https://tarhegandom.com/lighting-in-industrial-photography
https://tarhegandom.com/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA%DB%8C
https://tarhegandom.com/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA%DB%8C
فکر می‌کنید یک عکاس چقدر میتونه به موضوع نزدیک بشه؟
من یکی رو می‌شناختم که خیلی خوب این کار رو بلد بود.دایان آربس از یک خانواده متمول یهودی، بخاطر ثروتمند بودنش احساس گناه میکرد و خودش رو از خانواده‌ش جدا می‌دونست و به عجیب‌الخلقه‌ها(فیریکس) علاقه‌مند بود. به محله‌هایی که از این جور آدمها زیاد بود می‌رفت و با هاشون دوست می‌شد و خیلی راحت ازشون عکس میگرفت.
Diane ... دیدن ادامه ›› Arbus
کاوه گلستان هم از اون دسته عکاس‌هایی بود که سعی میکرد دوست بشه و عکس بگیره.مجموعه "روسپی" حاصل این رفاقت‌هاست.
Kaveh Golestan
چند روز پیش که نیلوفر راجع به پارک دانشجو پست گذاشت من چیزی نگفتم چون میدونستم الان عصبانیه و طاقت حرف من رو نداره ولی حقیقت اینه که من به پارک دانشجو به چشم یک مکان توریستی نگاه میکنم و با وجود اینکه از دیدن رفتارها و آدمها همون لحظه خیلی کلافه میشم اما بعد به عنوان خاطره ازش یاد میکنم و دوست دارم مثل آربس این توانایی رو داشتم تا با اونها دوست بشم و ازشون عکس بگیرم.
اینا رو گفتم تا برسم به عکاسی که تونست توی یک خانوداه خودش رو جا کنه و خیلی نامرئی از زندگی زناشویی اونها عکس بگیره.
"دانا فراتو" توی مجموعه‌ی "زندگی با دشمن" عکس هایی از زنانِ قربانیِ خشونت خانگی گرفته.
یکی از عکسها از بقیه تکان دهنده‌تر است و اسمش"پشت درهای بسته"است.
زندگی زناشویی همیشه هم عاشقانه پیش نمی‌رود و اگر ما زن و شوهر رو همیشه در بهترین حالشان میبینیم به این معنا نیست که پشت در های بسته هم همین رفتار را با هم داشته باشند.
http://uupload.ir/files/71tt_b81b19_42882d8a49c8469e883d70a4701a56ac~mv2_d_2000_1361_s_2.jpg
الیزابت پایپ کوکایینِ بنگت رو قایم کرده و میگه اون رو قایم کرده تا بتونه ازدواجشون رو حفظ کنه و بنگت میگه :نه تو قایمش کردی تا خودت مصرف کنی.
بعدش هم درگیری پیش میاد.
این هم مجموعه عکسِ"زندگی با دشمن"
https://www.iamunbeatable.com/photo-archives
یک ویدئو پایین سمت چپ هست که شات‌های دیگه ی این دعوا هم توی اون ویدئو نشون داده میشه و با الیزابت هم مصاحبه ی کوتاهی شده.
و این سایت خودِ "دانا فراتو"
http://www.donnaferrato.com/personal-work
پوریا صادقی، جعفر میراحمدی، بهزاد هندی، رویا، علی ملکی، نیلوفر ثانی و آقامیلاد طیبی این را دوست دارند
مخصوصن اگه بخوای راجب پروژه ای کار کنی باید بری تو دل داستان
وگرنه آدمها به دوربین و وضعیت تو با دوربین واکنش نشون میدن و ممکنه اون چیزی که میخوای حسش در نیاد
اصولن عکاس باید خیلی پر رو باشه اگه خجالتی باشه ممکنه سوژه های خوبی و از دست بده.البته سو تعبیر نشه منظورم از پر رو اینه خجالتی نباشه و مظلوم نباشه وگرنه موفق نمیشه
میتونی برای شروع با کسی بری ، وقتی تنها نباشی بری رودربایستی ات که ریخت و با فضا و ادمها اخت گرفتی کمی ارتباط برقرار کردی شروع کنی تنها رفتن
به مناسبت هفته‌ی یازده سپتامبر،یکی از عکسهای مورد علاقه‌ام که مربوط به این حادثه است رو نشونتون میدم.
http://uupload.ir/files/tg4s_the-falling-man_richard-drew.jpg
https://phototrend.fr/2019/08/le-dessous-des-images-falling-man-richard-drew/
من تا همین دوسال پیش برام سوال بود که چرا برای منفجر شدن دوتا برج انقدر ... دیدن ادامه ›› عزا میگیرند.در واقع انقدر روی این"برج‌های دوقلو" تاکید میکردن که ذهنم طرف این موضوع نمی‌رفت که برج‌ها پر از آدم و خدمه بودند.مثلا همین کسی که داره سقوط میکنه یک پیشخدمت رستورانه.در واقع اونها برای برج‌ها عزا نمی‌گیرند و برای آدم‌هایی مثل این "مردِ در حال افتادن" که از ترس خودشون رو به بیرون پرت کردند عزا میگیرند.کسانی که شاهد حادثه بودند یک اصطلاح درباره‌ی این لحظات دارند،اونها میگن "مثلِ یک خودکشی دسته جمعی".
همین مسئله است بنظرم که حادثه‌ی یازده سپتامبر رو از لحاظ بصری از بقیه‌ی حوادث جدا میکنه.از آسمون بارون کاغذ و شیشه میباره و البته آدم.
Falling Man.Richard Drew
جالبه که وقتی توو امریکا طوفانهای مهیب میاد و خونه ها رو از بین میبره ( مثل تگزاس و ... ) اولین کاری که مردم میکنن ( همون صبحِ بعد از طوفان ) پرچم امریکا رو سر در خونه ها ، یا جلوی جایی که قبلن خونه شون بوده و حالا ویرون شده میزنن . و با اینکار نشون میدن امریکا هنوز قدرتمند و پابرجاست .
و بعد میرن سرِ جمع کردنِ خرابیها و کمک به همدیگه . با یه اقتدارِ عجیب .
مردمش حقیقتن بی نظیرن . بینظیر .
این عکس فکر کنم روی جلدِ کتابِ شعرِ شیمبورسکا هم چاپ شده بود . عکس دردناک و بینهایت غم انگیزیه .
و متاسفم اگر عکس اذیتتون کرد:(
من خودم وقتی داشتم دنبال عکس میگشتم نگران بودم از فرود این افراد هم عکسی باشه اما چون بلافاصله بعد از سقوط اونها انفجار دوم اتفاق افتاده،از اجساد به اون صورت عکسی نیست چون زیر آوار دفن شدن.
اون سالی که آلبوم "شهر من بخند" از گروه پالت منتشر شد یک عکس توی آلبوم چاپ شده بود که من خیلی دوستش داشتم.یه عده جوون خوشحال در حال آواز خوندن و نواختنِ عود وسطِ یک شهر مخروبه بودند.عکس رو برای قطعه‌ی "اینجا شهر من نیست" انتخاب کرده بودند و روی عکس متنِ شعر نوشته شده بود.
مدتی پیش دوباره اون عکس رو توی یک کتاب دیدم.عکس رو "دان مک‌کالین" سال 1976 گرفت.در بیروت.
امروز خیلی ناگهانی یاد اون عکس افتادم و با خودم گفتم:عجب عکس بدی!چقدر بد!یه عکس چطور میتونه انقدر بد باشه! من چطور تونستم اون عکس رو انقدر راحت ببینم؟چطور اون عکس توی آلبوم چاپ شد؟اون عکس اصلا ربطی به شعرِ" اینجا شهر من نیست" نداره...اون عکس خوشحالی و آواز خوندن فالانژها بالای سرِ جسدِ دخترِ نوجوون مسلمان فلسطینیه.
پ.ن:فالانژ حزبِ مسیحیانِ دستِ راستیِ تندرویِ لبنانی است.
دان مک‌کالین این صحنه رو می‌بینه اما اوضاع جنگ‌های داخلی انقدر ناجور بوده که مک‌کالین تصمیم ... دیدن ادامه ›› می‌گیره بدون جلب توجه از سوژه بگذره که یکی از آوازخوان‌ها به اون میگه:هی آقا بیا و از ما عکس بگیر.
مک‌کالین هم دوتا شات می‌گیره و میره.
مک‌کالین عکاس خیلی خوبیه،از لنز واید استفاده میکنه و محدوده‌ی خرابی رو بهتر به آدم نشون میده.مثلا تو همین عکس یه‌جسد و شش‌تا جوون و یک شهر خراب رو خوب نشونمون داده.
.
.
.
دارم با خودم فکر میکنم باید از اون جوون‌ها متنفر باشم؟همه‌ی ترسم از اینِ که روزی منم به همون نقطه برسم...انقدر از مرگ یک آدم خوشحال باشم که بالای جسدش ساز بزنم...وحشتناکه...عکس برای من مثلِ ریختن خون توی بطریِ شیره...مثلِ کندنِ دست یک عروسکه...مثلِ دیدنِ یک بچه گربه‌ی نابیناست...خشونت‌ش با خشونت جبهه فرق داره.اون فالانژها دختر فلسطینی رو نکشتن اما"دارن بالای سرجسدش شادی میکنن"...من گیجم،درک نمی‌کنم بالاخره اونها به مهربونیِ یک هنرمند هستن یا به وحشی‌گریِ یک قبیله‌ی آدمخوار؟
http://uupload.ir/files/gp0o_ac07-palestinian-girl-web.jpg
https://www.tate.org.uk/art/artworks/mccullin-young-christian-youth-celebrating-the-death-of-a-young-palestinian-girl-beirut-ar01209
https://www.beytoote.com/art/artist/art-cafe2-painting.html?m=1
https://www.instagram.com/p/CDZvQHSh4ls/?igshid=1coecj14yg4fr
عکسهاش به شکلی قدرشناسانه ، محتاط اما باشکوهن . مثل عبادت ، فروتنانه و ستایشگر ..
در ژانویه سال 1968 کشتی جاسوسی آمریکایی "پوئبلو" چون وارد آب‌های کره شمالی شده بوده،توسط نیروهای کره شمالی بازداشت میشه و افسران و ملوانان کشتی هم همین‌طور.مدتی بعد عکسی از افسران کشتی منتشر میشه.عکسی که افسران خیلی خونسرد نشسته‌اند و به دوربین نگاه میکنند.فقط یِکم بی ادب بنظر می‌رسند،اگر به دست‌ها و انگشتهایشان نگاه کنید.
http://uupload.ir/files/oego_pueblonews.jpg
https://www.atlasobscura.com/articles/north-korean-officials-had-no-idea-what-their-hostages-were-signaling-in-this-photo
باید بگم که اینطور نیست،اونها ... دیدن ادامه ›› درسته که در وضعیت بدی گیر افتادند و اگر با انگشتهایشان سعی در بی‌احترامی داشته باشند،دلایل خودشان را دارند.اما برخلاف ظاهر آرام و خونسردشان،محتاج کمک هستند و به زبان اشاره دارند با انگشتهایشان درخواست کمک میکنند.
(البته یا نفر اول از سمت راست زبان اشاره‌اش خوب نیست یا واقعا داره فحش میده چون اون سه‌تای اول از چپ به ترتیب H/E/L هستند اما آخری شبیه به P نیست شبیه به یه چیزی که با F شروع میشه .شاید هم زاویه دوربین خوب نیست)
درود
مدتهاست مکان گالری اینجا تغییر کرده لطفا اصلاح بفرمایید تا دوستان به اشتباه به آدرس قبلی مراجعه نکنند.
یکم این بخش هنرهای تجسمی تکون بخوره ... حیفه والا مهجور مونده
اره منم وسوسه کردی .. اتفاقا آثار جذابی گاهی برخورد می کنیم که دیدنشون واقعا حیفه از دست بره
حتما منم عکس میذارم عزیزم ممنون ازت
انتشار فراخوان مسابقه طراحی لوح و بنای یادبود شهدا و ایثارگرانفراخوان مسابقه طراحی لوح و بنای یادبود شهدا و ایثارگران به دبیری دکتر حامد نوری منتشر و آخرین مهلت ارسال آثار آن ۲۰ مرداد ماه ۱۳۹۹ تعیین شده است.
به گزارش روابط عمومی مسابقه، راه آهن جمهوری اسلامی ایران به منظور ارج نهادن به فرهنگ ایثار و شهادت و گرامیداشت یاد و خاطره شهدا و ایثارگران گرانقدر هشت سال دفاع مقدس به ویژه شهدای عزیز راه آهن، مسابقه طراحی لوح و بنای یادبود شهدا و ایثارگران را با دعوت از صاحب نظران و هنرمندان برگزار می کند و در پایان، به هر یک از طرح های برنده، جوایز نفیسی اهدا خواهد شد.
مسابقه طراحی لوح و بنای یادبود شهدا و ایثارگران به همت راه آهن جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود و ریاست عالی طرح بنای یادبود بر عهده دکتر سعید رسولی مدیرعامل راه آهن ج.ا.ا است و دکتر حامد نوری از سوی ایشان به سمت دبیری این رویداد انتخاب شده اند.
از جمله شرایط شرکت در این مسابقه بدین شرح است:
ـ کلیه افراد اعم از شرکت های حقوقی، اشخاص حقیقی و دانشجویان که دارای تخصص در این حرفه هستند، مجاز به شرکت در مسابقه می باشند.
– اشخاص حقوقی و یا افراد گروهی یک نفر را به عنوان سرگروه معرفی نموده و دبیرخانه تنها وی را به عنوان تصمیم گیرنده به رسمیت می شناسد.
– طرح ها قبل از مسابقه توسط کمیته برگزاری بررسی می شود و چنانچه به لحاظ موارد مطروحه در «نحوه ارسال مدارک مسابقه» نقص و ایرادی نداشته باشد جهت داوری به هیئت مربوط سپرده خواهد شد.
–آثار حجمی و طرح های ارائه شده مستقیم به دبیرخانه پس از پایان مسابقه مسترد نخواهد شد.
– کمیته برگزاری در قبال تأخیر و یا خسارات وارده به مدارک قبل و بعد از تحویل آن به دبیرخانه مسئولیتی نخواهد داشت.
مشخصات و ویژگی های مورد انتظار از طرح های ارسالی بدین صورت است که لوح و بنای یاد بود باید کاملاً منحصر به فرد، شاخص و غیر کلیشه، مدرن با هویت ایرانی اسلامی و دارای ویژگی های لازم متناسب با شان شهدا وایثارگران و نماد های راه آهن جمهوری اسلامی ایران باشد و (لوح یاد بود) لازم است بصورت ایستاده یا دیواری جهت نصب در ورودی و یا لابی (ادارات کل راه آهن) طراحی و (بنای یاد بود) قرار است در ورودی و یا فضای خارجی (ایستگاه های مراکز استان ها) جایگذاری شود.
ابعاد کلی محل ایجاد لوح و بنای یاد بود به این شکل در نظر گرفته شده است:
- فضای خارجی پیش بینی شده جهت ایجاد بنای یاد بود 20 متر مربع در ارتفاع حد اکثر 3 متر
- فضای داخلی پیش بینی شده جهت ایجاد لوح یاد بود 5/1 متر مربع در ارتفاع حد اکثر 2 متر
توجه: فضای خارجی ایستگاه های راه آهن در مراکز استان ها متفاوت می باشد،بطور مثال امکان این وجود دارد در ورودی یک ایستگاه که فضای بیشتری دارد، ارتفاع بنای یاد بود را تا ۴ الی ۵ متر هنگام ساخت افزایش داد، لذا شرکت کننده های گرامی باید در طراحی اثر خود به این موضوع توجه داشته باشند که طرحشان قابلیت ساخت در ارتفاع های مورد نظر را داشته باشد، همین امر در خصوص طراحی لوح یاد بود صدق می نماید.
اجرایی بودن طرح با در نظر گرفتن ضوابط فنی و اجرایی طرح پیشنهادی و توجیه پذیری اقتصادی از اهمیت فراوانی برخوردار است و باید مورد توجه قرار بگیرد.
همچنین، خلاقیت و نوآوری در طراحی با توجه به ویژگی های خاص پروژه شامل دقت در طراحی جزئیات و اجرایی بودن با استفاده از مصالح بوم آورد و رایج در کشور و ظرفیت استفاده بهینه در مناسبت های مرتبط اثر خلق شده به عنوان یک بنای یاد بود فاخر و ماندگار از معیارهای مهم ارزیابی داوران به شمار می رود.
لازم به تاکید است که مالکیت مادی آثار برندگان اول تا سوم مسابقه مربوط به امور ایثارگران راه آهن جمهوری اسلامی ایران خواهد بود و این امر، شامل سایر آثار شرکت کننده های دیگر نمی شود.
هنرمندانی که قصد ارسال طرح به دبیرخانه را دارند، لازم است نکات زیر را مد نظر قرار دهند:
ابتدا وارد سایت راه آهن به نشانی www.rai.ir ، بخش isargaran.rai.ir می شوید و مطالعه موارد مندرج، اقدام به ثبت نام می نمایید و پس از ثبت نام، به بخش takrim.rai.ir می روید و ورود به سامانه ثبت نام را انجام می دهید و در سامانه میز خدمت الکترونیک، در بخش کاربر جدید، گزینه کاربران عمومی را انتخاب می کنید و پس از تایید نام کاربری و رمز عبور، اطلاعات و مدارک مورد نیاز برای شرکت در مسابقه طراحی لوح و بنای یادبود شهدا و ایثارگران را به برنامه می دهید و با تایید نهایی، ثبت طرح شما در سامانه به اتمام رسیده است.
شرایط بارگذاری مدارک در سامانه:
- ارائه طرح اولیه و کانسپت طرح و سایت پلان و پلان های پروژه در مقیاس مناسب
- ارائه برش ها و نماهای پروژه
- ارائه پرسپکتیوهای پروژه (دید پرنده و دید ناظر)
- شرح کانسپت، تحلیل برنامه فیزیکی و یا در صورت نیاز ارائه دیاگرام
- ارائه یک نسخه دیجیتال از موارد خواسته شده جهت هر دو طرح، با فرمت JPG یا PDF حداکثر در یک شیت ۷۰×۱۰۰
- توجه: هر دو طرح ( لوح و بنای یادبود) با حداکثر حجم ۲۰ مگابایت باید بصورت هم زمان جهت ارزیابی داوران در فرم ثبت متقاضیان بارگذاری گردد.
هنرمندانی که قصد دارند آثار را به صورت پستی ارسال کنند، باید این نکات را رعایت نمایند:
شرکت کننده های محترمی همچون مجسمه سازان و گرافیست ها می توانند آثار خود از قبیل ماکت و یا طرح های گرافیکی را پس از ثبت نام ، با شرایط بسته بندی مناسب و بهداشتی به آدرس دبیرخانه مسابقه ارسال کنند.
- توجه: متقاضیانی که آثار ارسالی آنها بصورت ماکت یا فایل گرافیکی می باشد، با تلفن همراه، دوربین عکاسی و یا اسکنر، از اثر خود عکس یا اسکن مطلوب تهیه نمایند و آن را در قسمت (ارائه طرح لوح و بنای یادبود) بارگذاری نمایند، مثال: دو ماکت توسط مجسمه ساز ساخته شده است یکی ماکت لوح یاد بود و دیگری ماکت بنای یادبود، تصویر ماکت لوح یاد بود در قسمت: (طرح لوح یادبود ادارات کل) بارگذاری گردد و تصویر ماکت بنای یاد بود در قسمت: (طرح بنای یادبود ایستگاه ها) بارگذاری گردد، همین امر در خصوص ارائه آثار توسط گرافیستها و سایر هنرمندان دیگر صدق می نماید، مجسمه سازان و گرافیستها و سایر هنرمندان پس از ثبت تصاویر آثار خود در فرم ثبت نام ، می توانند به صورت حضوری و یا از طریق اداره پست آثار ساخته شده را به نشانی دبیر خانه ارائه و یا ارسال نمایند، در غیر این صورت آثاری که مستقیم به دبیرخانه مسابقه ارسال شده باشد و در فرم مربوطه تصویر طرحشان ثبت نگردیده باشد، از مسابقه خارج خواهند شد.
لازم به تذکر است که هزینه شرکت در این رویداد، ۵۰ هزار تومان است و متقاضیان، باید صحت اطلاعات و مدارک ارسالی را با امضای الکترونیکی تایید کنند.
راه آهن جمهوری اسلامی ایران در دو صورت مسئولیتی در قبال آثار ارسالی قبول نخواهد کرد:
۱- امور ایثارگران راه آهن ج.ا.ا بعنوان متولی مسابقه و نیز برگزار کننده و مجری طرح، در صورت تشابه احتمالی آثار ارائه شده شرکت کننده ها با یکدیگر، هیچگونه مسئولیتی را عهده دار نمی باشد و نیز هر گونه ادعایی از سوی شرکت کننده های محترم در این خصوص را نخواهند پذیرفت.
۲- امور ایثارگران راه آهن ج.ا.ا و نیز برگزار کننده مسابقه ، در صورت خرابی و یا شکستگی آثار حجمی و گرافیکی ارائه شده به دبیرخانه مسابقه هیچگونه ادعا و یا مسئولیتی را در این خصوص نخواهند پذیرفت. و اعلام می کند که آثار حجمی و طرح های ارائه شده مستقیم به دبیرخانه پس از مسابقه مسترد نخواهد شد.
جوایز نفرات برگزیده بدین شرح است:
- طرح اول : ۷۰۰ میلیون ریال به همراه لوح و تقدیرنامه رسمی از راه آهن
- طرح دوم : ۲۰۰ میلیون ریال به همراه لوح و تقدیرنامه رسمی از راه آهن
- طرح سوم : ۱۰۰ میلیون ریال به همراه لوح و تقدیرنامه رسمی از راه آهن
گفتنی است؛ هنرمندان از زمان انتشار فراخوان تا ۲۰ مرداد ماه ۱۳۹۹ فرصت دارند طرح آثارشان را به دبیرخانه ارسال کنند و هیئت داوران در بازه زمانی ۱ الی ۲۰ شهریور ماه ۱۳۹۹ به بررسی آثار خواهد پرداخت و در نهایت، از برگزیدگان همزمان با هفته دفاع مقدس در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۹۹ تقدیر به عمل خواهد آمد.
متقاضیان در صورت مواجهه با مشکل در رابطه با ثبت نام و غیره می توانند به پشتیبانی این مسابقه در شبکه اجتماعی واتساپ مراجعه و با شماره ۰۹۳۵۰۶۳۶۰۹۴ تماس حاصل کنند.
آدرس دبیرخانه برای ارسال آثار:
تهران، بالاتر از میدان آرژانتین، بلوار نلسون ماندلا، ساختمان مرکزی راه آهن، طبقه چهارم، کد پستی راه آهن جمهوری اسلامی ایران: ۱۵۱۹۶۳۰۸۰۷
نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار با عنوان دستم را نگیر برگزار خواهد شداولین جشنواره نقاشی کودکان کار (با شرکت کودکان کوره های آجر پزی) در تاریخ دوازدهم تیرماه (ولادت امام رضا (ع) ) در شهرستان قرچک با مدیریت و سرپرستی سینا نورائی (کارگردان تئاتر) برگزار خواهد شد. در این جشنواره، ، 60 کودک در سنین مختلف شرکت خواهند داشت و آثار نقاشی خود را با موضوع آزاد ، خلق خواهند کرد. داوری این آثار در زمان برگزاری جشنواره با حضور تعدادی از اساتید و مدرسین نقاشی دانشگاهی صورت خواهد گرفت و به 10 اثر برتر جشنواره جوایزی تقدیم خواهد شد . در پایان جشنواره ، جشنی با عنوان جشن آرزو ها برای کودکان کار در محل برگزاری جشنواره (با رعایت پروتوکل بهداشتی ) برگزار خواهد شد . از جمله برنامه های آتی گروه دستم را نگیر ، به مدیریت سینا نورائی، میتوان به جشن مهرانه کودکان کار اشاره کرد که به مناسبت آغاز سال تحصیلی برگزار خواهد شد. همکارانی که نورائی را در برگزاری نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار همراهی میکنند عبارتند از : اورژانس اجتماعی اداره بهزیستی شهرستان قرچک و مجتمع خدمات بهزیستی طلوع سبز. شایان ذکر است که نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار با عنوان دستم را نگیر، در تاریخ پنجشنبه دوازدهم تیرماه (ولادت امام رضا (ع) ) در قرچک ورامین برگزار خواهد شد.
نگاهی به نمایشگاه نمی‌توانم نفس بکشم"؛بازتاب زندگی مظلومانه رنگین پوستان امریکامدیر دفتر تجسمی حوزه هنری نمایشگاه بین المللی کاریکاتور نمی‌توانم نفس بکشم" را بازتاب زندگی مظلومانه رنگین پوستان امریکایی دانست.
سید مسعود شجاعی طباطبایی در رابطه با شکل گیری نمایشگاه بین المللی کاریکاتور با عنوان نمی‌توانم نفس بکشم" به برنامه "تقاطع فرهنگ" رادیو گفت‌و گو گفت: «بعد از اتفاق تلخ اخیر در امریکا، بازتاب گسترده‌ای در سطح جهان ایجاد کرد و حوزه هنری بدین نتیجه رسید زبان تصویری کارتن که بین المللی و قابل فهم است، دست به اقدامی در راستای واکنش سریع بزند. »
وی همراهی هنرمندان کاریکاتوریست سراسر جهان را موجب موضع گیری آنی ظرف ۵ روز دانست که هنرمندان ۲۷ کشور را همراه خود کرد.
شجاعی طباطبایی ادامه داد: «امریکا همواره ادعای حقوق بشر دارد اما به هیچ عنوان بدان پایبند نیست و شاهد نابرابری و تبعیض نژادی به شکل فجیع هستیم. »
وی با اعلام اینکه از میان هر ۱۰ نفر بیمار مبتلا به "ویروس جدید"، بیش از نیمی از آنها رنگین پوست هستند خاطرنشان کرد: «رهبری به این جمله جورج فلوید اشاره داشتند که قادر به نفس کشیدن نیستم و ما نیز عنوان نمایشگاه را بر این مبنا انتخاب کردیم. »
شجاعی طباطبایی این واژه را به زندگی مظلومانه رنگین پوستان امریکا اطلاق کرد و گفت: «از میان آثار کاریکاتور دریافت شده، ۷۲ اثر حاصل دست ۴۵ هنرمند کاریکاتوریست انتخاب شده و زمینه برای انتشار کتاب این اثر نیز فراهم آمد. »
مدیردفتر تجسمی حوزه هنری همچنین از آماده سازی و درج فایل نهایی در سایت "ایران کارتن" و "حوزه هنری" خبر داد.
شجاعی طباطبایی خاطرنشان کرد: «ما به حوزه اکتفا نکردیم و بسیاری از این آثار در زیرگذر میدان ولیعصر(عج) درج شده که محل تردد ۹۰۰ نفر در شبانه روز است. »
وی افزود: «این آثار در مراکز استان‌ها نیز به نمایش درآمده است و در هفته جاری با عنوان حقوق بشر امریکایی، بخشی از این آثار در فضای شهری و بیلبوردها به تصویر کشیده خواهد شد. »
شجاعی طباطبایی هر یک از کاریکاتوریست‌های حاضر در این حرکت فرهنگی را سفیر و پیام رسان در زمینه شفاف نمایی حقوق بشر امریکایی خطاب کرد و گفت: «در چند روز اخیر خبرگزاری‌های خارجی برای انعکاس این خبر در حوزه هنری حاضر شدند. »
این مقام مسئول در حوزه هنری لزوم هم افزایی در پیشبرد کارهایی از این دست را یادآور شد و افزود: «تلاش داریم در جشنواره مقاومت نیز اتفاقی خاص و ویژه را رقم بزنیم. »
شجاعی طباطبایی ابراز امیدواری کرد برنامه تلویزیونی در رابطه با مباحث تجسمی تدارک دیده شود که در کنار چاپ چند کتاب، علاقمندان را با خود همراه سازد.
و عکسایی که از اجرای حمیدرضا مرادی گرفتم ارائه میدهم تا دلتنگتر از قبل برای تاتر بشید😂
همین دیروز بود که برای باغ موزه نگارستان هماهنگی میکردم .
گفتم برای اطمینان از دایر بودن آنجا برای فردا از صفحه رسمی شان پرس و جو کنم. لطف کردند و بسرعت پاسخ دادند و با کلی مبادی آداب بودن که جز از موزه داران انتظار نیست گفتند که تا اطلاع ثانوی تعطیل هستند.
از تماشای باغ موزه نگارستان و زیبایی اش گفتم و خدا قوت. با مهر جواب دادند و اینکه امید بزودی زود در خدمت نگارستان دوستان با سلامتی باشند.
اتفاق جالبی بود و یک تغییر ... دیدن ادامه ›› برنامه بموقع،
امروز ناگاه دیدم که نوشته اند :
29 اردیبهشت روز جهانی موزه بر همه مبارک
خوشحال شدم و گفتم باز دلم هوای چیزی را کرد که میمنت و مبارک بادش مثل نفحه خوش بهاری دل انگیز و چه نزدیک بود...
موزه آبگینه و سفالینه
باغ موزه نگارستان
موزه هنرهای معاصر
کاخ موزه نیاوران
یک عکس میتونه بهت ضربه بزنه،طوری که پرت بشی رو آسفالت.میتونه کاری کنه که اول سعی کنی فراموش کنی،بعد بخاطر خودآزار بودنت بری سراغش و دوباره حال خودت رو بد کنی و بعد که قول میدی دیگه هیچ‌وقت اون عکس رو نبینی ذهنت رو درگیر کنه.
کتاب"تماشای رنج دیگران"رو می‌خوندم و سانتاگ گفت عکس سه لته‌ی تایلر هیکس از سرباز طالبانی که در روزنامه‌ی نیویورک تایمز چاپ شد...بعد من مراجعه کردم به انتهای کتاب و سه تا عکس کوچولوی سیاه سفید دیدم از مردِ وحشت‌زده ای که چند نفر دوره‌اش کردن...از همون مرد که دارن روی زمین میکشن و می‌برنش...از جنازه‌ی همون مرد...
و ناخودآگاه و ناخواسته چنان شیفته‌ی وحشتِ درون چهره‌ی مرد شدم که فرداش رفتم دنبال عکس.عکس در ابعاد بزرگتر،رنگی و ترسناک بود.حالم رو بد کرد.دوست نداشتم به جزییات عکس نگاه کنم.به دوستم پیام دادم که حالم بده و حالت تهوع دارم یه عکسی دیدم که نمی‌تونم برات تعریف کنم.به دوستم گفتم چون باید به کسی می‌گفتم.
چندساعت بعد که داشتم عکس رو توی ذهنم تجسم میکردم ناگهان متوجه نکته‌ای شدم که بهش دقت نکرده بودم.مگه سانتاگ نگفت سرباز طالبان؟... و به طور کاملاً غیر ارادی عکس دیگه اون‌قدرها هم ظالمانه نبود. عکسی از جنازه‌ی یک طالب،کسی که ممکنه تو کشتارهای جمعی در استادیوم‌های ورزشی شرکت داشته باشه...کسی‌که معتقده دختربچه‌ها حق تحصیل ... دیدن ادامه ›› ندارند...کسی که میگه زن‌ها بدون مرد محرمشون حق ندارند از خونه بیان بیرون...ریش مرد باید به اندازه‌ی معیین باشه اگر نه شلاق می‌خوره.
اولِ اولش گفتم سروناز چقدر بی‌رحمی اون هم یک آدم مثل بقیه...بعد گفتم بی‌خیال طالبان بود ها!بعد دوباره گفتم شاید مجبور بوده طالب باشه...بعدش رسیدم به نتیجه‌گیری های بالا.
به خودم شک کرده بودم،تایلر هیکس لعنتی با اون عکسش باعث شد به خودم شک کنم.
چند روز پیش جنبه‌ی دیگه‌ای از عکس به فکرم رسید،این جنبه:چرا نیویورک‌تایمز این عکس رو منتشر کرد؟
اگر نیویورک‌تایمز مخالفِ طالبان بود پس چرا به جای انتشار خشونت طالبان علیه افغان‌ها،خشونت افغان‌ها علیه طالبان رو منتشر کرد؟یک عکس هرچه قدر هم خوب باشه،میتونه ذهنیت جامعه رو به هم بریزه.
اگر در طول جنگ به جای عکس شهیدامون،عکس سربازامون درحال کشتن ظالمانه‌ی عراقی‌ها را می‌دیدیم چه عکس‌العملی نشون می‌دادیم؟...انگار که عکس داره میگه نگران نباشید این جنگ اون‌قدرها هم ناعادلانه نیست!ما هم پاش برسه می‌زنیم میکشیم...خب درسته که دیدن دشمن شکست‌خورده لذت بخشه ولی بخوایم نخوایم دیدنِ خودیِ آدم‌کش هم اثر سو داره.
پس...چرا نیویورک‌تایمز اون عکس سه لته رو منتشر کرد؟در حالیکه قبل‌تر تایم در موقعیتی مشابه قرار گرفته و نتیجه‌اش رو دیده بود.
بعد از انتشار عکسِ"اعدام درمحل سرباز ویت‌کنگ" مردم متوجه شدن که آمریکا داره چه اشتباهی میکنه و با چه‌کسانی هم‌دست شده و داره چه‌کسانی رو می‌کشه و با اینکه ادی آدامز خوشحال بود که ممکنه بعد از انتشار عکسش مردم آمریکا به هیجان بیان و به جنگ علیهِ ویتنام بپیوندند،اما عکس کاملاً اثری مخالفِ توقع آدامز روی مردم گذاشت و نفرت مردم رو به جنگ علیه ویتنام بیشتر کرد.
عکس هیکس،در قسمتِ جنگ با افغانستان منتشر شد.نظر به اینکه آمریکا هم اون موقع توی جنگ علیه طالبان بود.پس کشته شدن یک طالب توسط نیروهای افغان تقریباً مثلِ کشته شدنش توسط نیروهای آمریکایی می‌ماند.
در جنگِ آمریکا و عراق،لینزی آداریو حضور داشت.مجموعه عکسی رو منتشر کرد از تخریب روستایی در عراق،بین عکس‌هایش،عکسی بود از پسربچه‌ای عراقی،پرتره‌ای که با جزییات نشون می‌داد موشک‌های آمریکایی چه بلایی سرِیک پسربچه‌ی بی‌گناه آوردند.عکس با کیفیت و تاثیرگذاری بود که هیچ وقت نتوانست روی جلد مقاله‌ی آداریو برود.با این توجیه که یک:از کجا معلوم این بچه توی موشک‌باران این بلا سرش آمده باشد؟! دو:نه...می‌خواهید به مردم آمریکا بگویید موشک‌هایشان این بلا را سر این بچه آورده‌اند؟!
https://www.kalw.org/post/your-call-war-photographer-lynsey-addario-documenting-human-cost-warstream/0
پیدا کردنِ جواب سوالم آسان نیست.باید تک‌تکِ عکس‌هایی که نیویورک‌تایمز از جنگ با طالبان را منتشر کرده ببینم تا بفهمم آیا از جنازه‌ی سربازهای افغان،از کشته شدنشان،از جنایات طالبان هم عکسی با کیفیتِ برابر با عکسِ تایلر منتشر کرده؟
کار خیلی سختی است و نتیجه‌اش هم سودی به حال من ندارد...فقط دوست داشتم راجع به عکسی که دیدم بنویسم و بگم یک عکس میتونه دوهفته ذهنتون رو درگیر کنه.طوری که خسته بشید و بگید مهم نیست...اون فقط یک عکسِ.
پ ن:تایلر هیکس از عکاسهای خوبِ کره‌ی زمینه.توی انقلاب لیبی عضو گروهی از خبرنگارها وعکاس‌هایی بود که توسط سربازهای قذافی ربوده شد و شکنجه و تهدید به مرگ شد.
اسمش رو سرچ کنید و از من به شما نصیحت از باقی عکسهاش لذت ببرید و دنبالِ اون عکسِ سه لته نرید.
Tyler Hicks
با پیشنهاد رئیس بنیاد روایت فتح؛مسعود نجابتی دبیر جشنواره هنر مقاومت شدبه گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی روایت فتح، با پیشنهاد سید محمد یاشار نادری رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح، مسعود نجابتی با حکم رئیس سازمان بسیج مستضعفین به‌عنوان دبیر ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت منصوب شد.
مسعود نجابتی که از مدیران سابق انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس و از چهره‌های شاخص حوزه هنرهای تجسمی است که علاوه بر مدیریت بر کانون هنر شیعی، مدیر تربیت طیف گسترده‌ای از هنرجویان در داخل و خارج از کشور را بر عهده داشته است.
ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت در ۸ رشته نقاشی، کاریکاتور، مجسمه‌سازی، پوستر، عکس، تایپوگرافی، تصویرسازی، پرچم و کتیبه در سال جاری انشا الله برگزار خواهد شد.
همچنین پیشتر نیز با حکم سردار سلیمانی رئیس سازمان بسیج مستضعفین حمید نیلی به‌عنوان دبیر هفدهمین دوره جشنواره تئاتر مقاومت منصوب‌شده بود.
فراخوان دوازدهمین نمایشگاه عکسهای برترسال دوربین.نت
.دوربین.نت؛ سایت تخصصی عکس و عکاسی دوازدهمین نمایشگاه عکسهای برتر سال خود را برگزار میکند. این نمایشگاه غیر رقابتی بوده و نهایت ۳۰۰ فریم از عکسهای ارسالی و از هر عکاس یک فریم عکس در نمایشگاهی در تهران و شهرهای منتخب روی دیوار می رود و بعد از آن در سایت و کتاب نمایشگاه منتشر خواهد شد.بخش‌های نمایشگاه
– بخش آزاد
– بخش قرنطینه کرونا ( این بخش از اوایل اسفندماه۹۸ در پیج اینستاگرام دوربین.نت در حال برگزاری است.)
عکاسان با هر گرایش، ژانر و هر نوع دوربینی می توانند یک یا دو عکس منتخب و برتر سال ۹۸ خودشان را ایمیل کنند.شرایط نمایشگاه
– حضور برای تمامی عکاسان در این نمایشگاه آزاد و رایگان است.
– عکسها باید در سال ۹۸ عکاسی شده باشد.
– عکسها توسط دو تیم هیات انتخاب و در دو مرحله برای نمایشگاه، سایت و کتاب انتخاب میشود.
– طول بزرگ عکسهای ارسالی باید در سایز ۲۵۰۰ پیکسل باشد. ( عکس های کوچکتر از این سایز از نمایشگاه حذف می شود )
– عکسهای نمابشگاه در اندازه ۳۰ در ۴۰ سانتیمتر در نمایشگاه به روی دیوار می رود.
– عکسها در سایز ۸۰۰ در ۶۰۰ پیکسل بر روی سایت قرار خواهد گرفت.
– روی عکسها هیچ لوگو و نشانه ای کار نمی‌شود. ( عکس های با اسم و لوگو و واترمارک از نمایشگاه حذف می شود )
– رنگ و ادیت و اصلاح عکسها با عکاس بوده و دوربین.نت هیچ دخل و تصرفی در عکسها نمی برد.
– فرستادن عنوان عکس و نام و فامیل و شماره تلفن عکاس به فارسی الزامی است.
– عکسها بعد از نمایشگاه‌ها بر روی وب سایت نمایشگاه منتشر خواهد شد.
– کتاب نمایشگاه به صورت PDF منتشر می شود.
– حضور عکاس در نمایشگاه، به معنای قبول تمام قوانین برگزاری نمایشگاه است و تصمیم گیری در خصوص اتفاقات پیش بینی نشده برعهده دبیرخانه است.مهلت دریافت آثار
– تا تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۹۹ ارسال عکسها مورد قبول است. بعد از آن هیچ عکسی دریافت نمی‌شود.ارسال عکس
– عکسها را به ایمیل doorbinimages@gmail.com ارسال کنید.
– هر عکاس می تواند ۲ فریم عکس به نمایشگاه ارسال کند که در نهایت یک فریم عکس تایید شده با نظر هیات انتخاب راهی نمایشگاه خواهد شد.
– عنوان ایمیل، حتما “نمایشگاه عکس های برترسال” باشد.
– به ایمیل هایی که این عنوان را نداشته باشد ترتیب اثر داده نمی شود.گواهی حضور
– به تمام عکاسان حاضر در نمایشگاه بعد از پایان نمایشگاه که درخواست “گواهی حضور” ایمیل کنند، گواهی حضور دیجیتال نمایشگاه به ایمیل شان ارسال خواهد شد.زمان بندی نمایشگاه
– با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیلی گالری ها زمان بندی و زمان برگزاری نمایشگاه به اطلاع خواهد رسید.– تمام اخبار مربوط به نمایشگاه از طریق ایمیل صورت می گیرد.
– برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایت نمایشگاه به آدرس top.doorbin.net مراجعه کنید.
چند هفته پیش عکس ساده ای دیدم.مردهایی که از گردنشان پلاک آویزان بود و روی هر پلاک شماره‌ای نوشته شده بود؛شبیه به مردهای به خط شده‌ی فیلم مضنونین همیشگی،از چهره‌شان نمیشد فهمید دزداند،مضنون‌اند یا زندانی. وقتی شرح عکس را خواندم خنده‌ام گرفت.مثل معما عکس رو به بقیه نشون می‌دادم و می‌پرسیدم:میتونی حدس بزنی اینا چه‌کاره‌اند؟
هر چه قدر هم حدس بزنید باز هم نمیتونید به شرح عکس ... دیدن ادامه ›› نزدیک بشید.
http://s10.picofile.com/file/8395217668/_893102.jpg
https://collections.artsmia.org/search/marc%20riboud
.
.
.
شرح عکس:روز رای گیری برای استقلال الجزایر؛
نامزدان انتخابی الجزایر،به‌دلیل بی‌سوادی برخی از رأی‌دهندگان بر گردن خود شماره انداختند تا افراد بتوانند از طریق شماره به آنان رأی بدهند.
.
.
مدتی بعد از این عکس،مجموعه عکسی دیدم،شبیه به همان عکس قبلی اما شبیه فقط از لحاظ پلاک و شماره‌ای که از گردن سوژه‌ها آویزان بود.بر خلاف عکس قبلی سوژه های این عکس اصلا خونسرد و بی‌خیال بنظر نمی‌رسیدند.تنها مردان نبودند.مجموعه‌ای بودند از مردان و زنان و کودکان.رنج در چهره‌شان دیده می‌شد.اونها آدم‌هایی بودند که قبل از اعدام ازشان عکس گرفته شده بود.
مجموعه عکس از زندانی‌های تول‌اِسلِنگ در کامبوج؛تول‌اِسلِنگ ابتدا یک دبیرستان بود و بعد از اینکه"خِمرهای سرخ"حکومت را به دست گرفتند تبدیل به یک زندان شد به نام اِس-21.خمرهای سرخ حذب کمونیست افراطی بود با سرکرده‌های تحصیل کرده.
الان اس-21 تبدیل به موزه‌ی نسل‌کشی شده و مردم میتوانند نحوه‌ی اعدام و شکنجه‌ی زندانی ها را ببینند.
زندانی هایی که ابتدا فقط مخالفان روشنفکر و تحصیل کرده بودند مثل پزشکان،معلمان و هنرمندان و بعدها به خاطر اعمال شکنجه‌های بیرحمانه زندانی ها نام افرادی را به زبان می‌آوردند تا فقط آزاد شوند و به همین دلیل پای افراد کاملا بی‌گناه هم به زندان اس-21 باز شد.در رابطه با عکس بچه‌ها و حضور بچه‌ها و سرگذشتشان من بی‌اطلااع‌ام.یا شاید هم سرگذشتشان توی همین اطلاعاتی که دارم گنجونده شده باشه.خمرهای سرخ فقط چهارسال از سال 1975 تا 1979 حکومت کردند اما در همین مقدار کم تخمین زده شده بیست‌ویک درصد از جمعیت آن زمان کامبوج را قتل عام کردند.
عکاس مجموعه،"نم اِن"کاری به جز عکس گرفتن نداشته.زندانی ها وارد اتاقی میشدند که فقط او حضور داشته،نم اِن چشم‌بند زندانی ها را برمیداشته و از آنها عکس می‌گرفته.مستند کوتاهی درباره نم ان ساخته شده به نام :
The Conscience of Nhem En (2008)
کاندید اسکار هم شده اما اون سال اسکار مستند کوتاه رسید به"لبخند بزن پینکی".
نظر شخصی من اینِ که نسل‌کشی کامبوج و قتل یک میلیون و هفتصدهزار نفر بخاطر مخالفت با حکومت موضوع خیلی مهمی‌ست.مهم تر از نقص عضو در صورت یک دختربچه‌ی هندی...
http://s10.picofile.com/file/8395217784/27cambo_600.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218634/782d800b2080a8671c8f7e1bdd5d9afe.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218734/KhmerRouge_GenocideVics.jpg
http://s11.picofile.com/file/8395218776/terrified_prison_tuol_sleng.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218884/Binh_Danh_Ghost_of_Tuol_Sleng_Genocide_Museum_2_2008_daguerreotype_30_x_24_cm.jpeg
http://s10.picofile.com/file/8395218918/mh_2012_5_1_v1_cdm.jpg
https://www.nytimes.com/2007/10/26/world/asia/27cambo.html
https://www.moma.org/artists/33069
یادداشت سعید سلیمی طراح گرافیک و مدرس دانشگاه نقدی بر آثار "بهنام رئیسیان" طراح پوستر به قلم سعید سلیمی عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایراناگر پوستر را با معنای فارسی آن، آگهی و اعلان، در نظر بگیریم؛ پوستر می تواند با یک خطابه یا سخنرانی برابر باشد. این خطابه یا سخنرانی هم می‌تواند بسیار طولانی و کسل کننده و پر ابهام باشد و هم موجز، مختصر و خلاق. سخنرانی طولانی، شبیه یک گزارش طویل و خسته کننده و یک سخنرانی موجز مانند یک بیت شعر از سعدی و حافظ است.
به تعبیر ساده تر، برای اینکه به فردی بگوییم که کار کردن فعالیتی بسیار ضروری و لذت بخش است، می توانیم چند ساعتی برای او سخنرانی کنیم و در نهایت مخاطب خود را کسل و خسته نماییم و در نتیجه از رساندن مقصود خود نیز باز بمانیم. یا میتوانیم در قالب یک بیت شعر بگوییم
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
به نظر بنده از هر کسی که بپرسید گزینه دو را به عنوان شیوه لذت بخش تر و جذاب‌تر انتخاب میکند.
دوباره به بحث اصلی خودمان، پوستر، برمیگردیم. قبلا بیان شد که پوستر، چون یک آگهی و اعلان است می‌تواند با سخنرانی مقایسه بشود. از یک سو می تواند همانند یک خطابه طولانی کسل کننده و پر ابهام باشد و از سویی مانند یک شعر مختصر و زیبا. انتخاب این که سخنرانی پرایهام در پوستر شکل بگیرد و یا اختصار، کاملا در حیطه اختیارات طراح است. همانطور که در سخنرانی با کلمات و گفته ها سر و کار داریم و اختصار یا طولانی شدن بحث به تعداد و نحوه استفاده ما از کلمات بستگی دارد، در پوستر هم این عناصر تجسمی هستند که جای کلمات را میگیرند.
مخاطب در مواجهه اولیه با پوسترهایی که به لحاظ بصری شلوغ و پر ابهام هستند و عناصر و نمادهای بصری بسیار زیادی دارند، باید وقت بیشتری را صرف کند تا یکیک این عناصر را درک، ارتباط میان آنها را کشف و در نهایت مفهوم مورد نظر طراح را از کل این مجموعه دریابد معمولاً این گونه پوستر ها در برقراری سریع، صحیح و موثر ارتباط با مخاطب ضعیف و تا حدود زیادی کم اثر عمل می کنند.
اما پوسترهایی که با کمترین عناصر بصری و در نتیجه ارتباط بسیار ساده و موجز میان این عناصر اقدام به بیان مفهومی خاص میکنند طبیعتاً در سریعترین زمان ممکن مفهوم مورد نظر خود را به مخاطب میرسانند و در نتیجه به سرعت به مقصود خود خواهند رسید. در واقع در اینجا طراح است که با خلاقانهترین نوع برخورد با عناصر بصری، مفهوم مورد نظر خود را بسیار ساده و موجز به مخاطب میرساند.
البته این سادگی و موجز بودن تنها در مرحله انتقال پیام از اثر به مخاطب معنا مییابد و در زمان تولید پیام پیچیدگیهای بسیار دارد. کما اینکه وقتی شما بخواهید یک خطابه طولانی بگویید کار خیلی راحتی در تولید محتوی انجام خواهید داد. در واقع صدها یا هزاران کلمه را پشت سر هم قطار می کنید تا به مقصود خود برسید. اما وقتی قرار باشد در یک بیت شعر مفهوم کل آن سخنرانی را بیان کنید، کار در مرحله تولید برای شما بسیار سخت و برای مخاطب در مرحله دریافت بسیار آسان و دلنشین خواهد بود. کار طراحی هم که می‌خواهد پوستر خود را بسیار خلاق و موجز طراحی کند بسیار سخت است ولی پیام به راحتی و در حداقل زمان ممکن به مخاطب خواهد رسید.
یکی از بارزترین نمونه های مختصرگویی و ایجاز در دنیای گرافیک، گرافیک مینیمال است که نمونه‌های بسیار شاخصی از آن را در دنیای گرافیک دیده، می بینیم و در آینده نیز خواهیم بود. گرافیک مینیمال در طراحی پوستر یا به عبارت سادهتر طراحی پوستر مینیمال همان بیان بسیار مختصر و مفید در طراحی پوستر است.در این شاخه از طراحی پوستر، دیگر حتی با یک بیت شعر هم روبرو نیستیم و شاید بتوان گفت که با یک هایکو در مواجه هستیم. بسیار کوتاه، مختصر و شیرین.
طراحان پوستر مینیمال بسیاری در جهان گرافیک حضور دارند و هر یک از ما احتمالا تعدادی از آنها را می شناسیم و در مورد آثار هریک از آنها نظرهایی نیز داریم. اما بحث امروز ما در مورد آثار بهنام رئیسیان طراح پوستر مینیمال ایرانی است.
او در فرایند به کارگیری عناصر بصری در پوستر همانند تمامی طراحان مینیمال در تاریخ گرافیک عمل میکند و اصرار بسیار شدیدی در کوتاه گویی و استفاده خلاقانه از حداقل عناصر بصری برای بیان مفهوم خود دارد. اما آنجا که بهنام رئیسیان را طراحی مستقل از سایر طراحان مینیمال عالم گرافیک میکند و شکل و شمایلی خاص به آثار او می‌دهد، تمایل این طراح به کاربرد خلاقانه و شاعرانه تصویر است که به عقیده بنده از خصیصه فرهنگ ایرانی وی یا همان طبع شاعرانه و بذلهگوی ایرانی نشات میگیرد.
اما بحث دیگر در پوسترهای بهنام رئیسیان شباهت تصویرسازیهای پوسترهای این طراح به نشانه یا لوگو است که شاید از پافشاری او به اختصارگویی بر میآید. این تصاویر به قدری به نشانه شبیهند که شخصاً احساس میکنم اگر آنها را از قاب پوستر بیرون بیاوریم و در ماهیت لوگو قرار دهیم چیزی از ارزش‌های بصری و محتوایی آنها کاسته نمی شود و به همان شکل به بیان و مفهوم مورد نظر خود خواهد پرداخت. البته این ویژگی در تمامی پوسترهای رئیسیان صادق نیست؛ ولی در اکثریت آنها قابل جستجو و یافتن است؛ که بیان کننده میل شدید طراح به مختصر کردن و موفقیت بسیار او در جهتدار نمودن عناصر بصری برای بیان مفهوم و شکلگیری یک تصویر گویا و زیباست.
نکته جالب توجه دیگر در پوستر های رئیسیان تمرکزی است که در ترکیببندی پوسترها دیده میشود و صرفاً عناصر اصلی پوستر را در یک نقطه متمرکز میکند تا چشم مخاطب زحمت چندانی برای پیدا کردن عناصر مهم برای دریافت مفهوم به خود ندهد و این ویژگی هم دلیلی برای افزایش سرعت بیان و دریافت مفهوم در پوسترهای اوست.
تا به اینجا درباره نحوه بیان مفهوم سرعت، انتقال مفاهیم و شکل بیان، سخن گفتیم اما مطلبی که در پوستر بسیار مهم به نظر می رسد جذابیت‌های بصری لازم برای جذب مخاطب به سمت اثر است که در آثار رئیسیان این جذابیت‌ها را در چند مورد می توان بررسی نمود:
۱ -تصویرسازیهای خلاقانه و ایدهپردازیهای جذاب در تصویرسازی های پوسترها.
۲ . فضای خلوتی که در پوسترها قابل مشاهده است و این به همان تمرکزگرایی در ترکیب بندی پوسترهای او برمیگردد.
۳ -استفاده بسیار کم اما درخشان و جذاب از رنگ برای کمک به بیان مختصر و مینیمال پوسترها.
در نهایت باید بگویم وقتی مخاطب در شلوغی و ازدهام عناصر بصری در جامعه با پوستر های متفاوتی روبرو می شود که با فضایی بسیار خلوت و تمرکزی خاص در چیدمان و ترکیبی خلاقانه از عناصر بصری در تصویرسازی شکل گرفته اند، بی اختیار چند لحظه ای در برابر آنها خواهد کرد و این همان چند لحظه ای است که پوستر نیاز دارد تا مخاطب را وادار به برقراری ارتباط با خود کند. در واقع همین چند لحظه کافی است تا مخاطب مشتری پر و پا قرص پوستر شود و بهنام رئیسیان در این مورد هم موفق عمل می کند.
اما نکته دیگر در مورد پوسترهای رئیسیان فراگیر بودن مفاهیم آنها یا به عبارتی جهانشمول بودن مفاهیم پوسترهای اوست. به تعبیر درست تر نمی توان تصویرسازیهای رئیسیان در پوسترهایش را به فرهنگی خاص مثلاً فرهنگ ایرانی، فرهنگ ژاپنی یا هر فرهنگ دیگری اطلاق کرد. فقط می توان گفت این پوستر ها طرح هایی انسانی برای تمام انسان ها هستند و برای درک مفاهیم این پوستر ها شما نیاز به درک مفاهیم انسانی در سطح جهان دارید و نمی توانید آن ها را با عناصر فرهنگی یک ملت درک و دریافت کنید.
وقتی رئیسیان در پوسترهایش در مورد صلح، اقیانوس ها، جنگ، خشونت علیه زنان و موضوعات دیگر صحبت می کند با عناصر بصری بین المللی به بیان مفهوم مورد نظرش می پردازد. یعنی همان حسی که یک زن ایرانی از پوستر خشونت علیه زنان درمییابد، زنی دیگر در بولیوی هم همان حس را درک میکند، در روسیه در آفریقا و در جای جای جهان نیز به همین نحو. اگر در مورد جنگ صحبت می کند این حس جهان شمول است و اگر در مورد دموکراسی صحبت میکند همین طور. او در تمام موضوعات این گونه است و نمی‌توانیم بگوییم که مثلا این موضوع که در فلان پوستر وی بیان شده فقط برای ایرانی ها یا ژاپنی ها یا چینی ها قابل درک است و سایر ملل از درک آن آن عاجزند و این یکی دیگر از ویژگی‌های پوسترهای رئیسیان است.
در انتهای این نوشته باید بگویم که بسیار خوشحالم که در کشوری که بسیاری تکرار و تعدد عناصر بصری، چه از طرف جامعه و چه از طرف طراحان متخصص در حوزه گرافیک و همچنین سایر حوزه های طراحی به یک فرهنگ جذاب و مورد توجه تبدیل شده و پیگیری می شود، با آثار طراحی روبرو شدم که با حداقل جزئیات و عناصر بصری مفهوم مورد نظر خود را بیان کرده و در عین حال بسیار زیبا و جذاب هستند.
سعید سلیمی / طراح گرافیک و مدرس دانشگاه / ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
رییس فرهنگسرای نیاوران معرفی شدمعاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی عبادرضا اسلامی کولایی را به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب کرد.
به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران، با توجه به انتصاب سید عباس سجادی، رییس سابق فرهنگسرای نیاوران به عنوان معاون شهرداری منطقه یک تهران در اواخر سال ۱۳۹۸، عبادرضا اسلامی کولایی به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب شد.
در بازدید سید مجتبی حسینی معاون امور هنری، حمید قبادی مشاور اجرایی، سید امین مویدی مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امور هنری و مهدی افضلی مدیر عامل بنیاد رودکی در عصر چهارشنبه ۲۷ فروردین از فرهنگسرای نیاوران، عبادرضا اسلامی کولایی به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران معرفی شد.
سید مجتبی حسینی در حکمی برای عبادرضا اسلامی کولایی نوشته است: نظر به تعهد، تجربه و سوابق ارزنده کاری جناب عالی و به موجب این حکم به عنوان مشاور اینجانب و رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب می شوید.
ضروری است با سرلوحه قرار دادن قانون و مقررات و برنامه راهبردی معاونت امور هنری و به کارگیری نیروهای کاردان، متعهد و کارآمد و با سازماندهی متفکرانه و هوشمندانه تمام امکانات و منابع در اختیار به همراه برنامه ریزی اصولی و هدفمند نسبت به انجام وظایفی که به عهده گرفته اید مجدانه کوشش نمایید.
امید است با اتکال به ایزد متعال در انجام وظایف محوله و نیل به اهداف و سیاستهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کوشا و موفق باشید.
عبادرضا اسلامی پیشتر عضو شورا و معاون موسسه آموزشی علمی، کاربردی فرهنگ و هنر را بر عهده داشته است. معاونت اداری، مالی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان، مدیریت کل پشتیبانی شرکت بازرگانی دولتی ایران، قائم مقام و معاونت موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران و معاونت گردشگری و صنایع دستی کانون جهانگردی و اتومبیل رانی و معاونت فرهنگی و هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان از دیگر سوابق اسلامی است.
معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین از خدمات سید عباس سجادی قدردانی کرد.
--
جنگ‌های داخلی،خشن‌تر از جنگ‌های خارجی هستند.
خیلی از فتوژورنالیست‌ها و خبرنگارهایی که شاهد جنگ‌های داخلی و خارجی بودند به این جمله معتقدند.
لینزی آداریو(فتوژورنالیست)در کتابش از جنگ سیرالئون می‌گوید؛زن‌ها ربوده میشدند،به آنها تجاوز می‌شد و وقتی به روستا برمی‌گشتند از طرف همسر و خانواده طرد میشدند.خیلی از اونها به ایدز مبتلا شده بودند و هزاربیماری دیگه.در حالیکه آداریو جنگ عراق و آمریکا را هم پوشش داد و از این اتفاق خبری نبود.
Lynsey Addario-sierra ... دیدن ادامه ›› leone
سربازی که باتومش را بالا آورده تا بچه‌ای که دارد از انبار غذا،غذا می‌دزدد را بزند و گرچه در عکس معروفِ"شورش برای غذا در کاپ‌هایتین"ما فقط لحظه‌ای قبل از فرود باتوم را میبینیم،اما مگی استبر(عکاس)می‌گوید آن بچه هم مثل همه کسانی که برای غذا به سمت انبار هجوم بردند کتک خورده.
Maggie Steber-Cap Haitien
مثال برای جنگ‌های داخلی و خشونتشون زیاد هست و واقعاً خوندن و دیدنش آزار دهنده‌است.
عکسهای جنگ داخلی چند مشخصه دارند که شناختشون رو راحت میکنه.مثل فضایِ شهری عکس.مثل لباس قربانیان که لباس رزم نیست و مثل حضور زنان و کودکان.
اما در عکس"کشیش و سرباز" که مربوط به جنگ داخلی ونزوئلا ست،زن و کودکی نیست و این‌بار کسی که زخمی شده یک سرباز است و از جانب شورشیان مورد هدف قرار گرفته و به کشیش پناه آورده.
از قبل از تیراندازی عکسی نیست که من بدانم کشیش و سرباز کنار هم بودند یا سرباز خودش را به کشیش رسانده و یا برعکس.گفته میشود هدف فقط سرباز بوده و شورشیان به دلیل عقاید کاتولیکی به کشیش شلیک نمی‌کردند.عکاس(هکتور روندن لُوِرا)به محض شروع تیراندازی روی زمین دراز می‌کشد و شروع به عکاسی از کشیش و سرباز میکند. در آخر سرباز از کشته میشود و پدر دعای آخرش را می‌خواند.
نکته ی جالب این عکس نوشته ی سردر مغازه است:فروشگاه قصابی
http://uupload.ir/files/8is0_aid_from_padre_1.jpg
https://rarehistoricalphotos.com/priest-dying-soldier-1962/
http://apply.plus/artnews/museums-with-virtual-tours/
* من خودم سایت اپلای پلاس رو نمیشناسم و فقط برای لینک هایی که گذاشته، به اشتراک گذاشتم.
"عوارض جانبی"
چندروز پیش داشتم دنبال منبع معتبر میگشتم که یک سایت خوب پیدا کردم و تو اون سایت با یکی از عوارض جانبی جنگ مواجه شدم.
داستان از این قراره که قبل از جنگ جهانی دوم توی ایالات متحده یه مدل جوراب نایلونی مد میشه که ما ایرانی ها بهش میگیم جوراب شیشه ای.این جوراب ها که از جنس نایلون و ابریشم بودن خیلی طرفدار داشتند تا اینکه جنگ جهانی دوم شروع شد و آمریکا مجبور شد ذخایر نایلون و ابریشم اش رو صرف ساخت چتر نجات کند.
در نتیجه زنهای آمریکایی بدون جوراب موندن...
اما صنعت مد یک فکری به سرش زد و اومد جوراب مایع ساخت؛جوراب مایع یه شیشه رنگ بود که خانم ها میرفتن میخریدن و باهاش پاهاشونو رنگ میکردن و با مداد ابرو هم یک خط باریک پشت پاشون می کشیدن که یعنی من الان جوراب شیشه ای پوشیدم:/
https://rarehistoricalphotos.com/nylon-stockings-shortage-1940s/
در مورد بهترین لنز برای عکاسی پرتره یک مقاله نوشتم
حتما چک کنید
http://rezasadeghi.net/best-lenses-for-portrait-photography/
