بی شک جلال تهرانی یه سر و گردن از تمام کارگردانها و نمایشنامه نویس های حال حاضر بالاتره . جلال تهرانی جهانی خلق می کنه که تماشاگر تمامن اون جهان رو می پذیره و باهاش همراه میشه و خودش رو در تمام کاراکتر ها تکرار میکنه انگار که نویسنده مستقیم داره با مخاطب حرف میزنه کاراکترهای جلال همه از یک جنسن و جنس خود جلالن . به نظر من هنرمندانه ترین کار تو دنیا اینکه بتونی با حداقل ترین متریال ها و امکانات بتونی مفاهیم بزرگی رو خلق کنی بنا به این نظر شعر برای من هنرمندانه ترین قسمت ادبیاته چون با ایجاز مفاهیم عمیقی رو میرسونه . و این کار هم برای من شاعرانه بود . بازیگران بدون حرکت های اضافه و اغراق ، بدون دکور عجیب و غریب و سنگین بدون فریاد بدون لباس های پر زرق و برق مخاطب را میخکوب و در جریان نمایش قرار می دادند . یکی از کارهای هنرمند کاشتن سوال در ذهن مخاطبه و این کار هم به بهترین شکل ممکن انجام شده بود .
و به یاد ندادم بهنوش طباطبایی در نمایشی انقدر درخشان بازی کرده باشه و این هم از معجزات جلال تهرانیه .
زنده و سلامت باشید همیشه آقای تهرانی عزیز شما گنجینه ی هنر نمایشین
خسته نباشید جانانه میگم به شما و عوامل گروهتون .