نمایش جالبی نیست

سلام من برای جمعه دو بلیط دارم که برنامه مون تغییر کرد
خودم نمی‌تونم بیام میخواستم بفروشم
کسی خواست به این شماره پیام بده
۰۹۱۲۰۷۸۷۴۶۰

سه نکته که در نمایش سر انقلاب بیش از مسائل مثل قصه یا بازی ها نظرم را جلب کرد. که با وجود اینکه یک هفته از دیدن این نمایش میگذرد، در ذهنم زنده و پویا در حال مرور است.
۱. مکث میان دو شوخی یا چند شوخی پشت سر هم. به قدری بود که تماشاگر بخنددو نفس بگیرد و شوخی بعدی و بعد دوباره خنده،بدون از دست دادن لحظه ای در نمایش. هنر نمایشنامه نویس رو نشان می‌دهد. و تسلطش بر کمدی موقعیت.
۲. عدم وجود شوخی های اروتیک. ذهن انسان خواه ناخواه به این شکل شوخی ها واکنش خنده دارد. خوشش می آید. عاری بودن یک نمایش کمدی از چنین شوخی هایی یعنی نمایشنامه نویس مخاطبینش را باهوش و بااندیشه تصور می‌کند. واز پیش فرض های ذهنی برای خنداندن سود جویی نمی‌کند.
۳. عدم بداهه پردازی بازیگران در شوخی که زیادمی‌خنداند. شوخی را اگر شنیدیم و خندیدیم، دیگر قرار نیست مثل یک موتیف بی ربط در نمایش، بازیگر جاری کند،برای گرفتن خنده اضافه. شوخی ها از خط قصه و روایت عبور نمی‌کند. ساختار نمایش را فدای خندیدن بیشتر نمی کند. کنایه ها هم در جهان نمایش حضور داشتند و درجایی که قرار است کنایه ای درباب امروز بشنویم، ورود می‌کند در برنامه خیالی یک شخصیت. آنجا هم از آن موتیف های تکراری خبری نیست...

در آخر از نویسنده و کارگردان آقای محمد علی شفاعت ممنونم...و گروه دماغ قرمز...منتظر اجراهای بعدی‌ تان هستم...

بسیار عالی بود خسته نباشید

درود و مهر
روزگارتون خوش

بی نظیرترین ترین ترین ...

شش لایه‌ی نورونیِ نئوکورتکسم دارد می‌چکد می‌چکد می‌چکد می‌چکد می‌چکد مایع مغزیِ نخاعی‌ام روی پیرهنِ شاهی‌ام، آه لعنت.

نمایشی بسیار بی نظیر . داستان با تمپویی تند و بسیار جذاب در جستجوی معنای زندگی پیش میره و شما رو در خود غرق میکنه. واقعن خسته نباشید میگم به هنرمندان اجرایی این تاتر بی نظیر و عالی.🌹🌹🌹

اولین مواجهه با این نمایش (با دیدن دکور) کودکی را برمی‌انگیزد. گویی حضور شخصیت‌ها در میان وسایل بازی، می‌خواهد از آن شور و شوقی بگوید که فقط جنبه‌ی کودکانه‌ی عشق در آدمی می‌جنباندش. که هم لازم است هم خواستنی. اما دوام عشق جز با بلوغ و تاب‌آوری و توان مذاکره، ممکن نیست.

نمایش هر لحظه می‌تواند فرحی در تو بیافریند و به خنده بیندازدت و بعد در اندیشه‌ای دردآلود و شاید ناامیدکننده غرقت کند.


رابطه همیشه محل زخم و التیام بشری است و وقتی پای غرایز در میان باشد پیچیدگی‌اش به غایت می‌رسد. بازی‌های شیرین، رابطه‌ی دوستانه و اثرگذار بازیگران، در کنار دکور جذاب و فضای نور و موسیقی درست، دیدن «عچق» را دلپذیر و خاطره‌ساز می‌کند.

درود بر تیم هنرمند نمایش.

هم خندیدم و لذت بردم هم غمگین شدم و به فکر فرو رفتم.
خسته نباشید میگم به تمام عوامل نمایش سلول و تشکر میکنم که ۹۰ دقیقه منو از دنیای روزمرگی خارج کردن و در دنیای نمایش به پرواز درآوردن بازیها همه عالی و درجه یک علی الخصوص بازی محسن زرآبادی پور مثل همیشه و حمید عرب ولی محسن بیده منو سورپرایز کرد و با اینکه برای اولین بار بود بازیگری تئاتر انجام میداد ولی خیلی خوب بود و کلی لذت بردم دکود عالی ، لباسها فکر شده و گریم ها باورپذیر، نور خوب بود .
خلاصه که همه چیز دست به دست هم داد که یه تئاتر خوب رو ببینم و اصلا پلک نزدم و خسته نشدم دم همه عوامل نمایش سلول گرم
توصیه میکنم روزهای پایانی این اجرا رو از دست ندید .