نگار بینقی فعال هنری

چرا درباره‌ی "مامان" می‌نویسم؟ چون نمایشی تاثیرگذار و لایق تحلیل است و مخاطب را در ابتدا با خود درگیر و بعد همراه می‌کند.
پشت پرده‌ی این صحنه‌ و نورپردازی ساده، ذهنی خلاق و جسور و جوان هنرنمایی می‌کند. کسی که تئاتر عروسکی می‌سازد ولی ورود کودکان زیر 14 سال به آن ممنوع است.
طراحی عروسک‌ها ساده ولی زیرکانه و هوشمندانه است. با جزئیاتی که به اصطلاح دلبری می‌کند.
به راستی چه اتفاقی می‌افتد که فاصله‌ی بین عروسک و انسان بعد از چند دقیقه برچیده می‌شود و عروسک‌ها به ما، یا شاید ما به عروسک‌ها، می‌پیوندیم؟ استفاده هوشمندانه از نمادها و دیالوگ‌های ساده و روان برای بیان مفاهیم روانشناسی بخش اعظمی از نبوغ به کار گرفته‌شده برای برقراری ارتباط با مخاطب است.
موسیقی به گونه‌ای ظریف و زیبا انتخاب شده که انگار هیچ موسیقی دیگری غیر آن، به درد این نمایش نمی‌خورد.
هر صحنه به قدری تاثیرگذار است که می‌خواهید در پایان هر صحنه به افتخارشان ایستاده دست بزنید.
مدام دوست داشتم که به نوعی کاراکتر نقش اصلی رو در آغوش بگیرم و بغض را تقسیم کنم و حقیقتا این خواسته در صحنه‌ی آخر تئاتر محقق شد. آن‌جا ... دیدن ادامه ›› منی که کاملا تبدیل به آن عروسک شده بودم، خودم را در آغوش داشتم و شاید همه سالن در آن صحنه دل‌هایمان می‌لرزید.
تشکر می‌کنم از تیم کاربلد و هنرمند نمایش مامان ^^