معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران  با اشاره به اهمیت فرهنگ ایثار و شهادت در کشور گفت: درآیین اختتامیه سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران با حضور مدیر کل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران و تنی چند از مسئولان استانی و شهری از خانواده شهید هنرمند عرصه تئاتر مازندران« مهدی عبدالله پور» نجلیل به عمل آمد.

سید علی علوی معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران درگفت و گو با تئاتر مازندران گفت:  امنیت و آرامش حاکم درکشور، مدیون ایثارگری و از خودگذشتگی های شهدای این مرز و بوم است .

وی افزود: به منظور پاسداشت از مقام شامخ شهیدان از سوی ستاد برگزاری سی ویکمین جشنواره تئاتر مازندران با اهدای لوح سپاس و جایزه ویژه جشنواره از همسر شهید «مهدی عبدالله پور» از هنرمندان شهید عرصه تئاتر مازندران تجلیل به عمل آمد.

علوی ادامه داد: این جشنواره از ۲۰ الی ۲۳ آبان ماه جاری با حضور ۱۲ گروه منتخب از هشت شهر استان در سینما سپهر ساری برگزار شد و با برتری نمایش های «بقا» از آمل و «طالب» از ساری به کار خود پایان داد.

یاسر محمودی برنتی رییس انجمن هنر های نمایشی شعبه مازندران و در حاشیه برگزاری سی و یکمین جشنواره تئاتر مازندران درگفت و گو با تئاتر مازندران گفت: تئاتر معلولان جزئی از بدنه تئاتر است و هنرمندان معلول را جدا از خانواده تئاتر استان نمی‌دانیم و به همین دلیل با پیشنهاد هیأت داوران انتخاب،  بنا را بر این گذاشتیم که از خانواده معلولان تئاتر استان هم در بخش نهایی نماینده ای حضور پیدا کند..
وی افزود: امسال شاهد حضور یک گروه تئاتری ویژه معلولان به همراه 11 گروه منتخب دیگر در بزرگترین رویداد مهم تئاتر استان مازندران بودیم که در بخش میمان این جشنواره حضور پیدا کردن و کار خود را  هم چون گروه های  منتخب دیگر در جشنواره به روی صحنه بردند.
محمودی ادامه داد: در آیین اختتامیه جشنواره سی و یکم که  ۲۳ آبان ماه ۹۸ در سینما سپهر ساری برگزار شد، از نمایش«تولد ۱۸ سالگی» از آمل به نویسندگی و کارگردانی سارا فرخی به بازیگری مددجویان بهزیستی، با اهداء لوح تقدیر و جایزه نقدی از کارگردان و اعضای گروه این نمابش  با نگاهی ویژه تجلبل به عمل آمد.
گفتنی است که سی ویکمین جشنواره تئاتر مازندران از ۲۰ ابان ماه ۹۸ کار خود را در ساری آغاز کرد و در ۲۳ آبان ماه  با اعلام  نمایش های «بقا» و «طالب» به عنوان نمایش های برتر  جهت راه یابی به جشنواره تئاتر فجر کار خود را به پایان رساند.

داوران سی ویکمین جشنواره تئاتر مازندران نمایش های «بقا» از آمل و «طالب» از ساری را بدون اولویت جهت راه یابی به تئاتر فجر انتخاب کردند.

به گزارش تئاتر مازندران، آیین اختتامیه سی و یکمین جشنواره تئاتر مازندران ۲۳ آبان ماه ۹۸ با حضور معاون سیاسی استانداری مازندران، مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران، رییس مرکز هنر های نمایشی کشور، هنرمندان ۱۲ گروه منتخب در جشنواره و تنی چند از مسئولان استانی و شهری در سینما سپهر ساری برگزار شد.

 پس از اجرای موسیقی  محلی مازندرانی  که سرآغاز  مراسم سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران بود، از خانواده شهید هنرمند عرصه تئاتر مازندران، شهید مهدی عبدلله پور از شهرستان فریدونکنار با اهدای لوح سپاس و جوایزی تجلیل به عمل آمد.

هیات داوران کانون پیشکسوتان تئاتر انجمن هنرهای نمایشی متشکل از اسفندیار بهاری، هوشنگ رضایی، محمد منصوری، محمدرضا ضمیر پور، الله یار هزار جریبی، صفرعلی اوجانی،محمد جونیان وحمیدرضا گل محمدی تواندشتی که برای اولین بار در طول برگزاری جشنواره تئاتر استانی جهت انتخاب اثر برتر جشنواره به داوری پرداختند، پس از قرائت  بیانیه توسط نماینده  هیات داوران، نمایش «جنگال» به نویسندگی و کارگردانی علی قاجاری به عنوان اثر برتر جشنواره شناختند و با اهدای لوح تقدیر و جایزه نقدی از کارگردان این نمایش تجلیل به عمل آوردند.

 با توجه به اینکه نمایش«تولد ۱۸ سالگی» از آمل به نویسندگی و کارگردانی سارا فرخی که بازیگران آن متشکل  از مددجویان بهزیستی  از سوی هیات داوران بازبین  در بخش میهمان جشنواره حضور پیدا کرده بودند، با اهداء لوح تقدیر و جایزه نقدی از کارگردان و اعضای گروه این نمابش  با نگاهی ویژه تجلبل به عمل آمد.

و اما در بخش آثار منتخب از سوی کانون منتقدان تئاتر انجمن هنری های نمایشی شعبه مازندران  متشکل از حدیث زارع نژاد، علیرضا سعیدی کیاسری، مهدی روشن ضمیر، رضا امیری صالحی و مصطفی غفاری ساروی پس از قرائت بیانیه هیات داوران کانون منتقدان تئاتر ، در بخش نمایش نامه نویسی ضمن تقدیر از کاظم مژدهی نویسنده نمایش «پانما»،  حامد کریمی نویسنده نمایش «چند پاراگراف عشق» را به عنوان نویسنده برتر معرفی کردند. در بخش کارگردانی،  مهدی ملکی کارگردان نمایش«پس از برخورد جسم سخت بر سر» از سوادکوه  ر ا حائز رتبه برتر  دانستند و در بخش اثر برتر نمایش «جنگال» به نویسندگی و کارگردانی علی قاجاری از ساری را به عنوان رتبه برتر شناخته و با اهداء لوح تقدیر و جوایزی از آن ها تقدیر به عمل آوردند.

 در بخش نهایی جشنواره هیات داوران متشکل از خانم مهتاب نصیر پور، آقایان محمد رضا غفاری و حسین کیانی ضمن قرائت بیانیه،آثار برتر جشنواره را به شرح ذیل اعلام کردند.
در بخش طراحی صحنه:
هیات داوران در بخش طراحی صحنه با اهدای لوح تقدیر و جایزه نقدی به مهرناز مشرفی طراح صحنه «جنگال» از ساری و آنیتا محمدی طراح صحنه نمایش«چند پارا گراف عشق» از قائمشهر را رتبه برتر جشنواره دانستند.

در بخش طراحی نور:
هیات داوران دراین بخش لوح تقدیر و جایزه نقدی جشنواره را به  مازیار نصری  طراح نور نمایش«آقای کانگ» از آمل اهدا کرد.

در بخش طراحی پوستر:
هیات داوران در این بخش لوح تقدیر و جایزه نقدی جشنواره را به مجتبی دهدار طراح پوستر نمایش«خواب در فنجان خالی» از نکا اهدا کرد.

در بخش طراحی لباس:
هیات داوران ضمن اهدای لوح تقدیر و جایزه نقدی جشنواره به سامره الیاسی  طراح لباس نمایش«جنگال» از ساری،  تندیس جشنواره ، لوح تقدیر و جایزه نقدی این بخش را به شیدا قنبری طراح لباس نمایش«بقا» از آمل اهدا کرد.

در بخش موسیقی:
هیات داوران دراین بخش با اهدای لوح تقدیر وجایزه نقدی جشنواره به گروه موسیقی نمایش«پانما» از چالوس، تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی این بخش را به قدرت اله مجیدی نیا مسئول موسیقی  نمایش«طالب» از ساری اختصاص داد.

در بخش طراحی صحنه:
هیات داوران جشنواره با اهدای لوح تقدیر و جایزه نقدی، رتبه سوم این بخش را به مرتضی کاظمی نیا طراح صحنه نمایش«برخورد جسم سخت به سر» ازسوادکوه  اختصاص داد.
سهیل شیخ متولی طراح صحنه نمایش«آقای کانگ» از آمل با دریافت لوح تقدیر و جایزه نقدی، رتیه دوم این جشنواره را از آن خود کرد.
  تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی رتبه اول جشنواره به آیدا نبی پور طراح صحنه نمایش «بقا»  تعلق گرفت.

در بخش بازیگری زن:
هیات داوران جشنواره با اهدای تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی، رتبه سوم بازیگری زن را به مونا زاغی بازیگر نمایش«برخورد جسم سخت به سر» از سوادکوه  اختصاص داد.

الهام ربانی بازیگرنمایش«چند پاراگراف عشق» قائمشهر با دریافت تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی، رتبه دوم این جشنواره را متعلق به خود کرد.
 اهدای تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی رتبه برتر بازیگری زن، مشترکا به سحر مشرفی از نمایش «آقای کانگ» آمل وآزاده عبداله نژاد از نمایش «طالب» ساری اعطا شد.

در بخش بازیگری مرد:
هیات داورن در بخش بازیگری مرد، تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی رتبه سوم مشترک را به میلاد محمد نژاد بازیگر نمایش«برخورد جسم سخت به سر» از سوادکوه  و نیما صالحی بازیگر نمایش نمایش«تنت تازیانه‌ای است که زلفش را در باد بی‌زمان رها کرده« از تنکابن اهدا کرد.

تندیس جشنواره ، لوح تقدیر و جایزه رتبه دوم جشنواره به تورج زایدلی بازیگر نمایش «طالب» از ساری اختصاص داده شد.
تندیس جشنواره ، لوح تقدیر و جایزه رتبه نخست جشنواره  مشترکا به امیر حسین حسام از نمایش«پانما»  و پویا جعفری بازیگرنمایش «آقای کانگ»  اعطا شد.

در بخش نمایش نامه نویسی:
هیات داورن در بخش نمایش نامه نویسی؛ حامد کریمی نویسنده نمایش «چند پاراگراف عشق» قائمشهر  را با اهدای تندیس، لوح تقدیر و جایزه نقدی حائز رتبه سوم دانست.
اهدای تندیس،جشنواره،لوح تقدیرو جایزه نقدی در رتبه دوم جشنواره به افشین نبی پور نویسنده نمایش نامه  «بقا» آمل تعلق گرفت.
 رتبه نخست نمایش نامه نویسی با اهدای تندیس جشنواره، لوح تقدیر و جایزه نقدی به سهیل شیخ متولی نویسنده نمایش نامه»آقای کانگ» از آمل اختصاص داده شد.

در بخش کارگردانی:
تندیس جشنواره، لوح تقدیرو جایزه نقدی در رتبه سوم کارگردانی به تورج زایدلی کارگردان نمایش «طالب» از ساری داده شد.
 رتبه دوم کارگردانی با اهدای  تندیس جشنواره، لوح تقدیرو جایزه نقدی به سهیل شیخ متولی کارگردان نمایش «کانگ» از آمل اعطا شد.
رتبه نخست بخش کارگردانی با اهدای  تندیس جشنواره، لوح تقدیرو جایزه نقدی به کارگردانان نمایش «بقا» آمل آقایان افشین نبی پور و محمد رضا شجاعی تعلق گرفت.

در بخش آثار برتر:

هیات داوران سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران دربخش آثار برتر، با اهدای تندیس، لوح تقدیر و جایزه نقدی، به نمایش «بقا» ازآمل به کارگردانی مشترک آقایان افشین نبی پور و محمد رضا شجاعی و نمایش «طالب» از ساری به کارگردانی تورج زایدلی را  بدون اولویت شایسته معرفی به دبیرخانه جشنواره فجر دانست.

گفتنی است که سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران با حضور ۱۲ گروه منتخب از هشت شهر استان از ۲۰ الی ۲۳ آبان ماه ۹۸ در ساری برگزار شد.

آهنگساز و دراماتیست این اجرا امیر حسینی می باشد که توسط ارکستر و کر شیراز به رهبری احسان سالاری به روی صحنه خواهد رفت.

این اپرا با اقتناء حدود هشتاد نفر از نوازندگان و خوانندگان بنام شیرازی و کشوری به اجرا در خواهد آمد.
اپرا کمیک هندونه اثری موسیقایی است که بر اساس یک داستان فولکوریک ایرانی (شیرازی) نوشته شده، توسط خوانندگان بازیگر روایت خواهد شد و با ایصال ارکستر نمود زیباتری پیدا می کند. محتوای این داستان به تبع محلی بودن ساختار و ادبیات عامیانه آن برای ایرانیان، به خصوص شیرازی ها ملموس و باور پذیر می باشد. این در حالی است که ساختار موسیقایی اثر به اقتفای تلفیق برخی از تم های محلی شیرازی با موسیقی علمی کلاسیک، عملکرد تخصصی پیدا کرده است و توجه مخاطب خاص را نیز جلب می کند.

به گزارش روابط عمومی، در پی برگزاری موفقیت‌آمیز نخستین جشنواره ی سراسری تئاتر کوتاه (کافه – ساحل) کیش و استقبال فراوان هنرمندان حوزه تئاتر از این جشنواره،فراخوان دومین دوره‌ی جشنواره با حمایت سازمان منطقه آزاد جزیره کیش و به دبیری عباس نجاری منتشر شد.

دومین جشنواره سراسری تئاتر کوتاه کیش با هدف تلاش برای گسترش،حمایت و تقویت جایگاه تئاتر کوتاه اقدام به انتشار دومین فراخوان خود در سه بخش مسابقه نمایش های کافه ای،ساحلی ،طرح و ایده های نمایشی مکتوب در دی ماه ۱۳۹۸ برگزار می شود.
علاقمندان جهت دریافت فراخوان و فرم ثبت نام می توانند به سایت جشنواره به آدرس kishtheaterfestival.irمراجعه کنند.

به دبیری عباس نجاری منتشر شد.
دومین جشنواره سراسری تئاتر کوتاه کیش با هدف تلاش برای گسترش،حمایت و تقویت جایگاه تئاتر کوتاه اقدام به انتشار دومین فراخوان خود در سه بخش مسابقه نمایش های کافه ای،ساحلی ،طرح و ایده های نمایشی مکتوب در دی ماه ۱۳۹۸ برگزار می شود.
علاقمندان جهت دریافت فراخوان و فرم ثبت نام می توانند به سایت جشنواره به آدرس kishtheaterfestival.irمراجعه کنند.

متن فراخوان بدین شرح است:

اهداف جشنواره:
۱. تلاش برای گسترش،حمایت و تقویت جایگاه تئاتر کوتاه.
۲. هویت بخشی به نمایش­های کافه­ای و ساحلی.
۳. پرداختن به جنبه های مختلف فرهنگی، تفریحی، گردشگری و زیست محیطی جزیره­ی کیش.
۴. تولید و حمایت از  طرح­ها و ایده­های خلاق نمایشی.

بخش‌های جشنواره:
الف) مسابقه­ی نمایش‌های کافه‌ای
ب) مسابقة نمایش‌های ساحلی
ج) مسابقة طرح‌ها و ایده‌های اجرایی مکتوب

 بخش الف) مسابقة نمایش‌های کافه‌‌ای
شرایط و ضوابط:
۱- مدت‌زمان آثار نمایشی ارسالی باید حداکثر ۱۵ دقیقه باشد. به نمایش‌های بالاتر از مدت ۱۵ دقیقه، ترتیب اثر داده نخواهد شد.
۲- تعداد افراد گروه نباید بیش از ۳ نفر باشد. (در نمایش­هایی که تک بازیگر/ اجراگر هستند، جشنواره حداکثر میزبان ۲ نفر خواهد بود)
۳- به ‌جهت اجرای نمایش‌ها در فضای کافه، امکان استفاده از دکور سنگین وجود ندارد.
۴-بازبینی تمام آثار از طریق تماشای فیلم کامل اثر نمایشی توسط هیأت بازبین صورت می‌گیرد.
۵-در این بخش، حداکثر ۶ اثر به جشنواره راه می‌یابند.

اولویت انتخاب:
- تناسب با اهداف جشنواره.
- کیفیت هنری.
- برخورداری از خلاقیت و تجربه‌گرایی.

بخش ب) مسابقه­‌ی نمایش‌های ساحلی
شرایط و ضوابط:

۱-مدت‌زمان آثار نمایشی ارسالی، نباید بیشتر از ۳۰ دقیقه باشد؛ بنابراین به آثاری که مدت‌زمان  اجرای­شان بیشتر از ۳۰ دقیقه باشد، ترتیب اثر داده نخواهد شد.
۲-تعداد کل افراد گروه، نباید بیش از ۳ نفر باشد. ( در نمایش هایی که تک بازیگر / اجراگر هستند جشنواره حداکثر میزبان ۲ نفر خواهد بود)
۳-بازبینی تمام آثار از طریق تماشای فیلم کامل اثر نمایشی توسط هیأت بازبین انجام می‌گیرد.
۴- در این بخش، حداکثر ۶ اثر به جشنواره راه می‌یابند.

اولویت انتخاب:
- تناسب با اهداف جشنواره
- کیفیت هنری.
- تناسب با فضای ساحل و بهره­مندی از امکانات ویژه­ی آن.
- برخورداری از خلاقیت و تجربه‌گرایی.

بخش ج) مسابقة طرح ها و ایده های اجرایی مکتوب
دبیرخانه‌­ی دومین جشنواره­ی سراسری تئاتر کوتاه کیش در دومین دوره­ی برگزاری جشنواره، بخش (طرح و ایده­های اجرایی مکتوب) را به جهت تولید و اهمیت بخشی به طرح­ها و ایده­های خلاق نمایشی ویژه­ی فضای کافه یا ساحل برگزار می­کند.

شرایط و ضوابط:
۱- آثار می بایست حداکثر در ۸ صفحه نوشته شده باشد. (از اضافه گویی پرهیز شود)
۲- آثار باید در قالب word  و با قلم b nazanin  و اندازه قلم ۱۶ تایپ شوند.
۳-در این بخش متقاضیان محترم می بایست ۵ نسخه از طرح و ایده خود را بصورت پرینت شده به همراه یک عدد لوح فشرده در قالب فایل pdf  حاوی طرح و ایده  به آدرس دبیرخانه ارسال کنند.
۴- به مدارک ارسالی ناقص ترتیب اثر داده نمی­شود.
(در این بخش سه کاندید به مرحله نهایی جشنواره راه پیدا کرده و مهمان جشنواره خواهند بود و پس از ارائه طرح و ایده اجرایی خود در قالب کنفرانس توسط هیئت محترم داوران مورد ارزیابی قرار می گیرند)

جوایز:
در هر سه بخش الف، ب و ج به شکل مجزا به برگزیدگان جوایزی شامل تندیس، دیپلم افتخار، لوح تقدیر و جایزه نقدی اهدا می‌گردد.
شرایط عمومی:
- متقاضیان بخش کافه و ساحل به منظور حضور در جشنواره لازم است ۵ نسخه از اثر خود را در قالب DVD به دبیرخانه جشنواره ارسال نمایند.
- ارائه مجوز نویسنده برای متقاضیان بخش کافه و ساحل الزامی است. (بدیهی است در صورتی که یک شخص نویسنده و کارگردان باشد نیاز به ارائه­ی مجوز نیست)
- بدیهی است که برای متقاضیان در هر بخش جشنواره، الزامی به رعایت ساختارکلاسیک تئاتری وجود ندارد و دبیرخانه از آثاری که خلاقانه در گستره­ی اجرا دست به تجربیات بینارشته­ای می­زنند استقبال می­کند.
- متقاضیان عزیز می­توانند در تمامی بخش های جشنواره شرکت نمایند اما از هر کارگردان یا مولف صرفا یک اثر پذیرفته خواهد شد.
- موضوع جشنواره آزاد است اما آثار متناسب با رویکرد و اهداف جشنواره در اولویت انتخاب خواهند بود.
- شرکت در مسابقه و ارسال اثر به منزله­ی پذیرفتن کلیه شرایط جشنواره است.
- دبیرخانه­‌ی جشنواره محدودیتی جهت حضور آثاری که پیش از این در جشنواره­ی دیگری حضور داشتند، ندارد.

تعهدات دبیرخانه­‌ی جشنواره:
۱- تهیه بلیط رفت و برگشت هواپیما به جزیره کیش.
۲-  تأمین اسکان و پذیرایی افراد گروه.
۳- برگزاری شب‌نشینی با هدف بررسی آثار اجراشده با حضور داوران.
۴- تأمین سرویس رفت و برگشت بین محل اقامت و مکان اجرا.
۵- بزرگداشت دو هنرمند تئاتر از جزیره کیش و سرزمین اصلی.
۶- تور رایگان گشت جزیره در روز سوم جشنواره.

 گاه شمار جشنواره:
- اعلام فراخوان: ۲۰ آبان‌ماه همزمان با روز کیش
- آخرین مهلت ثبت‌نام و ارسال آثار: ۵ دی ماه
- اعلام نتایج بازبینی: ۱۲ دی ماه
- برگزاری جشنواره: نیمه دوم دی ماه ۹۸
نحوه ثبت نام و ارسال آثار به دبیرخانه:
تمامی متقاضیان از سراسر کشور پس از تکمیل فرم و پرداخت هزینه ثبت نام در سایت جشنواره به نشانی‏http://kishtheaterfestival.ir و دریافت کد رهگیری، فیلم آثار نمایشی یا نسخ ایده های پرینت شده خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال نمایند.

 آدرس دبیرخانه: کیش. میدان سنایی، بلوار اندیشه، ساختمان بساک، معاونت فرهنگی اجتماعی ساختمان منطقه آزاد کیش، مدیریت امور هنری، دبیرخانه جشنواره تئاتر کوتاه کیش
شماره تماس: ۰۹۳۰۹۱۶۶۹۵۶

به گزارش روابط عمومی ، نمایش « نِسیان» به نویسندگی عرفان پورمحمدی و طراحی و کارگردانی علیرضا مهران که بازیگران خود را از دوره اول کارگاه بازیگری انتخاب کرده ، از یکشنبه ۳ آذر ماه در تماشاخانه ماه_حوزه هنری بر روی صحنه میرود.

بازیگران ( به ترتیب حروف الفباء) :
امین آقایی ، امیر ارسلان خالویی ، دیبا دهقانی ، احسان سخی ، بهار صبوریان ، مانی طربی ، حدیثه قربانی ، امین محمودی ، شیدا مقدری ، مریم مقدم ، پریسا وظیفه شناس

و از دیگر عوامل نمایش «نِسیان» می توان به
گروه کارگردانی : سجاد مشرفی و فاطمه نوروزی ، طراح صدا و موسیقی: اشکان آراد ، طراح گرافیک: حمید شیرزاده ، مدیررسانه : مسعود همتیان ، مدیر صحنه: امین محمودی تبلیغات : گروهی ، عکاس: آریا آزاد پرتو و ساخت تیزر: بنیامین نادعلی اشاره کرد.

حوزه هنری تماشاخانه ماه
از یکشنبه ۳ آذر ماه ۱۳۹۸
ساعت : ۱۹:۳۰

صالح نجفی ار روز دوشنبه ۲۷ آبان ماه ساعت ۱۷ دوره جدید درسگفتارهای خود در موسسه مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش  با عنوان « داغ قابیل یا اثر انگشت روح: فیلم دیدن با آدورنو» را آغاز خواهد کرد. سرفصل مباحث این درسگفتار به شرح زیر خواهد بود:
جلسه اول:الهیات سینما. بکت یا هیچکاک؟ بازن یا آدورنو؟
جلسه دوم:سوژه/ابژۀ سینما. شاهین مالت به روایت آدورنو
جلسه سوم:از بدن تا روح. آدورنو و بوسۀ مرگبار
جلسه چهارم:آدورنو و چاپلین: سرمایه‌داری در بحران

علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در این درسگفتار می توانند با شماره های روابط عمومی موسسه پرسش۸۸۸۲۲۰۱۰-۸۸۸۳۷۶۴۷ تماس گرفته و یا به وب سایت qporsesh.com  مراجعه کنند. موسسه پرسش در خ قائم مقام فراهانی- پایین تر از خ استاد مطهری- کوچه شبنم- پ ۳ واقع شده است.

زهرا صبری از ۳۰ آبان نمایش «خاک و تاج» را در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می برد.

نمایش «خاک و تاج» با طراحی و کارگردانی زهرا صبری جدیدترین اثر گروه تئاتری «یاس تمام» است که از ساعت ۱۸ روز پنجشنبه ۳۰ آبان اجرای عمومی خود را در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر آغاز می کند.
این اثر نمایشی که برگرفته از نمایشنامه های «هملت» و «مکبث» ویلیام شکسپیر است و توسط گیتی صفرزاده نوشته شده، پیش از این در فستیوال های بین المللی کشورهای فرانسه و روسیه به صحنه رفته است.
سعید ابک و فهیمه باروتچی بازیگران «تاج و تخت»، حداد حیدری آهنگساز، علی کوزه گر طراح نور، رفعت هاشمی سی سخت و مرضیه سرمشقی طراح و سازنده عروسک، گلچهر دامغانی راوی، هایده حسین زاده دستیار اجرا، مهدی آشنا و ارغوان عرب سرخی عکاس، علی ذاکری و آهو قدس مدیران صحنه و محسن ولیحی طراح پوستر و بروشور این اثر نمایشی هستند.
به زودی فروش بلیت اجرای «خاک و تاج» در سایت تیوال آغاز می شود.

رویداد بازگشایی تالار اصلی مجموعه ی تئاتر شهر پس از ۱۱ ماه تلاش شبانه روزی متخصصان ایرانی با حضور هنرمندان تئاتر، مدیران عالی رتبه کشوری و اصحاب رسانه دوشنبه ۲۷ آبان برگزار خواهد شد.

 به گزارش واحد ارتباطات، آموزش و پژوهش مجموعه تئاترشهر، پروژه طراحی، نصب و راه اندازی تجهیزات ماشینری تالاراصلی تئاتر شهر که در سال رونق تولید ملی به دست متخصصان ایرانی به سرانجام رسیده است ، روز دوشنبه بیست و هفتم آبان ماه ساعت ۱۷ با حضورسورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان، مقامات عالی رتبه ی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، هنرمندان و اصحاب رسانه افتتاح خواهد شد.  

پروژه «طراحی، خرید، نصب و راه اندازی تجهیزات ماشینری تالار اصلی تئاترشهر تهران» با کارفرمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جمله پروژه های ملی است که توسط شرکت طراحی سیستم و اتوماسیون دانش بنیان «دورعلی» با مدیریت محمد علی سلیمانی از مرداد ماه سال ۱۳۹۷ آغاز شد. این شرکت با هدف برآوردن نیازهای نوآوری و خدمات مهندسی مشتریان و در جهت ارتقا سطح فناوری کشور در زمینه های طراحی و ساخت تجهیزات و ماشین آلات صنعتی و اتوماسیون با همکاری فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف و گروهی از سازندگان داخلی در جهت تامین تجهیزات خاص شکل گرفته است.

در پروژه «طراحی، نصب و راه اندازی تجهیزات ماشینری تالار اصلی تئاترشهر تهران» که از جمله عملیات های  استراتژیک وزارت ارشاد در راستای تحقق شعار سال «رونق تولید» بوده است، تئاتر شهر به عنوان بهره بردار، دفتر طرح های عمرانی به عنوان کارفرما و شرکت «دورعلی» به عنوان مجری حضور داشته اند.

«طراحی، تولید، نصب و راه اندازی سیستم غیب شو»، «طراحی، تولید، نصب و راه اندازی لیفت ارکستر»، «طراحی، تولید، نصب و راه اندازی سیستم پل نوری»، «طراحی، تولید، نصب و راه اندازی چهار مجموعه سیستم پرده جانبی»، «طراحی، تولید، نصب و راه اندازی سیستم پرده جلو و عقب»، «بازسازی و نوسازی سیستم لیفت پشت صحنه»،  «بازسازی و نوسازی تجهیزات برقی پرده اصلی»، «بازسازی و نوسازی سیستم سِن گردان»، «طراحی، تولید، نصب و راه اندازی تجهیزات سیستم کنترل مرکزی»، «تعویض و نوسازی صندلی ها» از جمله اولویت هایی بود که در پروژه «طراحی، خرید، نصب و راه اندازی تجهیزات ماشینری تالار اصلی تئاترشهر تهران» مورد توجه قرار گرفته و به انجام رسیده اس.

رویداد بازگشایی تالار اصلی تئاتر شهر ساعت ۱۷ روز دوشنبه بیست و هفتم آبان ماه با حضور تعدادی از مدیران عالی رتبه دولت، وزارت ارشاد و هنرمندان افتتاح می شود.

به گزارش روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، نمایش کمدی «لباس جدید پادشاه» به نویسندگی فرزاد فخری‌زاده و کارگردانی لادن نازی از دوشنبه ۲۷ آبان‌ماه  اجراهای خود را در این تماشاخانه به روی صحنه خواهد برد.
ایمان سلگی، حسین دیوان، بهرام عباسی فرد، میر نادر مظلومی، علی قربانخانی، مهبد قناعت پیشه، سمیه قهرمانی، یکتا طبیبی، سپیده زینالی، حسین قاسمی هنر، آندیا حمیدی، مبینا افشار، شکیبا رمضانعلی، عسل عبدالرزاق، ناعمه علمی نژاد بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه این نمایش که هرشب ساعت ۱۷:۳۰ به روی صحنه می رود آمده است: «در ایران قانون منع استعمال البسه خارجی توسط مجلس ملی تصویب شده است و هم‌زمان با تصویب این قانون احمد قاجار به انگلستان سفر کرده است.»

 دیگر عوامل لباس جدید پادشاه عبارت اند از:
 دراماتورژ: محسن خیمه دوز، دستیار کارگردان: میثم لهاک، برنامه‌ریز: مائده ندیمی، طراح لباس: مهرناز عباسی، طراح صحنه: حامد جلالی منش، طراح نور: حسین رودباری، طراح گریم: فریبا شعاع حسینی، آهنگساز: امیر سلامی، طراح و سازنده عروسک: لادن مهران زاده، طراح لوگو و پوستر: آزاده حسین‌مردی، روابط عمومی: محمد لهاک، گروه صحنه: پدرام محمدی، رامین کریمی، فرناز ثابت زاده

 

این روزها در تماشاخانه‌ی سنگلج، نمایشِ جمعه‌ُکشی، به‌نویسندگی و کارگردانیِ اسماعیل خلج، روی صحنه است. اسماعیل خلج، به‌جز نویسندگی و کارگردانی نمایشِ جمعه‌کُشی، در کنارِ محمود حسینی، علی خازنی، محمدرضا خسرویان، مسعود رحیم‌پور، افشین زارعی و علی فتحعلی، نقش‌آفرینی نیز می‌کند.
جمعه‌کُشی، حدودِ نیم‌ قرن پیش با گروهِ اجرایی دیگری (هوشنگ توزیع، رضا رویگری، علی جاویدان، محمد نوازی، مرتضی اردستانی، اکبر رحمتی و مجید مظفری)، در تهران و چند شهرِ دیگر بر صحنه خوش درخشیده‌ است.
خلج با اجرای دوباره‌ی جمعه‌کُشی ثابت نمود که این نمایش فرازمانی‌ست و برچسبِ تاریخِ انقضا بر آن نمی‌چسبد.
جمعه‌کُشی در نگاهِ اول، قصه‌ای بی‌پیرایه، سر‌راست و ساده دارد؛ چند مرد جمعه‌شان را در قهوه‌خانه‌ای سر می‌کنند. اما مخاطب با کمی تامل و دقت در می‌یابد که جمعه‌کُشی نمایشی است ژرف، با لایه‌های معنایی فراوان و البته پُر از نشانه و تمثیل و رمز؛ در جهانِ خلج آدم‌ها چون میهمانی به قهوه‌خانه می‌آیند و می‌روند.
هفت مرد در یک روز جمعه‌ جمع شده‌اند، آواز می‌خوانند، دعوا می‌کنند، به حقوقِ خود اعتراض می‌کنند، غذا می‌خورند، چای و ماالشعیر می‌نوشند، بیمار‌ می‌شوند، دارو تجویز می‌کنند! معامله می‌کنند و …
یکی کارفرماست و دارا، ولی اکثریت کارگرند و ندار. اما در نهایت همه تنهایند. چون به‌قولِ آقای احمدی: «پایِ صحبت شیکسته‌س.» نبودِ گفت‌وگو، نه حرف زدن، میانِ آدم‌ها، دردِ بزرگِ جمعه‌کُشی است. تنها در پایان نمایش است که گفت‌وگویی رخ می‌دهد؛ آن‌جا که راننده‌ی وانت می‌گوید: «شبِ سردیه» و آقای احمدی می‌گوید: «آره، اما تکون بخوری شب تموم می‌شه.»
اسماعیل خلج در جمعه‌کُشی به‌سراغِ موضوعی جذاب رفته: تنهایی و ملال. آدم‌های جمعه‌کُشی تنهایند و خسته. زمان ایستاده، اما رنجِ ایشان کِش آمده و همه به‌دنبالِ گوش‌ی می‌گردند تا آلام خود را در آن نجوا کنند. کجا بهتر از قهوه‌خانه‌ی آقای همتی!؟
آدم‌های جمعه‌کُشی در جمعه‌روزی (جمعه، به‌معنایِ جمع شدن) در قهوه‌خانه‌‌ای گرد هم می‌آیند تا شنیده شوند و برای دمی، کسالتِ جمعه‌ی غم‌بارشان را فراموش کنند، تا شلوغی قهوه‌خانه، مُسکنی باشد بر دردِ تنهایی‌شان. از مصائب‌شان می‌گویند و درست زمانی‌که غم بر آن‌ها آوار می‌شود، چیزی به دادشان می‌رسد: پادزهری از شعر و ترانه و موسیقی.
طنازی‌ها در جمعه‌کُشی به نمایش جان می‌بخشد؛ شلوارِ کوتاهِ آقای کت‌وشلواری، آقای دکتری که از دکتر بودن، فقط روپوش آن نصیب‌ش شده و غُر زدن‌های قهوه‌چی.
می‌گویند در باوری، جمعه روزِ زُهره، الهه‌ی عشق، است. چگونه می‌شود از الهه‌ی عشق صحبت به‌میان آورد و از زن نگفت!؟ شاید نبودِ زن، این‌همه جمعه را در قهوه‌خانه‌ی آقای همتی کسالت‌بار کرده که سزاوارِ کُشتن است.
هرچند جمعه‌کُشی از ملال می‌گوید، اما مخاطب را مَلول نمی‌سازد. اسماعیل خلج از ملال به‌عنوان ابزاری زیبایی‌شناختی بهره می‌برد.
“جمعه” در طولِ نمایش چندین‌بار و از زبانِ تک تکِ آدم‌های نمایش‌ش این‌گونه توصیف می‌شود: «جمعه‌ها یک ساله، صبحِ اون بهاره، ظهرش مثِ تابستون، عصرش مثِ پاییزه، غروب‌ش زمستون.» هر جا لازم است، هر جا غم بر آدم‌ها چمباتمه می‌زند، آدم‌های نمایش این توصیف را هم‌خوانی می‌کنند. بارها این هم‌خوانی تکرار می‌شود.
مخاطب در طولِ نمایش صدایِ ساز نمی‌شنود، اما موسیقی در نمایش موج می‌زند؛ صدایِ کوبیدنِ گوشت‌کوب‌ها بر کاسه‌ی دیزی، طنازی در خدابیامرزگویی آدم‌ها، قُل‌قُل قلیان‌ها، همه در خدمتِ ریتم و ضرب‌آهنگِ نمایش‌ند.
اسماعیل خلج نقاش است؛ نشان به ده‌ها تابلوی جمعه‌کُشی. طراحی صحنه موجز، ساده، بی‌زرق‌وبرق و کاراست. از رنگِ سردِ دیوارها، تا چینشِ قلیان‌ها، سماورها، استکان و نعلبکی‌ها، میز و صندلی‌ها، در خدمتِ آفرینشِ قهوه‌خانه‌ای زنده‌اند.
در نمایش از قِران و ریال و شاهی صحبت می‌شود، اما چهره‌ها و لباس‌ها امروزی‌اند؛ انگار آدم‌ها همان‌اند که بوده‌اند.
میزانسن‌های ساده و بی‌آلایش یکی از ویژگی‌های قابل اعتنایِ جمعه‌کُشی است. میزانسن‌ها مثل آدم‌های نمایش صمیمی‌اند، البته نور در لحظاتی متناسب با کار، بر صحنه نمی‌تابد، مثلِ جایی که یکی از شاه‌کارهای بازیگری معاصر در حالِ رخ دادن است و آقای احمدی (اسماعیل خلج) ماالشعیر خود را نوشیده و لحظه به لحظه از خود بی‌خود‌تر می‌شود و شروع به مونولوگ کم‌نظیرش می‌کند.
اسماعیل خلج، که عمرش دراز باد، در آستانه‌ی ۷۵ سالگی نمایشی روی صحنه برده که بعد از نیم‌ قرن، زنده و گویاست. باید ایمان آورد که دود از کُنده بلند می‌شود.
پی‌نوشت: کار شایسته‌ی مجید گیاه‌چی را در قامتِ مجری طرحِ نمایشِ جمعه‌کُشی باید قدر دانست و از یاد نبرد.

بازبین‌های بخش صحنه‌ای دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر الف با رویکرد صلح جهانی معرفی شدند.

به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی جشنواره تئاتر الف، محمودرضا رحیمی، پیام فروتن، اتابک نادری آثار ارسالی به دبیرخانه دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر الف با رویکرد صلح جهانی را بازبینی خواهند کرد.
محمودرضا رحیمی، کارگردان و مدرس هنرهای نمایشی کشور، دارای کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشگاه تربیت مدرس است. وی علاوه بر نویسندگی، کارگردانی و حتی بازیگری در آثار مختلف نمایشی، تاکنون پنج کتاب در حوزه آموزش هنرهای نمایشی تألیف کرده است.
پیام فروتن یکتا، کارگردان و مدرس هنرهای نمایشی کشور، دارای فوق لیسانس ادبیات نمایشی دانشگاه هنر تهران، علاوه بر خلق بسیاری از آثار صحنه‌ای، حدود هفت کتاب در حوزه فیلم و تئاتر ترجمه یا تألیف کرده و مقالات او در نشریات تخصصی بین‌المللی به چاپ رسیده است. وی همچنین از داوران جشن آکادمی سینمای ایران در سال ۹۸ است.
اتابک نادری، بازیگر و کارگردان سینما و تئاتر دارای فوق‌لیسانس هنرهای نمایشی از وزارت ارشاد است.. وی مدیریت تماشاخانه سنگلج را در کارنامه خود دارد که نزد اهالی هنرهای نمایشی به خاستگاه تئاتر ایران معروف است. او تا سال گذشته، مدیریت هماهنگی تئاتر استان‌های انجمن هنرهای نمایشی ایران را بر عهده داشت.
دومین جشنواره بین المللی تئاتر الف در سه بخش نمایش‌های صحنه‌ای، نمایشنامه‌نویسی و جنبی برگزار می‌شود.
براساس این گزارش، مهلت ارسال آثار در بخش نمایش‌های صحنه‌ای ۱۵ آبان ماه به پایان رسید و زمان اعلام نتایج آن ۳۰ آبان ماه تعیین شده است.
نخستین دوره این جشنواره با محوریت وحدت و صلح و دوستی برگزار شد و این دوره نیز با محوریت مهدویت و فلسفه انتظار موعود و مصادف با میلاد امام حسن عسگری (ع) برگزار می‌شود.
در دوره نخست این جشنواره ۶ کشور خارجی در قالب داوری، ورک‌شاپ و اجرای صحنه شرکت داشتند.
دومین جشنواره بین المللی تئاتر الف با رویکرد صلح جهانی و با شرکت هنرمندان داخلی و کشورهای حوزه قفقاز از نهم تا چهاردهم آذرماه سال‌جاری در تبریز برگزار می‌شود علاقه‌مندان می‌توانند، اطلاعات بیشتر را با مراجعه به سایت worldpeace.ir دریافت کنند.

زن و مردی پا به موزه‌ای گذارده‌اند. این موزه روزگاری نه چندان دور شکنجه‌گاه و کشتارگاه افرادی بی‌گناه بوده است و زندانیان در این جهنمِ روی زمین پس از انواع شکنجه، مشقت و زجر فراوان، میهمان اتاق‌های گاز شده‌اند. از زندانیان هیچ بر‌جا نمانده جز اندک وسایلی که در موزه در معرض دید بازدیدکننده‌گان قرار می‌گیرد؛ کلاه، چنددست لباس، شاخه گُلی فلزی و... .
قصه زمانی جالب می‌شود که متوجه می‌شویم همین زن و مرد روزی از این زندان گریخته‌اند و امروز که پا در این مکان دهشت‌ناک گذارده‌اند خاطرات‌شان زنده شده و مردگانِ این مکان نفرین‌شده در ذهن‌شان زنده می‌شوند. زن و مرد که حالا ناتوان‌اند و پیر، می‌شوند دو راوی.
.
در ابتدای نمایش زن و مرد (پیرزن و پیرمرد) در نقش دو اسب ظاهر می‌شوند؛ آری اسب. اسب‌هایی پیر با یال طلایی که برگردن‌شان افساری بسته شده‌ست و رهایشان نمی‌کند. اسب در هنر تدفینی نماد مرگ است و روان مردگان را با خود می‌برد و نویسنده‌ی این نمایش بسیار هوش‌مندانه این وظیفه را بر عهده‌ی پیرزن و پیرمردی نهاده است که بشوند دو راوی و شیهه‌وار قصه از زبان و ذهن‌‌ آن‌ها شنیده شود.
 اسب‌ها در ارتفاع، خاطرات‌شان (ارواح زندانیان) را در زندان (چاله) رها می‌کنند تا مخاطب در نمایشِ پیش‌روی‌ِ خود، نمایشی دیگر را به تماشا بنشیند.
زندانیان توسط جلاد-زندان‌بان به بازی گرفته‌شده‌اند و در حالِ بازی در نمایش "کله‌گِرد‌ها و کله‌تیزها"ی برشت‌اند.
 جلاد-زندان‌بان در هیئت یک کارگردانِ تئاتر با یک میزانسن، زندانیان (تو بخوان مردم) را به دوقطب و دوسو می‌کشاند تا به‌سانِ نوکِ یک پیکان در برابر یک‌دیگر قرار داده و خط‌کشی کند. یک قطب می‌شود "خودی" و قطب دیگر "ناخودی". زندانیان هم به این بازی تن می‌دهند، آن هم تنها به یک علت: "دمی بیش‌تر زنده بمانند."
خودی و ناخودی‌ها توسط زندان‌بان-جلادی که هم‌سو با تماشاگر روی صندلی نشسته و لباسی متفاوت از دیگر بازیگران و مثل تماشاگران به تن دارد!!، امر و نهی شده و به جان هم می‌افتند.
.
مخاطب در نمایش «پنجاه پنجاه» با روایتی خطی روبه‌رو نیست؛ البته که نباید باشد. مگر می‌شود از ذهن‌های مشوش، پراضطراب، هراسان و پریشان زندانیان در یک اتاقِ گاز روایتی خطی انتظار داشت!؟ اما نظم دارد. تسلط بر ریتم درونی، پرداختن به جزئیات به حد کفایت، احترام به ذکاوت مخاطب، رفت و برگشت‌های به جا و در خدمت ریتم اجرا، دوری از هرگونه ادا و اطوارهای شبه‌روشنفکرانه‌ی فلسفی مخاطب را وادار به احترام به نمایشنامه‌ی استخوان‌دار «پنجاه پنجاه» می‌کند که توسط هاله مشتاقی نیا و مرتضی اسماعیل کاشی نوشته است.
.
سطح بازی‌ها در نمایش«پنجاه پنجاه» قابل قبول و درست است. بازیگران بدنِ خود را می‌شناسند و بیان‌شان شفاف و رساست. لباس در این نمایش فکرشده طراحی شده است. در طراحی لباس نیز به مثال دیگر اجزای نمایش به جزئیات توجه بسیار شده‌است. لباس‌ِ یک‌دست زندانیان، لباس زنانِ‌روسپی، دلقک‌ها، زنانِ دیرنشین، اسب-راوی‌ها، زندان‌بان و... نشان از تسلط یک طراح لباس بر حرفه‌ی خویش دارد.
گریم و چهره‌پردازی پنجاه پنجاه نمره‌اش بالاست. رنج، درد، شکستن، غم، مشقت، بی‌روح بودن و درعین‌حال روح بودن زندانیان بر مخاطب هویداست.
.
طراحی صحنه‌ی جذاب، کارآمد و خلاقانه‌ی نمایش نیز یکی از نقاط قوت این اثر است.‌ موسیقی که بخش عظیمی از کار بر عهده‌ی اوست با نمایش چفت و بست شده و با روحِ آن یکی شده است.‌ مخاطب به جای صوت، اضطراب، دلهره، رنج، درد و... می‌شنود! 
مخاطب در نمایش «پنجاه پنجاه» با ساحر-کارگردانی طرف است که او را ۷۵ دقیقه جادو می‌کند. کارگردان در پایان نمایش از تک‌تکِ تصویرسازی‌های خلّاق تا میزانسن‌های فراوان و غیرتکراری و نوآورانه تا استفاده از تمام نقاط صحنه (بالا، پایین، چپ، راست، جلو، عقب) برای خلق تصویر و... مجموعه‌ای در قالب یک کلاس‌ِدرس تحویل مخاطب می‌دهد.
.
مرتضی اسماعیل کاشی با ابزارهایی که در اختیار دارد در طول نمایش همه‌کار می‌کند. کاری می‌کند که مخاطب با یک لنگه کفش پاشنه‌بلند صدای پای اسب بشنود. با یک جعبه شیشه‌ای ویترین می‌سازد، اتاق گاز خلق می‌کند، دادگاه می‌آفریند، خلوت‌گاه پدید می‌آورد، اتاق تعویض لباس ایجاد می‌کند، تصویر فشار دیوار بر آدم و له شدن استخوان های انسان به‌وجود می‌آورد و...
در جایی از نمایش هم آدم‌ها دومینو‌وار می‌افتند تا شاخه گُلی فلزی از دستِ عاشق به دستِ معشوق برسد، آن هم در اردوگاهِ مرگ!
مرتضی اسماعیل کاشی آن‌قدر تصویر می‌سازد تا مخاطب افسوس بخورد، افسوس بخورد که چرا برای این نمایش دو چشم بیش‌تر ندارد! مخاطب چپ را می‌بیند، تصویر راست از دست‌ش رفته! پایین را تماشا می‌کند بالا را از کف می‌دهد.
بعد از ۷۵ دقیقه که چراغ‌های سالن روشن می‌شوند، مخاطب دست می‌زند؛ اما از بازی‌گران و رِوِرانس خبری نیست! گروه اجرا کار خود را کرده است.‌ جرقه در خرمن روشن شده است. چراغ‌های سالن روشن‌اند. صحنه خالی است. تماشاگران دست می‌زنند و به سر‌های یک‌دیگر نگاه می‌کنند. کدام گِرد است؟ کدام تیز؟ جمله‌ای از برشت را باید بر سر در تماشاخانه‌ها نوشت، آن‌جا که می‌گوید تئاتر حقیقی تئاتری است که با روشن شدن چراغ‌های سالن تازه شروع شود!
.
پی‌نوشت ۱: اگر قصد دارید یک تئاتر خوب با ویژگی‌های اکسپرسیونیستی تماشا کنید تا ۳۰ آبان‌ماه ۹۸ ساعت ۱۹ و ۳۰ دقیقه به تماشاخانه‌ی هیلاج در خیابان ایران‌شهر، کوچه‌ی مهاجر پلاک ۲۲ بروید.
پی‌نوشت ۲: از امیرشهاب رضویان سپاس‌گزارم که مکانی به ظرفیت‌های اجرایی تهران افزوده‌اند.

منبع: سایتِ ادبی، هنری چیستآرت

نمایشِ جمعه‌کُشی که در سال ۱۳۵۲ خورشیدی بر روی صحنه رفته بود، با سپری ‌شدن نزدیک به نیم قرن، هنوز تازگی داشت. از حرکت آغازین بازیگران که هم‌خوانی می‌کردند: «جمعه‌ها یک‌ساله، صبح اون بهاره، ظهرش مثل تابستون، عصرش مثل پاییزه، غروبش زمستون»؛ دانستم که حرف و پیام زیادی در نهان دارد و تکرارِ این عبارت از آغاز تا واپسین دیالوگِ این نمایش، تأکیدی بود بر قصه‌ا‌ی پُرغصه و یک حسِ نوستالوژیک، که گویی برای هر ایرانی در سطحِ متوسطِ جامعه در هر سن و سال و از هر نسلی که باشد، یادآوری غم‌ها و دلتنگی‌هایی است که به‌خصوص غروبِ جمعه‌ها به سراغ‌شان می‌آید.
دیالوگ و گفت‌وگوهایِ میانِ بازیگران این نمایشِ قدیمی، برای نسلِ امروز، که نسلِ سوم محسوب می‌شود، ازجمله دخترِ سیزده ساله‌ی من هم، به همان‌گونه تازگی و طراوت داشت‌؛ حال آن‌که از سال ۱۳۵۲ به بعد، یک انقلاب رخ داده و باید در همه‌ی عرصه‌‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ...، دگرگونی و تحولی اساسی حاصل شده باشد، یا بدونِ تردید به جز این انتظار نمی‌رود.
از دو ابزارِ ارتباطی و دو رسانه در صحنه‌ای از این نمایش گفت‌وگو به‌میان می‌آید، یکی روزنامه‌ای که توسط آقای احمدی خوانده می‌شود و دیگری رادیویی که دست‌فروش سعی به فروختن‌اش به دوچرخه‌ساز دارد. اتفاقاً هر دویِ این رسانه‌ها، مطابقِ تعریفِ مارشال مک‌لوهان، در دسته‌بندی رسانه‌های گرم قرار می‌گیرند که مخاطب برای دریافت و فهمِ پیامِ آن‌ها، به تمرکزِ زیاد و به‌کارگیری تمامِ حواسِ خود نیاز ندارد و در فضایی عمومی مثل قهوه‌خانه کاربرد دارد.
اما وقتی به دیالوگ‌های بازیگرِ نقش "کت‌و‌شلواری" در این نمایش دقت می‌کنیم، مثلِ «صدا رسا، چهار موج، هرجا که بخواهی می‌تونی با خودت ببری، ترانزیستوریه، ... اون‌ور دنیا یه‌طوری می‌شه؟ این‌جا به تو خبر می‌ده، رادیو وسیله‌ی ارتباط جمعی‌یه ...، من از وقتی رادیو بُردم خونه، به‌کل وضعِ خونه‌مون عوض شده ...» یا وقتی جلوی صحنه می‌آید و به تماشاگرها می‌گوید: «مثلاً اگر از شما بپرسن کجا متولد شدین؟ جواب می‌دین تهرون که پایتختِ ایرونه. همین‌قدر می‌دونی. اما اگه بهت بِگن ایرون کجاس؟ نمی‌دونی، ... تقصیر هم نداری. رادیو نداشتی که گوش کنی. همین جغرافیای مملکت خودمون‌رو ازت بپرسن، آبروت می‌ره ... خلاصه آدمی که رادیو نداره، آبرو نداره قربونت ...»؛ بیان‌کننده‌ی این واقعیت است که نویسنده‌ی این نمایش‌نامه، شناختِ نسبتاً کاملی از نقشِ اطلاع‌رسانی، آموزش عمومی، سرگرمی و آگاهی‌بخشی، جامعه‌پذیری و فرهنگ‌سازی رسانه‌هایِ زمانِ خود و دوره‌یِ نگارشِ نمایش‌نامه‌اش داشته و قابل‌تحسین است به‌گونه‌ای که، با تغییری مختصر در دیالوگ‌های این بخش از نمایش، به وسایلِ ارتباطی در دسترس و شبکه‌های مجازی این دوره نیز قابلِ استناد است. به‌ویژه برای نسلِ امروز که از پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های نوین ارتباطی برخوردار شده است و با نداشتن رسانه‌ای روزآمد و کارآمد، تنها آبرویش نمی‌رود، بلکه در بی‌زمانی و بی‌مکانیِ چیره‌شده بر جهان، فردی نابرخوردار از قدرتِ فزاینده‌ی رسانه‌ای تلقی می‌شود و در این گفتمانِ مسلط، بی‌هویت و بی‌معنا خواهد بود. از سوی دیگر، خود صحنه‌ی نمایش و تمامِ اجزای آن، شاملِ ارتباطاتِ کلامی و غیرکلامی، حرکت‌های بدن، لحن و سکوتِ بازیگران، در کل به‌منزله‌ی رسانه‌ای است که به‌خوبی توانست در ایجادِ ارتباطِ معنایی و مفهومی با مخاطبِ خود، موفق باشد.
از منظر و چشم‌اندازی دیگر، قرابتِ زمانی نوبت نخست اجرای نمایش‌نامه‌ی جمعه‌کُشی، با دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی، که به دوره‌ی بروز و ظهورِ نسبیت‌گراییِ فرهنگیِ پسامدرن موسوم است، القاکننده‌ی مفهومی مشترک است؛ چرا که مطابق این رویکرد، تجلیِ واقعیت در لایه‌های پیچیده و در هم‌تنیده، به اشکالِ گوناگونی رخ می‌دهد، که ناگزیر به پذیرشِ این معنا هستیم که تمامِ فرهنگ‌ها و آیین‌ها، هر یک به اندازه و سهمِ خود در درک و تفسیرِ واقعیت‌، نقش دارند و بنا بر نظر «اپسکمپ»: پست‌مدرنیسم در عرصه‌ی هنر، به از میان رفتنِ مرزِ هنرِ فرمالیستی و هنرِ عامه‌پسند کمک کرد و این تفکر به شکل‌گیری برخوردهای انعطاف‌پذیرتر با فرهنگِ عامه و دسترسی بیش‌تر به آن، منجر شد و این تغییر رویکرد گسترده در آغاز سده‌ی بیست و یکم، تأثیرِ قابل‌توجهی بر تحولِ علوم اجتماعی و هنر گذاشت.
در چارچوبِ چنین تحولی، مفهومِ جدیدی در حوزه‌ی نمایش اجتماعی شکل گرفت که به تئاتر برای توسعه (Theatre for Development) معروف است و مطابقِ نظرِ دکتر هادی خانیکی، از این نظریه در زمینه‌ی فعالیت‌های توسعه‌ای ارتباطات، استفاده گسترده‌ای در جهان می‌شود. لذا از آن‌جا که وظیفه و نقشِ سرگرمی-آموزشی، یکی از راهبردهای ارتباطی برای رسانه‌هاست و به‌طور معمول برای انتقال اطلاعات، آموزش و جلب مشارکتِ مخاطبان، همواره برای بهره‌برداری درست و استفاده‌ی بهینه و مؤثر از آن تلاش می‌کنند، نظریه یا مفهومِ «تئاتر برای توسعه»، سازوکار خاصی از این راهبرد است که هم‌چنان در تحقیقات و مطالعاتِ ارتباطات و توسعه، مطرح است و کاربرد دارد.
بنابراین صرف‌نظر از نقدِ هنری این نمایش، که در تخصصِ صاحبِ این قلم نیست و نیز تحلیلِ جامعه‌شناختی و روان‌شناختی و رویکردهای فرهنگی این اثر هنری که در این مجال نمی‌گنجد، به باور نگارنده، این نمایش برای ایفای نقش سرگرمی-آموزشی و رسانه‌ای خود، از موفقیت نسبی برخوردار است. هم‌چنین در انتقالِ پیام و مفهوم نمایش‌نامه به مخاطبان، که لازمه‌ی فراگردِ یک ارتباطِ منطقی است، درست و مؤثر عمل کرده و در مسیرِ «تئاتر برای توسعه»، گام برداشته است.
به سخنِ دیگر، نویسنده و کارگردان به استدراک مخاطبِ خود بها می‌دهد، هرگونه برداشتِ درست یا نادرست از اثر هنری‌اش را به او می‌سپارد و پرسش‌هایی را در ذهن او ایجاد می‌کند که پاسخ‌اش، در لایه‌های پنهانِ ارتباطات فردی و اجتماعی و تشابه‌ها و تمایزهای فرهنگی و اجتماعی در دوره‌یِ تاریخیِ سپری‌شده، نهفته است و به واقع‌بینی و تحلیل‌های همه‌جانبه‌نگر نیازمند است.‌
چرا جمعه‌کُشی ادامه می‌یابد؟، اساساً چرا در ساختارِ ذهنی افراد جامعه و عموم مردم، این‌گونه نهادینه شده است؟، چرایی و چیستی آن از کجا سرچشمه گرفته و ریشه‌ی تاریخی و فرهنگی آن کجاست؟ از جمله پرسش‌هایی هستند که در پایانِ نمایش در ذهن‌ام مرور شدند.
پیشنهاد می‌کنم نمایشِ تحسین‌برانگیزِ «جمعه‌کُشی» را به تماشا نشینید و هنرنمایی قابل ستایشِ «اسماعیل خلج» را ارج نهید، تا در چالش با اندیشه و ارتباطات و رفتارمان، راهی نو یابیم و نگاه و طرحی نو دراندازیم.   

برای آگاهی بیش‌تر از نظریه‌ی تئاتر برای توسعه، می‌توانید به منابع زیر مراجعه کنید:
خانیکی، هادی. (۱۳۹۱). «تئاتر برای توسعه، به‎مثابه رسانه: فرآیند شکل‌گیری ویژگی‌های ارتباطی»، تهران.  .فصل‏نامه‌ی علوم اجتماعی. شماره‌ی ۵۹، ص‌ص ۱۳۶ – ۱۶۷، پاییز.
Epskamp, Kees. (۲۰۰۶). Theatre for Development: An Introduction to Context, Applications & Training. London: Zed Books.

در جلسه‌ای با حضور مدیر و هیات داوران مسابقه و نمایشگاه عکس سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تعداد ۸۰۷ عکس شرکت کرده در جشنواره داوری شدند.

به گزارش تیوال به نقل از دبیرخانه سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، جلسه داوری مسابقه عکس تئاتر سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در دبیرخانه این رویداد هنرهای نمایشی برگزار شد.
مدیر و هیات داوران این بخش از جشنواره متشکل از سیامک زمردی مطلق و آتیلا پسیانی، سیف الله صمدیان و محمود کلاری تعداد ۸۰۷ عکس از ۱۷۰ عکاس شرکت کننده را در این جلسه داوری کردند.
نادر برهانی مرند دبیر سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز با حضور در این جلسه با داوران مسابقه و نمایشگاه عکس تئاتر به گفت‌و‌گو نشست.
بیشترین تعداد عکس‌های رسیده به دبیرخانه از تهران است که آمار ۶۰۹ عکس از ۲۰۹ نمایش متعلق به ۱۲۴ عکاس را به خود اختصاص می دهد. همچنین تعداد ۴۶ عکاس از ۱۷ شهرستان با ۱۹۸ عکس از ۸۳ نمایش در مسابقه عکس سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی شرکت کرده‌اند.

سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند ۱۰ تا ۲۰ بهمن ماه امسال برگزار می‌شود.

اختتامیه نخستین جشنواره نمایشنامه‌نویسی اقتباسی «گام دوم» به میزبانی مشهد دی‌ماه سال جاری برگزار خواهد شد.

به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، محمدعلی چمی‌گو، رئیس شورای سیاست‌گذاری جشنواره نمایشنامه‌نویسی اقتباسی گام دوم از برگزاری آیین اختتامیه این جشنواره در دی‌ماه سال جاری خبر داد.

چمی‌گو با اعلام این خبر افزود: در جلسه شورای سیاست‌گذاری جشنواره بنا شد تا آیین اختتامیه این جشنواره در دی‌ماه و همزمان با سال‌روز ولادت حضرت زینب(س) برگزار شود.
او تصریح کرد: این مراسم با حضور جمعی از اساتید و هنرمندان تئاتر و شرکت‌کنندگان در این جشنواره در مشهد مقدس برگزار خواهد شد.

نخستین جشنواره نمایشنامه‌نویسی اقتباسی گام دوم با حمایت اداره‌کل هنرهای نمایشی، انجمن هنرهای نمایشی ایران و اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان رضوی توسط انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی در مشهد برگزار می‌شود.

این جشنواره با اقتباس از ادبیات فاخر ایران و جهان و با چهار هدفِ حمایت از تولید متون نمایشی ملی، اقتباس از کتب ادبیات ایران و جهان، بهره‌گیری از ابزار نمایش در راستای اشاعه فرهنگ اسلامی و ایرانی و کشف استعدادهای متعهد و جوان در ۳ بخش صحنه‌ای، نوجوان و محیطی (خیابانی) به دبیری مرتضی ملتجی برگزار می‌شود.

نمایش «بوی گند دهن خانم مارکز» به کارگردانی فرید قادرپناه به دلیل تعدد تعطیلی‌های مابین اجرا تمدید شد.
به گزارش روابط عمومی گروه، نمایش «بوی گند دهن خانم مارکز» به کارگردانی فرید قادرپناه و تهیه کنندگی مهرداد بهاالدینی که از ۲۸ مهرماه ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه سپند، سالن شماره یک روی صحنه رفته است و قرار بود تا ۲۸ آبان اجرا داشته باشد، به دلیل تعدد تعطیلی‌های پیش آمده در طول اجرا، تا ۵ آذر تمدید شد.

بهنام شرفی، کاوه مرحمتی، آزاده مشعشعی، امین جلالی و مینا زرنانی بازیگران تازه‌ترین تولید گروه تئاتر ریگولیتو هستند.
قادرپناه خود نویسندگی این نمایشنامه را به عهده داشته که در خلاصه آن آمده است: « پترسون که نویسنده مطرحی در شهر است در شصت و چند سالگی به دلیل نامعلوم دیوانه می‌شود و خانه را ترک می کند، الان هفت سال رفتن پترسون می‌گذرد.» 

ماریا حاجیها (طراح گریم) ، رضا خضرایی (طراح نور)، باران سیبی (طراح لباس)، امیر دوستی (طراح صدا و آهنگساز) ، سحر نهاوندی‌نژاد (طراح پوستر و بروشور)، مهرداد افشار (طراح تیزر و ویدیوآرت) گروه طراحان این نمایش را تشکیل می‌دهند.

همچنین سارا سیبی (دستیار کارگردان و برنامه‌ریز)، گروه تئاتر ریگولیتو (مجری طرح)، فواد خراباتی (مشاور تولید و تبلیغات)، آوا فیاض (مدیر تبلیغات، روابط عمومی و مشاور رسانه)، مصطفی اکبرزاده (عکاس)، علی سیبی (مدیر صحنه) دیگر عوامل نمایش «بوی گند دهن خانم مارکز» هستند.

در راستای تفاهم‌نامه مشترک اداره‌کل هنرهای نمایشی و شهرداری منطقه ۱۱ پنج گروه تئاتر خیابانی در قالب ۱۶ اجرا به مناسبت هفته وحدت در محوطه مجموعه تئاترشهر میزبان علاقه‌مندان شدند.

به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، در راستای تفاهم‌نامه مشترک این اداره‌کل با شهرداری منطقه ۱۱ و با تشکیل کارگروه ویژه اجرای تئاتر خیابانی، نخستین فصل اجرای گروه‌های نمایشی هم‌زمان با هفته وحدت در محوطه مجموعه تئاترشهر آغاز شد.

پنج گروه نمایشی با اجراهایی تحت عنوان «این سه نفر» به نویسندگی و کارگردانی مشترک علی رحیمی و ابراهیم رحیمی از تهران، «مستأجر» به نویسندگى و کارگردانى شهاب راحله از تهران، «وجدان بیدار» به نویسندگی و کارگردانی امیرحسین انصافی از تهران، «قاب‌ها» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی اسدی‌مرام از کرمانشاه و «یاشیل» به نویسندگی و کارگردانی مهدی صالحیار از تبریز در قالب ۱۶ اجرا میزبان علاقه‌مندان هستند.

اجرای پنج نمایش خیابانی ذکرشده از سه‌شنبه ۲۱ آبان تا جمعه ۲۴ آبان هر روز از ساعت ۱۵ تا ۱۷ در محوطه مجموعه تئاترشهر در جریان است.

این نمایش‌ها با مضمون کرامات و ویژگی‌های اخلاقی حضرت رسول(ص) و وحدت میان اقوام ایران‌زمین، مبحث تقریب مذاهب و همدلی و نگاه همراه با احترام به تمامی ادیان الهی اجرا می‌شوند.

سامیه لک و دیبا زاهدی تازه ترین بازیگرانی هستند که به پروژه «آقازاده» به تهیه کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی پیوسته اند.
به گزارش روابط عمومی این پروژه، سامیه لک که با سریال «مرگ تدریجی یک رویا» ساخته فریدون جیرانی به شهرت رسید، پیش از این در سریال «قلب یخی» همکاری با حامد عنقا و حضور در شبکه نمایش خانگی را تجربه کرده است.
دیبا زاهدی بازیگر سینما که تجربه همکاری با کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی کیا، کیومرث پوراحمد و داریوش مهرجویی رادر کارنامه دارد، برای دومین بار با «آقازاده» به شبکه نمایش خانگی خواهد آمد.
لک و زاهدی نقش سارا و سحر را در این سریال بازی می کنند.
«آقازاده» با طراحی، نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی مدتی است کلید خورده و امیر آقایی، امین تارخ، مهدی سلطانی، لعیا زنگنه، کامبیز دیرباز، جمشید هاشم پور، ثریا قاسمی، سینا مهراد و امین حیایی با هنرمندی نیکی کریمی از جمله بازیگران آن هستند.