نمایشنامه به سالهای انقلاب مشروطه مربوط میشود و نابسامانیهای اجتماعی و فرهنگی وسیاسی ایران را در آن زمان نشان میدهد. با نگاهی گذرا به شخصیتهای نمایشنامه، موقعیت تاسفبار زن و تحقیر بی وقفهی او در نظام مردسالار و همچنین استفاده از قدرت و بی قانونی برای فشار بر اقشار ضعیف جامعه آشکار میشود.
نمایش یک طربخانه را به تصویر میکشد که محل رفت و آمد بزرگان و رجال کشور است و تبدیل به مکانی برای مواجهه تفکرات سیاسی و فرهنگی و گاه جاه طلبی های شخصی احزاب مختلف میشود.