نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار با عنوان دستم را نگیر برگزار خواهد شداولین جشنواره نقاشی کودکان کار (با شرکت کودکان کوره های آجر پزی) در تاریخ دوازدهم تیرماه (ولادت امام رضا (ع) ) در شهرستان قرچک با مدیریت و سرپرستی سینا نورائی (کارگردان تئاتر) برگزار خواهد شد. در این جشنواره، ، 60 کودک در سنین مختلف شرکت خواهند داشت و آثار نقاشی خود را با موضوع آزاد ، خلق خواهند کرد. داوری این آثار در زمان برگزاری جشنواره با حضور تعدادی از اساتید و مدرسین نقاشی دانشگاهی صورت خواهد گرفت و به 10 اثر برتر جشنواره جوایزی تقدیم خواهد شد . در پایان جشنواره ، جشنی با عنوان جشن آرزو ها برای کودکان کار در محل برگزاری جشنواره (با رعایت پروتوکل بهداشتی ) برگزار خواهد شد . از جمله برنامه های آتی گروه دستم را نگیر ، به مدیریت سینا نورائی، میتوان به جشن مهرانه کودکان کار اشاره کرد که به مناسبت آغاز سال تحصیلی برگزار خواهد شد. همکارانی که نورائی را در برگزاری نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار همراهی میکنند عبارتند از : اورژانس اجتماعی اداره بهزیستی شهرستان قرچک و مجتمع خدمات بهزیستی طلوع سبز. شایان ذکر است که نخستین جشنواره نقاشی کودکان کار با عنوان دستم را نگیر، در تاریخ پنجشنبه دوازدهم تیرماه (ولادت امام رضا (ع) ) در قرچک ورامین برگزار خواهد شد.
مدیر دفتر تجسمی حوزه هنری نمایشگاه بین المللی کاریکاتور نمی‌توانم نفس بکشم" را بازتاب زندگی مظلومانه رنگین پوستان امریکایی دانست.
سید مسعود شجاعی طباطبایی در رابطه با شکل گیری نمایشگاه بین المللی کاریکاتور با عنوان نمی‌توانم نفس بکشم" به برنامه "تقاطع فرهنگ" رادیو گفت‌و گو گفت: «بعد از اتفاق تلخ اخیر در امریکا، بازتاب گسترده‌ای در سطح جهان ایجاد کرد و حوزه هنری بدین نتیجه رسید زبان تصویری کارتن که بین المللی و قابل فهم است، دست به اقدامی در راستای واکنش سریع بزند. »
وی همراهی هنرمندان کاریکاتوریست سراسر جهان را موجب موضع گیری آنی ظرف ۵ روز دانست که هنرمندان ۲۷ کشور را همراه خود کرد.
شجاعی طباطبایی ادامه داد: «امریکا همواره ادعای حقوق بشر دارد اما به هیچ عنوان بدان پایبند نیست و شاهد نابرابری و تبعیض نژادی به شکل فجیع هستیم. »
وی با اعلام اینکه از میان هر ۱۰ نفر بیمار مبتلا به "ویروس جدید"، بیش از نیمی از آنها رنگین پوست هستند خاطرنشان کرد: «رهبری به این جمله جورج فلوید اشاره داشتند که قادر به نفس کشیدن نیستم و ما نیز عنوان نمایشگاه را بر این مبنا انتخاب کردیم. »
شجاعی طباطبایی این واژه را به زندگی مظلومانه رنگین پوستان امریکا اطلاق کرد و گفت: «از میان آثار کاریکاتور دریافت شده، ۷۲ اثر حاصل دست ۴۵ هنرمند کاریکاتوریست انتخاب شده و زمینه برای انتشار کتاب این اثر نیز فراهم آمد. »
مدیردفتر تجسمی حوزه هنری همچنین از آماده سازی و درج فایل نهایی در سایت "ایران کارتن" و "حوزه هنری" خبر داد.
شجاعی طباطبایی خاطرنشان کرد: «ما به حوزه اکتفا نکردیم و بسیاری از این آثار در زیرگذر میدان ولیعصر(عج) درج شده که محل تردد ۹۰۰ نفر در شبانه روز است. »
وی افزود: «این آثار در مراکز استان‌ها نیز به نمایش درآمده است و در هفته جاری با عنوان حقوق بشر امریکایی، بخشی از این آثار در فضای شهری و بیلبوردها به تصویر کشیده خواهد شد. »
شجاعی طباطبایی هر یک از کاریکاتوریست‌های حاضر در این حرکت فرهنگی را سفیر و پیام رسان در زمینه شفاف نمایی حقوق بشر امریکایی خطاب کرد و گفت: «در چند روز اخیر خبرگزاری‌های خارجی برای انعکاس این خبر در حوزه هنری حاضر شدند. »
این مقام مسئول در حوزه هنری لزوم هم افزایی در پیشبرد کارهایی از این دست را یادآور شد و افزود: «تلاش داریم در جشنواره مقاومت نیز اتفاقی خاص و ویژه را رقم بزنیم. »
شجاعی طباطبایی ابراز امیدواری کرد برنامه تلویزیونی در رابطه با مباحث تجسمی تدارک دیده شود که در کنار چاپ چند کتاب، علاقمندان را با خود همراه سازد.
و عکسایی که از اجرای حمیدرضا مرادی گرفتم ارائه میدهم تا دلتنگتر از قبل برای تاتر بشید😂
همین دیروز بود که برای باغ موزه نگارستان هماهنگی میکردم .
گفتم برای اطمینان از دایر بودن آنجا برای فردا از صفحه رسمی شان پرس و جو کنم. لطف کردند و بسرعت پاسخ دادند و با کلی مبادی آداب بودن که جز از موزه داران انتظار نیست گفتند که تا اطلاع ثانوی تعطیل هستند.
از تماشای باغ موزه نگارستان و زیبایی اش گفتم و خدا قوت. با مهر جواب دادند و اینکه امید بزودی زود در خدمت نگارستان دوستان با سلامتی باشند.
اتفاق جالبی بود و یک تغییر ... دیدن ادامه ›› برنامه بموقع،
امروز ناگاه دیدم که نوشته اند :
29 اردیبهشت روز جهانی موزه بر همه مبارک
خوشحال شدم و گفتم باز دلم هوای چیزی را کرد که میمنت و مبارک بادش مثل نفحه خوش بهاری دل انگیز و چه نزدیک بود...
موزه آبگینه و سفالینه
باغ موزه نگارستان
موزه هنرهای معاصر
کاخ موزه نیاوران
یک عکس میتونه بهت ضربه بزنه،طوری که پرت بشی رو آسفالت.میتونه کاری کنه که اول سعی کنی فراموش کنی،بعد بخاطر خودآزار بودنت بری سراغش و دوباره حال خودت رو بد کنی و بعد که قول میدی دیگه هیچ‌وقت اون عکس رو نبینی ذهنت رو درگیر کنه.
کتاب"تماشای رنج دیگران"رو می‌خوندم و سانتاگ گفت عکس سه لته‌ی تایلر هیکس از سرباز طالبانی که در روزنامه‌ی نیویورک تایمز چاپ شد...بعد من مراجعه کردم به انتهای کتاب و سه تا عکس کوچولوی سیاه سفید دیدم از مردِ وحشت‌زده ای که چند نفر دوره‌اش کردن...از همون مرد که دارن روی زمین میکشن و می‌برنش...از جنازه‌ی همون مرد...
و ناخودآگاه و ناخواسته چنان شیفته‌ی وحشتِ درون چهره‌ی مرد شدم که فرداش رفتم دنبال عکس.عکس در ابعاد بزرگتر،رنگی و ترسناک بود.حالم رو بد کرد.دوست نداشتم به جزییات عکس نگاه کنم.به دوستم پیام دادم که حالم بده و حالت تهوع دارم یه عکسی دیدم که نمیتونم برات تعریف کنم.به دوستم گفتم چون باید به کسی می‌گفتم.
چندساعت بعد که داشتم عکس رو توی ذهنم تجسم میکردم ناگهان متوجه نکته‌ای شدم که بهش دقت نکرده بودم.مگه سانتاگ نگفت سرباز طالبان؟... و به طور کاملاً غیر ارادی عکس دیگه اون‌قدرها هم ظالمانه نبود. عکسی از جنازه‌ی یک طالب،کسی که ممکنه تو کشتارهای جمعی در استادیوم‌های ورزشی شرکت داشته باشه...کسی‌که معتقده دختربچه‌ها حق تحصیل ... دیدن ادامه ›› ندارند...کسی که میگه زن‌ها بدون مرد محرمشون حق ندارند از خونه بیان بیرون...ریش مرد باید به اندازه‌ی معیین باشه اگر نه شلاق می‌خوره.
اولِ اولش گفتم سروناز چقدر بی‌رحمی اون هم یک آدم مثل بقیه...بعد گفتم بی‌خیال طالبان بود ها!بعد دوباره گفتم شاید مجبور بوده طالب باشه...بعدش رسیدم به نتیجه‌گیری های بالا.
به خودم شک کرده بودم،تایلر هیکس لعنتی با اون عکسش باعث شد به خودم شک کنم.
چند روز پیش جنبه‌ی دیگه‌ای از عکس به فکرم رسید،این جنبه:چرا نیویورک‌تایمز این عکس رو منتشر کرد؟
اگر نیویورک‌تایمز مخالفِ طالبان بود پس چرا به جای انتشار خشونت طالبان علیه افغان‌ها،خشونت افغان‌ها علیه طالبان رو منتشر کرد؟یک عکس هرچه قدر هم خوب باشه،میتونه ذهنیت جامعه رو به هم بریزه.
اگر در طول جنگ به جای عکس شهیدامون،عکس سربازامون درحال کشتن ظالمانه‌ی عراقی‌ها را می‌دیدیم چه عکس‌العملی نشون می‌دادیم؟...انگار که عکس داره میگه نگران نباشید این جنگ اون‌قدرها هم ناعادلانه نیست!ما هم پاش برسه می‌زنیم میکشیم...خب درستِ که دیدن دشمن شکست‌خورده لذت بخشِ ولی بخوایم نخوایم دیدنِ خودیِ آدم‌کش هم اثر سو داره.
پس...چرا نیویورک‌تایمز اون عکس سه لته رو منتشر کرد؟در حالیکه قبل‌تر تایمز در موقعیتی مشابه قرار گرفته و نتیجه‌اش رو دیده بود.
بعد از انتشار عکسِ"اعدام درمحل سرباز ویت‌کنگ" مردم متوجه شدن که آمریکا داره چه اشتباهی می‌کنه و با چه‌کسانی هم‌دست شده و داره چه‌کسانی رو می‌کشه و با اینکه ادی آدامز خوشحال بود که ممکنِ بعد از انتشار عکسش مردم آمریکا به هیجان بیان و به جنگ علیهِ ویتنام بپیوندند،اما عکس کاملاً اثری مخالفِ توقع آدامز روی مردم گذاشت و نفرت مردم رو به جنگ علیه ویتنام بیشتر کرد.
عکس هیکس،در قسمتِ جنگ با افغانستان منتشر شد.نظر به اینکه آمریکا هم اون موقع توی جنگ علیه طالبان بود.پس کشته شدن یک طالب توسط نیروهای افغان تقریباً مثلِ کشته شدنش توسط نیروهای آمریکایی می‌ماند.
در جنگِ آمریکا و عراق،لینزی آداریو حضور داشت.مجموعه عکسی رو منتشر کرد از تخریب روستایی در عراق،بین عکسهایش،عکسی بود از پسربچه‌ای عراقی،پرتره‌ای که با جزییات نشون می‌داد موشک‌های آمریکایی چه بلایی سرِیک پسربچه‌ی بی‌گناه آوردند.عکس با کیفیت و تاثیرگذاری بود که هیچ وقت نتوانست روی جلد مقاله‌ی آداریو برود.با این توجیه که یک:از کجا معلوم این بچه توی موشک‌باران این بلا سرش آمده باشد؟! دو:نه...می‌خواهید به مردم آمریکا بگویید موشک‌هایشان این بلا را سر این بچه آورده‌اند؟!
https://www.kalw.org/post/your-call-war-photographer-lynsey-addario-documenting-human-cost-war#stream/0
پیدا کردنِ جواب سوالم آسان نیست.باید تک‌تکِ عکسهایی که نیویورک‌تایمز از جنگ با طالبان را منتشر کرده ببینم تا بفهمم آیا از جنازه‌ی سربازهای افغان،از کشته شدنشان،از جنایات طالبان هم عکسی با کیفیتِ برابر با عکسِ تایلر منتشر کرده؟
کار خیلی سختی است و نتیجه‌اش هم سودی به حال من ندارد...فقط دوست داشتم راجع به عکسی که دیدم بنویسم و بگم یک عکس میتونه دوهفته ذهنتون رو درگیر کنه.طوری که خسته بشید و بگید مهم نیست...اون فقط یک عکسِ.
پ ن:تایلر هیکس از عکاس‌های خوبِ کره‌ی زمینِ.توی انقلاب لیبی عضو گروهی از خبرنگارها وعکاس‌هایی بود که توسط سربازهای قذافی ربوده شد و شکنجه و تهدید به مرگ شد.
اسمش رو سرچ کنید و از من به شما نصیحت از باقی عکس‌هاش لذت ببرید و دنبالِ اون عکسِ سه لته نرید.
Tyler Hicks
به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی روایت فتح، با پیشنهاد سید محمد یاشار نادری رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح، مسعود نجابتی با حکم رئیس سازمان بسیج مستضعفین به‌عنوان دبیر ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت منصوب شد.
مسعود نجابتی که از مدیران سابق انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس و از چهره‌های شاخص حوزه هنرهای تجسمی است که علاوه بر مدیریت بر کانون هنر شیعی، مدیر تربیت طیف گسترده‌ای از هنرجویان در داخل و خارج از کشور را بر عهده داشته است.
ششمین جشنواره جهانی هنر مقاومت در ۸ رشته نقاشی، کاریکاتور، مجسمه‌سازی، پوستر، عکس، تایپوگرافی، تصویرسازی، پرچم و کتیبه در سال جاری انشا الله برگزار خواهد شد.
همچنین پیشتر نیز با حکم سردار سلیمانی رئیس سازمان بسیج مستضعفین حمید نیلی به‌عنوان دبیر هفدهمین دوره جشنواره تئاتر مقاومت منصوب‌شده بود.
فراخوان دوازدهمین نمایشگاه عکسهای برترسال دوربین.نت
.دوربین.نت؛ سایت تخصصی عکس و عکاسی دوازدهمین نمایشگاه عکسهای برتر سال خود را برگزار میکند. این نمایشگاه غیر رقابتی بوده و نهایت ۳۰۰ فریم از عکسهای ارسالی و از هر عکاس یک فریم عکس در نمایشگاهی در تهران و شهرهای منتخب روی دیوار می رود و بعد از آن در سایت و کتاب نمایشگاه منتشر خواهد شد.بخش‌های نمایشگاه
– بخش آزاد
– بخش قرنطینه کرونا ( این بخش از اوایل اسفندماه۹۸ در پیج اینستاگرام دوربین.نت در حال برگزاری است.)
عکاسان با هر گرایش، ژانر و هر نوع دوربینی می توانند یک یا دو عکس منتخب و برتر سال ۹۸ خودشان را ایمیل کنند.شرایط نمایشگاه
– حضور برای تمامی عکاسان در این نمایشگاه آزاد و رایگان است.
– عکسها باید در سال ۹۸ عکاسی شده باشد.
– عکسها توسط دو تیم هیات انتخاب و در دو مرحله برای نمایشگاه، سایت و کتاب انتخاب میشود.
– طول بزرگ عکسهای ارسالی باید در سایز ۲۵۰۰ پیکسل باشد. ( عکس های کوچکتر از این سایز از نمایشگاه حذف می شود )
– عکسهای نمابشگاه در اندازه ۳۰ در ۴۰ سانتیمتر در نمایشگاه به روی دیوار می رود.
– عکسها در سایز ۸۰۰ در ۶۰۰ پیکسل بر روی سایت قرار خواهد گرفت.
– روی عکسها هیچ لوگو و نشانه ای کار نمی‌شود. ( عکس های با اسم و لوگو و واترمارک از نمایشگاه حذف می شود )
– رنگ و ادیت و اصلاح عکسها با عکاس بوده و دوربین.نت هیچ دخل و تصرفی در عکسها نمی برد.
– فرستادن عنوان عکس و نام و فامیل و شماره تلفن عکاس به فارسی الزامی است.
– عکسها بعد از نمایشگاه‌ها بر روی وب سایت نمایشگاه منتشر خواهد شد.
– کتاب نمایشگاه به صورت PDF منتشر می شود.
– حضور عکاس در نمایشگاه، به معنای قبول تمام قوانین برگزاری نمایشگاه است و تصمیم گیری در خصوص اتفاقات پیش بینی نشده برعهده دبیرخانه است.مهلت دریافت آثار
– تا تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۹۹ ارسال عکسها مورد قبول است. بعد از آن هیچ عکسی دریافت نمی‌شود.ارسال عکس
– عکسها را به ایمیل doorbinimages@gmail.com ارسال کنید.
– هر عکاس می تواند ۲ فریم عکس به نمایشگاه ارسال کند که در نهایت یک فریم عکس تایید شده با نظر هیات انتخاب راهی نمایشگاه خواهد شد.
– عنوان ایمیل، حتما “نمایشگاه عکس های برترسال” باشد.
– به ایمیل هایی که این عنوان را نداشته باشد ترتیب اثر داده نمی شود.گواهی حضور
– به تمام عکاسان حاضر در نمایشگاه بعد از پایان نمایشگاه که درخواست “گواهی حضور” ایمیل کنند، گواهی حضور دیجیتال نمایشگاه به ایمیل شان ارسال خواهد شد.زمان بندی نمایشگاه
– با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیلی گالری ها زمان بندی و زمان برگزاری نمایشگاه به اطلاع خواهد رسید.– تمام اخبار مربوط به نمایشگاه از طریق ایمیل صورت می گیرد.
– برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایت نمایشگاه به آدرس top.doorbin.net مراجعه کنید.
چند هفته پیش عکس ساده ای دیدم.مردهایی که از گردنشان پلاک آویزان بود و روی هر پلاک شماره‌ای نوشته شده بود؛شبیه به مردهای به خط شده‌ی فیلم مضنونین همیشگی،از چهره‌شان نمیشد فهمید دزداند،مضنون‌اند یا زندانی. وقتی شرح عکس را خواندم خنده‌ام گرفت.مثل معما عکس رو به بقیه نشون می‌دادم و می‌پرسیدم:میتونی حدس بزنی اینا چه‌کاره‌اند؟
هر چه قدر هم حدس بزنید باز هم نمیتونید به شرح عکس ... دیدن ادامه ›› نزدیک بشید.
http://s10.picofile.com/file/8395217668/_893102.jpg
https://collections.artsmia.org/search/marc%20riboud
.
.
.
شرح عکس:روز رای گیری برای استقلال الجزایر؛
نامزدان انتخابی الجزایر،به‌دلیل بی‌سوادی برخی از رأی‌دهندگان بر گردن خود شماره انداختند تا افراد بتوانند از طریق شماره به آنان رأی بدهند.
.
.
مدتی بعد از این عکس،مجموعه عکسی دیدم،شبیه به همان عکس قبلی اما شبیه فقط از لحاظ پلاک و شماره‌ای که از گردن سوژه‌ها آویزان بود.بر خلاف عکس قبلی سوژه های این عکس اصلا خونسرد و بی‌خیال بنظر نمی‌رسیدند.تنها مردان نبودند.مجموعه‌ای بودند از مردان و زنان و کودکان.رنج در چهره‌شان دیده می‌شد.اونها آدم‌هایی بودند که قبل از اعدام ازشان عکس گرفته شده بود.
مجموعه عکس از زندانی‌های تول‌اِسلِنگ در کامبوج؛تول‌اِسلِنگ ابتدا یک دبیرستان بود و بعد از اینکه"خِمرهای سرخ"حکومت را به دست گرفتند تبدیل به یک زندان شد به نام اِس-21.خمرهای سرخ حذب کمونیست افراطی بود با سرکرده‌های تحصیل کرده.
الان اس-21 تبدیل به موزه‌ی نسل‌کشی شده و مردم میتوانند نحوه‌ی اعدام و شکنجه‌ی زندانی ها را ببینند.
زندانی هایی که ابتدا فقط مخالفان روشنفکر و تحصیل کرده بودند مثل پزشکان،معلمان و هنرمندان و بعدها به خاطر اعمال شکنجه‌های بیرحمانه زندانی ها نام افرادی را به زبان می‌آوردند تا فقط آزاد شوند و به همین دلیل پای افراد کاملا بی‌گناه هم به زندان اس-21 باز شد.در رابطه با عکس بچه‌ها و حضور بچه‌ها و سرگذشتشان من بی‌اطلااع‌ام.یا شاید هم سرگذشتشان توی همین اطلاعاتی که دارم گنجونده شده باشه.خمرهای سرخ فقط چهارسال از سال 1975 تا 1979 حکومت کردند اما در همین مقدار کم تخمین زده شده بیست‌ویک درصد از جمعیت آن زمان کامبوج را قتل عام کردند.
عکاس مجموعه،"نم اِن"کاری به جز عکس گرفتن نداشته.زندانی ها وارد اتاقی میشدند که فقط او حضور داشته،نم اِن چشم‌بند زندانی ها را برمیداشته و از آنها عکس می‌گرفته.مستند کوتاهی درباره نم ان ساخته شده به نام :
The Conscience of Nhem En (2008)
کاندید اسکار هم شده اما اون سال اسکار مستند کوتاه رسید به"لبخند بزن پینکی".
نظر شخصی من اینِ که نسل‌کشی کامبوج و قتل یک میلیون و هفتصدهزار نفر بخاطر مخالفت با حکومت موضوع خیلی مهمی‌ست.مهم تر از نقص عضو در صورت یک دختربچه‌ی هندی...
http://s10.picofile.com/file/8395217784/27cambo_600.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218634/782d800b2080a8671c8f7e1bdd5d9afe.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218734/KhmerRouge_GenocideVics.jpg
http://s11.picofile.com/file/8395218776/terrified_prison_tuol_sleng.jpg
http://s10.picofile.com/file/8395218884/Binh_Danh_Ghost_of_Tuol_Sleng_Genocide_Museum_2_2008_daguerreotype_30_x_24_cm.jpeg
http://s10.picofile.com/file/8395218918/mh_2012_5_1_v1_cdm.jpg
https://www.nytimes.com/2007/10/26/world/asia/27cambo.html
https://www.moma.org/artists/33069
اگر پوستر را با معنای فارسی آن، آگهی و اعلان، در نظر بگیریم؛ پوستر می تواند با یک خطابه یا سخنرانی برابر باشد. این خطابه یا سخنرانی هم می‌تواند بسیار طولانی و کسل کننده و پر ابهام باشد و هم موجز، مختصر و خلاق. سخنرانی طولانی، شبیه یک گزارش طویل و خسته کننده و یک سخنرانی موجز مانند یک بیت شعر از سعدی و حافظ است.
به تعبیر ساده تر، برای اینکه به فردی بگوییم که کار کردن فعالیتی بسیار ضروری و لذت بخش است، می توانیم چند ساعتی برای او سخنرانی کنیم و در نهایت مخاطب خود را کسل و خسته نماییم و در نتیجه از رساندن مقصود خود نیز باز بمانیم. یا میتوانیم در قالب یک بیت شعر بگوییم
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
به نظر بنده از هر کسی که بپرسید گزینه دو را به عنوان شیوه لذت بخش تر و جذاب‌تر انتخاب میکند.
دوباره به بحث اصلی خودمان، پوستر، برمیگردیم. قبلا بیان شد که پوستر، چون یک آگهی و اعلان است می‌تواند با سخنرانی مقایسه بشود. از یک سو می تواند همانند یک خطابه طولانی کسل کننده و پر ابهام باشد و از سویی مانند یک شعر مختصر و زیبا. انتخاب این که سخنرانی پرایهام در پوستر شکل بگیرد و یا اختصار، کاملا در حیطه اختیارات طراح است. همانطور که در سخنرانی با کلمات و گفته ها سر و کار داریم و اختصار یا طولانی شدن بحث به تعداد و نحوه استفاده ما از کلمات بستگی دارد، در پوستر هم این عناصر تجسمی هستند که جای کلمات را میگیرند.
مخاطب در مواجهه اولیه با پوسترهایی که به لحاظ بصری شلوغ و پر ابهام هستند و عناصر و نمادهای بصری بسیار زیادی دارند، باید وقت بیشتری را صرف کند تا یکیک این عناصر را درک، ارتباط میان آنها را کشف و در نهایت مفهوم مورد نظر طراح را از کل این مجموعه دریابد معمولاً این گونه پوستر ها در برقراری سریع، صحیح و موثر ارتباط با مخاطب ضعیف و تا حدود زیادی کم اثر عمل می کنند.
اما پوسترهایی که با کمترین عناصر بصری و در نتیجه ارتباط بسیار ساده و موجز میان این عناصر اقدام به بیان مفهومی خاص میکنند طبیعتاً در سریعترین زمان ممکن مفهوم مورد نظر خود را به مخاطب میرسانند و در نتیجه به سرعت به مقصود خود خواهند رسید. در واقع در اینجا طراح است که با خلاقانهترین نوع برخورد با عناصر بصری، مفهوم مورد نظر خود را بسیار ساده و موجز به مخاطب میرساند.
البته این سادگی و موجز بودن تنها در مرحله انتقال پیام از اثر به مخاطب معنا مییابد و در زمان تولید پیام پیچیدگیهای بسیار دارد. کما اینکه وقتی شما بخواهید یک خطابه طولانی بگویید کار خیلی راحتی در تولید محتوی انجام خواهید داد. در واقع صدها یا هزاران کلمه را پشت سر هم قطار می کنید تا به مقصود خود برسید. اما وقتی قرار باشد در یک بیت شعر مفهوم کل آن سخنرانی را بیان کنید، کار در مرحله تولید برای شما بسیار سخت و برای مخاطب در مرحله دریافت بسیار آسان و دلنشین خواهد بود. کار طراحی هم که می‌خواهد پوستر خود را بسیار خلاق و موجز طراحی کند بسیار سخت است ولی پیام به راحتی و در حداقل زمان ممکن به مخاطب خواهد رسید.
یکی از بارزترین نمونه های مختصرگویی و ایجاز در دنیای گرافیک، گرافیک مینیمال است که نمونه‌های بسیار شاخصی از آن را در دنیای گرافیک دیده، می بینیم و در آینده نیز خواهیم بود. گرافیک مینیمال در طراحی پوستر یا به عبارت سادهتر طراحی پوستر مینیمال همان بیان بسیار مختصر و مفید در طراحی پوستر است.در این شاخه از طراحی پوستر، دیگر حتی با یک بیت شعر هم روبرو نیستیم و شاید بتوان گفت که با یک هایکو در مواجه هستیم. بسیار کوتاه، مختصر و شیرین.
طراحان پوستر مینیمال بسیاری در جهان گرافیک حضور دارند و هر یک از ما احتمالا تعدادی از آنها را می شناسیم و در مورد آثار هریک از آنها نظرهایی نیز داریم. اما بحث امروز ما در مورد آثار بهنام رئیسیان طراح پوستر مینیمال ایرانی است.
او در فرایند به کارگیری عناصر بصری در پوستر همانند تمامی طراحان مینیمال در تاریخ گرافیک عمل میکند و اصرار بسیار شدیدی در کوتاه گویی و استفاده خلاقانه از حداقل عناصر بصری برای بیان مفهوم خود دارد. اما آنجا که بهنام رئیسیان را طراحی مستقل از سایر طراحان مینیمال عالم گرافیک میکند و شکل و شمایلی خاص به آثار او می‌دهد، تمایل این طراح به کاربرد خلاقانه و شاعرانه تصویر است که به عقیده بنده از خصیصه فرهنگ ایرانی وی یا همان طبع شاعرانه و بذلهگوی ایرانی نشات میگیرد.
اما بحث دیگر در پوسترهای بهنام رئیسیان شباهت تصویرسازیهای پوسترهای این طراح به نشانه یا لوگو است که شاید از پافشاری او به اختصارگویی بر میآید. این تصاویر به قدری به نشانه شبیهند که شخصاً احساس میکنم اگر آنها را از قاب پوستر بیرون بیاوریم و در ماهیت لوگو قرار دهیم چیزی از ارزش‌های بصری و محتوایی آنها کاسته نمی شود و به همان شکل به بیان و مفهوم مورد نظر خود خواهد پرداخت. البته این ویژگی در تمامی پوسترهای رئیسیان صادق نیست؛ ولی در اکثریت آنها قابل جستجو و یافتن است؛ که بیان کننده میل شدید طراح به مختصر کردن و موفقیت بسیار او در جهتدار نمودن عناصر بصری برای بیان مفهوم و شکلگیری یک تصویر گویا و زیباست.
نکته جالب توجه دیگر در پوستر های رئیسیان تمرکزی است که در ترکیببندی پوسترها دیده میشود و صرفاً عناصر اصلی پوستر را در یک نقطه متمرکز میکند تا چشم مخاطب زحمت چندانی برای پیدا کردن عناصر مهم برای دریافت مفهوم به خود ندهد و این ویژگی هم دلیلی برای افزایش سرعت بیان و دریافت مفهوم در پوسترهای اوست.
تا به اینجا درباره نحوه بیان مفهوم سرعت، انتقال مفاهیم و شکل بیان، سخن گفتیم اما مطلبی که در پوستر بسیار مهم به نظر می رسد جذابیت‌های بصری لازم برای جذب مخاطب به سمت اثر است که در آثار رئیسیان این جذابیت‌ها را در چند مورد می توان بررسی نمود:
۱ -تصویرسازیهای خلاقانه و ایدهپردازیهای جذاب در تصویرسازی های پوسترها.
۲ . فضای خلوتی که در پوسترها قابل مشاهده است و این به همان تمرکزگرایی در ترکیب بندی پوسترهای او برمیگردد.
۳ -استفاده بسیار کم اما درخشان و جذاب از رنگ برای کمک به بیان مختصر و مینیمال پوسترها.
در نهایت باید بگویم وقتی مخاطب در شلوغی و ازدهام عناصر بصری در جامعه با پوستر های متفاوتی روبرو می شود که با فضایی بسیار خلوت و تمرکزی خاص در چیدمان و ترکیبی خلاقانه از عناصر بصری در تصویرسازی شکل گرفته اند، بی اختیار چند لحظه ای در برابر آنها خواهد کرد و این همان چند لحظه ای است که پوستر نیاز دارد تا مخاطب را وادار به برقراری ارتباط با خود کند. در واقع همین چند لحظه کافی است تا مخاطب مشتری پر و پا قرص پوستر شود و بهنام رئیسیان در این مورد هم موفق عمل می کند.
اما نکته دیگر در مورد پوسترهای رئیسیان فراگیر بودن مفاهیم آنها یا به عبارتی جهانشمول بودن مفاهیم پوسترهای اوست. به تعبیر درست تر نمی توان تصویرسازیهای رئیسیان در پوسترهایش را به فرهنگی خاص مثلاً فرهنگ ایرانی، فرهنگ ژاپنی یا هر فرهنگ دیگری اطلاق کرد. فقط می توان گفت این پوستر ها طرح هایی انسانی برای تمام انسان ها هستند و برای درک مفاهیم این پوستر ها شما نیاز به درک مفاهیم انسانی در سطح جهان دارید و نمی توانید آن ها را با عناصر فرهنگی یک ملت درک و دریافت کنید.
وقتی رئیسیان در پوسترهایش در مورد صلح، اقیانوس ها، جنگ، خشونت علیه زنان و موضوعات دیگر صحبت می کند با عناصر بصری بین المللی به بیان مفهوم مورد نظرش می پردازد. یعنی همان حسی که یک زن ایرانی از پوستر خشونت علیه زنان درمییابد، زنی دیگر در بولیوی هم همان حس را درک میکند، در روسیه در آفریقا و در جای جای جهان نیز به همین نحو. اگر در مورد جنگ صحبت می کند این حس جهان شمول است و اگر در مورد دموکراسی صحبت میکند همین طور. او در تمام موضوعات این گونه است و نمی‌توانیم بگوییم که مثلا این موضوع که در فلان پوستر وی بیان شده فقط برای ایرانی ها یا ژاپنی ها یا چینی ها قابل درک است و سایر ملل از درک آن آن عاجزند و این یکی دیگر از ویژگی‌های پوسترهای رئیسیان است.
در انتهای این نوشته باید بگویم که بسیار خوشحالم که در کشوری که بسیاری تکرار و تعدد عناصر بصری، چه از طرف جامعه و چه از طرف طراحان متخصص در حوزه گرافیک و همچنین سایر حوزه های طراحی به یک فرهنگ جذاب و مورد توجه تبدیل شده و پیگیری می شود، با آثار طراحی روبرو شدم که با حداقل جزئیات و عناصر بصری مفهوم مورد نظر خود را بیان کرده و در عین حال بسیار زیبا و جذاب هستند.
سعید سلیمی / طراح گرافیک و مدرس دانشگاه / ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
رییس فرهنگسرای نیاوران معرفی شدمعاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی عبادرضا اسلامی کولایی را به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب کرد.
به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران، با توجه به انتصاب سید عباس سجادی، رییس سابق فرهنگسرای نیاوران به عنوان معاون شهرداری منطقه یک تهران در اواخر سال ۱۳۹۸، عبادرضا اسلامی کولایی به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب شد.
در بازدید سید مجتبی حسینی معاون امور هنری، حمید قبادی مشاور اجرایی، سید امین مویدی مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امور هنری و مهدی افضلی مدیر عامل بنیاد رودکی در عصر چهارشنبه ۲۷ فروردین از فرهنگسرای نیاوران، عبادرضا اسلامی کولایی به عنوان رییس فرهنگسرای نیاوران معرفی شد.
سید مجتبی حسینی در حکمی برای عبادرضا اسلامی کولایی نوشته است: نظر به تعهد، تجربه و سوابق ارزنده کاری جناب عالی و به موجب این حکم به عنوان مشاور اینجانب و رییس فرهنگسرای نیاوران منصوب می شوید.
ضروری است با سرلوحه قرار دادن قانون و مقررات و برنامه راهبردی معاونت امور هنری و به کارگیری نیروهای کاردان، متعهد و کارآمد و با سازماندهی متفکرانه و هوشمندانه تمام امکانات و منابع در اختیار به همراه برنامه ریزی اصولی و هدفمند نسبت به انجام وظایفی که به عهده گرفته اید مجدانه کوشش نمایید.
امید است با اتکال به ایزد متعال در انجام وظایف محوله و نیل به اهداف و سیاستهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کوشا و موفق باشید.
عبادرضا اسلامی پیشتر عضو شورا و معاون موسسه آموزشی علمی، کاربردی فرهنگ و هنر را بر عهده داشته است. معاونت اداری، مالی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان، مدیریت کل پشتیبانی شرکت بازرگانی دولتی ایران، قائم مقام و معاونت موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران و معاونت گردشگری و صنایع دستی کانون جهانگردی و اتومبیل رانی و معاونت فرهنگی و هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان از دیگر سوابق اسلامی است.
معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین از خدمات سید عباس سجادی قدردانی کرد.
--
جنگ‌های داخلی،خشن‌تر از جنگ‌های خارجی هستند.
خیلی از فتوژورنالیست‌ها و خبرنگارهایی که شاهد جنگ‌های داخلی و خارجی بودند به این جمله معتقدند.
لینزی آداریو(فتوژورنالیست)در کتابش از جنگ سیرالئون می‌گوید؛زن‌ها ربوده میشدند،به آنها تجاوز می‌شد و وقتی به روستا برمی‌گشتند از طرف همسر و خانواده طرد میشدند.خیلی از اونها به ایدز مبتلا شده بودند و هزاربیماری دیگه.در حالیکه آداریو جنگ عراق و آمریکا را هم پوشش داد و از این اتفاق خبری نبود.
Lynsey Addario-sierra ... دیدن ادامه ›› leone
سربازی که باتومش را بالا آورده تا بچه‌ای که دارد از انبار غذا،غذا می‌دزدد را بزند و گرچه در عکس معروفِ"شورش برای غذا در کاپ‌هایتین"ما فقط لحظه‌ای قبل از فرود باتوم را می‌بینیم،اما مگی استبر(عکاس)می‌گوید آن بچه هم مثل همه کسانی که برای غذا به سمت انبار هجوم بردند کتک خورده.
Maggie Steber-Cap Haitien
مثال برای جنگ‌های داخلی و خشونتشون زیاد هست و واقعاً خوندن و دیدنش آزار دهنده‌است.
عکسهای جنگ داخلی چند مشخصه دارند که شناختشون رو راحت می‌کنه.مثل فضایِ شهری عکس.مثل لباس قربانیان که لباس رزم نیست و مثل حضور زنان و کودکان.
اما در عکس"کشیش و سرباز" که مربوط به جنگ داخلی ونزوئلا ست،زن و کودکی نیست و این‌بار کسی که زخمی شده یک سرباز است و از جانب شورشیان مورد هدف قرار گرفته و به کشیش پناه آورده.
از قبل از تیراندازی عکسی نیست که من بدانم کشیش و سرباز کنار هم بودند یا سرباز خودش را به کشیش رسانده و یا برعکس.گفته میشود هدف فقط سرباز بوده و شورشیان به دلیل عقاید کاتولیکی به کشیش شلیک نمی‌کردند.عکاس(هکتور روندن لُوِرا)به محض شروع تیراندازی روی زمین دراز می‌کشد و شروع به عکاسی از کشیش و سرباز میکند. در آخر سرباز از کشته میشود و پدر دعای آخرش را می‌خواند.
نکته ی جالب این عکس نوشته ی سردر مغازه است:فروشگاه قصابی
http://uupload.ir/files/8is0_aid_from_padre_1.jpg
https://rarehistoricalphotos.com/priest-dying-soldier-1962/
http://apply.plus/artnews/museums-with-virtual-tours/
* من خودم سایت اپلای پلاس رو نمیشناسم و فقط برای لینک هایی که گذاشته، به اشتراک گذاشتم.
"عوارض جانبی"
چندروز پیش داشتم دنبال منبع معتبر میگشتم که یک سایت خوب پیدا کردم و تو اون سایت با یکی از عوارض جانبی جنگ مواجه شدم.
داستان از این قراره که قبل از جنگ جهانی دوم توی ایالات متحده یه مدل جوراب نایلونی مد میشه که ما ایرانی ها بهش میگیم جوراب شیشه ای.این جوراب ها که از جنس نایلون و ابریشم بودن خیلی طرفدار داشتند تا اینکه جنگ جهانی دوم شروع شد و آمریکا مجبور شد ذخایر نایلون و ابریشم اش رو صرف ساخت چتر نجات کند.
در نتیجه زنهای آمریکایی بدون جوراب موندن...
اما صنعت مد یک فکری به سرش زد و اومد جوراب مایع ساخت؛جوراب مایع یه شیشه رنگ بود که خانم ها میرفتن میخریدن و باهاش پاهاشونو رنگ میکردن و با مداد ابرو هم یک خط باریک پشت پاشون می کشیدن که یعنی من الان جوراب شیشه ای پوشیدم:/
https://rarehistoricalphotos.com/nylon-stockings-shortage-1940s/
در مورد بهترین لنز برای عکاسی پرتره یک مقاله نوشتم
حتما چک کنید
http://rezasadeghi.net/best-lenses-for-portrait-photography/
در آگِست سال 1961 آلمان شرقی و غربی با سیم‌خاردار از هم جدا شدند تا بعدا سرفرصت دیوار بکشند.
East German soldier helps a little boy sneak across the Berlin Wall, 1961
http://uupload.ir/files/cilo_east_german_soldier_helps_a_little_boy_1961.jpg
وقتی من عکسِ "سرباز آلمان شرقی در حال کمک..." رو دیدم با خودم فکر کردم که این بچه چطور جامونده؟
جواب در توضیحات عکس نوشته شده بود:جداسازی ... دیدن ادامه ›› آلمان شرقی و غربی یک شبه اتفاق افتاد.پسربچه و پدرش برای دیدن اقوامشون به آلمان غربی رفته بودند و خبرنداشتند که دیگه امکان برگشت به شرق را ندارند.روزی که آلمان غربی و شرقی از هم جدا شدند پدر برای اینکه بچه را به مادرش برگرداند مجبور شد دست به دامن سرباز جوان آلمان شرقی بشود.پدر بچه معتقد بود که بچه بهترِ پیش مادرش باشد و برای همین از سرباز خواست تا پسرش را از روی سیم خاردار ها و آلمان غربی بردارد بگذارد آلمان شرقی.
گفتن و خواستنش آسونِ اما اگر می خواهید بدانید چقدر انجامش سخت وهراس آوره به چشمهای سرباز نگاه کنید.
درباره سرباز در سایت های خارجی نوشته شده که گرفتار افسر مافوقش شده وکسی از سرنوشتش خبر نداره.
“no one knows what became of him”
اما در سایتهای ایرانی که من نمیدونم منابعشون چیه و کجاست گفتن که سرباز به دلیل خیانت اعدام شد و حتی یک یادداشت خداحافظی هم ازسرباز منتشر کردند!
جایی راجع به عکاسِ عکس"سرباز آلمان شرقی در حال کمک کردن به پسربچه..."چیزی نوشته نشده و کسی نمیدونه عکاس این عکس کیه(من که نمیدونم)
برام مهم نیست،این که اون بچه اون طرف دیواربرلین چکار می کنه هم مهم نیست،حتی سرگذشت سرباز هم مهم نیست.
مهم برای من دستهای پسربچه و نگاه سربازِ.
.
.
.
“The Leap into Freedom”
Conrad Schumann defects to West Berlin, 1961
http://uupload.ir/files/vjns_bwaqnhr.jpg
کُنراد شومان سوژه ی عکسِ "پرش به آزادی" یکی دیگه از سربازهای آلمانی است که برخلاف دستورات مافوقش عمل کرد.
کنراد اواسط جنگ جهانی دوم به دنیا اومد و 18 سالگی به استخدام پلیس ایالتی آلمان شرقی دراومد.
دو روز بعد از اینکه پسربچه از روی سیم خاردارها رد شد،در 15 آگست 1961،کنراد 19ساله برای محافظت از دیوار برلین به مرز برلین غربی و شرقی فرستاده شد.در مقابل نقطه ای که کنراد پست می داد(در آلمان شرقی)پیتر لیبینگ،عکاس 19 ساله ایستاده بود.برای بیشتر از یک ساعت پیترِ عکاس ایستاده بود و به کنرادِ سرباز که عصبی و بی تاب بود نگاه می کرد.کنراد با امکانات کامل از جمله کوله ی سربازی و اسلحه اش قدم می‌زد و سیگار رو با سیگار روشن می‌کرد.
بالاخره شانس با لیپینگ یار بود و شومان سیگارش رو انداخت زمین و پرید و چیلیک!لیپینگ عکسی رو گرفت که با دیدنش همه هوس میکردن از روی دیوار برلین بپرن و آزاد بشن.
از این صحنه حتی فیلم هم گرفته شده و توی عکس میتونید فیلمبردار رو هم ببینید.شومان بلافاصله سوار ماشین پلیس برلین غربی میشه از محل دور میشه .این اقدام شومان با اینکه اقدامی شجاعانه بود اما او لحظه ای که این تصمیم را گرفت به خیلی چیز ها فکر نکرد از جمله پدر و مادرو اقوام و دوستهایش.با رد شدن از دیوار برلین شومان همه چیزش را پشت دیوار جاگذاشت و متهم به خیانت شد.
این بار به جای عکاس،سوژه دچار افسردگی شد.
در20 جونِ سالِ 1998 کُنراد شومان در حیاط خانه اش در باواریا خودش را حلق آویز کرد.
نکته* عکسی که توی این صفحه است به کاملی عکسی که من توی کتاب "عکس و دیدن عکس"دیدم نیست اما متاسفانه نمیتونم عکس کامل رو پیدا کنم البته عکس فقط کمی از گوشه ها بریده شده و چیز خاصی حذف نشده.
ولی این عکس رو خیلی دوست دارم و دلم میخواد شما هم ببینینش
http://uupload.ir/files/bkcc_gp0pisqhrkcbcxe0hkdxogwhyvqfcgugz-jt87kly-y.jpg
http://100photos.time.com/photos/kevin-carter-starving-child-vulture
بله همه با دیدن دختربچه در عکس"کودک و لاشخور"دوست داشتیم به جای کوین کارتر باشیم و جان بچه را نجات دهیم اما به جای ما،کارتر آنجا بود و به حرفه اش عمل کرد و عکسش را گرفت.
کارتر بیست دقیقه منتظر نشست تا کرکس در نقطه ی مورد نظر او قرار بگیرد،به دختربچه نزدیک تر شود و حتی بالهایش را باز کند تا عکس تاثیرگذار‌تر شود.کرکس بالهایش را باز نکرد اما بالاخره همانجایی ایستاد که کارتر می خواست.عکسی که کارتر گرفت شوک بزرگی را به جهان وارد کرد و جهان متوجه فاجعه سودان شد. اما جهان همان طور که داشت به سودان کمک می کرد نتوانست جلوی نیش و کنایه زدنش را بگیرد و کارتر را کرکس دوم این ... دیدن ادامه ›› عکس خواند.
The St. Petersburg Times in Florida wrote: “The man adjusting his lens to take just the right frame of her suffering, might just as well be a predator, another vulture on the scene”
روزنامه سن پترزبورگ تایمز نوشت: او مردی است که لنز دوربین خود را به دقّت تنظیم کرد تا یک تصویر واقعی از درد و رنج کودک را ثبت کند، و از این روی او، به خوبی یک شکارچی یا صیاد لحظه‌ها عمل کرد، امّا حقیقت این است که او لاشخور دیگری است که در صحنه حضور دارد!
کارتر عکس را گرفت بلند شد و کرکس را فراری داد و دختربچه هم از استراحت دست کشید و به راه خودش ادامه داد،می دونید وقتی که هلی کوپترهای امداد و تامین خوراک فرود می آمدند پدر و مادرها برای اینکه بتوانند خودشان را به غذا برسانند مجبور می شدند بچه هایشان را رها کنند تا سرعتشان بالا برود،دختر بچه ی در عکس هم تازه رها شده بوده و داشته سعی می کرده خودش را به غذا برساند که وسط راه خسته میشود و می نشیند.
نمی دانم جایی خواندم و یا تصور من است که کارتر بعد از گرفتن این عکس رفت و به یه درخت تکیه داد و یه سیگار روشن کرد و زد زیر گریه.جایزه ی پولیتزر را هم برد اما بالاخره افسردگی اومد سراغش 16 ماه بعد، یک شب وانتشو برداشت و رفت کنار رودخانه خاطراتش و با یه شلنگ دود اگزوز رو رسوند تو ماشین و خودش رو کشت.
کارتر،33 سالِ متولد ژوهانسبورگِ آفریقای جنوبی؛اوضاع مالی خوبی نداشت و یه دختر داشت هم سن همان دختربچه ی سودانی.
عضو بنگ بنگ کلاب بود،خودش و چندتا از دوستهای عکاسش این باشگاه رو درست کرده بودند و سال 1993با هم به سودان رفتند برای پوشش عکاسی.(اگر خواستید فیلم سینمایی Bang Bang Club رو ببینید،راجع به همین گروه عکاسی است.)
KevinKarter
http://uupload.ir/files/kc6q_kevin-karter.jpg
خب این کارتر بود در لحظه تصمیم گرفت فقط کارش را انجام دهد و عکسش را بگیرد و نه چیزی بیشتر از آن،قضاوتش نکنیم و بهش حق بدیم که فاصله اش را با سوژه حفظ کرد.
اما یه عکاسی هم بود که بعد از گرفتن عکس سوژه رو به بیمارستان رساند و جان سوژه و خانوده اش را نجات داد درواقع هم به حرفه اش عمل کرد و هم به وظیفه ی انسانی اش.
http://uupload.ir/files/ozd3_af9e84e1a7b82989c70f2bf0cb7c9e46.jpg
نیک آت با اسم کامل(هوین کونگ آت)،خبرنگار آسوشیتدپرس،در جنگ ویتنام حضور داشت و عکس معروف "دختر ناپالمی"را گرفت.در ژوئن سال 1972،یک دهکده در ویتنام جنوبی مورد حمله بمب ناپالم قرار گرفت.نیک آت که برای عکاسی داشت به سمت دهکده می رفت بچه هایی رو دید که وسط جاده می دویدند یکی از بچه ها دختر بچه ی نه ساله ای بود به اسمِ فان تی کیم فوک،کیم فوک دچار سوختگی شده بود،لباسش آتش گرفته بود و مجبور شده بود لباسهایش را دربیاورد و باز با این حال بدنش سوخته بود،و می دوید و گریه کنان فریاد می زد: خیلی داغه، دارم می‌میرم، آب می‌خوام، به من آب بدید.
https://www.manningrivertimes.com.au/story/5899344/napalm-girl-kim-phuc-honoured-for-activism/
نیک آت عکس را گرفت و سپس دختربچه و اعضای خانواده اش را سوار ماشین آسوشیتدپرس کرد و رساند به بیمارستان وچون بیمارستان برای کیم فوک مناسب نبود با کمک چندخبرنگار او را به یک بیمارستان مجهز در سایگون منتقل کردند.
.
کیم فوک(سوژه) زنده ماند به کانادا مهاجرت کرد و بنیادِ کیم فوک را تاسیس کرد که هدفش کمک های پزشکی و غیر پزشکی به قربانبان جنگ است.
.
نیک آت هم زنده ماند.
رومینا خلج هدایتى، علی ملکی، امیر مسعود، Ali و سارا ثقفی این را دوست دارند
رابرت کاپا عکاسیِ که زندگیش به اندازه ی عکساش جذاب و هیجان انگیزِ.
کاپا با نام حقیقی آندره فریدمن متولد 1913 در بوداپست.بخاطر فعالیت های چپ گرایش علیه فاشیسم از کشور اخراج شد و به برلین رفت و از آنجا به پاریس و بعد با گروهی عکاس و خبرنگار آشنا شد که یکی از اون ها گردا تارو بود.کاپا و تارو برای اینکه کاپا راحت تر شناخته شود و عکسهایش راحت تر پذیرفته شوند اسم و فامیل رابرت کاپا را انتخاب کردن(رابرت برای رابرت تیلور بازیگر و کاپا به خاطر فرانک کاپرا ی کارگردان)کاپا در طول زندگی اش از پنج جنگ عکاسی کرد و اولین بار با عکس "سرباز در حال افتادن" به شهرت رسید،بعضی از روزنامه نگارها گفتن عکس ساختگی است و سرباز تیرنخورده بلکه سُرخورده!اما شواهد نشون داد که این سرباز همون روز و در همون منطقه شهید شده.
https://phototrend.fr/2016/11/dessous-images-mort-dun-soldat-republicain/
گردا معشوقه ی رابرت که قرار بود با هم ازدواج کنند در جنگ اسپانیا توسط یک تانک کشته شد.بعد ها در سال1945 کاپا برای مدتی به هالیوود رفت و آنجا با اینگرید برگمن آشنا شد.برگمن و کاپا رابطه ی عاشقانه ای را آغاز کردند تا آنجا که برگمن از کاپا خواستگاری کرد اما کاپا که آن زمان دلش پیش جنگ بود مجبور شد به پیشنهاد برگمن جواب رد بده و برگرده به جنگ .برگمن هم که در حال همکاری با هیچکاک بود برای فیلم"بدنام"؛این موضوع را با هیچکاک در میون گذاشت و می دونید چه اتفاقی افتاد؟ایده ی فیلم"پنجره عقبی"به ذهن هیچکاک رسید:)
کاپا شجاع بود و از جنگ عقب نمی کشید،تنها باری که ترسید و مجبور به عقب نشینی شد نبردِ نُرماندی بود.او تا جایی که تونست از ... دیدن ادامه ›› توی قایق و حتی زمانی که برای چند لحظه به ساحل رسید عکس گرفت تا دوربینش پرشد و بعد با تنها قایقی که داشت اجساد رو برمیگردوند به عقب برگشت.عکسهایی که گرفته بود رو سریعاَ برای دفتر روزنامه پست کرد و مسئول چاپ و ظهور از شدت هیجان زیادی به عکسها گرما داد و درنتیجه از 106 عکس همه میسوزند به جز 8 تا که اون هشت ها هم تارمیشن و ضمیمه ی عکسها می نویسند:"دست کاپا خیلی می لرزیده است."
کاپا یکی دیگر از بنیان گذاران آژانس عکس مگنوم بود و از دوستهای همینگوی،او از همینگوی برای نوشتن کتابش کمک گرفت و داستان زندگی خودش رو با کمی تغییر نوشت چون قرار بود فیلمی از روی اون ساخته بشه.
رابرت کاپا رفت به جنگ جهانی دوم و بعد ها رفت به جنگ اعراب و اسرائیل و در آخر در جنگ هند و چین یک روز که داشت از اتوبوس پیاده می شد پاش رفت روی مین و کشته شد.
Robert Capa
اسم کاپا رو جست و جو کنید و با چهره و عکسهای کاپا آشنا بشید اما قبلش من این دوتا عکس رو انتخاب کردم که به این راحتی ها گوگل نشونتون نمیده چون چندان مشهور نیستند.داستان هردو عکس معلوم است و نیازی به توضیح و تعریف نیست.
http://8upload.ir/uploads/f5745307.jpeg
پس از آزادسازی فرانسه به دست متفقین،بسیاری از زنان و مردانی که در دوره ی اشغال با آلمان ها همکاری کرده بودند مجازات شدند.اغلب مردها اعدام شدند و زنان خیانت کار موهایشان از ته زده شد و دورِ خیابان‌ها به رسوایی چرخانده شدند.
http://8upload.ir/uploads/f93897321.jpg
ایتالیا،کاسینو،1943
"تفهیم اتهام زنی که از جاسوسان گشتاپوی دوران هیتلر بوده است"
https://www.icp.org/browse/archive/objects/gestapo-informer-recognized-by-a-women-she-had-denounced-deportation-camp
این اسم یکی از عکسایی است که من دوستش دارم.بار اول که این عکس رو توی کتاب" در جهت عکس"دیدم از زنی که سمت راست ایستاده و این طور با حرص داره به زن متهمِ سمت چپ نگاه می کنه بدم اومد اما وقتی داستانش رو خوندم دیدم که اون زن سمت راست، لو رفته و کمپ رفته توسط همین جاسوس گشتاپوی سمت چپ هستش.به دست مشت کرده ی زنِ گشتاپوِ جاسوسِ متهم نگاه کنید.فکر می کنید اگر ورق برگرده و هیتلر زنده بشه و نازی باز قدرتش رو بدست بیاره،این زن جاسوس اون زنِ زندانی رو زنده میذاره؟
از داستان این عکس همین قدر رو به خاطر دارم،یادمِ که کریم مسیحی(نویسنده)می گفت زن سمت راست دوان دوان خودش رو به مجلس تفهیم اتهام رسانده تا حرصش را خالی کند و نگذارد گشتاپو به این راحتی از این مجلس خلاص شود.
و اما راجع به عکاس"انری کارتیه برسون"ِ فرانسوی،که آرشیو عکاسی ش یکی از مهمترین و با ارزش ترین و دوست ... دیدن ادامه ›› داشتنی ترین آرشیو ها است و خودش هم یکی از بنیان گزاران آژانس عکس مگنوم و پدر فتوژورنالیسم .یک دوربین لایکای 35 میلی متری داشت که با همون دوربین دوردنیا رو گشت و عکسهایی گرفت که توی لینک پایین فقط چندتا از اون ها رو میبینید و برای دیدن بقیه ی آثارش بهترین کار این هست که اسمش رو به انگلیسی سرچ کنید و البته حواستون باشه که زیر عکس حتما به اسم برسون باشه،گاهی پیش میاد که یک عکس رو اشتباهی به عکاس دیگه ای نسبت می دن.از سایت های معتبر دیدن کنید:)
Henri Cartier-Bresson
https://www.akkasee.com/news/1393/25233/%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D8%A8%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%86%D8%9B-%DA%86%D8%B4%D9%85-%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%DA%98%D8%B1%DA%98-%D9%BE%D9%85%D9%BE%DB%8C%D8%AF%D9%88/
https://huxleyparlour.com/artists/henri-cartier-bresson/
بازتاب های یک عکس خوب میتونه روند پیروزی و شکست در یک جنگ رو تغییر بده عکس"صبر کن بابا!" یکی از اون عکس هاست.
Wait for Me, Daddy
https://www.google.com/search?q=daddy+wait+for+me&client=tablet-android-samsung&prmd=vin&sxsrf=ALeKk01z86OcdsA3KzbefnSNoQHrPPxs_w:1582210790577&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwid-4bBsuDnAhVbThUIHZQxBUsQ_AUoAnoECA0QAg&cshid=1582211191894&biw=768&bih=1024#imgrc=ya9Q-evevkTNzM%3A
در ... دیدن ادامه ›› یکم اکتبر سال ۱۹۴۰، کلود دتلوف عکسی گرفت که بعدها بهنام «صبر کن بابا!» معروف شد. این عکس هنگ بریتیش کلمبیا را به‌تصویر می‌کشد که در حال عبور از خیابان هشتم از تقاطع خیابان کلمبیا واقع در نیو وستمینستر هستند. هنگامی که کلود دتلوف مشغول عکس‌برداری بود، پسر کوچکی از مادرش جدا شد و به‌سمت پدرش دوید که سرباز هنگ بود. ثبت این لحظه مورد استقبال فراوانی قرار گرفت و در فروش اوراق قرضه برای تأمین هزینه‌های جنگ نیز استفاده شد.
روز شنبه ۲۶ اوت ۱۹۳۹، هیتلر با اعلام مطالبهٔ شهر دانتسیگ لهستان، این کشور را تهدید کرد. این حرکت سرآغاز جنگ بود. در ساعت ۴ و ۱۵ دقیقهٔ صبح آن روز، آجودان هنگ بریتیش کلمبیا تماسی را از پایتخت کانادا دریافت کرد که دستور احضار هنگ را صادر می‌کرد. سربازان در شهر حضور یافتند تا در نقاط آسیب‌پذیر شهر مستقر شوند. روز ۱۰ سپتامبر ۱۹۳۹، پارلمان کانادا علیه آلمان نازی اعلام جنگ کرد، چرا که آلمان‌ها در ۱ سپتامبر به لهستان حمله کرده بودند. درحالی‌که سایر واحدهای نظامی به بریتانیا فرستاده میشدند، هنگ بریتیش کلمبیا در ساحل غربی کانادا مانده بود. پس از ماه‌ها تمرین نظامی و حفاظت، دستوری صادر شد تا هنگ بریتیش کلمبیا در ۱ اکتبر سال ۱۹۴۰، سوار بر کشتی «پرنس جوآن» شوند و به مقصدی عزیمت کنند که به‌دلایل نظامی فاش نمیشد. همانطور که گفته شد، زمانی که هنگ به خیابان هشتم در نیو وستمینستر رسید، عکاس کانادایی بنام «کلود دتلوف» که برای روزنامهٔ «دِ پراوینس» کار می‌کرد خود را به جلوی ردیف سربازان در حال عبور رساند که از تپه پایین می‌رفتند. وقتی کلود برای ثبت لحظهٔ دلخواه خود را آماده می‌کرد، پسرکی را دید که به‌سمت خیابان می‌دوید. او از آن لحظه عکسی گرفت که بهنام «صبر کن بابا!»معروف شد. کودک ۵ ساله، وارن «وایتی» برنارد نام داشت، وایتی خودش را از دستان مادرش رها ساخت تا به‌سمت پدرش، جک برنارد، بشتابد. این عکس در سراسر جهان مورد استقبال زیادی قرار گرفت و در مجلهٔ «لایف» نیز چاپ شد. در دوران جنگ، این عکس در تمامی مدارس بریتیش کلمبیا روی دیوار نصب شده بود.
http://media.hamyaari.ca/2019/10/01/صبر-کن-بابا-داستان-واقعی-عکسی-که-در-ت/
کارگاه انتخاب و ارائه عکس برای نمایشگاه –فراخوان و مسابقه و چاپ کتاب با مشارکت انجمن عکاسان نگاه و فرهنگ سرای فردوس با حضور استاد مهدی پاسگر در ساعت ۱۶:۳۰ لغایت ۱۸:۳۰ در سالن آفرینش فرهنگ سرا در روز سه شنبه مورخ ۲۹ بهمن ماه سال جاری برگزار می گردد. حضور برای کلیه علاقمندان آزاد می باشد.
دبیر هشتمین سوگواره عاشورایی عکس هیأت گفت: اختتامیه هشتمین سوگواره عاشورایی عکس و پوستر و دومین فراخوان نشان هیأت پنجشنبه یکم اسفندماه در یادمان شهدای انقلاب اسلامی واقع در سرچشمه تهران برگزار میشود.
به گزارش روابط عمومی جامعه ایمانی مشعر، حجت الاسلام والمسلمین وحید عباسی اظهار کرد: اختتامیه هشتمین سوگواره عاشورایی عکس و پوستر و دومین فراخوان نشان هیأت پنجشنبه یکم اسفندماه در یادمان شهدای انقلاب اسلامی واقع در سرچشمه تهران از ساعت ۸ و ۳۰ دقیقه صبح آغاز میشود.
وی ادامه داد: همچنین در این مراسم آئین رونمایی از دو کتاب ششمین سوگواره عکس و پوستر هیأت به همراه نخستین کتاب نشان هیأت را نیز خواهیم داشت.
دبیر هشتمین سوگواره عاشورایی عکس هیأت از آیین تجلیل از هنرمندانی که درپویش نذر نشان هیأت شرکت کردند یاد کرد و گفت: پویش نذر نشان هیأت با اعلام آمادگی هنرمندانی که طراحی نشان هیأت‌ها را به صورت داوطلبانه انجام می‌‍دادند، صورت گرفت.
وی افزود: تعداد آثار سوگواره پوستر ۹۳۹ اثر بود که توسط اساتید و هنرمندان گرافیک آقایان مسعود نجابتی، محمدعلی کشاورز، محمدحسین صلواتیان، علیرضا رضائیان و محمدرضا میری مورد داوری قرار گرفت و در نهایت تعداد ۶۲ اثر شایسته نشر در کتاب هشتمین سوگواره‌ی عاشورایی پوستر هیات شناخته شد.
حجت الاسلام والمسلمین عباسی اضافه کرد: در سوگواره عاشورایی عکس نیز تعداد ۴۹۶۳ اثر به دبیرخانه ارسال شد که در نهایت ۱۹۸۶ اثر آن به مرحله داوری رسید.
وی تصریح کرد: از تعداد مذکور، ۹۲ اثر در قسمت تک عکس و ۱۰ مجموعه اثر برای کتاب عکس هیأت توسط آقایان سید عباس میرهاشمی، مجید دوخته‌چی‌زاده، اسماعیل داوری و عبدالحسین بدرلو که به عنوان داوران سوگواره بودند برای کتاب عکس هیأت انتخاب شدند.
حجت الاسلام عباسی افزود: داوری دومین فراخوان نشان هیات نیز با حضور اساتید، جواد پویان، محمدعلی کشاورز و مسعود نجابتی در مشهد مقدس برگزار شد که از بین بیش از ۸۰۰ اثر ارسالی تعداد ۶۳ اثر برای کتاب نشان هیأت برگزیده شد.
برگزاری نمایشگاه خوشنویسی با نام والس واژه ها در خانه تاریخی ماپار اهوازدر تاریخ ۱۱ اسفند ۹۸ افتتاحیه نمایشگاه خوشنویسی والس واژه ها مجموعه آثار حسین حقانی در خانه تاریخی ماپار اهواز برگزار می گردد. این نمایشگاه به مدت یک هفته برپا خواهد بود
نمایشگاه «ایراناهایر» با آثاری از هنرمندان تاثیرگذار و صاحب نام ایرانی_ارمنی در نگارخانه مهرسان برپا می شود.
در این نمایشگاه آثاری از ادمان آیوازیان، زاون آیوازیان، سیمون آیوازیان، سرژ آواکیان، آرمان استپانیان، رازمیک اوحانیان، لولیتا باغداساریانس، سونیا بالاسانیان، ادیک بغوسیان، آلبرت بیگ جانی، لیلیت تریان، لوریس چکناواریان، رافی داوتیان، گارنیک درهاکوپیان، سمبات درکیورغیان، ادنا زینلیان، وارهان ساهاکیان، یسایی شاهیجانیان، میشا شهبازیان، آربی کشیشیان، مارکو گریگوریان، سیراک ملکونیان، آدنا میرزاخانیان، واهیک هارتونیان، لوون هفتوان، یرواند ناهاپتیان و ستراک نظریان برای بازدید عموم قرار گرفته است.
این آثار متشکل از نقاشى، چاپ دستى، مجسمه و عکس است و در کنار آن مفاخر موسیقى و هنرهاى نمایشى ایرانى_ارمنى هم معرفى خواهند شد.
نمایشگاه «ایراناهایر» با همکارى سفارت جمهورى ارمنستان در جمهورى اسلامى ایران، شوراى خلیفه گرى ارامنه تهران و موزه مانوکیان برگزار مى شود.
آرتاشس تومانیان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهورى ارمنستان و سیبوه سرکیسیان مقام اسقف اعظم ارامنه تهران در این نمایشگاه حضور خواهند داشت.
«ایراناهایر» جمعه ۲۵ بهمن ساعت ۱۶ در نگارخانه مهرسان افتتاح خواهد شد و تا ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ ادامه خواهد داشت.
ورود عموم به پردیس فرهنگی هنری مهرسان واقع در میدان انقلاب، خیابان کارگرشمالی، بالاتر از خیابان فرصت براى بازدید از این رویداد آزاد است.
نخستین جشنواره بین المللی عکس و فیلم کار ایران از ۱ تا ۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ به همت مرکز کار ایران و همزمان با برپایی سومین نمایشگاه بین المللی کار ایران برگزار خواهد شد.
به گزارش روابط عمومی مرکز کار ایران، همزمان با برپایی سومین نمایشگاه بین المللی کار ایران به همت مرکز کار ایران، نخستین جشنواره بین المللی عکس و فیلم کار ایران از ۱ تا ۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ برگزار خواهد شد از این رو، در نخستین اقدام، شورای سیاستگذاری رویداد به شرح زیر معرفی شدند:
عیسی منصوری(معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی)، محمود شالویی (نویسنده و مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران در امور پاسداشت زبان فارسی)، سعید سمیعی (رئیس مرکز کار ایران و دبیر نمایشگاه بین المللی کار ایران)، سیدحسن سلطانی(نقاش و رئیس دانشگاه هنر)، محمد اکبرنیا (مدیر کل دفتر هدایت نیروی کار و کاریابی های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، افشین شاهرودی (عکاس، شاعر و منتقد ایرانی)، رامین اسدی (مدیر طرح اشتغال فراگیر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، محمد حمزه ای (مستندساز، عکاس و کارشناس هنری).
همچنین، سعید سمیعی و محمد حمزه ای از اعضای شورای سیاستگذاری، سمت رئیس و دبیری نخستین جشنواره بین المللی عکس و فیلم کار ایران را بر عهده دارند.
مرکز کار ایران (مرجع تخصصی ایجاد بسترهای کار و اشتغال) هدف از برپایی رویداد پیش رو را پرداختن به موضوع "کار" به عنوان یک موضوع مهم اجتماعی، نمایش واقعیت ها و آگاهی بخشی به جامعه عنوان کرده است که رونق اقتصادی و زندگی بهتری را به صورت متعاقب برای صاحب شغل و جامعه فراهم می آورد.
نخستین جشنواره بین المللی عکس و فیلم کار ایران، هشت محور شغلی: ۱- آموزشی، فرهنگی و هنری، ۲- اداری و مالی، ۳- امور اجتماعی، ۴- بهداشتی و درمانی، ۵- خدمات، ۶- کشاورزی و محیط زیست، ۷- فنی و مهندسی ۸- فرآوری داده ها را در بر می گیرد و در سه بخش تک عکس، مجموعه عکس و بخش ویژه (نه به کار کودک) برگزار می شود.
لازم به ذکر است که بخش فیلم این جشنواره به صورت غیر رقابتی است و فیلم ها و ویدئو آرت های مرتبط با کار در سالن آمفی تئاتر سومین نمایشگاه بین المللی کار ایران به نمایش در می آید .
این جشنواره همزمان با سومین نمایشگاه بین الملی کار ایران از ۱ تا ۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ به همت مرکز کار ایران در نمایشگاه بین المللی تهران برگزار می شود .
http://rezasadeghi.net/abstract-photography/
گالری سهراب از ۱۱ بهمن ۹۸ میزبان نمایشگاهی از تمام دوره‌های کاری زنده یاد صادق تبریزی هنرمند پیشگام مکتب سقاخانه شده است؛ نمایشگاهی برای آشنایی مخاطبان و هنردوستان و دانشجویان با هنرمندی که زندگی پرماجرا و پرفراز و نشیبی داشت؛ شبیه خطوط سرکش، سحرآمیز و کوبنده نقاشی‌هایش. آثار این نمایشگاه به سعی مهرداد فلاح ـ نقاش و خواهرزاده صادق تبریزی ـ جمع آوری و با کمک او نمایشگاه برگزار شده است .فلاح عنوان با مسمایی را برای این نمایشگاه انتخاب کرده است:« صورتگر عُشاق: از رقمِ صادق تا عمل تبریزی »؛نمایشگاهی مهم که چه بسا در فقدان آثار پرشمار این نقاش، امکان برگزاری نمونه مشابه آن در آینده برای سالیانی دراز وجود نداشته باشد.پس از نمایشگاه هفت سال پیش این هنرمند در "گالری ایت" لندن، این مهم ترین نمایشگاهی است که در فقدان او در تهران برگزار می شود.
در متن نمایشگاه که روی دیوار گالری نقش بسته می‌خوانیم:"تبریزی با عشق و شکیبایی به گنجینه مینیاتور رو می‌آورد؛ آن را آگاهانه می‌آزماید و سپس سعی میکند فراموششان کند تا چون نقاشی امروزی که ذهنیتی معاصر دارد، بار دیگر از آن دانش و تجربه در فضایی جدید، اثری بیافریند که بیشتر از آن که چون مینیاتور کهن مقید به مضمون ادبی باشد، تابع کاربرد خط و رنگ در نقاشی مدرن است. ".
افتتاحیه این نمایشگاه با استقبال خوب هنرمندان و دوستداران صادق تبریزی و علاقه مندان هنر رو به روشد. در میانه ازدحام جمعیت خانواده تبریزی دیده میشدند؛و این جا و آن جا چهره‌های آشنای هنر: حسین محجوبی، جمشید سماواتیان، عباس مشهدی زاده، احمد میرزازاده، گیزلا وارگا سینایی، رضا درمیشیان، امرالله فرهادی، عطاالله امیدوار، مسعود اویسی، بهرام حنفی، حسین نوروزی، جاوید رمضانی و دیگران.همان ساعات اول افتتاح نمایشگاه هشت تابلو فروخته می شود و برچسب قرمز در کنار آنها خورد .
مهرداد فلاح ـ نقاش و خواهرزاده صادق تبریزی ـ به عنوان نماینده معرفی شده ازسوی آن هنرمند برای زمان پس از فوتش – درباره ایده نمایشگاه گفت:"برپایی این نمایشگاه به مناسبت دومین سالگرد درگذشت زنده یاد تبریزی توسط گالری سهراب صورت گرفته است. این نمایشگاه در واقع تمدید یاد و نام پیشگام مکتب سقاخانه است. با توجه به این که گالری ۶۶ مکان قبلی گالری سهراب بوده، اصلی‌ترین مساله این است که جمع آوری و نمایش این مجموعه در گالری خودِ آقای تبریزی که سال ۱۳۵۲ تأسیس کرد صورت گرفته است."
فلاح درباره چگونگی انتخاب و گرد آوری کارها اضافه کرد:"آثار این نمایشگاه را از دوره‌های مختلف کاری زنده یاد تبریزی حدفاصل سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۹۲ شامل نقاشی خط‌ها، کارهای فیگوراتیو و فیگوراتیو مدرن و مینیاتور مدرن انتخاب کرده‌ایم. بیشتر آثار متعلق به مجموعه آقای ترکمان مدیر گالری سهراب هستند و بخشی از آن را هم ما جمع آوری کردیم."
فلاح هدف از برپایی این نمایشگاه را چنین تشریح کرد:" در واقع اصرار علاقه مندان برای آشنایی با دوره‌های مختلف آثار هنرمند انگیزه اصلی برپایی این نمایشگاه بود. در عین حال ما نمایشگاهی از آثار زنده یاد تبریزی گذاشتیم تا بیننده‌ها با آثار ایشان بیشتر آشنا شوند؛ ضمن این که خاطره‌ای از گذشته ایشان دوباره توسط خانواده و دوستانشان زنده شود و آثار ایشان دوباره دیده شود. در این نمایشگاه یک سری آثار متعلق به ۱۳۳۸ و ۱۳۴۰ هستندکه خیلی‌ها آن آثار را ندیده‌اند و جزو مجموعه شخصی است که در این نمایشگاه در روز اول دیده و در افتتاحیه استقبال خوبی از آن شد."
یکی از سؤال‌هایی که در بازدید از این نمایشگاه به ذهن می‌رسد، چرایی نبود آثار بزرگ از تبریزی است و این که چرا تنها یک اثر بزرگ در نمایشگاهی با این اهمیت به نمایش در آمده؟ فلاح به این سؤال چنین پاسخ داد:" اثر بزرگ از تبریزی خیلی محدود است. ما تنها توانستیم یک اثر پیدا کنیم. آثار بزرگ تبریزی در بازار محدود است و به همین خاطر این دسته آثار خواهان بیشتری دارد؛ چرا که بیشتر آثار این هنرمند در ابعاد کوچک هستند "
از دیوار ۳۲ متری گالری سهراب تا دل‌های حاضران «حراج تهران» و «کریستیز»؛ این روزها به انحاء مختلف شاهد تلاش برای تمدید یاد و نام پیشگام مکتب سقاخانه هستیم؛ هنرمندی که پیش از مرگش قدْر ندید و این روزها در دومین سال رفتنش بر صدر می‌نشیند و آثارش خصوصاً در حراج‌ها خواهان پیدا کرده. سال ۲۰۱۶ اثری از او به کریستیز دوبی راه یافت و سه دوره هم در حراج تهران خوش درخشیده. در آینده‌ای نزدیک قرار است در حراج کریستیز نیز اثری از این هنرمند ارائه شود.
صادق تبریزی نخستین بار در سال ۱۳۳۸ نقاشی خط را روی یک پنل سرامیکی کار کرد و به گواه برخی کارشناسان و منتقدان کار این هنرمند روی این پنل سرامیکی، نخستین اثر نقاشی خط است که کلماتش به قصد خوانده شدن نوشته نشده است. تبریزی اوایل دهه ۱۳۴۰ نزد استاد علی اکبر کاوه خوشنویسی را فراگرفت و پس از آن همزمان با رواج مکتب سقاخانه در میان شماری از هنرمندان، به سبک نقاشی- خط روی آورد. او در کنار پرویز تناولی، حسین زنده‌رودی، فرامرز پیلارام، مسعود عربشاهی و منصور قندریز از پیشگامان مکتب سقاخانه است؛ مکتبی که ریشه در مکتب‌های قدیمی و میراث فرهنگی ایران داشت و قرار بود پلی میان سنت و دنیای نو بنا کند.
آخرین نمایشگاه خارجی این هنرمند ایرانی در سال ۱۳۹۱ همزمان با "هفته هنری جهان اسلام" در گالری ۸ لندن برپا شد که بازتاب‌های متفاوتی داشت. تبریزی طی ۵۰ سال لااقل ۳۰ نمایشگاه مهم انفرادی و گروهی برپا کرد. او اول بار سال ۱۳۵۱ آثارش را زیر نگاه غربی‌ها برد. از همان زمان، هنر او تحسین هنرشناسانی چون امانوئل لوتن، میشل تایپه و دیگران را برانگیخت. روزنامه لوموند در شماره ۱۹ آوریل ۱۹۷۲، او را پیشگام نوعی نقاشی غنایی دانست که آثارش نیروی فریبنده قدرتمندی دارد. نمایشگاه خط نگاره‌هایش در بورگز (۱۳۴۹) و گالری سیروس در پاریس (۵۰) که به اهتمام "میشل تاپیه" هنر‌شناس بزرگ برپا شد، سر آغاز شکوفایی هنر او بود. نصرالله افجه‌ای در گفت‌وگویی اعلام کرده است صادق تبریزی نخستین کسی است که هنر نقاشیخط را به شکل امروزی و معاصرش ابداع کرد و برای جامعه به نمایش گذاشت و در بروز و ظهور آن نقشی مهم ایفا کرد.
در اعلان نمایشگاه ِ"صورتگر عشاق؛ از رقم صادق تا عمل تبریزی" نوشته این کارها تا ۲۹ بهمن در گالری سهراب به نشانی خیابان سمیه، بین مفتح و رامسر شماره ۱۴۲ میزبان هنردوستان است.
نمایشگاه عکس های سیامک زمردی مطلق (siamak.zomorodi@) و امیرعابدی (amirabedi21@) از مجموعه نمایش های گروه تئاتر مستقل که با کارگردانی مریم کاظمی (Mariyamkazemi@) روی صحنه رفته اند در سینماتئاتر کانون برپا شد.
گروه تئاتر مستقل که به صورت پیوسته از دهه ۸۰ تولید و اجرای نمایش های کودک و نوجوان را علاوه بر آثار ویژه مخاطبان بزرگسال در برنامه فعالیت های خود داشته؛ تا کنون نمایش های موفق بسیاری را روی صحنه برده که برای بسیاری از مخاطبان خاطرات به یاد ماندنی به همراه دارند.
سیامک زمردی مطلق و امیر عابدی دو عکاس شناخته شده تئاتر که در پروژه های مختلف نمایشی از جمله همکاران گروه تئاتر مستقل بوده و هستند گزیده ای از عکس های خود را به نمایش گذاشته اند.
قصر یک بچه موش، آدم بلا و دیو ناقلا، رویای ماه، به زیر پاهات نگاه کن، خاله مرجان و خروس، غول بزرگ مهربان، کلوچه دارچینی، شاهزاده خانم بدترکیب، ماه پیشونی، ...و نمایش خسیس از جمله نمایش هایی هستند که در این نمایشگاه مرور شده اند.
سینماتئاتر کانون در حال حاضر به اجرای نمایش کلوچه دارچینی اختصاص دارد که ساعت ۱۹ ویژه عموم مخاطبان و صبح ها ویژه مدارس و مهدهای کودک و نوجوان اجرا می شود.
در این نمایش ۱۴۰ بازیگر کودک و نوجوان که هنرجوی مدرسه تئاتر مستقل (پنجمک) هستند در کنار بازیگران حرفه ای روی صحنه می روند.
بلیط‌های این اجرا از طریق سایت تیوال پیش فروش میشود.
علاقه‌مندان میتوانند از طریق صفحه‌های اینستاگرام گروه با عنوان freewilltheatre و اینستاگرام آموزشگاه با عنوان freewilltheatre4487 و یا از طریق تلگرام freewilltheatre@ اخبار و رویدادهای گروه تئاتر مستقل را دنبال کنند. شماره تلفن‌های گروه تئاتر مستقل ۰۹۱۹۰۷۷۶۰۹۸ و ۰۸۳۵۷۴۰۸۵۹۷- تلفن رزرو اجرا ۰۹۱۹۴۳۴۶۳۵۶ دیگر راه‌های ارتباطی مخاطبان و خانواده‌ها با گروه تئاتر مستقل هستند.
سعید امکانی «سران» را به گالری گلستان می آوردبه گزارش روابط عمومی این نمایشگاه، سعید امکانی گفت: مجموعه «سران» دربرگیرنده ۴۵ طراحی است که با تکنیک خودکار روی مقواهایی خلق شده اند. البته برای خلق برخی از طراحی ها از تکنیک کلاژ و رنگ روغن نیز بهره گرفته ام.
اوافزود:این مجموعه را براساس کلماتی که همه مشتق از کلمه سرهستند خلق کرده ام و نام و موضوع هر یک از این طراحی بازی با کلمه «سر» است.همه طراحی ها را درابعاد کوچک درابعاد ۳۰ در ۲۰ و ۴۰ در ۳۰ خلق کردم تا مخاطب بهتر بتواند با آن ها ارتباط برقرار کند و درمقابل هر کار درنگ بیشتری کند.
امکانی درباره چگونگی شکل گیری این مجموعه گفت: ایده اولیه این مجموعه در سال ۱۳۷۹ و درکارگاه نقاشی «ناصر پلنگی» شکل گرفت ونخستین ایده ام را در قالب کاریکاتور براساس کلمه «سروان» خلق کردم و پس از آن به سراغ فرهنگ معین رفتم و در یک پروسه ۲ ساله بسیاری از مشتقات سر را در قالب کاریکاتور به تصویر کشیدم وگزیده ای از این کاریکاتورها را در کتابی با عنوان «باشلار» منتشر کردم. برخی از کاریکاتورهای این مجموعه در مطبوعات نیز منتشر شده است. باشلار کلمه ای ترکی و به معنای سران است.
او افزود: با این که درتمام این سال ها مشغول نقاشی بوده ام وایده های متعددی را اجرا کرده ام اما سران همواره دغدغه ام بوده و دوست داشتم که آن را به نمایش بگذارم، از این رو از دو سال پیش بخشی از وقتم را صرف خلق این مجموعه کرده ام و در گذر زمان این طراحی ها نسبت به کاریکاتورهایی که پیش ازاین براساس کلمه سر مشتقات آن خلق کرده ام به پختگی و کمال رسیده اند و به ضم بسیاری برخی از این طراحی ها به نقاشی نیز نزدیک شده اند.
به گفته این نقاش،طراحی هایش به بسیاری از مناسبات روابط اجتماعی ما گوشه می‌زند، سرهایی که هریک میتوانند نماینده قشر خاصی از مردم جامعه ما باشند و می توان حتی سر خود را نیز در میان آن ها جست وجو کرد و یافت.
سرتاس، سروان، سرباز، سردار، سربلند، سربه زیر، سرتاس، سرگل، سرشیر، سرکوب، سرنشین،سرپیچ، سرقفلی از جمله کلماتی هستند که امکانی در این مجموعه آن ها را به بازی گرفته است. پوستر این نمایشگاه توسط آرش تنهایی خلق شده است.
سعید امکانی متولد ۱۳۵۵ تهران و دانش آموخته رشته نقاشی است. او تاکنون در بیش از ۲۰ نمایشگاه گروهی نقاشی هایش را به نمایش گذاشته است و او پیشترمجموعه شعر با عنوان و کتاب کاریکاتورهایش را با عنوان باشلار (سرها) منتشر کرده است. برخی از طراحی ها و کاریکاتورهای او در مطبوعات منتشر شده اند.
نمایشگاه سران از ۱۱ تا ۱۶ بهمن ماه در گالری گلستان میزبان علاقه مندان خواهد بود.
از صفر 2 میتونه شروع عوض شدن سبک زندگی شما باشه
سبک زندگی جذاب یک عکاس ...
http://rezasadeghi.net/azsefr/
از اردیبهشت ۹۷ تا الان فکر کنم خیلی بیشتر از شش ماه گذشته باشه... بازسازی یا بهانه ؟
احتمالا موضوع دیگه ای در جریانه
منم هربار از جلوی موزه رد می شم نگاه می کنم ببینم باز شد بلاخره یا نه و همچنان خبری نیست
بعضا آثاری رو در موزه می دیدیم که بواقع گنجینه های هنر این مملکت هستند که شاید قدروقیمتشان را ندانند بجز دوستداران هنر
جناب هندی عزیز
اینستاگرام موزه هم تبدیل شده به جایی فقط یادبود درگذشتگان بی آنکه اشاره ای به آثار مهم و زمان گشایش موزه بشه
نمایشگاه گروهی هنرهای تجسمی در خانه طباطبایی هانمایشگاه گروهی آثار هنرهای تجسمی با عنوان«پنج دری» از چهارشنبه ۲۵ دی ماه ۹۸ در خانه طباطبایی های کاشان گشایش می یابد.
آثار به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه شامل
مدیوم های مختلف هنری همچون عکاسی، نقاشی، نقاشی خط و طراحی حجم خواهد بود.
هنرمندان حاضر در این نمایشگاه عبارتند از: عزت براتی، نگین مزروعی، مریم سادات بکایی الموسوی، مژگان امینی، زهره زراعتی، طاهره سلیمانی زاده، پریچهر قهرمانی، محمد بویری، مائده کریم پرست، پریزاد رونقی نژاد، زهرا فروزانفر، کوروش آیت، کوثر کمال، الهه اکبری، آزاده حبیبی آشتیانی، فریبا محمدی، مهلا رسولی، کوثر بابایی، سارا برادران، بهاره بوستانی، زهره کبودوندی، افسانه امامی، فاطمه زارع جعفر آبادی، فائزه شاهی، فرزانه صمدی دینانی، مهسا تقوی، الهام محمدی و زینب صالحی.
گشایش: چهارشنبه ۲۵ دی ساعت ۱۶ تا ۱۹
نمایشگاه تا ۲۷ دی ماه ۹۸ از ساعت ۱۰ تا ۱۷ دایر است.
کاشان، خیابان علوی
عنوان صحیح نمایشگاه «آونگ» است.
جمعی از شرکت کنندگان در چهارمین دوسالانه سراسری عکس نوربا حجت الاسلام و المسلمین سید محمدعلی آل هاشم نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریزدیدار کردند.
به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج هنرمندان کشور ، حجت الاسلام و المسلمین سید محمدعلی آل هاشم در دیدار جمعی از شرکت کنندگان در چهارمین دوسالانه سراسری عکس نور با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران به برکت دفاع مقدس در عکاسی صاحب سبک است گفت : یکی از مظاهر تمدنی انقلاب هنر است و هنرمندان عکاس با شیوه‌های هنری تلاش کنند تا ماهیت و ارزش‌های انقلاب را در جامعه بازنشر کنند.
امام جمعه تبریز با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی امری فرهنگی بود و این وجه تمایز بارز آن با دیگر انقلاب هاست افزود: انقلاب اسلامی به هنر، تفکری فطری بخشید و اصل جدیدی را بروز داد و در ذیل آن در هنر تغییر ماهیت ایجاد کرد.
وی با اشاره به پیشرفت‌های رشته عکاسی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور تصریح کرد: رشته عکاسی ایران به عنوان یکی از هنرهای تجسمی بعد از دوران دفاع مقدس در جهان مطرح شد و حتی ایران را به عنوان یک کشور دارای سبک به جهانیان معرفی کرد.
حجت الاسلام والمسلمین آل هاشم اضافه کرد: امروزه عکاسی به عنوان زیربنای تمامی هنرهای تجسمی در جهان مطرح است و تمام این هنر‌ها وابسته به عکس هستند و ایران اسلامی امروز در صنعت عکس جهان دارای سبک عکاسی جنگ، دفاع مقدس، تصاویر شهدا و ... است که موفق شده، ژانر جدیدی را به جهانیان معرفی کند.
نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی اظهار کرد: جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس یکی از برهه‌های تاریخی مهم و اثرگذار کشور بود که اقشار مختلف جامعه اعم از هنرمندان را تحت تاثیر قرار داد، به همین خاطر هنرمندان کشور تلاش کردند تا تحت تاثیر این رویداد مهم، فعالیت‌های هنری خود را سمت و سو دهند و هماهنگ کنند ودر آن دوران بسیاری از عکاسان در جبهه‌های نبرد حضور یافته و از هنر خود برای ثبت وقایع آن دوران استفاده کردند.
حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های حضور این هنرمندان، تلاش برای ثبت موضوعات خاص دوران دفاع مقدس بود، تصریح کرد: هنرمندان عکاس هم در خط مقدم و هم در بخش پشتیبانی جبهه‌ها حضور داشتند و یکی از اهداف آنها اطلاع رسانی به مردم بود.
وی گفت: یکی از ویژگی‌های هنر انقلاب اسلامی، وجه مردمی بودن آن است به این معنا که تمام افراد در آن سهیم هستند که روال گذشته خلاف این امر بود و هنر به نوعی دستوری اجرا می‌شد.
امام جمعه تبریز با اشاره به بیان امام خمینی (ره) که هنرمند باید اهل تهذیب نفس باشد تا او را «نیک نفس» کند، زیرا نیکی تنها از نفس نیک ساطع میشود یادآور شد: اگر هنرمندی در انقلاب اسلامی دارای اعتبار و ارزشی هست به دلیل توجه به روحیه نیک نفسی در هنر است.
گفتنی است چهارمین دوسالانه عکس نور نهم و دهم دی ماه سال جاری به همت سازمان بسیج هنرمندان کشور در شهر تبریز برگزار خواهد شد.
سیلاب و خسارت‌های آن سوژه مسابقه عکاسی میشودفراخوان سومین دوره از مسابقه عکس خانه‌های روستایی با موضوع سیلاب و خسارت‌های آن منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی مسابقه عکس خانه‌های روستایی، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و پژوهشکده سوانح طبیعی با هدف مستند سازی خسارت‌های وارده و بازسازی سکونتگاه‌های آسیب دیده در سیلاب سال ۹۷ و ۹۸ اقدام به برگزاری مسابقه‌ای با این موضوع کرده است. این مسابقه با دبیری مهناز شفیعی برگزار خواهد شد و عکاسان برای شرکت در این مسابقه تا ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ فرصت دارند در دو بخش اصلی (تک عکس) و ویژه (عکس مقایسه‌ای و مجموعه عکس) در قالب محورهای زیر آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.
محورهای مسابقه عبارتند از:
۱- وقوع سیلاب و خسارت‌های کالبدی و اقتصادی (ابنیه، راه‌ها، زمین‌های کشاورزی، دام و...)
۲- عملیات امداد و نجات و کمک‌های مردمی و خیّرین
۳- روند تأمین اسکان اضطراری
۴- مشارکت مردم آسیب‌دیده در فرآیند بازسازی مسکن
۵- نقش زنان و کودکان در فرآیند مدیریت بحران
۶- بافت مناطق آسیب‌دیده قبل و بعد از بازسازی
تمامی آثار بخش اصلی(تک عکس) باید که با یکی از محورهای مسابقه مطابقت دارد.
همچنین شرایط شرکت در بخش ویژه این مسابقه به شرح زیر است:
• بخش ویژه:
مجموعه عکس: هر مجموعه شامل حداقل ۳ تا ۷ عکس، که روایتگر محورهای اعلامی مسابقه بوده و دارای بیانیه باشد.
عکس مقایسه‌ای: عکسهایی که در یک محور و مکان مشخص، گذر زمان و روند تغییرات را در فرآیند بازسازی نشان دهند.
آیین‌نامه:
• شرکت برای تمامی هنرمندان و علاقه‌مندان به عکاسی در این مسابقه آزاد است.
• در این مسابقه، هر عکاس می‌تواند در بخش اصلی (تک عکس) حداکثر ۷ قطعه عکس به‌صورت سیاه و سفید یا رنگی ارسال نماید.
• در بخش ویژه، هر عکاس می‌تواند حداکثر ۳ مجموعه عکس و در عکس مقایسه‌ای نیز حداکثر ۷ قطعه عکس مقایسه‌ای به‌صورت سیاه و سفید یا رنگی، ارسال نماید.
• عکسهای ارسالی باید مربوط به مناطق سیل‌زده در سیلاب اخیر باشد.
• عکسهای بخش تک‌عکس و مقایسه‌ای می‌بایست با فرمت JPG در اندازه ضلع بزرگ حداقل ۱۲۸۰ پیکسل و حداکثر حجم فایل نیز یک مگابایت (1MB ) برروی سایت مسابقه بارگذاری شوند.
• عکسهای بخش ویژه (مجموعه‌عکس) می‌بایست، هر مجموعه با فرمت JPG در اندازه ضلع بزرگ حداقل ۱۲۸۰ پیکسل، حداکثر حجم فایل نیز پنج مگابایت (5MB ) و به صورت فایل زیپ‌شده (RAR یا ZIP)، برروی تارنمای مسابقه بارگذاری شوند.
• دریافت آثار تنها از طریق تارنمای مسابقه و در مهلت مقرر امکان‌پذیر است و این زمان تمدید نخواهد شد.
• شرکت‌کنندگان موظفند در صورت راه‌یابی آثار به نمایشگاه، اصل فایل را با کیفیت مناسب برای چاپ در اندازه ۵۰ در ۷۰ سانتیمتر با کیفیت (رزولوشن) ۳۰۰ DPI برای دبیرخانه مسابقه ارسال نمایند.
• عکسهای ارسالی باید مستند بوده و از هرگونه دستکاری که جنبه استنادی عکس را مخدوش میکند، خودداری شود.
• عکسهای ارسالی، نباید دارای امضای عکاس، تاریخ و یا هرگونه نشانه‌های تصویری (پاسپارتو، قاب، واترمارک و لوگو ) باشند.
• آثار ارسالی نباید در مسابقه عکاسی دیگری شرکت کرده باشند.
• تمام عکسها باید دارای شرح باشند. به این معنی که اطلاعات مربوط به مشخصات فردی عکاس، مکان و زمان عکس‌برداری و نیز محور مسابقه هنگام بارگذاری در تارنمای مسابقه و در قسمت توضیحات درج شوند.
• ارسال عکسها توسط شرکت‌کننده به‌منزله اعلام مالکیت عکس است و برگزارکنندگان، هیچ‌گونه مسئولیتی در مورد عدم رعایت مالکیت معنوی عکسها ندارند.
• بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و پژوهشکده سوانح طبیعی، حق استفاده و در معرض نمایش قراردادن عکسهای ارسالی به مسابقه را در کلیه مکان‌ها (چه در داخل و چه در خارج از کشور)، نشریات، مطبوعات، سایتهای اینترنتی، سایت بنیاد مسکن و... با حفظ حقوق معنوی عکاسان برای خود محفوظ نگه می‌دارند.
• به صاحبان آثار راه‌یافته به نمایشگاه در بخش تک‌عکس مبلغ دو میلیون (۲,۰۰۰,۰۰۰) ریال، در مجموعه عکس و عکس مقایسه‌ای مبلغ سه میلیون (۳,۰۰۰,۰۰۰) ریال، به‌عنوان حق‌التصویر، پرداخت خواهد شد.
• ارسال آثار به‌معنای پذیرش تمامی مقررات این مسابقه می‌باشد و تصمیم‌گیری در مورد مسایل پیش‌بینی‌نشده برعهده برگزارکنندگان است.
جوایز:
یک جلد کتاب مسابقه و لوح تقدیر، به‌همراه جوایز نقدی به ۲۰ نفر (به انتخاب هیأت‌داوران) و ۱ نفر (به‌انتخاب مردم)، تعلق خواهد گرفت.
• مبلغ چهل و پنج میلیون (۴۵,۰۰۰,۰۰۰) ریال به ۲ نفر به انتخاب هیأت داوران (در بخش ویژه).
• مبلغ سی و پنج میلیون (۳۵,۰۰۰,۰۰۰) ریال به رتبه‌های اول هر محور به انتخاب هیأت داوران (در بخش اصلی).
• مبلغ بیست و پنج میلیون (۲۵,۰۰۰,۰۰۰) ریال به رتبه‌های دوم هر محور به انتخاب هیأت داوران (در بخش اصلی).
• مبلغ پانزده میلیون (۱۵,۰۰۰,۰۰۰) ریال به رتبه‌های سوم هر محور به انتخاب هیأت داوران (در بخش اصلی).
• مبلغ بیست و پنج میلیون (۲۵,۰۰۰,۰۰۰) ریال به‌عنوان جایزه مردمی به ۱ نفر با رأی مخاطبان (در زمان برگزاری نمایشگاه).
لازم به توضیح است نمایشگاه آثار پذیرفته شده در تاریخ ۱۷ فروردین ۹۹ برگزار خواهد شد و ۲۶ فروردین ۹۹ اختتامیه و اهدای جوایز برگزیدگان صورت خواهد گرفت.
شورای سیاستگذاری این مسابقه هادی درفشی، سید امیرحسین گرکانی، حسن رضایی، مهناز شفیعی، محمدمهدی رحیمیان، داریوش اسماعیلی، احمد زمزم، وحید کاظم‌زاده، مهسا بشیری، علی عسگری، میلاد حدادی هستند.
همچین هیأت داوران جشنواره متشکل از محمد خادمیان طرقی، محمد خدادادی مترجم‌زاده، بیژن بنی‌احمد، حمید فروتن، سید امیرحسین گرکانی خواهد بود.
عکاسان برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانند به سایت مسابقه به نشانی www.pic.bonyadmaskan.ir مراجعه و یا با شمارره تلفن های ۶۶۴۶۵۴۴۰ و ۶۶۹۵۹۲۸۹ تماس حاصل کنند و آثار خود را برای دبیرخانه به نشانی تهران، خیابان فلسطین جنوبی، بعد از تقاطع خیابان جمهوری، پلاک ۲۹، واحد۳ ارسال کنند.
۱۴ هزار عکس به جشنواره نورنگار رسیدبا پایان مهلت ارسال آثار به ششمین جشنواره عکس نورنگار، تعداد آثار ارسالی به این جشنواره مشخص شد.
به گزارش روابط عمومی جشنواره نورنگار، ششمین دوره از این جشنواره از دوشنبه ۱۵ مهرماه با آغاز مهلت ارسال آثار کلید خورد و با گذشت ۲ ماه و نیم حدود ۱۴ هزار عکس به دبیرخانه جشنواره رسید.
آثار رسیده به این جشنواره که مهلت ارسالشان تمدید نشده است، توسط افشین بختیار، امیرعلی جوادیان و علیرضا کریمی صارمی داوران این دوره، در دی ماه مورد قضاوت قرار خواهند گرفت.
اختتامیه ششمین جشنواره عکس نورنگار به دبیری مسعود افشانی، چهارشنبه ۱۸ دی ماه برگزار خواهد شد.
دومین نمایشگاه نگارخانه مهرسان با عنوان «روزگار محجوب » به ۹۰ سال زندگی استاد پیشکسوت و صاحب نام هنر معاصر عالیجناب حسین محجوبی با حضور استادان مطرح این حوزه افتتاح شد.
آیین افتتاح نمایشگاه «روزگار محجوب» با حضور استادان و هنرمندانى چون علی شیرازی، طاهر شیخ الحکما، ایرج اسکندرى، مصطفى ندرلو، جلال متولى، فاطمه چاوشى نسب، حسین نوروزی، نسرین عتیقه چى، فرهاد ابراهیمى، امیر سقراطى، نجوا عرفانى و... جمعه ۲۹ آذر در پردیس مهرسان برگزار شد.
استاد محجوبی در این مراسم از خاطرات کارنامه هنری خود از تجربه اولین تابلو نقاشی رنگ روغن خود گرفته تا فعالیت در حوزه های مختلف هنری سخن گفت. اولین اثر رنگ روغن محجوبى که آن را در سال ١٣٢٨ و در سن ١٩ سالگى نقاشى کرده در نمایشگاه روزگار محجوب ارائه شده است.
این نمایشگاه شامل مروری بر آثار و نکوداشت استاد حسین محجوبی نقاش، معمار، طراح و سازنده پارکهای مطرح ایران و از چهره‌های بین‌المللی هنر نقاشی است و مجموعه ای از آثار قدیم و جدید استاد را دربرمی گیرد.
جشن امضای کتاب و برگزاری کارگاه عملی از دیگر بخش های این رویداد هنری است که برگزار خواهد شد.
این دومین نمایشگاه نگارخانه پردیس مهرسان از زمان افتتاح است که تا ٢٧ دى ماه میزبان علاقه مندان به هنر نقاشى خواهد بود.
چه لذتی بردم از نقاشی ها
بیشتر از یک ساعت مسحور شدم در عالمشون
جناب تقوی، دست مریزاد
چه زیبا پساامپرسیونیسم رو درک کردید، درود بر شما
باور نمی کردم چیزی که می دیدم رو
رنگ، فرم، فضا، تصویرسازی، ایده پردازی و...
