هنر و سرمایه‌داری
به قلم: الن وودز
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد
https://goo.gl/4QFmD3

صحنه معاصر
ویژه‌نامه هنر و سرمایه
بهار ۱۳۹۷
✮ با مقدمه الن وودز برای این ویژه‌نامه صحنه معاصر ✮
✮ سرمایه‌داری و هنر، آنها قیمت را می‌دانند ولی نه ارزش را - مرداخای پیرگوت ✮
✮ حفاظت از هنر تحت سلطه نظام سرمایه‌داری- جک الیور ✮
✮ هنر و مبارزه طبقاتی - الن وودز ✮
✮ مارکسیسم، ماتریالیسم و هنر - روپرت اوشی ✮
✮ فتیشیزم سرمایه‌داری و زوال هنر - الن وودز ✮
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد
https://goo.gl/QiYFtx

سلام ۲ عدد بلیت نمایش دیابولیک: رومئو و ژولیت رو دارم. شیراز هستم و نمیرسم. اگه کسی خواست نصف قیمت بهش میدم.

یکشنبه ۱۹ فروردین ساعت ۲۲

ایدی تلگرام: d_dashti

مارکسیسم، ماتریالیزم و هنر
به قلم روپرت اوشی
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد
https://bit.ly/2GFdECS

سلام. دو بلیت تاتر کورش برای روز 17 فروردین ساعت 18:30 ، ردیف 7 صندلی 15 و 16 موجود هست. در صورت تمایل برای خرید با شماره 09367640666 تماس بگیرید.

به نظر من بهترین کار خانم صابری شمس پرنده است پارسال که بار دیگر این کار رو دیدم با اجرایی بسیار ضعیفتر از گذشته روبرو شدم و حس کردم که شاید خانم صابری به علت کهولت سن دیگر انرژی و توانایی انجام کارهای سنگین رو ندارند کارهای ایشون به علت سبک اجرایی خاص خودشون و زحمتی که میکشند برای من همیشه ارزشمند هستند ( البته به نظر من متنها همیشه مشکلات اساسی دارند بخصوص شمس پرنده که انگاری فهم درستی از ملاقات شمس و مولاتا صورت نگرفته ...) ولی باید بگم کوروش نمایش بسیار ضعیفی بود که نه در خور نام کوروش و نه در خور خانم صابری بود طراحی صحنه ، دکور ، اکت ،موسیقی ، طراحی حرکات و.... داشت ولی انگاری هیچ نداشت حداکثر یک نمایش رادیویی با متنی ضعیف...
هر کاری رو با انتظاراتی که از اون کار هست باید سنجید و این کار بسیار دور از انتظار
پ .ن این مطلب را در برگه نمایش نوشتم متاسفانه ... دیدن ادامه » نشان داده نشد چراشو نمی دونم !!؟

کاش برای رومیولت صفحه باز کنید

درود و سپاس

دوستان تئاتر رومئو و ژولیت تا 7 اردیبهشت ادامه داره
میشه بعد از اجراهای 20 فروردین بلیط خریداری کرد؟
یا میشه اجراهای بعد از 20 فروردین رو از الان خریداری کرد؟

پادکست پیام‌های روز جهانی تئاتر ۲۰۱۸ انستیتو بین‌المللی تئاتر - آی.تی.آی با گفتار اعضای گروه تئاتر اگزیت
در کانال تلگرام اگزیت
-https://t.me/exittheatregroup
در وبسایت اگزیت - پادکست
-www.exittheatre.ir
و یا در کانال اگزیت در سایت آپارات -
https://www.aparat.com/exittheatre

- آسیا پاسیفیک:
رام گوپال باجاج، هند
کارگردان تئاتر، استاد دانشگاه، مدیر سابق مدرسه ملی تئاتر دهلی
ترجمه به فارسی: شیرین میرزانژاد
گفتار: منصور میرزابابایی
- آفریقا:
وِره‌وِره لیکینگ گنه‌پو، ساحل عاج
هنرمند ... دیدن ادامه » چندرشته‌ای
ترجمه به فارسی: شیرین میرزانژاد
گفتار: شیرین میرزانژاد
- کشورهای عربی:
مایا زبیب، لبنان
کارگردان تئاتر، بازیگر، نویسنده، از بنیانگذاران کمپانی تئاتر زقاق
ترجمه به فارسی: شیرین میرزانژاد
گفتار: غزاله کنعان پناه
- اروپا:
سایمون مک‌برنی، انگلستان
بازیگر، مدیر صحنه و از بنیانگذاران «تئاتر دو کامپلیسیته»
ترجمه به فارسی: شیرین میرزانژاد
گفتار: ایرج تدین
- قاره آمریکا:
سابینا برمن، مکزیک
نویسنده، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار
ترجمه به فارسی: شیرین میرزانژاد
گفتار: آویشن بیکایی

شما از هر کسی که در زمینه هنر فعالیت داره اگه بپرسین بیشترین چیزی که هنرمندان رو اذیت میکنه چیه؟ بی شک تعداد زیادی درمورد سانسور صحبت خواهند کرد..
اما خیلی جالبه همون افراد برای اینکه دو نفر بیشتر بیاد نمایششون رو ببینه، کامنت ها رو میبندند،نظرات مخالف رو در تیوال حذف میکنند،نظرات موافق و کلی تعریف و تمجید جعل میکنند و هر تقلبی که باعث بشه بیشتر دیده بشن رو انجام میدن و دست به هر سانسوری میزنن..
مشکل جامعه ما فقط همینه..اینکه همه اهل حرفیم و فقط بلدیم از بقیه انتقاد کنیم اما خودمون در عمل....!!!!!
خیلی مونده تا یه عده متوجه بشن یه اثر هنری خوب،خودش واسه خودش تبلیغ خواهد کرد.. نیازی به این همه دغل بازی نیست..

یادداشت مجید اصغری منتقد گروه تئاتر اگزیت به مناسبت روز جهانی تئاتر
آن جا که بوییدن نور را تمنا می‌کنم...

...و خداوند در شش روز هستی و کائنات را خلق کرد
روز هفتم به استراحت پرداخت
و در روز هشتم تئاتر را آفرید


تئاتر برای من بدین شکل است؛ شکافی باریک میان روشنایی و تاریکی. شکافی که نور را نورانی‌تر از معمول خود جلوه داده و در اولین تصویر مرا با خود به گوشه‌ای دنج از پنج سالگی‌ام میبرد. آنجا که خانه‌ای کوچک و قدیمی با یک اتاق ساده که پنجره‌ای رو به حیاط دارد در انتظارم ایستاده است. کسی در خانه نیست و من و مادرم کنار یکدیگر دراز کشیده‌ایم و مثل همیشه زودتر از او از خواب بیدار شده‌ام. به چهره در خواب رفته‌اش خیره مانده‌ام. چشمان بسته معصومانه‌ترش کرده و نوری عجیب که رد پایش به زحمت دیده می‌شود، از پنجره به روی صورتش جا خوش کرده است. رفاقت من ... دیدن ادامه » و این نور و خطوط نونهال صورت مهربان مادرم، از همان زمان آغاز شده بود. حال آن که اصلا نمی‌دانستم که این نور و آن تابش سخاوتمندانه قرار است با من و روانم چه‌ها بکند، کجاها ببرد، زجرم داده و سرآخر تسکینم بدهد. پژواک صدای این نور که ملموس‌ترین صدا به فرشتگان آسمانی است در ادامه این پرت‌شدگی ناخودآگاه به تصویری دیگر می‌رسد. تصویری نسبتا بی‌رنگ از یک کلاس درس با انبوهی از دانش‌آموزان دوازده ساله سر تراشیده که من نیز در میان آن ها قرار گرفته‌ام. دبیر ریاضی که مردی لاغراندام و میانسال است پای تخته ایستاده. کسی در می‌زند و دبیر را به دفتر مدرسه فرا می‌خواند. پچ پچِ پسرک‌های بی‌مو مانند یک سمفونی آزاردهنده شروع به اوج گرفتن می‌کند. دبیر باز می‌گردد اما پیداست که آن آدمِ پیش از رفتن نیست. به پای تخته می‌رود تا دوباره باز گردد به عالم ریاضی اما نشد. پاهایش لرزید. سوی صندلی‌اش روانه شد و آرام روی میزش خمید و به یکباره شروع کرد به گریه کردن. اگر همه آن دانش‌آموزان در آن لحظه به مادر بیمار و تازه از دست رفته معلم ریاضی فکر می‌کردند، اما من محو تماشای نور برجسته‌ای بودم که به صورت موضعی روی بدن بی‌حالِ آقا معلم روان شده بود. آن تصویر از یک مرد خسته که انگار دنیایش به پایان رسیده بود و چون کودکان گمشده در بازار بی‌مهابا زار می‌زد به همراه آن نور ناب و فریبنده در من ماند. آن لحظه نمی‌دانستم که در هاله‌ای از چیزی که امروز تئاتر می‌نامیم در حال دست و پا زدن هستم. به واقع یک آفرینش از نوع روز هشتم در حال وقوع بود. این تصاویر و هزاران تصویر دیگر همچنان در من هستند که مقصد نهایی همه آنها به صحنه نمایش ختم می‌شود. حال خودِ این مقصد سرآغاز مسیری تازه است برای جا گرفتن میان یک شکاف. جایی زیر نور و جایی در تاریکی قرار گرفتن. دیده شدن و باز خاموشی و مرگ تصویری دیگر. آه که چقدر ناتوانم در بیان آن چه نامش را تصویر می‌گذارم. همه ما حس تلاقی این تصاویر دنباله‌دار با اعجاز آفرینش آنها درصحنه تئاتر را تجربه کرده‌ایم و حتی به آن ایمان داریم. با این تفاسیر چرا گاهی در اجتماع و در میان مردم از این که اذعان کنیم که ما تئاتری هستیم امتناع می‌ورزیم؟! از چه واهمه داریم؟ چرا تا این حد نسبت به قضاوت دیگران در هراس هستیم؟ دقیقا از آن روزی که برایم مسجل شد که من از کودکی با حقیقت تئاتر آمیخته شده‌ام، دست به افشاگری نسبت به خود زدم. خجالت را کنار گذاشته و به هر کجا برای یافتن کار می‌رفتم، با افتخار فرم استخدام را پر از رزومه و فعالیتهای تئاتری‌ام می‌کردم. اگر کسی از من بپرسد که برای کار کارمندی به غیر از زبان و کار با کامپیوتر از چه مهارت‌های دیگری برخوردار هستی، با شهامت پاسخ می‌دهم که من یک تئاتری هستم. مهم نیست به من بخندند یا برای آینده و روند زندگی‌ام افسوس بخورند. برای چه به آنها خرده بگیرم چرا که آنها هیچ‌وقت شکاف میان نور و تاریکی را ندیده‌اند. آنها همچنان به شکلی بیمارگونه و ثانیه‌وار قیمت دلار را چک می‌کنند. با افتخار در مهمانی‌ها لباس‌هایی با پوست روباه به تن می‌کنند و ساعت مچیِ بند طلایشان را به رخ جماعت می‌کشند و همیشه از گرانی روزافزون آهن و سیمان و آجر برای ساخت پاساژها و برج‌هایشان می‌نالند. همان‌هایی که به من می‌گویند عمرت را در تئاتر تلف نکن، خودشان از صبح تا شب در فضای مجازی در حال لولیدن و بطالت وقت هستند و لایک کردن فلان ملیجک و فلان لکاته از جمله دغدغه‌های اجتماعی ایشان است. این جماعت چه می‌فهمند که من هر بار که به سمت سالن نمایشی در حرکت هستم، در واقع به دیدار نور می‌روم در این جهان تاریکی. و کجای این جهان بهتر از سالن تئاتر برای یافتن نور و بوییدن آن؟!
چند بار تلاش کرده‌ایم که از تئاتر بگذریم و دیگر کاری به کارش نداشته باشیم. وقتی تئاتر ساحت ناخودآگاه است، مگر می‌شود از ناخودآگاه خود جدا شد؛ مگر می‌شود هر روز دلتنگش نشد؛ نوازشش نکرد و قربان صدقه‌اش نرفت. مگر می‌شود آن را نامهربان خطاب کرد وقتی تمام شاکله، روح و روان‌مان در تصرف اوست. تئاتر اینک هویت ماست در عالم بی‌هویتی. نه معابد و نه کلیساها بلکه سالن‌های تئاتر هستند تنها مکانی برای بازیابی امید پس از جنگ خونین‌بار جهانی دوم. تئاتر تنها جایی است که در آن می‌توان ارتباطی فرا رسانه‌ای داشت با مخاطب. تئاتر همواره و در هر شرایطی با ماست. ما تا چه اندازه او را همراهی کرده‌ایم؟

به خدا اینکه یهو با چندتا اکانت تازه وارد میایید و از یک نمایش تعریف و تمجید های فراوان می کنید ما رو مصمم تر می کنه که اون کار رو نبینیم
باز خود دانید :/

سلام عزیزان

نوروز باستانی و بیست و هفتم مارس روز جهانی تیاتر مبارک باد :)

امروز روز جهانی تئاتر است و بر ما مبارک نیست.
توضیح: سال هاست وضعیتی به وجود آورده اند که اگر عشق و جنون تئاتر نبود، در شهرستان های ایران حتی یک تئاتر هم بر صحنه نمی رفت.

من در تاریکى مینشینم و تو در روشنایى صحنه قرار دارى
تمام خودت را به من نشان میدهى،کاملا رها و خارج از نگاه دنیا
تمام عشقت را،تمام جنونت را و تمام جسمت را
تو با من حرف میزنى،با جسمت با زبانت با روحت
من با نگاهم و سکوتم با تو حرف خواهم زد
تمام تو را در خودم تمام میکنم

.....
روز جهانی تئاتر مبارک

حفظ فرهنگ تحت سلطه‌ نظام سرمایه‌داری
به قلم جک الیور
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد
https://bit.ly/2ISTuH3

#ترجمه_اگزیت
در کانال تلگرام گروه تئاتر اگزیت
-https://t.me/exittheatregroup

سرمایه‌داری و هنر،
یا
آنها قیمت را می‌دانند ولی نه ارزش را!

به قلم مرداخای پیرگوت
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد
https://bit.ly/2pBxxEe

جمع‌بندی فعالیت‌های گروه تئاتر اگزیت در سال ۱۳۹۶

در بخش ترجمه:

۳۷ مقاله تخصصی تئائر
۴ نمایشنامه: اما، دختر ونوس، مارکس در سوهو (هاوارد زین) و من موجودی احساساتی هستم (ایو انسلر)
۴ جزوه: اندیشه‌های کارل مارکس، هنر ‌و مبارزه طبقاتی، فتیشیزم سرمایه‌داری و زوال هنر (الن وودز)، باز هم متن و بستر آن (سوزان کوستانزو)


در بخش پژوهش:

۹ مقاله درباره تئاتر ایران: تئاتر در غیاب طبقه کارگر، سانسور اقتصادی و سیطره پول بر تئاتر امروز ایران، هنر زنده-هنر زندگی، تأملی در پدیده سانسور، چه کسی از فمینیسم می‌ترسد؟، چوب حراج بر بدن نحیف تئاتر، نقد- هنر- اجتماع، خصوصی‌سازی: راه نجات یا سقوط آزاد تئاتر ایران؟، چرا باید تئاتر بد ببینیم؟


در بخش نقد:

پنجاه ... دیدن ادامه » نقد هفتگی نمایش‌های برروی صحنه تئاتر تهران
۴ نقد تحقیقی:این درد مشترک(مهاجران- اسلاومیر مروژک)، تئاتر به مثابه مبارزه و عمل مقاومت(ایو انسلر)، نمایشنامه اما(هاوارد زین)


در بخش اجرای صحنه‌ای:

۳ اجرا: مهاجران اسلاومیر مروژک (مرداد ۹۶) من موجودی احساساتی هستم ایو انسلر و مارکس در سوهو هاوارد زین (دی‌ماه ۹۶)


تعداد اعضای فعال گروه در سال ۹۶:
۱۷ نفر

www.exittheatre.ir

روزنامه قانون، ۲۷ اسفند ۹۶
سه عضو گروه تئاتر اگزیت در بین بهترین‌های سال ۹۶ به انتخاب دکتر شهرام خرازی‌ها ، عضو انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر
مهرداد خامنه‌ای برای کارگردانی نمایش مهاجران اسلاومیر مروژک، آویشن بیکایی برای بازی در نقش کارل مارکس در نمایش مارکس در سوهو اثر هاوارد زین و غزاله کنعان‌پناه برای بازی در نمایش مهاجران اثر اسلاومیر مروژک در نقش ی‌ی

http://bit.ly/2FTEpTI