یاس جیواد فعال هنری

امشب به دیدن اجرای فروید آمدم و خسته نباشید میگم به کل گروه .لازم میدونم چند نکته ای رو اینجا بگم:متن از نظر ساختار ساختار درستی داشت ولی کاراکتر قهرمان این نمایش که پسر فروید بود باید کاملا ساختار روحی و درونی اون مشخص می‌شد و خب این برای من مسئله ای بود در این نمایش ولی با این حال تماشاگر درکی از کاراکتر و نمایش میتونست پیدا کنه.من این اجرا رو جزو اجرا های پست مدرن و سورئال میدونم که شیوه کارگردانی در این اجرا کاملا گروه به سمت درست هدایت می‌کرد.ولی نکته اصلی اینجاست که بازیگر سال ها تمرین و ممارست میکنه برای بهتر شدن بدن و بیانش این اجرا به بدن بازیگر توجه داشت ولی با تصمیم شیوه کارگردانی بیان از بازیگر ها گرفته شده بود و همه حس و روح کاراکتر ها به صورت نریشن و صدای ضبط شده قابل رویت بود.ولی این مسئله نکته مثبتی هم داشت که هیچ مشکلی در بخش نور به وجود نمی آمد چون دقیق همه دیالوگ ها سر تایم خودش گفته می‌شد و اتفاق از پیش تعیین شده ای هم نمی افتاد.لباس ها و گریم کاملا با سبک نمایش منطبق بود.از نظر بازی و بازیگردانی همه چیز جای درست خودش قرار داشت.
با این حال اجرا بسیار اجرای درست و حساب شده ای بود.


و بله صحنه به جنایت تبدیل میشود…