خانم کیانی نقش همسر ستاری را بازی کرد بازیش خوب بود ولی نقش خود را به عنوان همیشه پشت یک مرد موفق ، یک زن هست را نویسنده خوب نشان نداد،این فیلم بازیگران مشهوری نداشت ولی خوب بود گرچه اگر میدادند فخیم زاده بسازد محشر میشد داوودنژاد نشون داد که یک مشاور قوی هست.
ستاری بچه قرچک، مهندس برق از دانشگاه تهران بود که هواپیمای پرستو چهار نفره و خودرو شمس را ساخت که اگر زنده بود الان ما خودروی ملی داشتیم .آذرخش جنگنده را هم استارت زد.
چقدر راحت بر اثر سانحه مشکوک کشته شد رفت .
البته محیط ارتش قدیم مثل دانشگاه شریف ، استاندارد بود و هر فرد مستعد و باهوش مثل ستاری رشد میکرد گرچه انسان های ضعیف توان تحمل تمرینات ارتش را ندارند البته در ارتش باید زود متاهل شد چون تحمل سختگیری های ارتش برای یادگیری، بدون حمایت همسر واقعا دشوار
... دیدن ادامه ››
و سخت هست.
در ارتش در رده های بالا بخصوص در دهه هفتاد زمان رفسنجانی که ایران به فلاکت اقتصادی رفته بود ارتشی ها بخصوص در تهران بشدت طرفدار شاه بودند و از امثال ستاری و صیاد (البته بجز همکارانشان که شناخت رویشان داشتند) بخاطر دوستی با آخوندها خوششان نمی آمد وگرنه ارتشیهای آن زمان، آدم های نابغه را دوست داشتند منتهی بدون نزدیکی به آخوندها. چون آنها را عامل تنبلی و عدم توسعه و حامی دزدان آستان قدس میدانند
البته این یک رسم مدیران در ایران هست که زمانی که پروژه های مثل آذرخش به اتمام نزدیک میشود، نفر اصلی مثل ستاری را کنار میزنند تا افتخارات در رسانه ها و درجات و پاداش ها به نام خودشان ثبت شود و اگر فرد کنار نرفت احتمالا حذفش کنند.
ضمنا نابغه اصلی ثنایی بود و ستاری نقش مدیر حامی دانشمند را داشت
امثال مهندس ثنایی سازنده جنگنده آذرخش در این فیلم که با دستان خالی ساخت، در ایران کم نداریم ولی کو حمایت
مشخصات زیر از منبع ویکی پدیا
منصور ستاری (۲۹ اردیبهشت ۱۳۲۷ – ۱۵ دی ۱۳۷۳) سرتیپ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرمانده آن نیرو از بهمن ۱۳۶۵ تا دی ۱۳۷۳ بود. وی در سال ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه بینالمللی شهید بهشتی اصفهان، به همراه افسران بلندپایه نیروی هوایی کشته شد
سال ۱۳۵۰ برای گذراندن دوره عملی کنترل رادار راهی آمریکا شد و پس از یک سال به ایران بازگشت و به عنوان افسر رهگیر نیروی هوایی مشغول بهکار شد. در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک دانشگاه تهران ایران پذیرفته شد. اما با شروع جنگ ایران و عراق در حالی که بیش از چند واحد به پایان تحصیلات دانشگاهیاش باقی نمانده بود تحصیل در دانشگاه تهران را رها کرده و به رسته نظامی خود در نیروی هوایی بازگشت.
طراحی هواپیمای آذرخش بر مبنای هواپیمای اف-۵ و بدون تغییرات قابل توجه انجام شد. سابقهٔ طراحی هواپیمای جنگنده در ایران به بعد از انقلاب میرسد و طراحی این گونه هواپیماها کاملاً ایرانی و بومی بودهاست. اولین بار پروژه طراحی و ساخت این هواپیماهای جنگنده توسط سرلشکر منصور ستاری فرمانده فقید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به صورت جدی و عملیاتی پیگیری و آغاز شد، هرچند تا پایان عمر او به اتمام نرسید ولی در سال 1376 رهبر جمهوری اسلامی ایران با اعطا نشان درجه یک هنر به سورنا ستاری فرزند سرلشکر منصور ستاری از او تقدیر و تجلیل کرد. متخصصین ایرانی طراح این هواپیماها استادان دانشگاه هوایی شهید ستاری و متخصصین صنایع دفاع از جمله سید مرتضی (سعید) ثنایی هستند. تجهیزات راداری و الکترونیک پرواز و نمایشگرها نیز برگرفته از F-5 هستند. این هواپیما نیز مانند اف-۵ فاقد قابلیت سوختگیری هوایی است.
هواپیمای آذرخش را میتوان یک جنگنده اف-۵ دانست که در آن مساحت بالها کمی افزایش یافتهاست. بارزترین تغییرات در سکان عمودی آن پدید آمده که میتوان از آنها به عنوان عوامل کنترلکنندهٔ مانورپذیری بسیار و بعضاً خارج از کنترل اف-۵ دانست. وزن این جنگنده در حالت عادی حدود ۸ تن و در حالت بیشینه میان ۱۵ تا ۱۸ تن است و میتواند ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ کیلوگرم مهمات با خود حمل کند و حداکثر سرعت آن ۱٫۶ ماخ است. در مقام مقایسه وزن جنگنده اف-۵ئی ۴٬۳۱ کیلوگرم و حداکثر وزن آن ۱۱٬۲۱۳ کیلوگرم است. توانایی حمل ۲۳۰۰ کیلوگرم مهمات (انواع موشک، راکت، بمب و سوخت اضافی) را دارد و حداکثر سرعت آن هم ۱٬۶ ماخ (حدود ۱۷۰۰ کیلومتر بر ساعت) است.
جنگندهٔ اف-۵ نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۵۹ انجام داده و از سال ۱۹۶۲ وارد ارتش آمریکا شد