط بودند به نقش...
طنز اپیزود "دون کیشوت و سانچو" بعد از اپیزود اول خیلی خوب به کار نشسته بود.
اینکه هر اپیزود یه جورایی به اپیزود دیگر ربط داشت رو خیلی دوست داشتم.
تنها نقطه ضعف کار به نظرم طراحی صحنه اش بود که یکم شلوغ بود و میتونست بهتر از این باشه... بعضی از آکسسوارها و خصوصا لباسهای بازیگران رو میتونستند پشت صحنه بذارند که اینجوری بهتر بود.
در کل انقدر از ... دیدن ادامه » اجرا لذت بردم که وقتی تمام شد و یک سری از تماشاگرهای ردیف های جلو از جاشون بلند شدند ناراحت بودم که تموم شده و دوست داشتم بیشتر ادامه پیدا میکرد چون زیستن در چنین تجربه ای رو دوست داشتم.
مرضیه ذکیانی این را
خواند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
نمایش بیشتر شبیه یک تز دانشگاهی بود، بخاطر همینم برنده جایزه تاتر دانشگاهی شده بود!
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
امروز جمعه ۲۸ تیر ، آخرین اجرای جنایت و مکافات رو دیدم. نمایشنامه که از شاهکار فئودور داستایوفسکی برداشت شده ، کارگردانی ، طراحی صحنه ، لباس نور ، صدا و از همه مهمتر بازیها همه درجه یک بود. تبریک به رضا ثروتی و تمام عوامل اجرایی این نمایش خوب. منتظر کارهای جدید رضا ثروتی که در حال حاضر جزو کارگردانهای برتر هنر تئاتر در ایرانه ، هستم. مثل نمایش فهرست ، این کار ثروتی هم حال منو خوب کرد. بر خلاف جریان فعلی حاکم در تئاتر که از چهره ها فقط جهت حفظ گیشه استفاده میشه ، حضور چهره ها و بازیهای درجه یک همه بازیگرها در این نمایش ، سایر امتیازهای این نمایش رو بولد کرده بود.
محسن جوانی این را
خواند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
««چه کردی تو امیر جدیدی »»
هرچی تاتر بد تو این یکسال دیده بودم شسته شد رفت، همیشه همینطور بدرخشی روی صحنه.
رضا بهاروند کارگردانی جوان و خلاق که یک کار مقبول و چشمگیر به روی صحنه آورد منتظر کار بعدی شما هستم.
نیلوفر ثانی و مرضیه ذکیانی این را
خواندند
محسن جوانی، محمد لهاک (آقای سوبژه)، امیرمسعود فدائی و غزل عزیزالدین این را دوست دارند
محسن جوانی، محمد لهاک (آقای سوبژه)، امیرمسعود فدائی و غزل عزیزالدین این را دوست دارند
عالی بود
مرضیه ذکیانی این را
خواند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
آخرین اجرا رو دیدم و کاملا هنگم از این تئاتر و این بازی ها، عالی
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
تفکر بیشتر
تمرین بیشتر
آموزش بیشتر
و هزاران بیشتر دیگر
تمرین بیشتر
آموزش بیشتر
و هزاران بیشتر دیگر
محمد لهاک (آقای سوبژه) این را
دوست دارد
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
هذا البحر لی
هذا الهواء الرٌطْب لی
هذا الرصیف وما علیْهِ
من خطای وسائلی المنویٌ“ لی
ومحطٌة الباصِ القدیمة لی . ولی
شبحی وصاحبه . وآنیة النحاس
وآیة الکرسیٌ ، والمفتاح لی
والباب والحرٌاس والأجراس لی
لِی ... دیدن ادامه » حذْوة الفرسِ التی
طارت عن الأسوار “ لی
ما کان لی . وقصاصة الورقِ التی
انتزِعتْ من الإنجیل لی
والملْح من أثر الدموع على
جدار البیت لی “
واسمی ، إن أخطأت لفْظ اسمی
بخمسة أحْرفی أفقیٌةِ التکوین لی :
میم / المتیٌم والمیتٌم والمتمٌیم ما مضی
حاء / الحدیقة والحبیبة ، حیرتانِ وحسرتان
میم / المغامِر والمعدٌ المسْتعدٌ لموته
الموعود منفیٌا ، مریض المشْتهی
واو / الوداع ، الوردة الوسطی ،
ولاء للولادة أینما وجدتْ ، ووعْد الوالدین
دال / الدلیل ، الدرب ، دمعة
دارةٍ درستْ ، ودوریٌ یدلٌِلنی ویدْمینی /
وهذا الاسم لی “
ولأصدقائی ، أینما کانوا ، ولی
جسدی المؤقٌت ، حاضرا أم غائبا “
مِتْرانِ من هذا التراب سیکفیان الآن “
لی مِتْر و75 سنتمترا “
والباقی لِزهْری فوْضویٌ اللونِ ،
یشربنی علی مهلی ، ولی
ما کان لی : أمسی ، وما سیکون لی
غدِی البعید ، وعودة الروح الشرید
کأنٌ شیئا لم یکنْ
وکأنٌ شیئا لم یکن
جرح طفیف فی ذراع الحاضر العبثیٌ“
والتاریخ یسخر من ضحایاه
ومن أبطالِهِ “
یلْقی علیهمْ نظرة ویمرٌ “
هذا البحر لی
هذا الهواء الرٌطْب لی
واسمی
وإن أخطأت لفظ اسمی علی التابوت
لی .
أما أنا وقد امتلأت
بکلٌ أسباب الر حیل
فلست لی .
أنا لست لی
أنا لست لی “
This sea is mine. This fresh air is mine.
This sidewalk, my steps and my sperm on the sidewalk are mine.
The old bus station is mine.
Mine is the ghost and the haunted one.
The copper pots, The Throne Verse, and the key are mine.
The door,the guards and the bell are mine.
The hors hoe that flew over the walls is mine.
Mine is all that was mine.
The pages torn from the New Testament are mine.
The salt of my tears on the wall of my house is mine.
And my name, though I mispronounce it in five flat letters, is also mine.
This name is my friend’s name, wherever he may be, and also mine.
Mine is the temporal body, present, and absent.
Two meters of earth are enough for now.
A meter and seventy-five centimetres are enough for me.
The rest is for a chaos of brilliant flowers to slowly soak up my body.
What was mine: my yesterday.
What will be mine: the distant tomorrow,
and the return of the wandering soul as if nothing had happened.
And as if nothing had happened:
a slight cut in the arm of the absurd present.
History mocks its victims and its heroes.
It glances at them in passing and goes on.
The sea is mine. The fresh air is mine.
And my name, thought i mispronounce it over the coffin, is mine.
As for me, filled with every reason to leave,
I am not mine.
I am not mine.
I am not mine.
(محمود درویش/ جداریه)
هذا الهواء الرٌطْب لی
هذا الرصیف وما علیْهِ
من خطای وسائلی المنویٌ“ لی
ومحطٌة الباصِ القدیمة لی . ولی
شبحی وصاحبه . وآنیة النحاس
وآیة الکرسیٌ ، والمفتاح لی
والباب والحرٌاس والأجراس لی
لِی ... دیدن ادامه » حذْوة الفرسِ التی
طارت عن الأسوار “ لی
ما کان لی . وقصاصة الورقِ التی
انتزِعتْ من الإنجیل لی
والملْح من أثر الدموع على
جدار البیت لی “
واسمی ، إن أخطأت لفْظ اسمی
بخمسة أحْرفی أفقیٌةِ التکوین لی :
میم / المتیٌم والمیتٌم والمتمٌیم ما مضی
حاء / الحدیقة والحبیبة ، حیرتانِ وحسرتان
میم / المغامِر والمعدٌ المسْتعدٌ لموته
الموعود منفیٌا ، مریض المشْتهی
واو / الوداع ، الوردة الوسطی ،
ولاء للولادة أینما وجدتْ ، ووعْد الوالدین
دال / الدلیل ، الدرب ، دمعة
دارةٍ درستْ ، ودوریٌ یدلٌِلنی ویدْمینی /
وهذا الاسم لی “
ولأصدقائی ، أینما کانوا ، ولی
جسدی المؤقٌت ، حاضرا أم غائبا “
مِتْرانِ من هذا التراب سیکفیان الآن “
لی مِتْر و75 سنتمترا “
والباقی لِزهْری فوْضویٌ اللونِ ،
یشربنی علی مهلی ، ولی
ما کان لی : أمسی ، وما سیکون لی
غدِی البعید ، وعودة الروح الشرید
کأنٌ شیئا لم یکنْ
وکأنٌ شیئا لم یکن
جرح طفیف فی ذراع الحاضر العبثیٌ“
والتاریخ یسخر من ضحایاه
ومن أبطالِهِ “
یلْقی علیهمْ نظرة ویمرٌ “
هذا البحر لی
هذا الهواء الرٌطْب لی
واسمی
وإن أخطأت لفظ اسمی علی التابوت
لی .
أما أنا وقد امتلأت
بکلٌ أسباب الر حیل
فلست لی .
أنا لست لی
أنا لست لی “
This sea is mine. This fresh air is mine.
This sidewalk, my steps and my sperm on the sidewalk are mine.
The old bus station is mine.
Mine is the ghost and the haunted one.
The copper pots, The Throne Verse, and the key are mine.
The door,the guards and the bell are mine.
The hors hoe that flew over the walls is mine.
Mine is all that was mine.
The pages torn from the New Testament are mine.
The salt of my tears on the wall of my house is mine.
And my name, though I mispronounce it in five flat letters, is also mine.
This name is my friend’s name, wherever he may be, and also mine.
Mine is the temporal body, present, and absent.
Two meters of earth are enough for now.
A meter and seventy-five centimetres are enough for me.
The rest is for a chaos of brilliant flowers to slowly soak up my body.
What was mine: my yesterday.
What will be mine: the distant tomorrow,
and the return of the wandering soul as if nothing had happened.
And as if nothing had happened:
a slight cut in the arm of the absurd present.
History mocks its victims and its heroes.
It glances at them in passing and goes on.
The sea is mine. The fresh air is mine.
And my name, thought i mispronounce it over the coffin, is mine.
As for me, filled with every reason to leave,
I am not mine.
I am not mine.
I am not mine.
(محمود درویش/ جداریه)
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
با خوندن نظرات، خیلی امیدوارانه و مشتاق، بلیط تهیه کردم و بسیار شوق مندانه روی صندلی نشستم، اما با گذشت ۲۰ دقیقه از نمایش، متوجه شدم این مونولوگ سیر داستانی واحدی ندارد و یا اگر هم دارد، من به عنوان یک تماشاگر عام اصلا متوجه نشدم و تا آخر این یک ساعت( که بسیار دیر گذشت و خسته کننده!) ۴ صحنه مختلف را دیدیم که هر کدام روایتی بود و من امیدوارم بودم در انتها، این ۴ روایت به هم متصل شوند و خط داستانی واحدی را تشکیل دهند، اما اینگونه نشد! و ما فقط ۴ صحنه و روایت کاملا معمولی با دیالوگ های کاملا معمولی دیدیم و بنده اصلا راضی نبودم از تماشای این کار، و اصلا پیشنهاد نمیکنم، چون کاملا یکنواخت بود و خسته کننده!
صبا صالحیان و سپیده این را
خواندند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
یادداشتی بر تئاتر جنایت و مکافات اثر رضا ثروتی :
شاید درک شخصی رمان جنایت و مکافات در دنیای امروزه از حوصله بسیاری خارج باشد. از همین رو خوانش نمایشی این قبیل آثار چه در رادیو و چه در تئاتر یا سینما می تواند به ارائه مفاهیم نهفته در اثر به مخاطب کمک شایانی کند.
نمایش نامبرده با چهره های مشهور و و بلیط گران بهایش در نگاه نخست اثری تجاری به چشم می آید ، اما با کنار رفتن پرده نمایش و پدیدار شدن دکور مفهومی اجرا در همان لحظه نخست چنین ساختاری را در ذهن می شکند.
می توان به دکور تحلیلی روانشناسانه داشت. سه طبقه که در میانه اش ریشه ، تنه و شاخ و برگ درختی خودنمایی می کند. این سه طبقه به مثابه ساختار شخصیت فروید ( به تطبیق ) ناهشیار ، نیمه هشیار و هشیار است. تمامی مجادله ها میان عوام ، رویاها و فلاش بک ها در طبقه پایینی رخ می دهد . جنایت اصلی ،اعتراف ها و بازجویی ... دیدن ادامه » ها در طبقه میانی و شکوفایی و پناهگاه در بالاترین طبقه که اتاق راسکولنیکف را شامل می شود اجرا می شود. اما اعتراف راسکولنیکف در فضایی خارج از دکور اجرا می شود. لذا می توان رفت و آمد میان این طبقات مراحل شکل گیری رنج نهایی او دانست.
در مقایسه با متن اصلی که دانای کل محدود به ذهن است، اجرا کمی متفاوت است و صحنه هایی طراحی شده که شخصیت اصلی در آن حضور ندارد. اما در تقسیم رنج میان شخصیت ها که همان عوامل بیرونی شخصیت اصلی است به متن اصلی وفادار مانده است. اما می شد با کمی فاصله ازمتن اصلی ، برداشت بروزتری از راسکولنیکف ارائه می داد.
چهره پردازی راسکولنیکف ( بابک حمیدیان ) تا حدودی شبیه به تصویر خود داستایوسکی است و سایر چهره پردازی ها ما را در حال و هوای زمان نگارش اثر می برد.
اجرا تا حدودی اکسپرسیونیستی است و تماما در خدمت شرایط روحی راسکولنیکف است ، شخصیت های اصلی در مکافات راسکو سهیم اند و حتی در خلوت نیز به خودخوری مشغول اند. بازی بابک حمیدیان به اندازه ای اغراق آمیز است که بازی شخصیت های دیگر تصنعی به چشم می آید. اگر بخواهیم بر اساس رمان قضاوت کنیم شخصیت ها بیشتر پرداخت شده و بسیار مستقل تر از راسکو عمل می کنند.
در یک جمع بندی تئاتر جنایت و مکافات با توجه به اجرای قبلی این رمان به کارگردانی ایمان افشاریان اثری شایسته توجه است.
شاید درک شخصی رمان جنایت و مکافات در دنیای امروزه از حوصله بسیاری خارج باشد. از همین رو خوانش نمایشی این قبیل آثار چه در رادیو و چه در تئاتر یا سینما می تواند به ارائه مفاهیم نهفته در اثر به مخاطب کمک شایانی کند.
نمایش نامبرده با چهره های مشهور و و بلیط گران بهایش در نگاه نخست اثری تجاری به چشم می آید ، اما با کنار رفتن پرده نمایش و پدیدار شدن دکور مفهومی اجرا در همان لحظه نخست چنین ساختاری را در ذهن می شکند.
می توان به دکور تحلیلی روانشناسانه داشت. سه طبقه که در میانه اش ریشه ، تنه و شاخ و برگ درختی خودنمایی می کند. این سه طبقه به مثابه ساختار شخصیت فروید ( به تطبیق ) ناهشیار ، نیمه هشیار و هشیار است. تمامی مجادله ها میان عوام ، رویاها و فلاش بک ها در طبقه پایینی رخ می دهد . جنایت اصلی ،اعتراف ها و بازجویی ... دیدن ادامه » ها در طبقه میانی و شکوفایی و پناهگاه در بالاترین طبقه که اتاق راسکولنیکف را شامل می شود اجرا می شود. اما اعتراف راسکولنیکف در فضایی خارج از دکور اجرا می شود. لذا می توان رفت و آمد میان این طبقات مراحل شکل گیری رنج نهایی او دانست.
در مقایسه با متن اصلی که دانای کل محدود به ذهن است، اجرا کمی متفاوت است و صحنه هایی طراحی شده که شخصیت اصلی در آن حضور ندارد. اما در تقسیم رنج میان شخصیت ها که همان عوامل بیرونی شخصیت اصلی است به متن اصلی وفادار مانده است. اما می شد با کمی فاصله ازمتن اصلی ، برداشت بروزتری از راسکولنیکف ارائه می داد.
چهره پردازی راسکولنیکف ( بابک حمیدیان ) تا حدودی شبیه به تصویر خود داستایوسکی است و سایر چهره پردازی ها ما را در حال و هوای زمان نگارش اثر می برد.
اجرا تا حدودی اکسپرسیونیستی است و تماما در خدمت شرایط روحی راسکولنیکف است ، شخصیت های اصلی در مکافات راسکو سهیم اند و حتی در خلوت نیز به خودخوری مشغول اند. بازی بابک حمیدیان به اندازه ای اغراق آمیز است که بازی شخصیت های دیگر تصنعی به چشم می آید. اگر بخواهیم بر اساس رمان قضاوت کنیم شخصیت ها بیشتر پرداخت شده و بسیار مستقل تر از راسکو عمل می کنند.
در یک جمع بندی تئاتر جنایت و مکافات با توجه به اجرای قبلی این رمان به کارگردانی ایمان افشاریان اثری شایسته توجه است.
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
از طرف خودم و کودک درونم تشکر می کنم
صبا صالحیان و امیرمسعود فدائی این را
دوست دارند
برای همراهی در تیوال لطفا درآغاز
وارد شوید
به آگاهی میرسانیم خرید بلیت خارج از ظرفیت روزهای آغازین نمایش «مرغ دریایی من» به کارگردانی کیومرث مرادی و بازی شبنم مقدمی، امیرحسین فتحی و... هم اکنون در تیوال آغاز شد.
بخشی از آمار تیوال
+۴۰۴,۰۰۰ نفر
+۱۲,۰۳۰ برنامه
+۲,۴۵۷,۰۰۰ بلیت
+۱۰۰,۰۰۰ بازدید
۲۳,۹۷۴ برگه
۸,۴۱۰ آلبوم
۵,۰۶۱ پادکست
