سه اثر نمایشی جدید به کارگردانی امیردژاکام، کهبد تاراج و مرتضی شاه کرم طی روزهای آینده در تالارهای چهارسو، قشقایی و سایه مجموعه تئاتر شهر اجرای خود را آغاز می کنند.

به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، «ایوب خان» به کارگردانی امیردژاکام ، «یاماها» به کارگردانی کهبد تاراج و «برونسی» به کارگردانی مرتضی شاه کرم عنوان سه نمایش جدید مجموعه تئاتر شهر بعد از مدت ها وقفه در فعالیت های اجرایی این مجموعه به دلیل شرایط کرونایی هستند که از هفته جاری  اجرای خود در تالارچهارسو، تالار قشقایی و تالار سایه مجموعه تئاتر شهر آغاز می کنند.

نمایش «ایوب خان» به نویسندگی و کارگردانی امیردژاکام اولین اثر نمایشی است که چراغ اجراهای عمومی  تئاتر شهر را روشن می کند.

دراین اثر نمایشی که از روز دوشنبه ۲۹ دی ماه ساعت ۱۸:۳۰ با مدت زمان ۷۰ دقیقه در تالار چهارسو تئاترشهر به صحنه می رود (به ترتیب ورود صحنه) الهام خضرایی منش، نسیم داداشی، طاها عابدی، ماهان عابدی، حسام شهیدی، الناز ملک پور، غزل جمشید آبادی، نیوشا امینی، مهدی حوریه، ندا حسینی، زینب تحقیقی، ارمین خزائلی، شایان انجمنیان ، مژده عنایتی، سمانه شعاعی، بهرام ابراهیمی به عنوان بازیگر حضور دارند.

داستان نمایش ایوب خان در اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ می‌گذرد و ماجرای زنی را روایت می‌کند که قرار است همسرش که چند مامور ژاندارمری را زده را اعدام کنند. این زن از گلبافت به جلو خانه ایوب خان که فرد ورزشکار و خیری است، آمده تا با کمک او برای شوهرش پول دیه جمع کند و او را از اعدام نجات دهد. اما ماجرا به گونه ای دیگر رقم می خورد.

«یاماها» عنوان نمایش جدید دیگر تئاتر شهر به نویسندگی و کارگردانی کهبد تاراج است که از روز چهارشنبه اول بهمن ماه ساعت ۱۸:۴۵ به مدت زمان ۶۰ دقیقه و بازی  مرجان قمری، لبخند بدیعی و مازیار سیدی اجرای خود را در تالار قشقایی آغاز می کند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: « این نمایش داستان سه آدم است که به هم ربط دارند؛ برادر و خواهری به همراه یک دختر. برادر در دهه هشتاد و پس از سال‌ها داستان چند سال پیش خواهر خود در دهه‌های چهل و پنجاه را روایت می‌کند. همچنین داستان دختر دیگری که مکمل این دو شخصیت است.»

در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر نیز نمایش «برونسی» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی شاه کرم و بازی مسعود شامی خاتونی، محسن پوشایی، پروا آقاجانی، مائده جلالی، مرتضی شاه کرم، فریدکیامرثی، ایمان سلگی، احمد صمیمی، سالار مسیب زاده ومجید رحمتی  از روز پنجشنبه ۲ بهمن ماه ساعت ۱۸ با مدت زمان ۶۰ دقیقه اجرای عمومی خود را آغاز می کند.

نمایش «برونسی» چهار مقطع از زندگی شهید عبدالحسین برونسی که شامل سربازی، زمان انقلاب، بعد از انقلاب و دوران جنگ و شهادت است را نشان می‌دهد. در این نمایش ۴ موقعیت منفک از هم که به یکدیگر مرتبطند در

رایانی در رادیو گفت‌وگو بیان کرد: تئاتر تلویزیونی از ترکیب دو پدیده‌ی «تئاتر» و «تلویزیون» شکل می‌گیرد و مختصات جدیدی را ایجاد می‌کند.

برنامه «پرده آخر» با موضوع بررسی تله تئاتر در ایران، در ارتباط تلفنی با دکتر مهرداد رایانی مخصوص (عضو هیئت علمی دانشگاه، کارگردان و نویسنده تئاتر) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.

مهرداد رایانی مخصوص در مصاحبه تلفنی با برنامه «پرده آخر» با اشاره به تعریف تله تئاتر، گفت: متخصصان مختلف در تعریف تله تئاتر نظرات متعددی دارند و این رشته تعریفی یکسانی در بین تئاتری‌ها ندارد.

وی افزود: تله تئاتر زمانی شکل می‌گیرد که تئاتر با رسانه‌ای دیگر – تلویزیون – پیوند بخورد.

این کارگردان تئاتر با اشاره به ادامه داد: عده‌ای از متخصصان تئاتر را به عنوان یک رسانه می‌پذیرند، در حالی که برخی تئاتر را رسانه نمی‌دانند.

وی اضافه کرد: از آنجایی که تله تئاتر در مدیوم تلویزیونی عرضه می‌شود، فنون و تکنیک و روش‌های اجرایی منحصر به خودش را دارد.

مهرداد رایانی مخصوص با اشاره به این که تئاتر به خاطر تلویزیون شکل نمی‌گیرد، تصریح کرد: تئاتر در هنگام شکل‌گیری بدون توجه به رسانه‌های مختلف – تلویزیون – کار خود را پیش می‌برد و پس از شکل‌گیریِ کامل به واسطه یک رسانه عرضه می‌شود.

وی تاکید داشت: تلویزیون در قالب کار رسانه‌ایی در تله تئاتر، بازنمایی از تئاتر را به مخاطب ارائه می‌دهد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه خاطر نشان کرد: تئاتر تلویزیونی از ترکیب دو پدیده‌ی «تئاتر» و «تلویزیون» شکل می‌گیرد و مختصات جدیدی را ایجاد می‌کند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود در برنامه «پرده آخر» گفت: متاسفانه در دهه‌های اخیر تئاتر در برخی از حوزه‌ها رشد پیدا نکرد.

مهرداد رایانی مخصوص افزود: تئاتر در بسیاری از مواقع به تناسب رشد رسانه‌های مختلف ارتقا نیافته است.

وی با اشاره به این که تولید یک تله تئاتر متوسط حدود 800 میلیون هزینه‌ی اجرایی دارد، عنوان کرد: برخی از مدیران رسانه‌ای تولید سریال با قسمت‌های متعدد را به تولید تله تئاتر ترجیح می‌دهند، چرا که هزینه‌ی تولید حداقل 15 قسمت سریال تقریبا برابر با هزینه تولید یک تله تئاتر است.

این نویسنده اضافه کرد: اگر تولیدکننده‌ی تئاتر همزمان با تولید، تبِ مخاطب را – دریافت واکنش‌های لحظه‌ای – حس کند، می‌تواند تله تئاترهایی مردمی‌تر تولید کند.

وی با اشاره به این که تله تئاترها باید از نظر کیفی و جذب مخاطب عملکردی بهتر از تله فیلم‌ها داشته باشند، توضیح داد: آقای ضرغامی در ماه‌های پایانی ریاست خود در سازمان صدا و سیما توجه خوبی به تولید تله تئاترها نشان می‌داد، اما با پایان دوران ریاست ضرغامی، تله تئاتر مورد توجه قرار نگرفت.

منبع: سایت رادیو گفتگو

تماشاخانه سنگلج پس از تعطیلی چهارماهه با  نمایش  «لبخند باشکوه آقای گیل» میزبان تماشاگران می‌شود.

به گزارش روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، نمایش «لبخند با شکوه آقای گیل» به کارگردانی «میکائیل شهرستانی» از روز سه‌شنبه سی‌ام دی‌ماه  اجراهای خود را آغاز می‌کند. این نمایش  پیش‌تر قرار بود در اوایل مهرماه به روی صحنه برود اما اجرای آن به دلیل بسته شدن تماشاخانه‌های تئاتر بنا بر دستور ستاد مقابله با ویروس کرونا با تاخیری چهارماهه رو‌به‌رو شد..

داستان این نمایش درسالهای پس ازاصلاحات ارضی ایران درخانواده ای از طبقه ملاک گیلان به نام "گیل" می‌گذرد.
نمایشنامه لبخند با شکوه آقای گیل که از نمونه‌های شاخص ادبیات نمایشی معاصر است توسط اکبر رادی؛ نمایشنامه‌نویس مطرح تئاتر ایران نوشته شده است.
این نمایش هرشب ساعت ۱۸ به روی صحنه می رود. علاقه‌مندان جهت تهیه بلیت به سایت اینترنتی تیوال مراجعه نمایند.

در هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک، کارگاه «کاربرد میزانسن جایی میان تئاتر عروسکی و تصویر محصور شده در قاب» با حضور احمد اطراقچی برگزار می‌شود.

به گزارش تیوال به نقل از ستاد خبری هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک، برگزاری کارگاه‌های تخصصی در راستای ارتقای بنیه علمی نمایشگران عروسکی از جمله فعالیت‌های است که برای جشنواره هجدهم تدارک دیده شد.

تاکنون چهار کارگاه به‌صورت مجازی با همراهی علاقه‌مندان برپا شده و «کاربرد میزانسن جایی میان تئاتر عروسکی و تصویر محصور شده در قاب» عنوان کارگاهی است که با حضور احمد اطراقچی نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون برگزار خواهدشد.

کارگردان مجموعه تلویزیونی عروسکی «سرحال» در مورد موضوع این کارگاه، توضیح داد: با توجه به‌شرایط به وجود آمده به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سالن‌های تئاتر و این که هنوز وضعیت مشخصی برای بازگشت به شرایط قبلی نیست بسیاری از نمایش‌ها آنلاین و با استفاده از دوربین اجرا می‌شوند.

نویسنده و کارگردان فیلم «چهل و هفت» افزود: از آن جایی که این وضعیت تجربه نشده بود و پیش از آن اتفاقات به‌طور زنده در سالن تئاتر رخ می‌داد طبیعتا تماشاگر نشسته کار را تماشا می‌کرد میزانسن هم توسط بازیگر و روی صحنه اتفاق می‌افتاد. هیچ‌وقت هم تماشاگر جای خود را در سالن تغییر نمی‌داد پس میزانس حتما باید از مقابل رخ می‌داد.

اطراقچی با تاکید بر این که تئاتر مشخصه‌های خاص خود را دارد اما الان در شرایطی قرار گرفتیم که از دوربین استفاده می‌شود، ادامه داد: در نتیجه جاگیری دوربین و اتفاق‌های که می‌تواند به‌وسیله دوربین به وجود آوریم می‌تواند میزانسن جدیدی به ما بدهد تا بتوانیم موقعیت را مقداری تغییر دهیم. نوع میزانسن و اتفاقی که روی صحنه می‌افتد را نه تنها به‌وسیله کاراکترها بلکه توسط عروسک‌ها و بازیگرها هم‌چنین دوربین تغییر دهیم و بتوانیم یک ابداع و نوآوری داشته باشیم. در نتیجه در این کارگاه می‌خواهیم بگوییم چگونه می‌توان با استفاده از دوربین هم میزانسن جدیدی در کار به وجود آورد و هم تنوع و نوآوری در کار داشت.

کارگاه «کاربرد میزانسن جایی میان تئاتر عروسکی و تصویر محصور شده در قاب» پنجشنبه دوم بهمن ماه ساعت ۱۴ به صورت آنلاین برگزار می‌شود.

متقاضیان برای شرکت در این کارگاه تا روز ۳۰ دی ‌ماه فرصت دارند از طریق تماس با شماره تلفن‌های ۰۹۳۵۳۸۰۱۹۸۲ و۰۲۱۶۶۷۵۴۶۹۶ ثبت‌‌نام کنند.

مدیریت کارگاه‌های آموزشی این دوره از جشنواره بر عهده فهیمه میرزاحسینی است و این کارگاه‌ها با همکاری استارتاپ فرهنگی هنری «روستاوند» و در پلتفرم این موسسه ارایه می‌شود.

راه‌های ارتباطی با هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک به شرح زیر است:
وبسایت tehranmobarak.theater.ir
کانال تلگرام  t.me/Tehranmobarak۱۸th
واتساپ  ۰۹۳۵۳۸۰۱۹۸۲
اینستاگرام   tehranmobarak.۱۸th
تلفن ۰۲۱۶۶۷۵۴۶۹۶ و  ۰۲۱۶۶۷۱۰۷۰۲(دبیرخانه دائمی جشنواره‌ها)
ایمیل  tehranmobarak@theater.ir

هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک اسفندماه سال جاری به دبیری زنده‌یاد گلزار محمدی و مدیریت اجرایی مهدی حاجیان برگزار خواهد شد.

به دنبال بازگشت بخش تله تئاتر به جشنواره تئاتر فجر بعد از ۱۰ سال، رضا حامدی خواه مدیر بخش تله تئاتر و گزارش‌های صحنه‌ای در یادداشتی تعاریف درست واژه ها و اصطلاحات مدنظر در این بخش را تشریح کرد.

به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر، رضا حامدی خواه مدیر بخش تله تئاتر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر با بیان مقدمه ای درباره تعریف درست این گونه بیان کرد: در بیان این مقوله از عنوان «نمایش تلویزیونی» استفاده شده است. زیرا عناوین دیگر همچون «تله تئاتر» و یا «تئاتر تلویزیونی» به دلیل استفاده از واژه تئاتر اغلب گمراه کننده هستند و از طرفی همه انواع این گونه تلویزیونی همچون مجموعه های نمایشی، آثار عروسکی و سریال های نمایشی را در برنمی گیرد. لذا عنوان نمایش تلویزیونی همه گونه های آن را در تلویزیون شامل می شود.
وی در ادامه تعاریف دقیق واژه ها و اصطلاحات این بخش را که برگرفته از کتاب در دست چاپ «نمایش تلویزیونی» نوشته رضا حامدی خواه و «فرهنگ تئاترهای تلویزیونی» نوشته عباس جهانگیریان با مقدمه داریوش مودبیان است، به شرح زیر ارائه کرد:
 
نمایش تلویزیونی:
برخلاف تصوررایج به دلایل علمی و فنی باید این مقوله را یک گونه کاملا تلویزیونی دانست. استدلال و تشریح آن لازم است به تعاریف و مبانی هر یک از این هنرها ارجاع داد.

الف: تئاتر در ساده ترین تعریف خود شامل سه رکن اساسی است؛ متن یا پیام، اجرا و مخاطب زنده. نمایش تلویزیونی فاقد یکی از ارکان تئاتر یعنی مخاطب زنده است و این رکن نقش مهمی در اجرای صحنه ای محسوب می شود که اجرا را تحت تاثیر قرار می دهد .به عبارت دیگر نمایش زنده در همه اشکال خود همچنان که بر مخاطب تاثیر می گذارد، از آنها نیز تاثیر می پذیرد و هر اجرا یک فرآیند کامل است که  بدون مخاطب زنده شکل نمی گیرد، هنر نمایش بدون حضور این رکن ابتر می ماند. همچنین به دلیل حضور تماشاگران است که هر اجرا با اجرای قبل و بعد خود یکسان نخواهد بود.

ب: تئاتر به عنوان مقوله ای زنده امری واقعی است که  در زمان حال  و در حضور تماشاگر - برخلاف سینما و تلویزیون که اغلب در گذشته و بدون حضور تماشاگر  -   اتفاق می افتد. نمایش تلویزیونی به دلیل حضور واسطه ای به نام دوربین امری مجازی  است و از مبانی سینما و عکاسی تبعیت می کند. بنابر این تعریف امر مجازی نمی تواند جایگزین امر واقعی شود.
در نمایش تلویزیونی، رسانه تلویزیون از ارزش های تئاتر و هنرهای نمایشی کمک می گیرد و اثری خاص خود تولید می کند که با اصول تلویزیون و سینما همخوانی دارد.

ج: «رخدادها» در یک نمایش زنده در عرض یکدیگر اتفاق می افتند اما در نمایش تلویزیونی و سینما رخدادها ناگزیر در طول هم اتفاق می افتد. در نمایش صحنه ای که مخاطب در یک نمای کاملا باز آن را مشاهده می کند، اوست که تصمیم می گیرد کدام رخداد یا بخش را و با چه کادری ببیند. هر چند کارگردان نمایش با تکنیک های نمایشی می کوشد تا توجه مخاطب را به یک رخداد مهم جلب کند، اما سازوکاری وجود ندارد که بیننده را وادار به دیدن آن رخداد کند. تماشاگر مختار است و خود تعیین می کند چه چیز را و در چه اندازه  ببیند، او ممکن است اراده کند در همان لحظه مهم هیچ چیزی از وقایع نمایش را نبیند! در نمایش تلویزیونی  و هر اثر دیگر تلویزیونی و سینمایی چنانچه از اصول و مبانی فنی، هنری و زیبایی شناختی برخوردار باشد رخدادها در طول یکدیگر اتفاق می افتد. اگر بخواهیم شاهد همه رخدادهای یک نمایش صحنه ای باشیم، ناگزیر باید در یک نمای کاملا باز _ لانگ شات _ همه نمایش به تصویر کشیده شود! چنین اثری با قواعد تلویزیونی و حتی رسانه های مجازی سازگار نیست و ارزش های آن نمایش را نیز بازتاب نخواهد داد. در یک اثر نمایشی زنده، این مخاطب است که رخدادهای همزمان روی صحنه را انتخاب می کند و اندازه و درشتی نما را خود برمی گزیند و از طریق فرآیند ذهنی به درک، تفسیر و تاویل آن می پردازد .یکی از قابلیت های چشم انسان و تفاوت آن با لنز دوربین در همین نکته نهفته است. چشم انسان در حال دیدن هر رویدادی، به نفع آنچه روی آن  تمرکز  کرده، قادر به حذف یا نادیده گرفتن بقیه موارد است.

نمایش تلویزیونی به هرگونه اثر تلویزیونی اطلاق می  شود که برمبنای ارزش های نمایشی همچون متن و بازیگری تولید شده و یا  از انواع نمایش ها،  خرده نمایش ها، تعزیه، عروسکی، نقالی و پرده خوانی و تئاتر صحنه ای بهره گیرد .

انواع نمایش تلویزیونی:

مجموعه نمایشی:
این گونه تلویزیونی علیرغم بهره گیری از ارزش های نمایشی با قواعد و اصول تلویزیون نگاشته و تولید می شود. مجموعه ها یا توسط کارگردان هایی که به هر دو رسانه تلویزیون و تئاتر تسلط دارند خلق می شود یا حاصل همکاری دو کارگردان هنری و تلویزیونی است. این آثار هم در فضای استودیویی و هم لوکیشن واقعی تولید می شوند. مجموعه های  نمایشی «مثل آباد»، «همسران»، «خانه سبز»، «نیمکت »، «رازهای یک خانه »، «گلخند» نمونه هایی از این گونه تلویزیونی است.
 
سریال نمایشی:
سریال های نمایشی نیز با بهره گیری از ارزش های نمایشی به صورت داستانی دنباله دار برای تلویزیون نگاشته و تولید می شوند. سریال نمایشی«سلطان و شبان» که جزو شاخص ترین سریال های تاریخ تلویزیون محسوب می شود، نمونه ایرانی چنین گونه ای است. برخی سریال های نمایشی سال های اخیر،  از جمله «شب های برره» را هم باید نمونه سرگرم کننده همین نوع برنامه تلویزیونی به حساب آورد.

نمایش تلویزیونی عروسکی:
در این نوع نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایش های عروسکی و تکنیک های آن، اثری با قواعد و ویژگی های تلویزیونی تولید می شود. «خونه مادر بزرگه» ، «مدرسه موش ها» و «زی زی گلو» نمونه های موفقی از این گونه تلویزیونی است .

تئاتر تلویزیونی :
تئاترهایی که از شبکه های مختلف تلویزیونی و امروزه از تلویزیون های مجازی و شبکه های اجتماعی پخش می شود، شامل انواع متفاوتی است؛

گزارش تئاتر:
گزارش تئاتر به تصویر کشیدن هرگونه نمایش صحنه ای بدون دخل و تصرف اطلاق می شود. اصول و تکنیک های صحنه ای بر اثر حکم فرماست و دوربین ها تنها ناظر و گزارشی از یک اجرا هستند. تصویربرداری از زوایا و اندازه های مختلف اگرچه بر کیفیت اثر تاثیر به سزایی دارد اما در ماهیت اثر نقشی ندارد.

ضبط تلویزیونی تئاتر:
ضبط تئاتر برای تلویزیون نوعی ضبط آثار نمایشی بدون دخل و تصرف در اجراست .میزانسن ها و ماهیت اجرا همان گونه  است که برای صحنه طراحی شده اما  تغییراتی در امور فنی همچون نور، صدا ، دکور و جانمایی دوربین ها اعمال می شود. این امر تنها از نظر فنی و نه هنری امکان تولید اثری با ویژگی های تلویزیونی را فراهم می سازد. در این روش اغلب دوربین ها ناظرند و از چند سو و با کادرهای مختلف نمایش را به تصویر می کشند. گاهی یک رخداد از چند سو و با قاب های مختلف ضبط شده تا از تنوع بیشتری برخوردار باشد. بسیاری از تلویزیون های جهان برای جذب مخاطب بیشتر از همان ابتدا در تلاش بودند تا  اجراهای موفق صحنه ای را به گونه ای برای بینندگان خود پخش کنند. درایران نیز بارها اقدام به ضبط نمایش ها با این روش شد که البته آنها نیز بدون هیچ توضیحی، تحت عنوان تله تئاتر پخش و خود عاملی گمراه کننده برای شناخت واقعی تئاتر تلویزیونی شد. داریوش مودبیان در کتاب «فرهنگ تئاترهای تلویزیونی» ذیل تئاترهای تلویزیونی به درستی از «تئاتر استودیویی» برای تلویزیون نام نیز می برد؛ در این روش نمایش صحنه ای در استودیو ضبط اجرا می شود، مشخصه های تئاتر صحنه ای را دارد اما تکنیک ها و استاندارد های فنی تلویزیونی نیز در آن رعایت شده است.

تئاتر اقتباسی:
در کتاب «فرهنگ تئاترهای تلویزیونی » ذیل این عنوان چنین آمده است:
" بازخوانی نمایش نامه ای که برای صحنه نمایش نگاشته شده در استودیویی تلویزیونی ( پخش مستقیم یا ضبط) و سپس جرح و تعدیل های اندک به مدد تدوین و از پس آن پخش در زمانی دیگر.
در تئاتر «استودیویی» اجرای تلویزیونی همان مشخصه های اجرای صحنه ای را داراست، فقط به کمک امکانات فنی و عوامل تلویزیونی الزامات و اصول فنی تلویزیون رعایت می شود.

تله تئاتر:
این نوع از نمایش تلویزیونی اثری است که برای تلویزیون نوشته می شود و منطبق بر قواعد تلویزیون و فیلمسازی تمرین و آماده شده و در استودیو و یا لوکیشن واقعی ضبط می شود .
این نوع تلویزیونی ممکن است به صورت تک، دو یا چند دوربینه و یا تلفیقی از هر دو روش ضبط شود. همچنین ممکن است در استودیو و با ساخت دکور و یا در لوکیشن واقعی و یا حتی تلفیقی از استودیو و لوکیشن واقعی باشد که هر کدام شیوه اجرایی متفاوتی دارد.

همه شرایط این نوع از نمایش تلویزیونی مشابه برنامه های دیگر تلویزیون همچون فیلم و سریال هاست با این تفاوت که از ارزش های نمایشی در نگارش، بازیگری و به طور کلی از درام بهره گرفته تا اثری مختص رسانه تلویزیون تولید و روانه پخش کند. برخی معتقدند برای ساخت چنین اثری الزاما باید از آثار درام نویسان بهره گرفت و تنها با جرح و تعدیل برخی دیالوگ ها و صحنه ها آنها را مناسب اثری تلویزیونی کرد! اما در این نوع، متن تئاتر تلویزیونی تنظیم و پرداخت آثار درام نویسان مشهور و غیر مشهور نیست. خود اثری مستقل است که می توان آن را درام تلویزیونی نامید که با فیلمنامه  و تصویر نامه قرابت بیشتری دارد تا نمایشنامه صحنه ای. آثاری همچون «سوزنبانان»، «با جناق‌ها »، «سوءتفاهم»، «غروب روزهای آخر پاییز»، «سوپ قارچ» و... از این گونه تلویزیونی هستند.

«تئاتر تلویزیونی» آنچه که آن را نوع چهارم و یا برترین نوع تئاتر در تلویزیون می خوانند، از انواع برنامه های تلویزیون است نه گونه ای از تئاتر صحنه ای و یا از مشتقات آن. شاید به همین خاطر است که برخی از به کار بردن لفظ تئاتر برای نام گذاری آن پرهیز کرده اند و ترجیح می دهند تعبیر «تله پلی» را به کار گیرند. در این مقام، از هر چه تئاتری و سینمایی است دور می شوند و یکسره از تلویزیون آغاز می کنند و در تلویزیون هم به انجام و به پایان می رسانند .

فیلم تئاتر:
از آنجایی که واژه فیلم بر هر اثر سینمایی و یا فیلم های کوتاه و بلند تولید شده به صورت نگاتیو اطلاق می شود، هر گونه فیلمی که بر مبنای آثار برجسته دراماتیک و یا آثار اجرا شده بر صحنه های نمایش تولید شود، «فیلم تئاتر» نام دارد. اگرچه امروزه با ورود دوربین های دیجیتال مرزبندی بین فیلم و تصویر از میان برداشته شده است، اما فیلم – تئاتر دلالت بر روند تولیدی اثری دارد که درآن  با رعایت قواعد سینما _ نه تئاتری و تلویزیون _ تولید شود. متن آن هم فیلمنامه ای اقتباسی است که تنها برای دوربین نگاشته شده است.
آثار بزرگی همچون «اتوبوسی به نام هوس»، « هملت»، «مرگ یزد گرد» و... نمونه های برجسته اس از این گونه فیلمسازی محسوب می شوند.

سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر به دبیری حسین مسافر آستانه ۱۱ تا ۲۰ بهمن ۹۹ برگزار می شود. نشانی سایت جشنواره www.fitf.ir است.