تا آنجا که میدانیم، در جوامع دیگر کمتر چنین وضعیتی بوجود آمده که مردمانشان اینقدر نسبت به آینده سردرگم، ناامید و در اضطراب بهسر برند. جوامع پیشرفته که جای خود دارند، حتی در جوامع همردیف ایران همچون پاکستان یا ترکیه هم این وضعیت بلاتکلیفی نسبت به آینده که در ایران امروز شاهدش هستیم، کمتر وجود داشته. حتی در جوامعی که گرفتار دشواریهای اقتصادی یا بحرانهای سیاسی شدهاند، دغدغههایی که مردم ایران امروز دارند، همچون «آخرش چی میشه؟» یا «بهکجا داریم میرویم؟»، کمتر بوجود آمده. مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی امری طبیعی است. اما آنچه غیرطبیعی است، احساس ناامیدی عمیقی است که بالأخص در میان نسلهای جوانتر جامعۀ ایران ظرف سالهای اخیر بوجود آمده.
سرخوردگی از گذشته و ناامیدی از آینده را بهاشکال مختلف میتوان در جامعۀ ایران امروز مشاهده نمود. یک زمانی بود، که مهاجرت عمدتاً محدود میشد به فارغالتحصیلان ممتاز دانشگاههای شریف، فنی تهران و پلیتکنیک. اما در سالهای اخیر، بسیاری از فارغالتحصیلان دانشگاههای مختلف کشور مهاجرت کردهاند. در مرتبۀ بعدی، پزشکان جوان، پرستارها، خلبانان و مشاغل دیگر هم به صف مهاجرت پیوستهاند. اساساً کم نیستند زوجهای جوانی که نه مشکلات سیاسی دارند و نه اقتصادی. اما بواسطۀ نگرانی از آیندۀ فرزندان خردسالشان مهاجرت میکنند. خرید ملک در گرجستان، ترکیه، دبی و قبرس، پدیدۀ دیگری است که نشاندهندۀ بیاعتمادی به سرمایهگذاری و آیندۀ کشور است.
در این دوره بنا داریم به پدیدۀ «آخرش چی میشه؟» بپردازیم. عوامل بوجود آمدن اینهمه ناامیدی در میان نسلهای جوان کدام بوده؟ آیا راهکارهایی برای برونرفت از این وضعیت وجود دارد؟
- این دوره گمانهها و تحلیلهایی درباره رویدادهای این بخش از جهان است.
- ۱۰ جلسه درس گفتار حضوری با صادق زیبا کلام.
- توجه: شماره تماس از سوی گروه محترم اجرایی درج شده است و تیوال نقشی در عملکرد و پاسخدهی آن ندارد.