ایران؛
اگرچه کهنسال است و کم حافظه
اما شعر بلند اصفهان را
نه در سر
که در قلبش
برای همیشه
مثل نقش بر سنگ
حفظ کرده است.

تو را همچون جام شرابی می دانم که مرا جز مستی تدبیری نیست.
مبادا جامم بشکند، شرابم بریزد و من خُمار بمانم.

من و تو
سیبی بودیم
که دو نیم مان کردند
اما شبیه نماندیم
من زرد شدم
تو سرخ ماندی.

اتفاقاتى که در زندگى انسان پیش مى آید :

ذهن مى تواند آرام آرام فراموش کند.
اما احساساتى که از آن اتفاق برانگیخته مى شود، فراموش شدنى نیست.

مراقب باشیم:

در ارتباط هاى اجتماعى، رفتارهایى را اتخاذ کنیم تا احساسات خوشایندى را فراهم سازیم.

در این صورت است که :

رفتارها به یاد ماندنى مى شود .

«فرهنگ ... دیدن ادامه » هلاکویی»

شاید این در طبیعت بشر باشد که هر گاه کسی از روی فروتنی واقعی، یا از ضعف و یا از بی اعتنائی هر چیزی را تحمل کند، ما میل داریم همه چیز را بر او تحمیل کنیم.

باباگوریو
اونوره دوبالزاک

بی بال و پر ،...مانده در بایدها
در هر نفس در جان خود، مدام پرپر می زنم.

اینکه آن سوی رودخانه را رفته باشم یا نه

اینکه سال های متوالی چشم های مادرم را ندیده باشم

درست؛

زجر اگر جوانی بی سر و پا بود

اگر حتی یک بار روی بی رنگ و رخسار مرا دیده بود ؛

قطعا میفهمید ،

خود من است او .

قالب ... دیدن ادامه » میگرفت و نقش برجسته ی مو های افشان سپید رویم را

به تقلید می آمد و هر دم از ناباوری

چشم های از غرور خشکم را

بهانه ای برای رفتن بازماندگان بود .

حال اگر بیایی غرور چرا

شکل غروب میگیرم

یک دل سیر می گریم

و تماشایت میکنم ؛مادر...

شروین دهقان شرق

لحظه به لحظه
ساعت به ساعت
روز به روز
سالیان دراز
سنگ مى شود
بغض هاى خیس نشده!
و نمى افتد
بر گونه ها
این زخم هاى بى دوا!




(محسن مظاهرى)

لبۀ جویبار کوچکی نشسته ایم
این سوی، من از تَفِ آفتاب
پا به جوی فرو برده ام
آن سوی، بوته ای نعنا
ریشه اش را در آب گذاشته
ظهر گرمی تابستانی.

سحر انگیز است
نوای ساز بینظیر تو

شهر خیال من
همیشه بارانی است

یاد تو
اکسیر شیرین آرامش است
بی شک

مسافر دشت زیبای شقایق
تو هستی
با کوله باری از خیال

ببخش ای شاه گوهرپاش، باران!
به رقص خارها شاباش، باران!

چه خشکیده لبان تفتۀ دشت
بر این تشنه ترک ها کاش باران ...

گاهی باید بود برای رفتن
گاهی باید رفت برای بودن
و چه گس است بودنی بیهوده

چراغ های دلت را روشن کن
تاریکی در راه است

پدرم وقتی مرد پاسبان ها همه شاعر بودند
روانشناسان فالگیر شده بودند
فالگیرهایمان تم روانشناسی گرفته بودند
مرد بقال از من پرسید
چند من خربزه می خواهی؟
من به او گفتم
پیدا کن پرتغال فروش را ...


#طنز سیاه اجتماعی

سلام
----------
گفتمش :
تو را که پروانه نیست
از چه می سوزی ؟
گفت : پروانه ها ز پیله درآیند وُ بیایند
این راه مهم است که خاموش نباشد

سید حسن ابوطالبی
( جاهد )
94/05/12

نمایشنامه آشویتس زنان

به نویسندگی علی صفری هم اکنون در کتابفروشی گوتنبرگ و دفتر انتشارات آماره در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.

این نمایشنامه روایتی از سرگذشت زنان در کوره های آدم سوزی هیلتر در اردوگاه آشویتس و در برهه زمانی جنگ جهانی دوم است.

کتابفروشی انتشارات گوتنبرگ، خیابان انقلاب، بین خیابان فخر رازی و دانشگاه، پلاک 1212

انتشارات آماره، میدان انقلاب خیابان انقلاب ابتدای 12 فروردین پلاک 316 طبقه چهارم

قلمت را به خواب ببر

کاغذ را یتیم کن


بگذار دستهایت بشنود
چشمهایت بشنود
لبهایت بشنود


امشب سکوت را می‌نویسم برای تو

برای تو که نیستی بین دستهایم
بین دستهایت
بین لبهایم

نیستی ... دیدن ادامه »



معتادم به هستی‌ت
به نیستی‌ت گرفتار


(امیر ب)