نمایش یوزفکا یعنی متنی فلسفی و سنگین به تجربه‌ای دیدنی، روان و طنز و تأثیرگذار تبدیل شد.
محاکمه کافکا بازنمایی آشکار از فلسفه‌ی پوچی و اضطراب مدرن است؛
جایی که یوزف.کا بی‌آنکه بداند چه خطایی کرده، گرفتار سیستمی مبهم و بی‌رحم می‌شود، و همین ناتوانی در فهم قواعد ، تصویر روشن انسان معاصر در دل اضطراب است.

کارگردانی آقای شهروز دل‌افکار در نمایش «یوزف‌کا» حقیقتاً شایسته تحسین است. او با انتخاب هوشمندانه میزانسن‌ها، طراحی فضایی کابوس‌وار و هدایت بازیگران به‌سوی اجرایی منسجم، ریتم دقیق صحنه‌ها، ترکیب نور و موسیقی، و خلق تعلیقی مستمر موجب شد تماشاگر تا پایان درگیر فضای اثر بماند.
بازیگران نمایش «یوزف‌کا» توانستند فضای سورئال و پراضطراب نمایش را با انرژی و طنزی مثال‌زدنی به تماشاگر منتقل کنند.

• بازیگر نقش یوزف کا با بازی عمیق و چندلایه‌اش، به‌ویژه در نمایش سردرگمی و درماندگی یوزف.کا، حضوری تأثیرگذار و پرقدرت داشت. او توانست ... دیدن ادامه ›› همزمان حس انسانی و ترحم‌برانگیز شخصیت و سنگینی فلسفی نقش را منتقل کند.

• بازیگران ‌ گروه (از جمله سحر عبدالملکی، و الهه احمدزاده و دیگران) با شور و انعطاف بدنی، فضای پر هرج‌ومرج و غیرمنطقی دادگاه را زنده کردند؛
بدن و بیان آن‌ها به‌نوعی ابزار تجسم بوروکراسی بی‌روح و پراضطراب بودند.
آنها در ایفای نقش خود هماهنگی کامل با فضای اثر داشتند و با تسلط بر ریتم صحنه، بیننده را مدام میان واقعیت و کابوس سرگردان نگه می‌داشتند.