از یاد رفته در حال از یاد بُردنِ خیلی از معارفِ فرهنگی در جامعه است. سریالِ برزو نیک‌نژاد چرا و چگونه به خود اجازه می‌دهد مادری را که بهشت زیرِ پای او است و مقامِ شامخی در جامعه‌ی ایرانی دارد این‌طور تخریب کند؟. این فکت هر اندازه هم دراماتیک و داستانی باشد یک توهینِ مستقیم به جایگاهِ اجتماعی یک زنِ ایرانی است. زنِ ایرانی اگر در زندان هم بچه‌اش را شیر دهد و بزرگ کند ما حق نداریم و نباید با چُنین مزخرفاتی جایگاهِ رفیعِ او را زیر پا بگذاریم. برای خودم متأسفم که 4 قسمتِ این سریال را دنبال کردم، چرا که فکر کردم از این گروه که گنگ‌شان هم خیلی بالا است می‌شود چیزی یاد گرفت. پای چُنین محصولی که قطعاً ضدِّ فرهنگِ ایرانی است نشستن نه تنها خیانت به زنِ ایرانی‌‎ای است که تا پای شهادت برای دشمنی که از اللهُ اکبرش می‌ترسد، که مبادا او گوینده‌ی خبر باشد، ایستاده؛ بلکه می‌تواند ادامه‌دار شدنِ آن و اصرار بر دراماتیک بودن آن حُرمتِ پدری و مادری را در جامعه‌ی ایرانی زیر سؤال ببرد. این خیانتِ فرهنگی در یک دیالوگ خلاصه می‌شود: توی کارت ملی‌ات هیچ اسمی ازش نیست تو داری نام‌خانوادگی پدرت و یدک می‌کشی!!! و...
متن کامل را در روزنامه‌ی اینترنتی برداشت بلند بخوانید.
https://longtake.ir/?p=24723