و حتی ،ذهن ماهیگیر ،از قلاب می ترسد
کدامین وحشت وحشی ،گرفته روح دریا را
که طوفان از خروش و موج از گرداب می ترسد
گرفته وسعت شب را،غباری آن چنان مبهم
که چشم از دیدگاه و ماه از مهتاب می ترسد
شب است و خیمه شب بازان و رقص وحشی اشباح
مژه از پلک و پلک از چشم و چشم از خواب می ترسد
فغان ،زین شهر کج باور،که حتی نکته آموزش
ز افسون و طلسم و رمل و اسطرلاب می ترسد
فضا ... دیدن ادامه » را آن چنان آلوده ،دود نفرت و نفرین
که موشک هم ،ز سطح سکوی پرتاب می ترسد
طنین کارسازی هم ،ز سازی بر نمی خیزد
که چنگ از پرده ها و سیم،از مضراب می ترسد
سخن ،دیگر کن ای بهمن!کجا باور توان کردن
که غوک از جلبک و خرچنگ از مرداب می ترسد؟
#بهمن_رافعی_بروجنی
از کتاب "بی عشق ،ما سنگ،ما هیچ"
حال وطن این روزها چون حال من خوش نیست
این روزها چون حال من حال وطن خوش نیست
از سیستان تا مرز گیلان سیل غم جاری است
حال تهمتن، پهلوان پیلتن، خوش نیست
پروازها فوّاره های سرنگون هستند
پر درنیاری! مژدۀ برخاستن خوش نیست
دشمن، که جز چشم فریب از وی نباید داشت
از دوست هم آواز، حتی یک دهن خوش نیست
پیراهن یوسف پر است از خون و خاکستر
یعقوب ... دیدن ادامه » می داند که بوی پیرهن خوش نیست
تا اطلاع ثانوی ما سوکوارانیم
حال کسی در خلوت و در انجمن خوش نیست
ما زنده ایم اما شبیه مردگان خاموش
این زنده ماندن توی نُه توی کفن خوش نیست
من را که در هر بیت خویش از ناخوشی گفتم
باری ببخشایید...دیگر طبع من خوش نیست
قنبرعلی رودگر
داشتم آمدنش را باور
من نمی دانستم
معنیِ «هرگز» را
تو چرا بازنگشتی دیگر؟
آه ای واژه ی شوم
خو نکرده ست دلم با تو هنوز
من پس از این همه سال
چشم دارم در راه
که بیایند عزیزانم، آه
.
#هوشنگ_ابتهاج
گل زخم های خاطره ای را ز قلب کَند
که در این سیاه قرن
بی قلب زیستن
آسان تر است ز بی زخم زیستن
قرنی که قلب هر انسان
چندیدن هزار بار
کوچکتر است
از زخم های مزمن و رنجی که می کشد
#نصرت_رحمانی
با پرواز،
خبر فاجعه را به گوش ما می رساند!
اما سربازها،
حتی پرنده ای نقاشی شده بر دیوار را،
به شوخی نمی گرفتند!
#محسن_بیدوازی
به کوچه که آمدم
فرود آمدی از آسمان
چنان نرم
که گلبرگ زعفران
خواب عصرگاهی اش
مدام بود
و عابران خیره به ما
که ابر بودیم
زیر لب دعای باران خواندند
لختی مانده به استجابت
از هم دور شدیم
حتی اگر گفته باشم "دوستت دارم"
و حنجره ام شود تمام شهر
تصمیم تو به باریدن نبود
من ... دیدن ادامه » اما
با بوی دود
بوی خاک
سرازیر شدم
به عابران خشمگین لبخند زدم
منی که هم آسمان توام
وعده دادم شان
در یکی از همین روزها
که سنجاقک ها و پروانه ها
امن پناه گیرند
و نان برچیده شود از کف خیابان
خواهی بارید
یاسر متاجی
گلوله‌ای از گردنم عبور می‌کند
و خون در پَرهایم
به حرف در می‌آید
شکارچی نمی‌داند
شامی که می‌خورند
همه را غمگین خواهد کرد
شکارچی نمی‌داند
که بچه هایم همین حالا گرسنه‌اند
و من به طرزِ احمقانه‌ای
به پروازم ادامه خواهم داد
شکارچی نمی‌داند
که سال‌ها در درون‌شان بال‌بال خواهم زد
و ... دیدن ادامه » کودکانش کم‌کم
به قفس بدل می شوند
#گروس_عبدالملکیان
از کتاب پذیرفتن
تف بر تو باد و زندگی و شاید
تف بر کسی که چشم به ره ماند
تف بر کسی که سوی کسی آید
شاید که عشق هدیه ابلیس است
اندوه اگر سزای وفا باشد
شادی اگر شکوفه نا امیدی است
شاید که مرگ هستی ما باشد
#سایه های موازی
گفتا به خون هیچکس آلوده نیستم...
هزاران گل شکفت و خفت در خاک
عزیزم داغ دارم دست واکن
به پا کن بیرق صبح طرب ناک
به عهد شب نوردی ها وفا کن
برادرهای عاشق را صدا کن
بزن بر سینه ی شب تیری از نور
گل خورشید را مهمان ما کن
اصلان اصلانیان
(من) می رود قدم بزند امشب حالش بد است خواب نمی چسبد
شاید که از خودش بزند بیرون مانند آب موجی دریاها
تا کی درون پیله به خود کردن بر صورتش نقاب نمی چسبد
نگذار بوی گند بگیرد (من) ماندن برادر تنی مرگ است
حرکت اگر چه فلسفه ی هستی ست رفتن به منجلاب نمی چسبد
**
یک پای رفت و آمدمان لنگ است، دنیا همیشه بالشی از سنگ است
وقتی که تخت نیست خیال تو خود را نزن به خواب نمی چسبد
آب از سرت هنوز...و می ترسی ، اما گذشته از سر ماهی ها
دل را بزن به آبی دریاها دنیای اضطراب نمی چسبد
#کاظم_حسینی
که با هر تپش ریز
در مویرگ های این کالبد
با هر جرقۀ شوق
در این جان بیقرار
با تمام نوسانات ذهن بی امان؛
این شبگرد زوایای آسمان
با تمام آنچه می توان برایش بود
و گفت که این جهان هنوز
ارزش زیستن را دارد
دوست می دارم.
دومین نشست از رویدادهای رونمایی کتاب های تازه طبع شده در حوزه ی تئاتر با عنوان «کتاب نو» مجموعه ی تئاترشهر روز چهارشنبه بیست و پنجم دی ماه در تالار مشاهیر برگزار می شود.
به گزارش واحد ارتباطات، آموزش و پژوهش مجموعه تئاتر شهر، «کتاب نو» عنوان نشست هایی است که به ابتکار مجموعه ی تئاترشهر و با همکاری ناشران فعال این حوزه برای رونمایی و معرفی آثار طبع یافته برگزار می شود. پس از رونمایی از نمایشنامه های ایرانی جدید نشر نیماژ، چهارشنبه بیست و پنجم دی ماه دومین نشست رونمایی از این سلسله به بررسی کتاب « تئاتر (و) جامعه (و) تئاتر»(نشر نو) که به کوشش رضا کوچک زاده گردآوری شده اختصاص دارد.
در این نشست که اجرای آن بر عهده اصغر نوری از مترجمان کتاب است، نعمت‌اللـه فاضلی (استاد انسان‌شناسی فرهنگی و جامعه‌شناس هنری)، فرهاد مهندس‌پور (کارگردان و استاد دانشگاه)، اعظم راودراد (جامعه‌شناس و سردبیر مجله‌ی جامعه‌شناسی هنر و ادبیات)، شهرام گیل‌آبادی (مدرس، مدیرعامل خانه تئاتر و کارگردان)، سعید اسدی (مدرس دانشگاه ، مدیر مجموعه تئاتر شهر و از پژوهش‌گران کتاب) و رضا کوچک زاده (پژوهشگر، کارگردان و پدیدآورنده کتاب) حضور خواهد داشت.
این نشست که به همت مجموعه ی تئاتر شهر و با همکاری «نشر نو» در قالب برنامه‌ی «کتاب نو» برگزار می‌شود، با گفت‌وگوی مخاطبان و پدیدآوران نیز همراه خواهد بود. بر مبنای اطلاعاتی که ناشر در اختیار مجموعه ی تئاترشهر قرار داده است عناوین موجود در این کتاب عبارتند از : «تئاترستیزی افلاطون»/ علی قلی‌پور، «پیوستگی دوسویه‌ی نمایش‌های سنتی ایران با جامعه‌ی ایرانی»/ رضا کوچک‌زاده، «در تماشاخانه چه می‌گذرد؟ [جست‌وجویی در تبیین لحظه‌ی رخ‌داد تئاتری در ایران]»/ امیر خراسانی، «ناممکن بودن تئاتر خیابانی در ایران»/ رضا سرور، «درآمدی بر تحلیل پیدایش زیرمیدان موج نو تئاتر ایران در دهه‌های سی و چهل خورشیدی»/ سعید اسدی، «دموکراتیزاسیون یا دموکراسی فرهنگی؟»/ سارا شریعتی و فاطمه پدرام، «نمایش مدرسه‌ای و جامعه‌پذیری کودکان و نوجوانان»/ سیدحسین فدایی‌حسین از جمله نوشتارهای گنجانده شده در کتاب «تئاتر (و) جامعه (و) تئاتر» است.« کتاب «تئاتر و جامعه» همچنین دو پیوست زیر را شامل می‌شود.
پیوندان یک؛ نگرش‌های دیگران: «خاستگاه انسان‌شناسی تئاتر» یوجینیو باربا/ برگردان رضا سرور، «چرا می‌خندند؟ (روی‌کردی دوسویه به شوخی در نمایش بداهه‌پرداز سنتی ایران؛ اجرا و تأثیراتش)» ویلیام بیمن/ برگردان سعید آقایی، «اندیشه‌های اجتماعی برشت و گروه نان و عروسک» سی دبلیو بیگزبی/ برگردان مسعود نجفی، «کاندومبله‌ی برزیلی» ژان دووینو/ برگردان سپیده پارساپژوه، «ما این‌جاییم [تئاتر اجتماعی و پرسش‌هایی بحث‌انگیز درباره‌ی گسترش آن]» گویی‌یلمو اسکی‌نینا/ برگردان مهدی فیضی، «تئاتر آکواریوم یا تئاتر متعهد دانشگاهی» اِولین ارتل/ برگردان اصغر نوری و «چرا تئاتر اجتماعی؟»/ ریچارد شکنر و جیمز تامپسون/ برگردان سکینه عرب‌نژاد.
پیوندان دو (گفت‌وگو): «تئاتر نمی‌تواند اجتماعی نباشد! [گفت‌وگو با فرهاد مهندس‌پور]» رضا کوچک‌زاده، «تئاتر به مثابه‌ی فضای زیستن [گفت‌وگو با روبرتو چولی]» زهرا ایپسیروگلو/ برگردان خسرو محمودی، «تئاتر و حل مشکلات آسیب‌دیدگان اجتماعی [گفت‌وگو با آگوستو بوآل]» داگلاس ال. پترسون و مارک وینبرگ/ برگردان حسین شاکری.
این نشست ساعت ۱۸:۳۰ روز چهارشنبه ۲۵ دی‌ماه در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار خواهد شد و با توجه به هماهنگی های انجام شده توسط مجموعه ی تئاترشهر مقرر شده است حضار و علاقه‌مندان بتوانند کتاب‌های تئاتری نشر نو را با تخفیف خریداری کنند.
شایان ذکر است تمامی ناشرین فعال در حوزه ی تئاتر می توانند با مراجعه به فراخوان «کتاب نو» و توجه به شرایط مندرج در آن از جمله اهدای 4 نسخه از هر کتاب رونمایی شده به تئاتر شهر درخواست حضور در این رویدادها را داشته باشند.
گاوای خوشبین به آینده تو صف کارخونه‌ی سوسیسن
مرتضی!
مرتضی!
بارون نمی آد اینجا، مرتضی!
فقط مرده‌ها زنده‌ن وقتی زنده‌ها باهاس بمیرن
قهرمانای شطرنج محکوم به بازی با یه گوریلن
مرتضی!
مرتضی!
بارون ... دیدن ادامه » نمی آد اینجا…
شبِ تاریک و قحطیِ ستاره
ماه در نمی آد اینجا، مرتضی
پسِ هر کویری، کویره دوباره
آی… آی… بارون نمی آد اینجا… مرتضی
فقط شبارو می‌شمرم وقتی روزا همه هیچن
همه راهنمای چپ می‌زنن و بعدش به راس می‌پیچن
مرتضی!
مرتضا آ آ!
بارون نمی آد اینجا، مرتضی!
درخت می‌کارن تا باهاش دسته‌ی تبر بسازن
شیرارو کردن تو قفس و حالا به عکس یه گربه می‌نازن
مرتضی!
مرتضی!
بارون نمی آد اینجا، مرتضی!
شبِ تاریک و قحطیِ ستاره
ماه در نمی آد اینجا، مرتضی
پسِ هر کویری، کویره دوباره
آی… آی… بارون نمی آد اینجا… مرتضی
راها همه بستن و همه اینو می‌دونن
منتظر بارونن تا گونه‌هاشونو بشورن
کوچه‌ها باریکن، شبا چه تاریکن
بارون نمی آد اینجا؟!
بارون نمی آد هیچوقت ولی خیابونا خیسن
گاوای میانه‌رو مشغول مذاکره با رئیس کارخونه‌ی سوسیسن
مرتضی!
مرتضی!
بارون نمی آد اینجا، مرتضی!
پلیسا همه دزد و دزدا همه پلیسن
شرافتمونو بردن جاش دوزار یارانه به حسابمون می‌ریزن
مرتضی!
مرتضی!
بارون نمی آد اینجا، مرتضی!
شبِ تاریک و قحطیِ ستاره
ماه در نمی آد اینجا، مرتضی
پسِ هر کویری، کویره دوباره
آی… آی… بارون نمی آد اینجا… مرتضی
#آرش_سبحانی
کبوسک
آهنگ این موقع ها بدرد میخوره
گوش دادم ولی فراموش نکردم
یاد بچگی هام افتادم
بارون و لامپ مهتابی و پنجره و یک لیوان شیر گرم
دیوار گرم خونه
مادرم در حال آشپزی
پدرم زنگ میزد و حالمون رو بعد از ظهر می پرسید
خواهر کوچولوم نرم خوابیده بود
اینا رو گفتم که تمام تلاشم رو می کنم و امیدم رو از دست نمی دم تا بتونم برای بچه های خودم این خاطره رو ایجاد کنم
امیدم رو ازدست نمیدم...به هیچ عنوان.
گریه می کنم هنوز
سنگ فرش عمرمان
اشک بود و آه و سوز
گریه پشت گریه باز
گریه می کنم هنوز
✈️
اشعار من به مرز فراموشی
بیداری‌ام: تسلسل مرگیدن
خوابیدنت: هزینه‌ی خرگوشی
می پاشم از گلوی خیابان ها
در اقتصاد کودن انسان ها
بیدادگاه جامعه بو کرده است
منجی روز آخر من کوشی؟
اسکیزوفرنی ام؟ به خودم مربوط
شاعر شدم که حبسیه بنویسم
پای دلم قلم شده حق دارد
در این حصارِ عادیِ پاپوشی
نان ... دیدن ادامه » هست، می خوریم و نمی پرسیم
از این که حس رقص نمی فهمیم
چمخاله عشقباز نمی خواهد
عشق است حرف پشت همین گوشی
باری ببر به قیمت کاه شب
خاموش باش و گوش به حرف اما
آنان که از نژاد پدر هستند
عادت نمی کنند به خاموشی
#علی_بهمنی
از کتاب فراموشخانه
انتشارات آنیما
اگر طنابش را
از گیسوان تو بافته باشند
و گلوله ها را
به هیچ می انگارم
زیرا از مژگانت
تیرهایی خورده ام
که حیثیّت آتش را
به بازی گرفته بودند.
ای کاش آدمی وطنش را
مثل بنفشه ها
در جعبه های خاک
یک روز می توانست
همراه خویشتن ببرد هر کجا که خواست
در روشنای باران
در آفتاب پاک
✈
بخشی از آمار تیوال
