اجرای اخیر نمایشی که در سالن برگزار شد متأسفانه از جنبههای مختلف با ضعفهای جدی همراه بود .
صدای بازیگران حتی به ردیفهای ابتدایی سالن نمیرسید و موسیقی اجرا بهطور مداوم بالاتر از صدای دیالوگها قرار داشت. این مسئله باعث شد بخش زیادی از متن نمایش برای مخاطب نامفهوم باقی بماند. علاوه بر این بیان دیالوگها فاقد وضوح و دقت لازم بود.
خطاهای متعدد در نورپردازی و نبود طراحی دقیق در بسیاری از لحظات نور صحنه نه تنها به تقویت فضای نمایشی کمک نکرد بلکه به آشفتگی بصری افزود.
حضور و صدای عوامل پشت صحنه در طول اجرا بهوضوح شنیده میشد که نشاندهندهی ضعف در مدیریت و کنترل فضای نمایشی است همچنین انتخاب نامناسب برای استفاده از میکروفن (اختصاص آن به بازیگری با دیالوگهای بسیار محدود)
حرکات بدنی بازیگران فاقد انسجام و قدرت اجرایی لازم بود و نتوانست بیانگر احساسات یا موقعیتهای نمایشی باشد. این ضعف باعث شد ارتباط مخاطب با اثر به حداقل برسد.
اجرای طولانی و بیروح تا جایی پیش رفت که برخی مخاطبان دچار خستگی شدند و حتی سالن را ترک کردند این امر نشاندهندهی عدم توانایی گروه در حفظ توجه و همراهی تماشاگر است.
در نهایت نمایش بهطور ناگهانی نیمهکاره رها شد و گروه اعلام کرد که این اجرا صرفاً تمرین بوده اگر چنین بوده پرسش جدی
... دیدن ادامه ››
مطرح میشود چرا باید سالن رسمی برای تمرین گرفته شود و وقت مخاطبان و خود گروه به این شکل هدر رود؟
این اجرا نه تنها نتوانست استانداردهای اولیهی یک نمایش صحنهای را رعایت کند بلکه با ضعفهای متعدد در صدا، نور، بازیگری و مدیریت، تجربهای ناامیدکننده برای مخاطب رقم زد. انتظار میرود گروه اجرایی پیش از حضور در سالن و دعوت از مخاطب تمرینهای لازم را انجام داده و کیفیت اثر را به سطحی قابل قبول برساند.