در هتلها رقم اول شماره طبقه و دو رقم بعدی شماره اتاق است.
شماره ۶۱
زمانی که این هتل رونق داشت، خانمی برای جشنِ انجمن نویسندگان وارد تهران شد و در یک اتاق لوکس اقامت کرد. ۹ اتاقی که وسط هتل قرار دارند و بالکنِ مستقل دارند، جزو اتاقهای لوکس حساب میشوند. زن در اتاقِ وسطی اقامت داشت؛ اتاقی که شمارهاش ۲۲۰ بود و دقیقاً میشد اتاقِ وسط در طبقهی دوم. فردای آن روز جسدِ زن را در اتاق پیدا میکنند؛ حلقآویز شده بود. علت مرگ را خودکشی اعلام کردند، اما در واقع قتل بود و شوهرِ قبلیاش این کار را کرده بود. وقتی فهمید زن اینجاست، اتاقی به نامِ خودش گرفت و همانجا ماند. سرِ موقع از طریقِ بالکن وارد شد و او را کشت. زن بهصورت مخفی شمارهی اتاقِ او را یادداشت کرده بود. فقط کافی بود پلیس از این یادداشت به اسمِ شوهرش در آن اتاق برسد، اما فکر کردند نوشته یکی از شعرهای زن است. اگر روبهروی هتل بایستی، اتاقهایی که بالکنِ مستقل دارند در وسط ساختمان قرار گرفتهاند و جمعاً ۹ تا هستند. قاتل در کدام یکی بوده؟ متنِ یادداشتِ زن را هم میگذارم تا بخوانی: «اولین روز از بهمن، چهارمین روز از اردیبهشت، دومین روز از اسفند، اولین روز از تیرماه»