با احترام به زحماتی گروه نمایشی . اما قابل ذکر است که وقتی ما یه سالن برای تماشای تءاتر انتخاب میکینم . دوست داریم کار حرفه ای تری ببینیم . این نمایش بسیار داستان ساده و کلیشه ای داشت که هنرجوهای ترم یک بازیگری بیشتر وقت میزارن و تمرین میکنن. اگر این کار برا در پلاتو دانشجویی میدیم بلند میشدم و دست میزدم اما برای مجموعه تئاتر شهر انتظار کار فاخری تری داشتم.
«بازی بازیگران، ریچارد و سندی، با دقت و ظرافتی مثالزدنی توانسته بود هر کدام از کاراکترهای خود را بهطور کامل زنده کند و شخصیتهایشان را به شکل عمیقی به مخاطب معرفی نماید. در همان دقایق اولیه ورود این دو به صحنه، حضور حرفهای و تسلط آنها بر نقشهایشان بهطور آشکاری از سایر بازیگران متمایز بود و بهراحتی میشد فهمید که هر یک از آنها سالها تجربه و مطالعه در هنر نمایش و خلق کارکتر دارند. علاوه بر این، کارگردان با نگاهی آرتیستی و دقیق، به تفاوتهای روانشناختی و رفتاری زن و مرد در موقعیتهای مختلف زندگی پرداخته بود، بهطوریکه تضادهای این دو جنس در نمایش بهخوبی به تصویر کشیده میشد. این حساسیت در پرداخت به ابعاد روانی شخصیتها و همچنین استفاده هوشمندانه از موقعیتها، حقیقتاً قابلتحسین بود و نشان از بینش عمیق کارگردان داشت.