دغدغه مند بودن کارگردان به جهت به اجرا در آوردن یک تئاتر زیبا قابل لمس بود ، مشخصا پرداختن به جزئیات زیاد در متن و کمتر در میزانسن و فرم ، استفاده های بهتری میشد از نوور و عرض سالن کرد ،در تارکی ها وو جا به جایی صحنه اون نور سی درصدی وقتی همه چیز رو عیان میدیدیم آزار دهنده بود و باعث میشد اتمسفر ایجاد نشه ، برای کار اول قدم خیلی خوبی کارگردان برداشته اما باید بپذیره که کار در عین داشتن استانداردهایی ابدا مخاطب پسند نیست که طبعا منظورم اکثریت جامعه است ، بسیار ممنونم از تلاش چشمگیر دو بازیگر نازنین ذوالفقاری و محمد حسین افشار وو در کل خسته نباشید