هرگاه
در آینه ی خویشتن
می نگری
گرد سپیدای این سیاه ره
بر تار تار مویت
جلوه ساز تر می شود...
و در نگاهت
کشتی کشتی ایمان
به دریای اشک می رود
لیک
تو نمی گریی
که امید در سوسوی انتظارت
پنهان شده آری
اما
چه کس از ما نهان تر داری ؟


از: خود