فصل زرده فقط یه تئاتر نبود یه گفتوگوی بیواسطه بود با دلِ آدم قصهای که با صداقت روایت شد بیهیاهو ولی پر از معنا دردهای آشنا آدمهای واقعی و لحظههایی که بیاجازه وارد قلبت میشن بازی بازیگرا انقدر پر احساس بود که گاهی بغض میکردی گاهی فقط نگاه میکردی و فکر میکردی… صحنه ساده بود اما هر جزئیش جای خودش رو داشت یه اجرای انسانی واقعی و پر از حرف از اون تجربههایی که باهات میمونه حتی بعد از خاموش شدن نورها.