بله، متاسفانه پایان نمایش خیلی نامتعارف تموم میشه (در واقع میشه گفت اصلاً تموم نمیشه!!!) هرچی فکر کردم نفهمیدم چرا اینطوری همه بازیگرها در حال و هوای نقش، از صحنه خارج شدند و مخاطب باید این رو پایان نمایش تلقی میکرد!!!
شاید ... تنها شاید ... بشه گفت کارگردان میخواسته مرز بین دنیای نمایش و دنیای واقعی رو محو کنه و مخاطب رو توی انتظار باقی بگذاره (همونطوری که نمایش هم داره اتاق انتظار رو نشون میده.) حتی اگر قصد کارگردان هم این بوده باشه، ساختارشکنی جذابی از آب درنیامده. این گسستن ناگهانی نمایش از تماشاگر (در میانه ی مفهومی که داره زور میزنه به مخاطب منتقل کنه) مثل این بود که تماشاگر وسط نمایش بلند بشه و از سالن بره بیرون.
ضمنا طراحی صحنه، نور و لباس هم با خود کارگردان بود که طراحی چهره و لباس بنظرم خیلی متناسب با حال و هوای نمایش بود.