با سلام و احترام
نمایش رو در شب افتتاحیه دیدم
نمایشی که حاصل تلاش و تمرین بود
فضایی انتزاعی و روایتی متفاوت
برای گروه بهترینها رو آرزو میکنم

نامبرده اتفاقی منحصربه فرد و و دارای ویژگی های شگفت آور پرشماری ست که قابل بررسی و تحلیل و تاویل ا ست. اما چیزی که در درجه اول و بیش از سایر موارد به چشم می آید فرم روایی بازیگوشانه و جاه طلبانه نمایش است. نمایش دائما در سطوح خودگویی( دایجسیس) و محاکات و تقلید(میمسیس) در نوسان است. کارگردان هوشمندانه از تمام ظرفیتهای این دو سطح روایت بهره جسته. زمانی که قرار است دنیای شخصی گفته شود سراغ خودگویی رفته و زمانی که قرار است مسئله شخصیش به امری فراشخصی تبدیل شود از محاکات و بازسازی بهره جسته. و در رفت و آمد بین این دو سطح آنقدر ظریف عمل شده که گویی صحنه های نمایش پای میز مونتاژ تدوین و به هم دوخته شده است.
البته این رفت و اند و نوسان تنها شامل سطوح روایت نیست. نامبرده به شکل دائمی در نوسانی بین مفاهیم متضاد است. خیال و مستند، گذشته و آینده، امر عینی و امر ... دیدن ادامه » ذهنی و ... .
مورد دیگری که بسیار قابل توجه است و متاسفانه در تاار ایران خیلی به ان توجه نمی شود، هویت بخشی و بهره بردن از ابعاد مختلف زمانی ست. در نامبرده ما گاهی به زمان گذشته می رویم. و گاهی در زمان حال. گاهی وارد زمان ذهنی شخصیت می شویم. گاهی صحنه را در یک بی زمانی می یابیم.و گاهی هم در همه زمانها بسر می بریم. در واقع نامبرده در تمام ابعاد زمانی شخصیتها چه در جهان بیرونیشان و چه در زمان ذهنی شان در حرکت است. اما ایده ای که این بازی با زمان را متعالی می سازد انعطاف مکانی صحنه است. در واقع ما در آن واحد، به ازای حضور در هر زمان، شاهد خلق مکانی منحصر به آن زمان بر روی صحنه هستیم. همزمان با مصاحبه با گورباچق، در یزد و خانه مادر هستیم. هم زمان با خیابانهای سنپترزبورگ در تهران هستیم. هم زمان با تئاتر کوچک تهران در سالن سمندریان هستیم و ... . پس بنابراین شاهکار دیگر نمایش نامبرده، ارتقای مفهوم مکان بر روی صحنه است. آن هم با کمترین تغییر در اجزای صحنه. اساسا وقتی زمان و فضا خلق شود چه نیازی به صحنه پردازی ست؟
نکته ی دیگر که باز من را به سینما متصل می کند بازی بازیگران است. انها باید به ازای حضور در هر مکان و زمانی، بازی منحصر به ان زمان و مکان را نمایش دهند. کاری که شاید در سینما و با جادوی تقطیع و تدوین آسان باشد اما در تاتر امری پرریسک و جاه طلبانه است که از نظر من تمام بازیگرها از پس آن برآمده اند. برای تایید و تاکید نظرم تنها به دو مثال ارجاع می دهم. صحنه بازسازی جلسه و تغییر و تکثر یافتن کاراکتر اصغر، مترجم و مدیر فستیوال در سه بازیگر مختلف. بازیگرها باید در فاصله زمانی کمتر از چندثانیه به کاراکتری دیگر تبدیل می شدند. مثال دوم حضور استثنایی پانته آ پناهی هاست. اویی که قرار است از ابتدا و با حداقل دیالوگ و حرکت بدنی، پیر شدن و رسیدن به اوج اندوه را نمایش دهد. امری که حتی در سینما و با کمک تدوین و دکوپاژ هم کار هرکسی نیست اما او به خوبی به این مهم دست یافته است.
نمایش نامبرده ازین دست بداعتها و جذابیتهای فرمی و البته محتوایی بسیار دارد که از حوصله این صفحه خارج است و شاید در اینده در روزنامه ای مبسوط بنویسم و متن کامل را در اینجا بگذارم. اما تا ان موقع عجالتا باید این نکات را می نوشتم تا تفاوتهای این اثر با نمایشهای متون نیل سایمون و امانوئل اشمیت و سایر نمایشهای مرسوم این روزها مشخص شود.

ممنونیم از عروسک محترم

میخوام تشکر کنم از بازیگر نقش بیمار. واقعا دوست داشتم بازی ایشون رو. صداشون، نگاه هاشون، حالت چهره و همه چیز دلپسند بود.

اما خود نمایش، حس یه کار آماتور رو بهم داد. یه جاهایی میشد بخندی.
در کل نمایشی نبود که اذیت کنه، ولی صرفا برای اینکه یک ساعت از وقتت رو پر کنه مناسب بود، نه بیشتر.

تو اجرای امشب (97/07/29) نزدیک پیچ ورودی سالن، فرزند یکی از عوامل یا احیاناً مدعوین، مراقبت میشدن و سر و صداشون هم ما رو بی نصیب نذاشت. باشد که دوستان احترام بیشتری برای تئاتر قائل بشن و داخل سالن اتاق "مادر و کودک" تدارک نبینن

اسمشم برازندشه، %100
.
من عاشق تئاتریم که فضا بسازه، جهان خودشو دیکته کنه به مخاطبش و خب ایده آلشم اینه که مخاطبشو وارد بازی این جهان هم بکنه و خیلی ظریف بازیش بده!
این تئاتر رفت تو سه تا تئاتر برتر ایرانی که من دیدم تا حالا و میتونم از این الفاظ براش استفاده کنم: درخشان، حیرت آور و غافلگیر کننده!
قشنگ معلومه که مرتضی اسماعیل کاشی با عشقِ اتاق ورونیکا رفته سراغ صددرصد و یه عشق جذاب تر رو تجربه و خلق کرده و دمش گرم، ستاره پسیانی خودش رو توسعه داده و رسم آموختن از بهناز جعفریِ اتاق ورونیکا رو با تمام وجود به جا آورده، هوتن شکیبا هم کم نیاورده و پا به پای این دوتا اومده دیگه و این جهانو خلق و زنده کردن.
داشتم به این فکر میکردم که بخش اعظمی از تجربه های جذاب تئاتری من رسمن با این اسما گره خورده: مرتضی اسماعیل کاشی، ستاره پسیانی و رضا ثروتی؛ صددرصد، اتاق ... دیدن ادامه » ورونیکا و ویتسک!

واقعا لذتبخش بود. این تاتر همون تلاقی معروفی هست که از دلش قراره هنر خلق بشه. تلاقی جنون و خلاقیت. درست همون گزاره ای که فوکو می گه.
یک اثر بینظیر که از رنج و فرسایش موانعی که یک کارگردان برای خلق و زایش یک اثر هنری می کشد حرف میزنه. زایشی که در نهایت اون رو به جنون می کشونه. و چه کنایه امیز و جالبه که این جنون و رنج و ناکامی در تاتر، در روسیه رخ داده. کشوری که کم ندارد ازین هنرمندهای ناکام و رنجیده شده و به جنون رسیده: میرهولد معروف ترین آنهاست. و در ایران هم نمونه اش سمندریان. نمایش چه ارجاع دقیقی به استاد سمندریان و ناکامی هایش می ده. نمایشی که دائم درحال پوست اندازی هست و در هر صحنه یک شیوه متفاوت و جدید رو در اجرا تجربه می کنه. و در نهایت پایان نمایش، نقطه عطف کاره. رقص هیستریک و آمیخته به جنون اصغر دشتی که خودش به تنهایی بازگو کننده ایده فروپاشیه. ... دیدن ادامه » فکر کنم تماشاگرای تئاتر چندسالی هست که اتیلا پسیانی رو انقدر به اندازه و جذاب و بی نقص ندیده باشند.پانته ا پناهی ها هم از پس چالش این نقش بر اومده و تونسته بعد دیگه ای از توانایی هاش مثل کنترل و تسلط بر حس و میمیک و تغییر تدریجی میمیک و حالت چهره بر بیاد.

کاش خلاصه داستان یا یه یادداشت ارائه میشد. فقط همینو میدونیم: سبک: درام اجتماعی.
تازگیا باید چشم بسته بریم تیاتر. مگر جوان های بی ادعا که نمایش هاشون هم بروشور خوب داره. هم توضیحات و خلاصه داستان.
قرار بود بزرگ تر ها الگو باشن.

این فیلم با زیرنویس اختصاصی آکادمی هنر اکران خواهد شد

تئاتری روون و بسیار زیبا بود
من به عنوان یه بیننده که نه از لحاظ نویسندگی نه بازیگری نه کارگردانی و ... هیچ تجربه یا اطلاعات دقیقی ندارم این رو میگم که تئاتر بسیار جذابی بود و به جرعت میتونم بگم در حال حاضر تئاتری به این اندازه شیرین و ساده ولی به شدت قوی رو صحنه نداریم که نسبت به هزینه بلیط و زمان اجرا به این خوبی باشه
به عنوان یه بیننده بازی آقای محدث بسیار جذاب و گرم بود جوری که در بعضی از دقایق دوست داشتم در حین اجرا براشون دست بزنم
از لحاظ فیلم نامه برای من بسیار قابل فهم بود که نویسنده چه چیزی رو میخواد به ما بفهمونه از قبیل لحظاتی که با پدر روحانی صحبت میکنه و یا با باغبونی که در حین سادگی روحی بلند مرتبه داشت و اصلا از تکنولوژی چیزی سردر نمیاورد و ارزوهای ساده داشت
یا استفاده از توپ های تنیس
در مورد کارگردانی چون واقعا سررشته ندارم نمیدونم ... دیدن ادامه » چی باید بگم جز اینکه من همه چیز اجرا رو دوست داشتم
طراحی لباس برام خیلی جذاب بود
انتخاب موسیقی به نظرم نقطه قوت این تئاتر بود چون من و همراه میکرد با فضایی که بودم...
در کل من پیشنهاد میکنم برید و لذت ببرید همونجوری که من لذت بردم جوری که تا مترو تئاتر شهر قدم زنون میرفتم و هنوز از صحنه اجرا خارج نشده بودم و تو ذهنم مرور میکردمش...

بالاخره صد در صد رو امشب دیدم
وقعا بازی هوتن شکیبا و ستاره پسیانی عالی بود
مخصوصا ستاره پسیانی
به نظرم هر کس دیگه ای غیر از ستاره پسیانی بود نمیتونست بهتر از هوتن شکیبا بازی کنه
از دیدن این نمایش کلی لذت بردم
خدا رو شکر که تو وقت اضافه ش تصمیم گرفتم برم ببینم :)))

خدایا یعنی میشه من یه نمایش ژانر وحشت درست حسابی ببینم؟؟؟
فکر کنم تنها کار درست حسابی که رو صحنه رفته اتاق ورونیکا رضا ثروتی باشه که متاسفانه فیلم تیاترشو فقط دیدم..

سحرآمیزی تئاتر رو داشت این نمایش. نور، عروسک، گریم، حرکتها و بخشهای انتخاب شده از متن که توسط بازیگرها بیان میشد.
آواز صحنه ی عروسک از عالیم قاسم اف زیبا بود. کاش به نام ترانه (یا ترانه ها اگر تلفیقی صورت گرفته) هم اشاره کرده بودن.

چقدر حس و رابطه‌ی بین مونا و حسام...... رو دوس داشتم
چقدر دلبرم دلبرِ..... مادر حسام بهم چسبید
چقدر سربازه سر از بدن جدا شده...... خوب بود
چقدر علی کوچولو، این مرد کوچک...... برام تازه بود
چقدر گلِ دست خدا و فراره خداداد عزیزی.... برام هیجان آور بود
و چقدر جنگ و بمباران و خرابی...... برام تلخ و ناراحت کننده.

نفرین به جنگ
سلام‌به صلح
خسته نباشید به همه عوامل این نمایش
خداقوت

سلام،
خیلی خوشحالم که تونستم این نمایش رو ببینم. هر جور حساب میکنم نمیتونم نکته منفی در موردش بگم. واقعا عالی بود و کلی لذت بردم از بازیها، طراحی، موسیقی و...
اولش فکر میکردم با توجه به کامنت دوستان باید منتظر اواخر نمایش باشم تا لذت ببرم، ولی باید بگم بنده از ابتدا تا انتها (که واقعا محشر بود) لذت بردم و ذوق داشتم.
****
...بازیگری یعنی که باردار بشود تا بزاید که بکشد...

پ.ن: تشکر از محمد برهمنی عزیز که من خودم به شخصه به کارش ایمان آوردم. تشکر فراوان از صادق گلچین عارفی عزیز که دیدارشون هم باعث خوشحالی مضاعف شد و سپاس از کار ارزشمندشون همراه با توضیحات تکمیلیشون.

@مهدخت مولایی، اسماعیل گرجی عزیز خسته نباشید و همیشه بدرخشید

در آخر یه تشکر ویژه از نوید محمد زاده عزیز برای حمایت از همچین نمایش های ارزشمندی...

پ.ن: بعضی از قسمت های نمایش من رو یاد ... دیدن ادامه » زندگی در تئاتر مینداخت :)

واقعن خوشحالم که تماشای این نمایشو از دست ندادم.خیلی خیلی لذت بردم از این همه خلاقیت در اجرای نمایش و این همه بازیهای خوب و دلنشین.
ممنون از همه عوامل این نمایش که شب خوبی رو واسم رقم زدن❤

نامبرده رو تماشا کردم و خوشحالم که یک جهان تازه ای و دیدم. خوشحالم که با تئاتر میشه جهان های تازه ای و دید فقط کافیه از سالن شماره یک بری سالن شماره دو.
گروه بسیار شجاع و عاشق برای بازسازی و فهم تجربه ای که علی اصغر دشتی پشت سر گذاشته بود دور هم جع شدند.شاید نقشی که اتیلا پسیانی یا پانته ا پناهی داشت و خیلی ها دوست نداشه باشند و بگن از توانایی هاشون درست استفاده نشده و صرفا برای تبلیغات مورد استفاده قرار گرفتن.. این سطحی ترین دیدی ای که میشه به این دو بازیگر داشت در این نمایش به خصوص... ای کاش با این دید به تماشای کار نشینید! و پیشنهاد میکنم در حین خارج شدن از سالن به موسیقی پایانی گوش بدید کمک میکنه بعضی از گره ها باز بشه.
تمام بازیگرها برای اجرای این نمایش خودشون و یه جورایی وقف کرده بودند... کار گروهی به معنای واقعی.. یه جور پژوهش و تحقیقی که در آخر ... دیدن ادامه » قراره به تماشاگر ارائه داده بشه ... خوشحالم که این نمایش و از دست ندادم.

نمایش بسیار ضعیف و ابتدایی با اجراهای ضعیفتر بدون نظم و هماهنگی و عدم استفاده از عناصر نمایشی

در آن تاریکی گاهی چنان حال بدی دست می داد که هرگز با تماشای هیچ فیلمی آن را تجربه نکرده بودم. اتلاق فیلم به این فاجعه ی تصویری همان قدر سزاوار است که ستودن چنگیزخان به خاطر نیک نفسی...

"علاقه‌مندان می‌توانند با خرید ۱۰ فیلم به مبلغ کل ۱۵۰ هزارتومان اما با تخفیف ۵۰ درصد و پرداخت ۷۵ هزارتومان از لحظه خرید خود ۱۰ فیلم بعدی دوره را شرکت کنند. به طور مثال اگر از اکران دو یا سه فیلم این دوره گذشته باشد هیچ ایرادی ندارد زیرا خرید از فیلم سوم یا چهارم تا فیلم سیزدهم و چهاردهم منظور خواهد شد. "

این رو میشه یه توضیحی بدید ؛ متوجه نشدم ؛ ممنون

خرید بلیت این نمایش با بازی نیلوفر شهفری و کیمیا هوشمند از شنبه ۵ تا دوشنبه ۷ آبان‌ماه همینک آغاز شد.