نمایش «مبانی تاریکی» با نویسندگی مهام میقانی و کارگردانی میلاد شجره، تجربهای منسجم و هوشمندانه از بهکارگیری تکنیک نمایش در نمایش بود.
قلم میقانی با انسجام روایی دقیق و توالی حسابشده رخدادها، فضایی خلق کرده بود که انتقادها در قالب کمدی نشسته و ریشه در شناخت عمیق او از وضعیت جغرافیایی و تئاتری ایران داشت. شوخیها بهدرستی از دل موقعیتها برمیآمدند و نه تنها سطحی نبودند، بلکه بار تحلیلی خود را حفظ میکردند.
بازی بازیگران، در عین پایبندی به چهارچوبی قاعدهمند، از سیالی خاص برخوردار بود و همین بازی در بازی، به شکلگیری فرمی متفاوت و درک بهتر فاصلهگذاری کمک میکرد. مخاطب به واسطه شناخت از بازیگران، توانست این تجربه چندلایه را لمس کند.
در نهایت، خسته نباشید به تمامی اعضای گروه برای اجرایی دقیق، پرانرژی و اندیشیده.
از قلم استاد کیانی جز این انتظار نمیرفت. چه طراحی و چه فضای جذابی ساخت این کارگردان نوپای عرصه تئاتر! در طول نمایش همواره شاهد نقد اساسی بر این بی اساسی ها بودیم. نکته مثبت دیگر در این نمایش استفاده از ترانه ها و شگرد هایی که در نمایش ایرانی استفاده میشود که در این کار به درستی استفاده شده بود. بسیار لذت بردیم!
خسته نباشید عرض میکنم به تمامی افرادی که زحمت کشیدند تا این نمایش به نگاه مخاطبان تئاتر برسه.