اجرا از لحظهی اول من رو درگیر خودش کرد، طراحی صحنه و نور گیرا، موسیقی بابک کیوانی که بینظیر بود، کارگردانی، میزانسنهای حساب شده و کوریوگرافیهای چشمنواز که گاهی شما رو شگفتزده میکنه.
بازیهای هنرمندانهی بازیگران و مثل همیشه حضور پررنگ ایمان صیادبرهانی روی صحنه با ورود جذابش!
تنها نقدی که میتونم به نمایش داشته باشم این بود که دیالوگها کمی توی هم گم میشدند یا بخاطر سرعت ادای دیالوگها مخاطب باید دنبال جملهها بدوه تا چیزی رو از دست نده، علاوه بر اون پایانبندی میتونست کمی قویتر باشه.
شخصاً، راضی از سالن بیرون اومدم.