بازهم استاد آئیش من رو شگفت زده کردند♥️
اول بگم که چه خاطرات خوبی برای من زنده شد از دیدار مجدد ایشون روی صحنه ( من پس از سقراط قسمت نشد کار
... دیدن ادامه ››
جدیدتری از ایشون ببینم )
اجرا
بر خلاف نظر سایرین به نظر من سالن بسیار درست انتخاب شده بود و واقعا شبیه اعضای آکادمی بودیم ، چیزی شبیه هیئت منصفه که دور تا دور نشسته بودیم ، اگر طبق متن و خواسته کارگردان فضا رو سخنرانی در آکادمی تصور کنیم واضحا مشخص میشه که قرار نیست حرکت بدنی خاصی یا میزان سن خاصی رو در اجرا ببینیم.
معتقدم میزانسن و تحرک همانی که باید میبود ، بود. خوانش یک بیانیه احتیاجی به میزان های عجیب و غریبی ندارد.(بقولا تر و تمیز بود و در راستای کار ) و خب این مورد هوشمندی کارگردان ( خانم طهماسبی عزیز ) رو نشان میدهد که انتخاب چنین متنی و چنین شیوه ای ، هم فشار رو از بازیگر کم میکنه هم دلیل قابل قبولی ارائه میده که اینجا آکادمی و سخنرانیست و قرار نیست چیز عجیبی باشه.حتی در پایان کار هم در حین پرسش و پاسخ به این موضوع پایبند بودند و از فضای هیئت منصفه مارو خارج نکردند و از دید یک میمون ازشون سوال پرسیدن شد برام جالب بود.
گریم کار که واقعا درجه یک بودند آقای صنیعی و لذت بردم از این جزئیات.
استاد آییش عزیزهم که ماشاالله. چندین بار با مخاطب ارتباط برقرار کردند ( شکستن دیوار چهارم با حفظ فضا ) بدون اینکه تسلط ایشون از روی متن از بین بره و بازی بسیار درجه یکی ارائه کردند. بقولا ثابت کردند هنوز دود از کنده بلند میشه.
خسته نباشید میگم به این گروه درجه یک و امیدوارم پر قدرت بر روی صحنه باشند.
پ ن : صدای اتاق گریم کنار سالن چند باری برای من شنیده شد ( جایگاه b1 بودم)
سالن در جایگاه من کمی گرم بود
× این دو موضوع رو با اجرای اثر روی صحنه تفکیک میکنم