خانه تیمورتاش وزیر دربار پهلوی اول

گویا قبله‌ی ساختمان‌های محصور در این پادگان یک خانه‌ی تاریخی در ضلع جنوبی محوطه است،‌ عمارتی با نمای آجری، آیینه‌کاری‌های نفیس و زیبا در سقف تالار اصلی، گچ بری‌های ظریف و زیبا در سرستون‌ها و سایر بخش‌های بنا و درها و پنجره‌های چوبی با فرم و اشکال خاص که پس از پیروزی انقلاب به آن خانه «تیمورتاش» می‌گویند.

درِ بزرگ آهنی «ستاد فرماندهی دانشگاه افسری آجا» که باز می‌شود، فضایی نظامی اما زیبا و قدیمی به چشم می‌آید، چندین ساختمان قرار گرفته در این فضا بیش از دو طبقه نیستند و به نظر می‌رسد همگی از یک هارمونی خاص تبعیت می‌کنند. بنایی تاریخی در دو طبقه و با زیرزمین و معماری تلفیقی ایرانی و روس که از شاخصه‌های مهم عناصر آن می‌توان به غلام رو، پنجره‌های ارسی و پیش بخاری‌های قرینه، آینه‌کاری‌ها، گچ‌بری‌ها و لندنی‌کاری‌ها و سقف قوس مانند و منحصربفرد آن اشاره کرد. بنایی که نخست در محدوده‌ی خارج از خندق ناصری تهران یعنی باغشاه ساخته شد و حالا در بخش شمال غرب پادگان قرار دارد و مالکیت آن دولتی و در اختیار ارتش است.

این بنای تاریخی در سال ۱۳۸۳ با شماره ۱۱۱۹۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. در بازدیدی که با هماهنگی فرماندهی آجا، میراث فرهنگی استان تهران و شهرداری منطقه 11 تهران برای خبرنگاران از این بنای تاریخی تدارک دیده شد، خبرنگاران وارد این بنای تاریخی شدند؛ خانه‌ای که اسناد بودنش دست‌کم از زمان مستقر شدن «عبدالحسین تیمورتاش»، وزیر دربار پهلوی اول در دست است و به اعتقاد نصرالله حدادی، پژوهشگر تهران قدیم این بنا قطعا قبل از حضور وی نیز وجود داشته است. حالا این بنای تاریخی به مرور و در جریان تحولاتی روند توسعه شهر تهران در منطقه نظامی و پادگان قرار گرفت و امروزه به عنوان ستاد فرماندهی دانشگاه افسری و ستاد (دافوس) مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و تاکنون به خوبی و درستی و با دادن کاربری مناسب از این بنای تاریخی حفاظت و نگه‌داری شده است.

عکس: حمید املشی / خبرگزاری ایسنا