نمایشگاه›کویر، جایی برای رستن

روزهای تعطیل گالری: دوشنبه ها

آثار شیما کوشا رابطه ای عمیق با زمین می‌سازند . خاک دست مایه‌ی اصلی این آثار هستند که در هنر مدرن از مارکوگریگوریان و محسن وزیری مقدم تا پرویز کلانتری و غلامحسین نامی به شکل‌های گوناگونی بهره برداری شده است .
در آثار کوشا این رویکرد با جنبه‌هایی گزینشی و گاه همراه با کاربرد آیینه استفاده می‌شود ، به این شکل او از موضوع منظره به خاک می‌رسد که گرایشی محیطی گاه زیست محیطی است . در قرآن کریم خلقت انسان از خاک منشاء گرفته است ، و عنصری است که در معماری ایرانی نیز از کاهگل تا خشت و آجر کاربردهای بنیادین و زیباشناسانه دارد . عناوین و رویکرد درونی این آثار هم عمیقا در شعر و راز ورزی اندیشه‌ی ایرانی ریشه دارد . آیینه انعکاس دهنده‌ی نور و نماد آب
است و دلِ انسان بازتاب دهنده‌ی نور معشوق و معبود است . کوشا از شکل دایره و مربع و شمایل برگ برای ارجاع کمینه‌گرا به مفاهیم نمادین و مکرر باغ آرایی ایرانی هم استفاده می‌کند . استفاده از پارچه‌ی شکل یافته که عنصری زنانه است ، نیز از دیگر جنبه‌ی این آثار است که هم بافت‌های بصری ایجاد کرده هم جانشین شکل خاک در مناظر کویری و خشک ایران است . شیما کوشا مجموعه‌ای را در مسیرِ مفاهیم و کارکردهای رمزیِ استفاده از مواد بوم شناسانه و معماری ایرانی و تجارب هنرمندان مدرن ، فراهم نموده که تاویل ها و ظرافت های چینشیِ دقیق از اجزاء و فرم را نمایان می‌کنند ، روایتی از تشنگیِ و خشکی و تلالو و رویش که همواره با ما خواهند ماند .
بهنام کامرانی