برای اینکه زنده بمانی مجبوری سکوت کنی. این خود پیام نمایش است. دیگر نیاز به تحلیل و تفسیر ندارد. من خودم شخصا از نمایش هایی که از بازیگران جوان و نوجوان استفاده می نماید لذت می برم و این اقدامی شایسته است. نمایش حال و روز جامعه خودمان است. فراموشی قهرمان ها. کوتوله پروری در سیاست و تکریم وی و مردمی که فقط به فکر منفعت خود هستند. صحنه پایانی بسیار دردناک است. عشق فدا شده و جامعه وفاداری کورکورانه به فرماندار کوتوله که خود کلی معنا دارد. جسارت به بازیگر محترم قطعا نیست. بحث نقش و فیزیک وی است. استقلال فکری و حقوق فردی خلاصه می شود در وفاداری به دیکتاتور. طاعون به نظر من عاملی است که می خواهد مردم را علیرغم اعمال قوانین سخت، از یک گذار دیکتاتوری عبور دهد یا می خواهد جامعه بیشتر به فرماندار وفادار شوند و بازکشت فرماندار همان ادامه حکومت طاعون است. القای ایدئولوژی ذلت در سایه طاعون و ادامه آن در سایه همان فرماندار. در حالیکه فرصت برای تغییر بوده. در هر حال سبک مفهومی خوبی داشته و امیدوارم استقبال بیشتری از آن شود.