نمایش پروانه الجزایری

دوستانی که درخواست ساعت زودتر در اجرا رو داشتن ؛ ما روز جمعه ۰۳ خرداد ساعت ۱۹:۰۰ - سانس ویژه خواهیم داشت
فروش هم از امروز در تیوال آغاز شده است

butterflies are graceful, varied and enchanting. Butterflies lead you to the sunny side of life. And everyone deserves a little sunshine

جزو نمایشهایی بود که دیدنشو فراموش نمیکنم. منو تحت تاثیر قرار داد. خواستم چند نکته از احساسم بنویسم.
اول در مورد بازیگران نمایش. بازیها در بعضی جاها به قدری خوب بود که تصور اینو که داریم نمایش می بینیم نمیشد کرد. اگرچه بعضی جاها سکوت ها زیاد میشد. اما به ویژه در صحنه دوم جاهایی بود که میشد باهاشون اشک ریخت.
دوم درباره کارگردانی. در کل کار پیچیده ای بود. یک جاهایی میشد کوتاه تر باشه. اما در آوردن این متن کار سختی بود به نظرم. با اینکه مشکل نوری سالن اذیت کرد. اما اجرا اونقدر منظم بود که میشد به نور بی توجه باشی. مشخصه که تسلط در بازیها وجود داشت. ولی پیشنهاد من به کارگردان این نمایش اجرا در سالن بزرگتریه. خیلی از میزانسنها حیف شدند.
سوم درباره متن. متن خیلی خیلی پیچیده ای بود. ... دیدن ادامه » خیلی خوب ماجراهای چند نفر رو با هم پیش برد و در این پیچیدگی تونست تمام قصه ها رو درست هدایت کنه. شوخی های خیلی ظریفی داشت که باعث میشد تماشاگر با غم ماجرا اذیت نشه. دیالوگ ها خیلی خوب بود. و از همه مهمتر آخر نمایش بود که منو هیجان زده کرد. یه کم منو یاد فیلم میرکریمی انداخت. یه حبه قند. که یک بخش شاد بود و یک بخش غمگین. ولی به قدری موقعیت رو پیچیده کرد که یک جاهایی باید واقعا تمرکز میکردی که ماجرا از دستت در نیاد.
چهارم طراحی صحنه و نور. این نکته منفی من درباره این نمایش بود. چون به نظرم میتونست جذاب تر باشه. نور هم که متاسفانه دچار اشکالات زیادی بود.
در نهایت باید خسته نباشید گفت به این گروه. این جزو بهترین کارهایی نبوده که من در زندگی دیدم. اما قطعا جزو معدود کارهااییه که مدت ها بهش فکر میکنم و یادم نمیره.

راستش رو بگم من با دیدن اسم "محمد علیمحمدی" تصمیم به دیدن این کار گرفتم و بعد متوجه شدم نمایشنامه کار هم جایزه گرفته:)
این سبک روایت داستان رو قبلا در فیلمنامه چند فیلم دیده بودم و چیز جدیدی نبود، با این حال نوشتنش و اجراش واقعا کار آسونی نیست به نظرم، فقط می تونست شاید زمانش کمتر باشه!
بازیهای اکثر بازیگران رو دوست داشتم و همینطور کارگردانی کار رو به طوری که حتی مشکل ایجاد شده در نور هم نتونست خللی در لذت بردنم از کار ایجاد کنه!, به خصوص با برخورد حرفه ای و درست آقای حجازی فر در ابتدا و انتهای نمایش.

به آگاهی می‌رسد اجرای روز جمعه ۳ خردادماه این نمایش در سانس ویژه ۱۹ خواهد بود.

در اجرای امشب یه مشکلی در نور سالن ایجاد شده بود که باعث شد اجرا بیست دقیقه تاخیر داشته باشه و در نهایت هم درست نشد!
ولی نکته این بود که هم آقای حجازی فر و هم گروه، بارها بابت این موضوع عذرخواهی کردن، از اون عذرخواهی های از ته دل که آدم حسابی باورش میشه!
در نهایت هم آقای حجازی فر از همه خواستن اسم و شماره تماس شونو بنویسند تا برای اجرای بعدی به کارگردانی خودشون، بعنوان مهمان اجرا رو ببینند.
همه اینها رو گفتم که خدارو شکر کنم بابت این که هنوزم افرادی پیدا میشن که حقوق اولیه تماشاگر براشون مهم باشه!
وقتی مسئولین بعضی سالنها مهمان عزیز کرده شونو روی صندلی خریداری شده دیگران می نشانند یا بابت کلی معطلی هیچ‌عذرخواهی نمیکنند، چنین مواردی باعث امیدواریه
امیدوارم بیشتر شاهد احساس مسئولیت و همچنین حفظ شأن و احترام تماشاگر در تمام سالنها باشیم

میگن یه پروانه هست به اسم پروانه الجزایری
اگر دست بهش بزنی تموم دستت رنگی میشه
این وقتی بخواد بمیره میره یه گوشه دور از گله اش روی یک دیوار و ثابت می مونه و میمیره اونوقت تو وقتی نگاش کنی نمیفهمی مرده یا زنده....

نمایش را در شب دوم ، دیدیم و برای من هم یاداور جای خالی سلوچ بود از دولت ابادی هم شخصیت بابک از لحظه ای که اومد بسیار بسیار عمیق بود. بازیها اینقدر یه جاهایی رئال بود انگار که نمایش نبود... دوست دارم باز گار رو ببینم و از بازی درخشان اقای محمد علی و بقیه عزیزان لذت ببرم کاری که از ثانیه های اولش درگیر میشی و طنز بجا رو بازیگرای خوبش با بازی خوب دراوردند.
تکرارهایی که میشه در انتقال مفهوم و جذابیت نقش داشت.

توهم بارداری رو چقدر زیبا نشون داده بود ... چیزی که من تا حالا تو هیچ داستان، فیلم یا نمایشی ندیده بودم. یکی از دوستان خودم این مشکل را داشت و خیلی اطرافیانش درگیر بودند
سالن باران رو هم از اون حالت دخمه که توهین بود به مخاطب دراوردند و لذت دیدن رو دوچندان کرده.
حیف که صحنه کوچک بود
کاش در سالنی مثل ناظر زاده بازی می شد و اون حالت دو اتاق در می اومد
یک ... دیدن ادامه » جای کار هم اول گفتند چه شب سردی! بعد در صحنه بعد مهرداد گفت داره شب میشه! کاش اصلاح کنند
صدای سالن هم کیفیت خوبی نداشت

استاد!! این خاله ی شما با این کمالاتی که داره، بین اینهمه کشور اروپایی چرا رفته آلبانی؟
میدونی چرا؟ به دلیل اینکه احتمالا خاله ی ایشون مذهبیه و آلبانی هم توی اروپا همون وظیفه ای رو بر عهده داره که قم، تو ایران داره

عجب متنی. و چه اجرای تمیزی. یه کم یادآور درباره الی بود. اما خیلی زود جدا شد و استقلال پیدا کرد. اما پیچیدگی درست درام با کارگردانی و بازیهای نسبتا درست همراه شد. میگم نسبتا درست چون علیرغم توانایی بسیار زیاد بازیگران به نظرم هنوز یکدست نیست. اما خوبی اجرا در کارگردانی بود. چیزی که باعث میشد خیلی زمان رو حس نکنی. ویژگی کار از نظر من در درک درست نقشها از سوی بازیگران بود. این مهمه که به تماشاگر همونقدر اهمیت بدی که به یک دیوار. دیوار چهارم. با این همه کاش در سالنی اجرا میشد که ابعاد بزرگتری داشت. به نظرم بعضی از جاها احتیاج داشت که در عرض و عمق بزرگتری میزانسنه جریان پیدا کنه. من به این کار از پنج چهار میدم.

نمایش خوبیه.کار اصلا از ریتم نمیفته و تا آخرش مخاطب رو درگیر نگه میداره. خلاقیتی هم که انجام دادن خیلی به نمایش کمک کرده و جذاب تر کرده کار رو(نمیگم خودتون ببینید) در کل نمایش جذابی بود و به جز یکم ایراد تو بعضی بازی های بازیگر ها به نظر من ایراد دیگه ای نداشت. خسته نباشید همگی

نمایشو تو شب اول دیدم و خیلی خیلی دوست داشتم. گرچه ناهماهنگیایی بود که امیدوارم برطرف بشه. در ضمن سالن هامون هم خیلی بهتر از باران شده. واقعا سالن قبلی دخمه بود. ممنون از گروه خوب اجرا.

خرید بلیت این نمایش، به نویسندگی پیام لاریان، کارگردانی سعید حسنلو و با بازی امیراحمد قزوینی، گلنوش قهرمانی، مهسا ایرجپور و ... با تخفیف روزهای نخست، امروز (یکشنبه) ساعت ۱۲ آغاز خواهد شد.