یادداشت الهام پاوه نژاد در صفحه شخصی اش در رابطه با برهان:
از دیدن اجرای "برهان" میام.
غم سنگینی در جانم نشسته...متن به غایت زیبا و تکان دهنده است و چه تم مانوس و این زمانی دارد...عدم اعتماد و شک در انسان امروز..حتی این تردید را با مهارت به جان مخاطب هم می اندازد تا هم اندازه ی کاراکتر ها شرمگین از قضاوت سریع باشند...بی تردید اگر بر این باور باشیم که انتخاب متن مناسب که زبان روز باشد، نیمی از کارگردانیست پس
محمد یعقوبی با انتخابی شایسته و بازنویسی و ایرانیزه کردن آن گام بلند و مهمی برداشته است حتی اگر هیچ کار دیگر به عنوان کارگردان انجام نداده باشد.مثل همیشه آیدای عزیز ایفاگر نقش بسیار دشواریست که افسردگی و غمش، بار سنگینی را بر دل می گذارد و تنهائیش، درد انسان معاصر...بهنوش نازنین و مهدی عزیز با ضرباهنگ متفاوت خود، حضورشان انرژی مضاعف بر صحنه تزریق می کنند و تلخی های موجود را تعدیل ....و اما علی سرابی..بی شک در این اجرا اتفاق عجیب و باور نکردنی بر صحنه است..این که از اولین کلمه اش تصویرگر "حمید سمندریان" بر صحنه است و تا پایان این تداوم صدا و بدن و بیان و میمیک و رفتار بی مکثی حفظ می شود ، دیگر کار تکنیک نیست...علی لحظه لحظه را زندگی و باور
... دیدن ادامه ››
می کند و به باور می نشاند...لحظه لحظه بغض می کنم از دیدن سمندیان بر صحنه و بغض می کنم از رنج ریاضی دانی اسیر جنون تنهائی...حال غریبی دارم..این حجم غم و تنهائی ، بار سنگینی بر سینه ام نشانده ..باری که بغضش هم نمی شکند...دوستانم دست مریزاد..چه خوبه که هستین و همیشه بر صحنه ها می درخشین .
فرهنگسرای نیاوران عزیزم را باز به یمن بودنِ موفق شما، شلوغ و پر تلاطم می بینم و خوشحالم که نمایش شما در دل آن قدر جا باز کرده و سالن مملو از تماشاگر است..هیچ لذتی برای من حتی در جایگاه مخاطب، ازین بالاتر نیست..این جادوی صحنه است...