موزه اسباببازی تهران
جایی است که قصهها زنده میشوند؛ خانهای قدیمی در کوچهی تاریخی لولاگر که امروز میزبان بیش از هزار اسباببازی از ایران و جهان است. این موزه با همت آزاده بیات و همراهی جمعی از پژوهشگران و علاقهمندان شکل گرفته تا خاطرات جمعی، بازیچههای بومی و جهانی، و دنیای رنگارنگ کودکی را حفظ و بازآفرینی کند.
ویترینهایی پر از تاریخ و خیال
مجموعهی موزه شامل اسباببازیهایی از دهههای ۳۰ تا ۷۰ میلادی و همچنین نمونههای بومی ایران است. از عروسکهای دستساز گرفته تا ماشینهای کوکی، بازیهای رومیزی و بازیچههای سادهی بومی، هر کدام نشانی از فرهنگ، اقتصاد و تخیل زمانهی خودشان هستند. در این فضا نه تنها میتوان اشیا را دید، بلکه قصهی پشت آنها را شنید و لمس کرد.
موزه برای همه
موزه اسباببازی فقط برای کودکان نیست؛ بزرگسالان با ورود به این فضا به دوران کودکی خود بازمیگردند، نوجوانان با تاریخچه و ریشههای اسباببازیها آشنا میشوند، و کودکان تجربهی تازهای از بازی، یادگیری و خلاقیت به دست میآورند. موزه همچنین محلی برای پژوهشگران، هنرمندان و علاقهمندان به طراحی و فرهنگ عامه است.
کارگاهها و تجربههای زنده
در کنار نمایشگاه دائمی، کارگاههای متنوعی در موزه برگزار میشود؛ از ساخت عروسک و بازیچههای بومی گرفته تا کارگاههای خلاقیت و «اسباببازیهای احمقانه» که بچهها با وسایل دورریختنی، اسباببازیهای منحصربهفرد خودشان را میسازند. این تجربهها، موزه را از یک فضای صرفاً نمایشگاهی به یک محیط پویا و زنده تبدیل کرده است.
چرا این موزه خاص است؟
موزه اسباببازی تهران تنها موزهی تخصصی این حوزه در کشور است. رسالت آن، نگاه دوباره به اسباببازی بهعنوان بخشی از تاریخ، فرهنگ و تخیل انسانی است؛ نه صرفاً یک وسیلهی مصرفی. این موزه پلی است میان نسلها، میان خاطرات گذشته و بازیهای امروز، میان سنت و نوآوری.