مسیحا یوسفی مسیح

نمایش قلب نارنگی برای من چیزی فراتر از یه تئاتر بود؛ تجربه‌ای بود که تا مدت‌ها توی ذهنم میمونه.از همون لحظه‌ای که وارد سالن شدم، اولین چیزی که توجهم را جلب کرد، دکور بی چیز ولی کاملاً با فضای روایت هماهنگ،بود.

نورپردازی فوق‌العاده حساب‌شده بود؛ نه فقط برای روشن‌کردن صحنه، بلکه به‌عنوان یه زبان مستقل، برای انتقال حس و تغییر لحن داستان. در بعضی لحظه ها، بازی نور با موسیقی یه جوری تأثیرگذار بود که انگار صحنه زنده می‌شد.

طراحی لباس‌ها هم دقیقاً با شخصیت‌پردازی‌ها هم‌خونی داشت؛ هیچ رنگ و جزئیاتی بی‌هدف نبود و هر انتخاب، قصه‌ی خودشوتعریف می‌کرد.

و اما بازیگری‌ها… واقعاً حیرت‌انگیز بود. تسلط بازیگران روی بدن، لحن، ریتم و حتی سکوت‌ها، باعث شد که هیچ لحظه‌ای از نمایش برای من عادی و ... دیدن ادامه ›› تکراری نشه.من جزئی‌ترین تغییرات در میمیک و لحن رو می‌دیدم و می‌فهمیدم که همه چیز کاملاً فکرشده و تمرین‌شده‌ست.به نظرم قلب نارنگی نمایشیه که اگر عاشق تئاتر باشید، نمی‌تونید ساده از کنارش بگذرید. همه چیز از کارگردانی گرفته تا جزئی‌ترین جزئیات صحنه فریاد می‌زنه که این کار با وسواس ساخته شده. قطعاً جزو بهترین تجربه‌های تئاتری من بود.
تبریک و خسته نباشید زیاد به همه ی عزیزانی که برای این کار زحمت کشیدن✨