دیشب به تماشای این پرفورمنس جذاب نشستم. آمیخته ای از هنر تجربی و هنر آوانگارد(پیشرو)
ترکیبی از تئاتر و ضد تئاتر، درام و ضد درام...
طراحی لباس، گریم و نیز طراحی حرکت جوری در اختیار و در راستای کار قرار گرفته که تفکیک اجزا نیاز به دقت زیاد دارد و این پیوستگی و حتی یکدستی بازیگران، هنرِ دیدن را برای مخاطب معنا می بخشد. موسیقی و نور و تمام المان های به کار گرفته شده بسیار همخوان است.
دم و بازدم هر اجراگر که بصورت معنادار اتفاق می افتد بازتاب صدای تنفس دیگری می شود. ( این دیگری می‌تواند اجراگرِ دیگر یا حتی تماشاگر باشد ) این انعکاسِ تجربه متفاوت از صدای تکراریِ نفس کشیدن، بسیار تأمل برانگیز است.
ما شاید بارها داستان خلقت یا رانده شدن و ماندن را شنیده ایم اما هر بار با تصویری متفاوت در بهشت و دوزخِ ذهن مان تجربه اش کرده ایم.
این نمایش تصویری متفاوت از شنیده ها به مخاطب ارائه می‌دهد.
و در پایان سپاس از اینکه این تجربه رو به مخاطب هدیه میدین.