درود بر هنرمندان تئاتری.امشب با تماشای نمایش «سیاوش‌خوانی»، سفری کوتاه اما عمیق به دل یکی از کهن‌ترین روایت‌های اسطوره‌ای ایران داشتم. اینکه چطور در مدت‌زمانی محدود، چنین دنیای پُرجزئیات و پراحساسی روی صحنه جان گرفت، واقعاً تحسین‌برانگیز بود. از فضاسازی گرفته تا طراحی نور ، همه‌چیز در خدمت روایت بود و بازی‌های درخشان بازیگران، لایه‌های پنهان قصه را برایمان ملموس و زنده کرد.

تشکر ویژه از کارگردان توانمند این اثر که با نگاهی دقیق و متفاوت، اجرایی منسجم و اثرگذار خلق کرد، و همچنین از تمامی بازیگران که با جان و دل، نقش‌های خود را زندگی کردند.
سیاوش‌خوانی یکی از آن تجربه‌های نادر تئاتری‌ست که تا مدت‌ها در ذهن و دل مخاطب باقی می‌ماند.
امید که اجراهای قوی تر درخشان تر از تمامی گروه رو دوباره روی صحنه ببینیم .

ارادتمند زیبا شمس